a
ANΩRIMOI, ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία που μερικοί δεν το έχουν πάρει στα σοβαρά αλλά έρχεται η ώρα που θα τους πάει σερπαντίνα και θα αρχίσουν να εκτιμούν και να σέβονται. Το συγκρότημα μας έκανε την τιμή να μας καλέσει στην προακρόαση του νέου τους δίσκου με τίτλο «Κώλαση», ο οποίος αποτελείται από 10 κομμάτια που διαρκούν λίγο πάνω από 40’. Ένα άλμπουμ που σιγά σιγά θα αρχίσει να κάνει την εμφάνιση του στο Youtube (ήδη έγινε η αρχή πρόσφατα και θα εξηγηθούμε πιο κάτω) και η επίσημη «πρώτη» μέρα της κυκλοφορίας του θα είναι στις 27 Δεκέμβρη στο Gagarin, όπου να το πούμε κι αυτό προς τιμήν της μπάντας, ήδη μας κάλεσε επίτιμα όσους βρεθήκαμε στην προακρόαση να δώσουμε το παρόν. Το άλμπουμ θα παιχτεί όλο στη συγκεκριμένη εμφάνιση και θα είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για το κοινό να γνωρίσει το νέο τους πρόσωπο, το οποίο αν στιχουργικά δεν έχει πολλές διαφορές από το μόνιμο ευχάριστα ενοχλητικό σε όλους ύφος, μουσικά καταδεικνύει άνοδο επιπέδου που θα παρατηρηθεί άμεσα. Υπήρχαν ιδέες για περίπου 30 κομμάτια, τα οποία στην πορεία γίνανε 15 και κατέληξαν στα 10 που άρεσαν σε όλους, καθώς αν κάτι δεν αρέσει έστω σε έναν, δεν μπαίνει ποτέ σε δίσκο τους. Η διαδικασία της σύνθεσης κράτησε περίπου 2 χρόνια, οι ηχογραφήσεις περίπου 2 εβδομάδες και άλλο τόσο η μίξη και το mastering. Σε πείσμα όλων και με βάση τη δική τους δεδομένη επιθυμία, θα αναφερόμαστε στα μέλη με τα προσωνύμια τους. Έτσι η σύνθεση έχει ως εξής:
Τραμπάκουλας – Φωνητικά
Νεκροπεθαμένος – Κιθάρες/Φωνητικά
Satirγιάννης- Κιθάρες/Πλήκτρα
Ταφοπλάκιουμ – Μπάσο
Μπόκολης – Τύμπανα
Κόμης Vargsteiner – Μασκότ/Αφηγητής
Πάμε να δούμε μία μικρή ανάλυση των κομματιών:
1) 12.000 Πόδια (3:51): Ξεκινάει με όμορφο ριφφάκι που μελωδίζει με ουσία, προκρίνεται σε επανάληψη ως μητέρα μαθήσεως η λέξη ΣΚ@Τ@, ενώ στο 2ο ρεφρέν έχουμε αφήγηση του πιλότου του «μοιραίου» αεροσκάφους. Ακολουθεί ένα πολύ ωραίο στακάτο riff που συνεχίζεται σε όμορφο σόλο. Έχει ήδη παιχτεί ζωντανά και αποτελεί το πρώτο βίντεο που βγήκε πρόσφατα στο Youtube. Η ιστορία έχει να κάνει με μία χημική τουαλέτα αεροπλάνου που χάλασε και καταλαβαίνετε τι ευωδιές απλώθηκαν στο χώρο. Είναι κομμάτι που θα θέλανε να το γυρίσουν σε βίντεο και θα μπει σε προσεχές 7’’ βινύλιο. Ιδανική αρχή!
2) Γκομενιά (4:09): Η ιστορία έχει να κάνει μ’ ένα δέντρο που φυτρώνουν γυναίκες, του βάζεις λεφτά και φυτρώνει μία γκόμενα (συμβολισμός που σκοτώνει για τις παραδόπιστες κάρχιες). Βαρύ το εναρκτήριο riff, ακολουθείται από ένα αρκετά groove/nu metal σημείο και επαναλαμβάνεται το κύριο θέμα μέχρι να αλλάξει ρυθμό σε πιο γλυκό ύφος. Κάνει μπάσιμο ένα ακόμα όμορφο groove πέρασμα με συνοδεία από σολάρα, και αλλάζει όμορφα σε ένα σχεδόν Σουηδικό μελωδικό σημείο. Το τέλος του κομματιού είναι δυσοίωνο, καθώς ο πρωταγωνιστής βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση το δέντρο του να βγάζει… τορναδόρους αντί για γκόμενες, κοινώς… τον ήπιε!
3) Λάνιστερ Μήτσος, του Ηλία και της Ειρήνης (3:58): Το κομμάτι κράζει τους spoilers γενικά, ξεκινάει με πλήκτρα κι ένα ωραίο 80’s σημείο, ένα όμορφο riff που από πίσω παίζει ύπουλο lead-άκι και ανεβάζει τέμπο στην πορεία με ωραία δίκαση. Το σημείο επαναλαμβάνεται ως άκρως ανεβαστικό και το κομμάτι κλείνει διαδοχικά με μπάσιμο από ωραίο riff με σόλο στο υπόβαθρο που καταλήγει σε ωραία δισολία.
4) Cthulhu (4:12): Aυτό θα είναι το 2ο κομμάτι στο 7’’ βινύλιο που θα βγει. Η λατρεία του πλοκαμάρχη Cthulhu έχει ξεπέσει κι έχει γίνει έρμαιο της ανθρωπότητας, αυτό είναι το κεντρικό νόημα. Ξεκινάει με Maiden-ίλα, οδηγεί σε break με ριφφάκι που καταλήγει στο ρεφρέν και με εναλλαγή κάφρικων και κανονικών φωνητικών (ΛΕΩ-ΛΕΞΕΙΣ-ΧΩΡΙΣ-ΛΟΓΟ), άλλη μία Maiden-ίλα που συναντά ένα μελοδόφλωρο NWOSDM πέρασμα (όλα τα Maiden αποπαίδια του Γκέϊτεμποργκ δηλαδή) και κλείνει με γλυκό σόλο.
5) To πέος της παρηγοριάς (4:14): Το κομμάτι μιλάει για ένα μόριο που παρηγορεί ένα κοράσιο που νιώθει μειονεκτικά, ο επίδοξος γύπας χρήστης του πουλάει παπά για να κάνει εισροή. Πιασάρικη αρχή σε ένα γενικά μελωδικό κομμάτι, μετά τη μέση σπάει ο ρυθμός ιδανικά με ένα έξυπνο κι αρκετά BLIND GUARDIAN σημείο και κλείνει με κάτι σαν σόλο (όπως ήταν το κάτι σαν σουτ του Γουόλτερ Μπέρι κάποτε).
6) Είμαι το πουτανάκι μου (3:17): Το μικρότερο κομμάτι του δίσκου μιλάει για ένα τύπο με 3 διαταραχές: Μαζοχιστής, σαδιστής και ναρκισσιστής μαζί. Η αρχή παραπέμπει σε μουσική παιχνιδιού Nintendo με πλήκτρα, μία μελωδία σαν παλιοί καλοί IN FLAMES (προ 15ετίας δηλαδή) που ανεβάζει ρυθμό. Το κομμάτι μιλάει για αυθυποβολή μίας διχασμένης προσωπικότητας και έχει ένα ιδανικό σόλο, κόψιμο με μπάσο από τον Ταφοπλάκιουμ, αλλαγή σε προοδευτικό σχεδόν σημείο και απότομο κλείσιμο.
7) Mαραμένο κάστανο (3:28): Καλά καταλάβατε, μιλάει για την απόλυτη καθίζηση της αντρικής περηφάνειας. Έχει ήδη παιχτεί ζωντανά και είναι ένα κομμάτι που κυλάει νορμάλ μέχρι τη μέση όπου έχει ωραίο κόψιμο και κλείνει απότομα κι αυτό. Η γκόμενα έχει καλέσει τον τύπο στο σπίτι και το αποτέλεσμα της πιθανής συνεύρεσης είναι ήττα για τον πρωταγωνιστή με κάτω το (κάτω) κεφάλι.
8) Κωλοκαύτωμα (5:14): Το μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου είναι το κλασικό toilet anthem που υπάρχει σε κάθε τους κυκλοφορία. Γρήγορο μπάσιμο με δυνατά τύμπανα, lead-άκι που οδηγεί σε ένα ακόμα όμορφο Σουηδικό μελωδικό σημείο (έχει πάρα πολλά ο δίσκος), μελωδικό ρεφρέν και στη μέση ένα πολύ όμορφο σημείο που οδηγεί πάλι σε μελωδική Σουηδίλα.
9) Ανθοδέσμη από κρέας (4:54): Ένα κομμάτι που μυρίζει Φινλανδία με αρχή ξεκάθαρα σαν παλιούς καλούς SONATA ARCTICA (κι όμως!) και συνέχεια σαν AMORPHIS της εποχής Joutsen στο συγκρότημα. Πάρα πολύ ωραίο riff και πιασάρικο κομμάτι γενικότερα, το οποίο χαρακτηρίζεται από το τριπλό όμορφο σόλο (Satirγιάννη/Νεκροπεθαμένος/Satirγιάννης κατά σειρά).
10) Χοντρό λάθος (4:28): Το κομμάτι που κλείνει το δίσκο αναφέρεται σε καννιβαλιστικό έρωτα, όπου στο τέλος η γκόμενα τρώει τον άντρα! Μελωδική αρχή με ένα κλασικό melodeath σημείο (αχρείος χαρακτηρισμός αλλά εδώ ταιριάζει), ωραίο κόψιμο με τύμπανα και μπάσο και μετά τη μέση ίσως το κορυφαίο σημείο του δίσκου με δίκαση/στακάτο ριφφ και death φωνητικά που οδηγούν σε σόλο για το τέλος.
Η εμπειρία μας στα Zero Gravity Studios ήταν πολύ όμορφη και άξιζε το πρωινό Κυριακής που μαζευτήκαμε για την όλη συνάθροιση. Ευγενέστατα τα παιδιά, κέρασαν τα πάντα από λουκουμάδες και λουκανοπιτάκια ως μπύρες και ότι φαντάζεται κανείς, περισσότερο νιώσαμε σαν να βλέπουμε φίλους πηγαίνοντας για φιλικό καφέ παρά το ότι μαζευτήκαμε για σοβαρό λόγο (κι έτσι πρέπει, καθότι ANΩRIMOI και σοβαρότητα δεν πρέπει να πηγαίνουν μαζί) και θα το ξανακάναμε σε κάθε δυνατή ευκαιρία. Αναμείνατε με υπομονή τα δείγματα και στις 27 Δεκέμβρη θα γίνει της Κωλ(οκαταστ)άσεως!
Υ.Γ.: Κώστα, Δημήτρη, Γιάννη, Γιώργο, Άγγελε και Πάνο, ευχαριστούμε για όλα!
Άγγελος Κατσούρας
