ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Games people play” – PINK CREAM 69
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Epic
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dirk Steffens & PINK CREAM 69
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Andi Deris – φωνή
Dennis Ward – μπάσο
Alfred Koffler – κιθάρα
Kosta Zafiriou – τύμπανα
Με το τρίτο τους άλμπουμ σε τέσσερα χρόνια, οι PINK CREAM 69 είχαν πλέον δημιουργήσει μια σεβαστή βάση οπαδών, ιδιαίτερα στην κεντρική Ευρώπη, αλλά και στην Ιαπωνία, όπου την προηγούμενη χρονιά είχαν περιοδεύσει. Οι PINK CREAM 69 ηγούνταν ενός μικρού πυρήνα συγκροτημάτων που έδειχνε να αντιστέκεται στον σεισμό που είχε προκαλέσει το grunge. Βέβαια, δεν ήταν απόλυτα ανεπηρέαστοι από το ευρύτερο κλίμα και αποτέλεσμα αυτό, ήταν να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο αρκετά πιο ώριμο.
Η γενικότερη ατμόσφαιρα του “Games people play” είναι λιγότερο ανάλαφρη από τα προηγούμενα δύο, αλλά τόσο η παραγωγή του, όσο και το συνθετικό του κομμάτι, το κάνουν να ακούγεται ευχάριστα, ακόμα και σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα. Το hard n’ heavy ύφος τους, δεν έχει αλλοιωθεί – αν και υπάρχουν περισσότερες μελαγχολικές στιγμές – αλλά περισσότερο σοβάρεψε το στιχουργικό τους υπόβαθρο. Ακόμα και στο εξώφυλλο, παρουσιάζουν μια πιο σκοτεινή διάθεση που ταίριαζε με την εποχή.
Σε στιγμές, το άλμπουμ, θυμίζει το χαλαρό ξεκίνημά τους με τα “Monday again”, “Somedays I sail” (το παρόμοιο “Don’t let it all come down” είναι αχρείαστο στο τέλος του άλμπουμ), ενώ παράλληλα είναι η φυσιολογική εξέλιξη του “One size fits all”, με τραγούδια όπως το “Keep your eye on the twisted” και το εναρκτήριο “Face in the mirror”. Η πιο μοντέρνα εξέλιξη, φαίνεται στο αγαπημένο μου “Way down” αλλά και στο σχετικά πεζό “Dyin’ century”, ενώ ο ήχος σκληραίνει προς το τέλος στα “Down on your luck” και “Condemnation”.
Να ξεχωρίσουμε όμως, τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, με το “Keep your eye on the twisted” και το αντιναζιστικό του μήνυμα, που παίζεται σχεδόν σε όλες τους τις συναυλίες μέχρι σήμερα, αλλά και το “Face in the mirror” με την κάπως μελαγχολική διάθεση, το καταπληκτικό “Shattered” που κιθαριστικά σκοτώνει και την φοβερή του γέφυρα, όσο και το υπέροχο “Somedays I sail” με την ακουστική του διάθεση. Από τα πιο καλά, αλλά άγνωστα τραγούδια τους νομίζω, είναι το “Till you’re mine” που θα έπρεπε να ανοίγει την δεύτερη πλευρά του δίσκου.
Το “Games people play” θα ήταν το τελευταίο άλμπουμ του Andi Deris με τους PINK CREAM 69, πριν αποχωρήσει αφού επιζητούσε μια διαφορετική μουσική κατεύθυνση από τους υπόλοιπους, κάτι που είχε κλονίσει τις σχέσεις τους. Η συνέχεια είναι γνωστή με τον Deris να κατευθύνεται στους HELLOWEEN και τον David Readman να τον αντικαθιστά στους PC69.
Did you know that
- O Dirk Steffens που ανέλαβε την παραγωγή και στις τρεις πρώτες τους κυκλοφορίες, ήταν από τους πιο καταξιωμένους τεχνικούς ήχου στην Γερμανία. Το βαρύ βιογραφικό του, εμπεριείχε συνεργασίες από τους ACCEPT, HELLOWEEN, RUNNING WILD κ.ά. To πιο trivia όμως είναι πως διετέλεσε κιθαρίστας των BIRTH CONTROL, του συγκροτήματος που είχε γράψει το τραγούδι “Gamma ray” που διασκεύασαν οι… GAMMA RAY.
Γιώργος “Shattered” Κουκουλάκης
