Άλλη μια ελληνική κυκλοφορία που πέφτει στα χέρια μου για παρουσίαση από την Drakkar Productions, μετά το τελευταίο πολύ ωραίο άλμπουμ των DRAMA NOIR, αυτή των ASCENDING OLYMPUS. Ένα συγκρότημα που πρώτα είδα επί σκηνής, έπειτα άκουσα στουντιακή δουλειά. Είχα αποκομίσει θετικές εντυπώσεις από αυτό το συγκρότημα, όπως θα έχει ήδη καταλάβει όποιος έχει διαβάσει την τότε ανταπόκριση από την προ 5μήνου εμφάνισή του. Τόσο, που προσωπικά είχα μεγάλη περιέργεια να ακούσω μια πλήρη δουλειά του. Όπερ κι εγένετο. Το όνομα αυτής “Frontlines” και κυκλοφόρησε στις 28 Απριλίου. Κοιτάζω διάρκεια, 41 λεπτά και κάτι. “Ωραία”, λέω “καλή διάρκεια, τόσο-όσο”.
Εξαίρετο εξώφυλλο του σπεσιαλίστα Γιάννη Νάκου το οποίο κολακεύει τη μπάντα τα μάλα. Το περιεχόμενο τώρα, είναι ένα μοντέρνο, γκρουβάτο και αρκούντως ακραίο υβρίδιο που προκρίνεται το ύφος των MACHINE HEAD, με αρκετά thrash στοιχεία σχολής THE HAUNTED και πιο γκρουβάτων SEPULTURA με το death metal στοιχείο να έρχεται από τα ομολογουμένως πολύ καλά φωνητικά (έχουν λίγο από BOLT THROWER). Το “Death will come from above” που πρώτο επιλέχθηκε να προωθήσει αυτή τη δουλειά, έκανε πολύ καλή δουλειά, συνοψίζοντας τα περισσότερα χαρακτηριστικά του ύφους. Το δε “Hell is in my eyes” με την πιο μελωδική εισαγωγή του, κοιτάζει σε αντίστοιχες των MACHINE HEAD, προτού εξελιχθεί σε ένα σαρωτικό κομμάτι. Εντύπωση μου έκανε η πιο επική/πολεμική θεματολογία, που δημιουργεί μια ωραία αντίθεση με τη μοντέρνα φύση της μουσικής.
Παράπονο δεν έχω, γενικά έχουμε μπόλικες στιγμές που η μπάντα βγαίνει μπροστά γκαζώνοντας όπως το “As the ground trembles”, “I of the damnation” ή το “Off to different shores”. Περαιτέρω ενδιαφέρον με κάπως πιο απλωμένες και ολίγον πιο περιπετειώδεις δομές παρουσιάζουν το “Fatal nightmare” και το “A call to arms”, με ενδεχόμενα δείγματα του που θα μπορούσε η μπάντα να πάει μουσικά μιλώντας, στον επόμενο δίσκο ή κυκλοφορία εν γένει. Το τελευταίο μάλιστα, έχει το χαρακτηριστικό ότι ακούμε τον Μάριο, πάλαι ποτέ τραγουδιστή των σπουδαίων KARMA VIOLENS. Ένα κομμάτι που δείχνει τα κοινά σημεία των δύο μπαντών (αν και οι KARMA VIOLENS είναι πιο φρενήρεις θεωρώ γενικά). Όμορφη πινελιά επίσης, τα καθαρά φωνητικά στο “Until the war is won” που αναλαμβάνει να κλείσει το δίσκο.
Εν κατακλείδι, ένα πολύ καλό ξεκίνημα για τους ASCENDING OLYMPUS, που έχουν περιθώρια να πάνε παραπέρα τον ήχο τους (ίσως λίγο παραπάνω όγκο θα ήθελα στις κιθάρες), αλλά παρουσιάζουν μια ολοκληρωμένη ηχητική πρόταση που δημιουργεί υποσχέσεις για τη συνέχεια. Εύγε!
8 / 10
Γιάννης Σαββίδης
