a
Όταν αποχωρείς από μία συναυλία με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου, τότε η συναυλία θεωρείται απόλυτα επιτυχημένη! Το βράδυ του Σαββάτου δεν ήταν απλά επιτυχημένο! Ήταν υπέροχο, δυναμικό, συγκινητικό και δεν ξέρω τι επίθετο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να μπορέσω να αποδώσω σωστά τα όσα συνέβησαν στο Γκάζι. Το ξέρω πως είμαι παθολογικά άρρωστος με τους IRON MAIDEN και ό,τι έχει να κάνει με αυτούς! Και σε αντίθεση με πολύ κόσμο είμαι υποστηρικτής του κύριου Blaze Bayley! Γιατί με αυτόν τους γνώρισα στο μικρόφωνο το μακρινό 1996, χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι ακούω, αλλά νιώθοντας απίστευτα όμορφα σε κάθε νότα που έβγαινε από το cd player! Κάνω παύση στις σκέψεις μου και μεταβαίνω στο The Temple από νωρίς για να δω τους SIDE EFFECTS!
SIDE EFFECTS
Αυτούς τους λεβέντες τους γουστάρω πολύ! Κυκλοφόρησαν φέτος ένα πολύ καλό άλμπουμ, το οποίο μουσικά πατάει πάνω στους Βρετανούς Θεούς της μουσικής μας! Είχα γράψει στην παρουσίαση του δίσκου πως το μόνο που χάλασε στον δίσκο ήταν η παραγωγή, που θα την ήθελα περισσότερο προσεγμένη. Οπότε, ήθελα να δω πως θα ακούγονταν τα τραγούδια επί σκηνής! Η μπάντα με σύμμαχό της τον ήχο κέρδισε πολύ εύκολα το κοινό! Ένα συγκρότημα προβαρισμένο, να μην χάνει την παραμικρή δισολία ή νότα ή riff, απόλυτα δεμένοι, με ένα κιθαριστικό δίδυμο το οποίο προσκυνάει τους Murray/Smith, με έναν μπασίστα που σίγουρα έχει είδωλο τον SteveHarris, έναν ντράμερ να κρατάει τα μπόσικα και να δίνει το ρυθμό και έναν τραγουδιστή τόσο άνετο επί σκηνής που μπορεί να τραγουδήσει δυνατά, όμορφα, χωρίς υπερβολές, με μεστή σκηνική παρουσία! Μία μπάντα κυριολεκτικά μικρογραφία των MAIDEN σε όλα! Παρουσιάζοντας τον δίσκο τους στη μισή ώρα που έπαιξαν, πέρασα υπέροχα ακούγοντας έναν τόσο γνώριμο ήχο παιγμένο με ευλάβεια! Κάτι παραπάνω από εξαιρετική αρχή! Και σίγουρα θα θελήσω να τους ξαναδώ σε κάποια συναυλία να παίζουν παραπάνω ώρα!
SERPENT LORD
Οι SERPENT LORD είναι ένα συγκρότημα που στα τρία χρόνια ύπαρξής τους έχουν καταφέρει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον χώρο ελληνικού heavy metal. Έχοντας στην κατοχή τους έναν full length δίσκο που κυκλοφόρησε πέρυσι αλλά και ένα νέο ΕΡ στα χέρια τους βρέθηκαν στην θέση του support σε όλη αυτή την ελληνική περιοδεία του Blaze Bayley. Και όχι άδικα θα έλεγα. Το συγκρότημα φέρεται και κινείται απόλυτα επαγγελματικά σε όλα του. Είχαν τα σκηνικά τους, δύο όρθια banners αριστερά και δεξιά της σκηνής καθώς και δύο μοναχούς οι οποίοι συμπλήρωναν το σκηνικό δίνοντας ένα ωραίο στήσιμο στην σκηνική τους παρουσία! Μία σκηνική παρουσία η οποία ήταν εξαιρετική! Διαρκής κίνηση, προβαρισμένες «χορογραφίες», και ένας τραγουδιστής να δίνει την δική του παράσταση πάνω στο σανίδι! Απόλυτα δεμένοι και προβαρισμένοι όσο δεν πάει, μετέφεραν το heavy metal τους με χαρακτηριστική άνεση, μην έχοντας κανένα πρόβλημα στο να κερδίσουν τον κόσμο! Τραγούδια που έχουν ετερόκλητες επιρροές, με πολλές αλλαγές, χωρίς να κουράζουν, εναλλαγές ρυθμών και σόλο που πρόσδιδαν τη δική τους πινελιά και ένα rhythm section, το οποίο βρισκόταν με κλειστά τα μάτια, δείγμα του πόσο δουλεύουν αυτά τα παιδιά! Φοβερή εμφάνιση με κερασάκι στην τούρτα την διασκευή στο “Sacred serenity” των DEATH!
BLAZE BAYLEY
Έχοντας βρεθεί και πριν 2 χρόνια στη συναυλία του Κύτταρο, είχα γράψει πως εκείνη η συναυλία, ήταν η συναυλία της ζωής του. Με ένα κοινό να τον αποθεώνει και να του χαρίζει το πιο ζεστό του χειροκρότημα! Όσοι ήσασταν εκεί θυμάστε πάρα πολύ καλά τι λέω. Η χθεσινή βραδιά ήταν το sequel που έμελλε να συνεχιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Και πως όχι, αφού μιλάμε για έναν άνθρωπο που κράτησε το μικρόφωνο της ίσως κορυφαίας μπάντας όλων των εποχών στο heavy metal! Οι οπαδοί του τραγουδιστή βρισκόντουσαν εκεί, μαζί τους και εγώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που έχει ακούσει τα χειρότερα σχόλια από τους «στρατιώτες του πληκτρολογίου» όλα αυτά τα χρόνια, από τις φυλλάδες του παρελθόντος, από τους ανθρώπους που ποτέ δεν χώνεψαν πως τον τύπο τον διάλεξαν και δεν αυτοπροτάθηκε σαν τραγουδιστής των IRON MAIDEN! Ήμασταν εκεί για να δώσουμε την αγάπη μας σε έναν άνθρωπο με δύο απόπειρες αυτοκτονίας λόγω κατάθλιψης! Και αυτός ο τύπος που κατάφερε και γλίτωσε από όλα αυτά μας έδωσε τα μυαλά στο χέρι το βράδυ του Σαββάτου!
Με μία μπάντα δίπλα του πραγματική μηχανή, που βρίσκονται με κλειστά τα μάτια, ο γίγαντας Blaze δεν είχε κανένα πρόβλημα να μας χαρίσει μυθική συναυλία! Το The Temple για περίπου μιάμιση ώρα ήταν παραδομένο στα προστάγματα του Blaze! Δεν σταματούσε να τραγουδάει, να χτυπιέται, να δίνει έναν γηπεδικό παλμό σε όλη την διάρκεια της συναυλίας! Ένα setlist που περιείχε τραγούδια από σχεδόν όλη την καριέρα του τραγουδιστή, και λέω σχεδόν όλη διότι δεν ακούστηκε τίποτα από την εποχή των WOLFSBANE. Μικρό το κακό. Γιατί με τραγούδια σαντο “1000 years”, “Human”, “Silicon Messiah”, “Stare at the sun”, Fight back” καθώς και το υπεραγαπημένο μου “Life goes on”, το κοινό από κάτω περνούσε υπέροχα! Όλα αυτά είναι καταπληκτικά και φυσικά τραγούδια τα οποία γουστάρω πάρα πολύ αλλά ας μην κρυβόμαστε! Κάθε φορά που τελείωνε ένα τραγούδι της προσωπικής τους καριέρας, περιμέναμε να ακουστεί μία νότα από την εποχή των IRON MAIDEN για να πάρει το μαγαζί φωτιά! Το “Lord of the flies” ήταν αυτό που έκανε την αρχή και μπορείτε άπαντες που διαβάζετε τις γραμμές αυτές να αντιληφθείτε τι ακολούθησε!
Για ένα πράγμα νιώθω πολύ χαρούμενος! Γιατί ο Blaze παίζει το “Virus”. Ένα τρομερό τραγούδι που οι MAIDEN ούτε έπαιζαν, ούτε θα παίξουν ποτέ ζωντανά. Αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μου underrated τραγούδια τους και φυσικά δεν γινόταν να μην καταθέσω τον ιδρώτα μου για χάρη του! Ένα τραγούδι που στιχουργικά μιλάει για όλους αυτούς τους τύπους που ανέφερα παραπάνω. Ένα τραγούδι που ο Harris κατέθεσε σε στίχους όλους αυτούς τους προβληματισμούς που είχε την εποχή εκείνη δίνοντας την πιο δύσκολη και απαιτητική δουλειά του πλανήτη στον ήρωά μας! Ένα τραγούδι που μπορεί κάλλιστα να «μεταφραστεί» στις μέρες μας, απλά στην αλλάζοντας τον την φράση «γραπτός τύπος» με την λέξη «Facebook» και είσαι μέσα! Το “The clansman” είναι ένα τραγούδι το οποίο θες δε θες είναι έπος ολκής! Το είδαμε και στην περσινή εμφάνιση των MAIDEN στην Μαλακάσα, το είδαμε και σε μικρογραφία εχθές όπου ένα μαγαζί ούρλιαζε την λέξη “Freedom”! Σε κουβέντα που είχα μετά τη συναυλία με τον συνάδελφο Σάκη Νίκα, λέγαμε πόσο έχουν λείψει κομμάτια σαν τα “Man on the edge” και “Futureal” από τις συναυλίες των Βρετανών. Όχι απαραίτητα αυτά τα δύο αλλά κομμάτια με αυτή τη χρονική διάρκεια! Και το κουβεντιάζαμε γιατί όταν ακούστηκαν «Back to back» έγινε πατιρντί από τον κόσμο. Ένα κόσμος που έβγαλε τεράστια ενέργεια σε αυτές τις δύο κομματάρες κάνοντας τον τραγουδιστή να χαμογελάει συνεχώς και να δείχνει σα να μην πιστεύει αυτά που βλέπει από τις αντιδράσεις του εκστασιασμένου κοινού, κλείνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την χθεσινή βραδιά!
Μια βραδιά που κύλησε πέραν κάθε προσδοκίας! Κόσμος και μπάντα ήταν ένα, μία γροθιά που σε συνδυασμό σκότωνε οτιδήποτε βρισκόταν στο διάβα της. Ένας Blaze Bayley συγκινητικός με όλη τη σημασία της λέξης. Ένας άνθρωπος που βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου και δεν παραλείπει ποτέ να αναφέρει πόσο ευλογημένος στάθηκε εκείνα τα πέντε χρόνια. Όχι σαν κάτι άλλους, να τα λέμε και αυτά. Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν εγκατέλειψε τον κόσμο που τον γούσταρε και φυσικά δεν τον εγκατέλειψαν αυτοί που 20 χρόνια μετά την αποχώρησή του από το «Θηρίο» βρίσκονται εκεί για να του δώσουν την αγάπη τους. Το έβλεπες στα μάτια του εχθές το βράδυ. Την χαρά του, την ευγνωμοσύνη του, τη στεναχώρια του, την λύπη του! Κάθε φορά που έλεγε μία ιστορία για την ζωή του και όλα αυτά που έχει περάσει, προλογίζοντας το κάθε τραγούδι!
Για όλα τα παραπάνω ρε Blaze, ειλικρινά σε ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που προσωπικά μου έχεις χαρίσει. Γιατί μέσα και από εσένα έγινα μέρος της μεγαλύτερης οικογένειας του κόσμου! Γιατί με σένα είδα πρώτη φορά το «Θηρίο» ζωντανά. Γιατί με σένα στην φωνή ήταν το πρώτο cd που αγόρασα! Γιατί με σένα ανατρίχιασα πρώτη φορά στη ζωή μου! Και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ, όσα χρόνια και να περάσουν!
Χίλια ευχαριστώ Blaze!
Y.Γ. Οπαδός μέχρι τέλους!
Ντίνος Γανίτης
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
