AERODYNE – “Damnation” (ROAR)

Έφτασε και ο χειμώνας στη χώρα που δεν κάνει ποτέ κρύο, την Ελλάδα! Και σκέφτηκα, πως μιας και ήρθαν τα κρύα, να πεταχτώ νοητά μέχρι τη μεταλλομάνα του ευρωπαϊκού βορρά, την τιμημένη Σουηδία! Και ο λόγος είναι τούτο εδώ το συγκρότημα, οι  AERODYNE, που μας έρχονται από το Γκέτεμποργκ, με το δεύτερο δίσκο τους!

Η αλήθεια είναι, πως δεν γνώριζα και πάρα πολλά για την εν λόγω μπάντα, αλλά μπήκα στη διαδικασία και έψαξα για τους AERODYNE. Έχοντας έναν δίσκο, το “Breaking free”, ο οποίος είναι αρκετά καλός, τους έδωσε το εισιτήριο για να μεταβούν σε μία μεγαλύτερη εταιρεία από την Street Symphony Records, στην ROAR. Αυτήν, τη δεύτερη δουλειά τους, τη γουστάρω αρκετά. Και τη γουστάρω διότι πλασάρουν ωραία τις επιρροές τους, οι οποίες κινούνται από το hard rock μέχρι το κλασσικό metal. Tα 10 τραγούδια τα οποία έχει το συγκεκριμένο άλμπουμ λειτουργούν υπέροχα, ώστε να μην κουράζεται ο ακροατής. Τι θέλω να πω με αυτό; Πως ο δίσκος, στα 3 πρώτα τραγούδια του (“Hellsiah”, “Out for blood”, “Kick it down”), μας παρουσιάζει τις heavy metal καταβολές της μπάντας, με επιρροές από IRON MAIDEN κατά κύριο λόγο, αλλά και τις λοιπές αγγλικές δυνάμεις που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή. Καθόλου άσχημα, αν αναλογιστεί κανείς πόσες μπάντες τέτοιου στυλ υπάρχουν ανά την υφήλιο! Και εκεί είναι που αλλάζει άρδην η ροή του δίσκου! Οι AERODYNE κάνουν κίνηση ματ και γυρνάνε το ύφος σε hard rock με ψεγάδια rock ‘n’ roll, όπως τα οριοθέτησαν οι MOTORHEAD και οι MOTLEY CRUE! Τα “March Davai” και “Murder in the Rye” είναι τέτοια τραγούδια, ενώ το “Under the black veil” διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου κομματιού στο εν λόγω άλμπουμ! Ένα τραγούδι σκέτη αλητεία, που προς το τελείωμά του έχει μία καταπληκτική δισολία, που θα είχε θέση σε οποιονδήποτε IRON MAIDEN δίσκο της τριετίας ’83-’86. Εξαιρετικό! Το τραγούδι που φέρει τον τίτλο του δίσκου, μου αρέσει πάρα πολύ! Μου φέρνει στο μυαλό τον Ozzy Osbourne και τις προσωπικές του δουλειές της περιόδου του “No more tears” για να σα βάλω στο κλίμα του! Απόλυτα εμπνευσμένο τραγούδι, κρατάει το δίσκο σε υψηλά επίπεδα! To «Kill or be killed”, ακροβατεί μεταξύ των MOTORHEAD και των ENFORCER, σε μία μίξη δύναμης και ταχύτητας! Το “Nihilist”, μας επαναφέρει σε γήινες ταχύτητες, σε πιο mid tempo καταστάσεις, όντας μία πολύ όμορφη σύνθεση, καθώς στα κουπλέ του χρησιμοποιούνται clean κιθάρες, που δίνουν μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα, για να δώσουν πάσα σε μία εξαιρετική γέφυρα και ένα απόλυτα δυνατό ρεφραίν! Το “Love eternal”, που κλείνει το δίσκο, είναι ένα κλασσικό heavy metal τραγούδι. Το riff του μου έφερε στο μυαλό τους ACCEPT σε μία μίξη με τους IRON MAIDEN, δημιουργώντας μία ωραία κατάσταση για κλείσιμο ενός δίσκου σαν και αυτόν!

Οι AERODYNE κυκλοφορούν έναν πραγματικά καλό δίσκο. Προσωπικά, με τόσες αναφορές που έχει προς τους IRON MAIDEN, με έχει κερδίσει! Ένα άλλο πολύ βασικό στοιχείο που μου άρεσε πολύ, είναι πως ο δίσκος είναι χωρισμένος σε σημεία. Τρία τραγούδια heavy metal, πέντε hard rock και για τελείωμα επιστροφή στην αρχική μουσική κατεύθυνση! Ακούγεται ξεκούραστα δηλαδή και σε κρατάει σε ένταση! Θεωρώ πως δεν έχουν δείξει ακόμα το μέγιστο των δυνατοτήτων τους και περιμένω να το πράξουν με το επόμενο άλμπουμ τους! Μέχρι τότε, τούτος εδώ ο δίσκος λειτουργεί μια χαρά όταν θα θέλω να ακούσω δύο αγαπημένα μου είδη μουσικής χωρίς να χρειαστεί να αλλάξω το CD!

7,5 / 10

Ντίνος Γανίτης

Αγοράστε το άλμπουμ από το Music Megastore