ΜΠΑΝΤΑ: DISTURBED
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: The Sickness
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2000
ETAIΡΕΙΑ: Reprise / Giant
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Johnny K και DISTURBED
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
David Draiman – φωνητικά
Dan Donegan – κιθάρα
Steve Kmak – μπάσο
Mike Wengren – τύμπανα
Αρέσουν ή όχι, οι DISTURBED είναι από αυτές τις μπάντες που σημάδεψαν για τα καλά τη rock/metal μουσική βιομηχανία των 00s! Τόσο με τις πωλήσεις και τις περιοδείες τους, όσο και με τα τόσα και τόσα singles τους. Εννοείται, η Αμερική είναι ο βασικότερος πυρήνας των οπαδών τους και εδώ, όπως και να το κάνουμε, έχουν περάσει σε χαμηλότερα επίπεδα από ότι έξω από τα τείχη της χώρας μας. Αυτό όμως, δε λέει το παραμικρό για την αξία ενός σχήματος. Και όταν μία μπάντα με το δισκογραφικό της «καλησπέρα σας» ταράζει τα νερά και δείχνει απόλυτο επαγγελματισμό και συνέπεια στα επόμενα χρόνια, τότε μόνο αδικαιολόγητος δεν είναι ο χαμός που προκαλεί.
Το “The sickness” έκλεισε 20 χρόνια ζωής. Το άλμπουμ που παρουσίασε τότε τους DISTURBED στο rock/metal σινάφι, την εποχή των «παχιών αγελάδων» του λεγόμενου nu metal (μην κάνουμε τη συζήτηση για τους όρους τώρα,.. έτσι βαφτίστηκε, έτσι το λέμε να συνεννοούμαστε), κάνοντας μάλιστα τρομερή αίσθηση, με αποτέλεσμα να μείνει στα charts του US Billboard 200 για 103 εβδομάδες, φτάνοντας μέχρι τη θέση Νο 29. Καταπληκτικό για πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα και ντεμπούτο δίσκο.
Είναι όμως να απορεί κανείς το γιατί έκανε επιτυχία; Τα τέσσερα πρώτα κομμάτια του δίσκου να πάρεις, αρκεί. “Voices”, “The game”, “Stupify” και “Down with the sickness”. Ακόμα και σήμερα και ίσως και μέχρι να αποσυρθούν, είναι 4 κομμάτια που πρέπει πάντα να είναι στο setlist τους και δε θα παραπονιόταν κανείς για αυτό. Ειδικά το “Down with the sickness” έγινε υπερ-hit και η groove-α της μπάντας, σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικότατο πλέον «ou wah ah ah ah» του Draiman, αλλά και τη φωνή του, οδηγούσαν εκ του ασφαλούς το σχήμα προς την επιτυχία. Παρεπιπτόντως, μπορεί να είναι παλιό, αλλά παραμένει ξεκαρδιστικό το βιντεάκι-παρωδία “The greatest hit of Disturbed”.
Ο δίσκος πάντως δε μένει στις 4 χιτάρες του. To “Violence fetish” ακολουθεί σε ποιότητα, ενώ το “Fear” παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια τους μέχρι και σήμερα. Το “Numb” φέρνει μία μίξη με ALICE IN CHAINS και TOOL σε σημεία, το ανεβαστικό “Conflict” σε κουνάει καλά, αλλά και η διασκευή στο “Shout” των TEARS FOR FEARS (ναι, εντάξει, έχω μούρλα με τις διασκευές) είναι στα μέτρα τους και όπως πρέπει για τον ήχο που εκπροσωπεί η μπάντα. Ένας δίσκος με ροή, χωρίς να κουράζει και με τα περισσότερα κομμάτια του να είναι φτιαγμένα για να πετύχουν. Έπιασαν και το «κύμα» της εποχής, έβαλαν και το προσωπικό τους στίγμα και εκτοξεύθηκαν άμεσα. Άλλωστε με το δεύτερο άλμπουμ τους, το “Believe”, έπιασαν την κορυφή στα charts και συνέχισαν να το κάνουν σε κάθε νέο δίσκο, μέχρι και τον έκτο τους, το “Immortalized”. Κάτι έκαναν καλά λοιπόν.
Με την κυκλοφορία του δίσκου και την άμεση επιτυχία του, κέρδισαν μία θέση στην Ozzfest tour του 2001 (μαζί με BLACK SABBATH, SLIPKNOT, PARA ROACH, LINKIN PARK, MARILYN MANSON, BLACK LABEL SOCIETY και CRAZY TOWN), μετά έκαναν δική τους περιοδεία, έχοντας από κάτω σχήματα όπως οι ADEMA και DROWNING POOL, για να συμμετάσχουν μετέπειτα και στην Ευρωπαϊκή περιοδεία του MARILYN MANSON. Κάπως έτσι, πριν ακόμα το δεύτερο άλμπουμ σου, βάζεις τις πιο γερές βάσεις για μεγάλη καριέρα.
Πάντως, η σημαντικότητα του άλμπουμ φαίνεται και από το γεγονός πως ακόμα και σήμερα και μετά από τόσους επιτυχημένους δίσκους, ο πιο επιτυχημένος από όλους παραμένει το “The sickness”. Και αν θέλετε νούμερα, έχει ξεπεράσει τις 5 εκατομύρια κόπιες στην Αμερική μόνο, έχοντας ανακηρυχθεί 5 φορές πλατινένιο από την RIAA. Από τους πλέον σημαντικούς δίσκους του Αμερικανικού ήχου των 00s.
Did you know that:
- Ο παραγωγός του δίσκου, Johnny K, λέγεται John Karkazis. «Δικό μας» παιδί ως ένα βαθμό. Και έχει εργαστεί με σχήματα όπως οι ENUFF Z’NUFF, SOIL, MACHINE HEAD (“Supercharger”), DROWNING POOL, 3 DOORS DOWN, MUSHROOMHEAD, STAIND, SEVENDUST, ADELITAS WAY, αλλά και με τους MEGADETH στα “Thirteen” και δυστυχώς στο “Super collider”.
- Τα κομμάτια του δίσκου έγιναν η χαρά των soundtracks και δημιούργησαν και μία «ερωτική σχέση» με το Dragon Ball Z. Συγκεκριμένα, τρία τραγούδια του “The sickness”, τα “The game”, “Stupify” και “Fear” τα ακούμε και στην αγγλική έκδοση των “Dragon Ball Z: Cooler’s revenge” και “Dragon Ball Z: Lord Slug”. Αλλά ακούμε και το “Down with the sickness” σε ένα από τα καλύτερα soundtracks της εποχής, του “Queen of the damned” (αλήθεια, πόσο δυσανάλογο το soundtrack με την αξία της ταινίας). Κομμάτι πάντως που «έπαιξε» και σε Guitar Hero, Rock Band 2, WWE 2K18, στο remake του “Dawn Of The Dead” και άλλα. Επίσης, το “Voices” ήταν στο trailer της horror ταινίας “Jeepers creepers” του 2001.
- Όλα καλά, αλλά υπάρχει και αυτή η απίθανη διασκευή που έγινε στο απόλυτο hit της μπάντας και αξίζει να ακούσουν όσοι δεν το έχουν κάνει. Άλλωστε ο Richard Cheese έχει προσφέρει μερικές απίθανες διασκευές rock και metal τραγουδιών!
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
