Οι Βορειοϊρλανδοί THE ANSWER είναι μια περίπτωση μπάντας που πραγματικά αξίζει μελέτης. Το ντεμπούτο τους “Rise”, ένα κορυφαίο από κάθε άποψη album, τους έκανε ένα απίστευτα “hot” όνομα, με το «καλημέρα σας». Πούλησε φαντάσου πάνω από 30.000 στη Μεγάλη Βρετανία και άλλα 10.000 τεμάχια, την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του στην Ιαπωνία. Συνέπεσε βλέπεις και με την άνοδο, βασικά, ποια άνοδο, τη γιγάντωση καλύτερα, του όλου vintage/retro κινήματος, οπότε δεν ήθελε και πολύ για να στρωθεί το «χαλί» μετά βαΐων και κλάδων. Οι THE ANSWER χαιρετίστηκαν ως το επόμενο μεγάλο brand name στο rock, ως το καλύτερο νέο συγκρότημα, μέχρι και ως η διάδοχη κατάσταση των LED ZEPPELIN. Και αν τέτοιου είδους υπερβολές δεν τις μπορώ, οφείλω να πω πως όντως σε εκείνο το ντεμπούτο οι THE ANSWER φάνταζαν εξωπραγματικά καλοί και θα μπορούσε κανείς να πει πως ήταν ικανοί να πετύχουν πολλά!
Η συνέχεια ωστόσο, δεν ήταν τόσο εντυπωσιακή. Με κάθε κυκλοφορία το status της μπάντας λίγο-λίγο έπεφτε, έστω κι αν με τον α’ ή τον β’ τρόπο, όλοι οι δίσκοι που ακολούθησαν δεν τα πήγαν άσχημα εμπορικά. Το πλέον περίεργο συμβάν όμως, το παρατηρήσαμε εδώ, στη χώρα μας. Το 2007 στο sold out Gagarin, έγινε χαμός, οι τύποι έβαλαν φωτιά και τα έκαναν όλα «άρματα». Δύο χρόνια μετά, όσοι πήγαμε από νωρίς και δεν σνομπάραμε το support act, τους θαυμάσαμε ξανά στο live των AC/DC. Και έρχεται το 2012, όπου συνέβη το απίστευτο: Για την τότε προγραμματισμένη συναυλία του group, ξανά στο Gagarin, είχαν πουληθεί δέκα μέρες πριν το live… περίπου 20 εισιτήρια. Και για τούτο, σίγουρα δεν έφταιξε το τρίτο τους album, ”Revival”, που ήταν πολύ καλό. Στο δέκατο “Brand New Metal” video ο αρχισυντάκτης μου αναρωτήθηκε, τι έφταιξε. Θες να σου πω τι πιστεύω πως έφταιξε; Το γεγονός πως ο Έλλην hard rock οπαδός… τικάρει κουτάκια. Σου λέει «τους είδα το 2007, τους είδα και το 2009, τέλος, καλά είμαστε». Άσε που στην πορεία, γενικώς, χάνει τον ενθουσιασμό του. Το έχουμε δει αυτό με πάμπολλα σχήματα, δε χρειάζεται καν να επεκταθώ.
Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ας μιλήσουμε για το «σήμερα». Ανήμερα του Αγίου Πατρικίου λοιπόν, προστάτη των απανταχού Ιρλανδών, οι THE ANSWER επανέρχονται στο προσκήνιο μετά από επτά χρόνια «σιωπής». Οι Ιρλανδοί πήραν τον χρόνο τους, «καθάρισαν» το μυαλό τους, έκαναν την απαιτούμενη, πολλές φορές, «ψυχική αποτοξίνωση» και επιστρέφουν εμπνευσμένοι. Αν είσαι οπαδός της μουσικής τους, είναι δεδομένο πως από τις πρώτες του ακροάσεις, το “Sundowners” θα σου αρέσει πάρα πολύ. Για σένα λοιπόν, η παρουσίαση μπορεί να σταματήσει εδώ, παραπάνω λόγια είναι περιττά. Ξέρεις τι συναντάς σε κάθε δίσκο του group, άκουσε και τούτον εδώ και πάρτον. Δηλαδή, μην τον ακούσεις καν, μιλάμε για τυφλή αγορά, στο εγγυώμαι. Αν δεν είσαι και δε ξέρεις τι εστί THE ANSWER, ενημερώνω πως θα ακούσεις ένα εξόχως φτιαγμένο μείγμα LED ZEPPELIN, BAD COMPANY, FREE, με την απαραίτητη επιρροή από τον Νότο (ένας είναι ο Νότος) μα και κάποιες κάπως… διαφορετικές τάσεις (το garage rock των THE BLACK KEYS ας πούμε), οπότε αν τα παραπάνω ακούσματα χτυπούν ευαίσθητες χορδές της ψυχούλας σου, τα έντεκα τραγούδια του album θα κυλήσουν λες και είναι νεράκι γάργαρο.
Μου πήρε λίγο περισσότερο χρόνο, απ’ όσο συνήθως, για να αφομοιώσω πλήρως τούτη τη δισκογραφική δουλειά. Να διαχωρίσω κάθε συστατικό της, να μελετήσω το καθένα ξεχωριστά και να τα ενώσω όλα ξανά. Και είναι όλα εδώ, διάολε, με πρώτη και καλύτερη τη φωνάρα του Cormac Neeson. Ωραία, albums σαν το “Rise” δεν τα ξεπερνά κανείς έτσι εύκολα. Μπορεί όμως να τα έχει σαν υπόδειγμα και σαν στόχο, προσπαθώντας πάντα να δημιουργεί άξιους «απογόνους», οι οποίοι να μη φαντάζουν ως «φτωχοί συγγενείς», αλλά να ηττώνται καθόλα τιμητικά. Οι THE ANSWER αυτό ακριβώς κατάφεραν με το “Sundowners”. Δηλώνουν παρόντες, με υπέροχη μουσική. Βασικά, με ένα πάρα πολύ καλό album, σίγουρα το καλύτερό τους από την εποχή του “Revival”, που τους βγήκε μάλλον αβίαστα. Τους καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου και εύχομαι τη φορά αυτή να ξαναβάλουν για τα καλά μπροστά τις μηχανές. Η μουσική μας έχει ανάγκη τέτοια συγκροτήματα.
8 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
