ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Individual Thought Patterns” – DEATH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΙΑ: Relativity Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chuck Schuldiner / Scott Burns
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά / Κιθάρα – Chuck Schuldiner
Κιθάρα – Andy LaRocque
Μπάσο – Steve DiGiorgio
Τύμπανα – Gene Hoglan
Μετά από μία πετυχημένη περιοδεία για την προώθηση του “Human” η οποία πέρασε κι από την Ευρώπη, οι DEATH ξεκινούν τις ηχογραφήσεις για το πέμπτο τους άλμπουμ με τον τίτλο “Individual thought patterns” στα Morrisound Studios με παραγωγό τον Scott Burns και τους Sean Reinert και Paul Masvidal εκτός μιας κι έπρεπε να αφοσιωθούν στους CYNIC και στην ηχογράφηση του ντεμπούτο τους “Focus”, του οποίου η κυκλοφορία είχε καθυστερήσει αρκετά. Την κενή θέση πίσω από τα τύμπανα καλύπτει επάξια ο Gene Hoglan των DARK ANGEL. Τα κριτήρια που είχε ο Chuck Schuldiner για να προσλάβει κάποιον ήταν πρώτα απ’ όλα η τεχνική του κατάρτιση και φυσικά να τα πηγαίνει καλά μαζί του ως χαρακτήρας. Τον Gene Hoglan τον γνώριζε ήδη αρκετά χρόνια κι επίσης οι DEATH είχαν εμφανιστεί μαζί με τους DARK ANGEL στο Combat Tour: Ultimate Revenge II στη Philadelphia το 1988 μαζί με τους FORBIDDEN, RAVEN και FAITH OR FEAR. Στο μπάσο συναντάμε για δεύτερη συνεχόμενη δισκογραφική δουλειά τον Steve DiGiorgio των SADUS παρότι στην περιοδεία για το “Human” τον είχε αντικαταστήσει ο Scott Carino ενώ τη μεγαλύτερη έκπληξη προκαλεί η συμμετοχή του Andy LaRocque από τους KING DIAMOND σε κάποια από τα κιθαριστικά solo. Ο Chuck ήταν μεγάλος οπαδός του King Diamond τόσο με τους MERCYFUL FATE όσο και με το προσωπικό του σχήμα και όταν αποφάσισε πως έπρεπε να βρει έναν δεύτερο κιθαρίστα για την ηχογράφηση του “Individual thought patterns” δεν δίστασε να απευθυνθεί μέσω του Monte Conner, A&R της Roadrunner Records, σε έναν από τους αγαπημένους του κιθαρίστες χωρίς να έχει κάτι να χάσει μιας και θεωρούσε πως το ιδιαίτερο στυλ του Andy LaRocque κολλούσε αρκετά με το μουσικό ύφος των DEATH και όπως έδειξε το αποτέλεσμα δικαιώθηκε περίτρανα ενώ σύμφωνα με πρόσφατη σχετική δήλωση του Steve DiGiorgio, στο μυαλό του είχε και τον Akira Takasaki των LOUDNESS.
Εκείνη την περίοδο είχαν αρχίσει να ακούγονται ξανά κάποιες φήμες για τον δύσκολο χαρακτήρα του Chuck Schuldiner με αφορμή την πρόωρη αποχώρηση των DEATH από την ευρωπαϊκή περιοδεία λίγο πριν τις προγραμματισμένες εμφανίσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο λόγω κακής οικονομικής διαχείρισης, το διωγμό των PESTILENCE που εμφανίζονταν ως support καθώς και της δικαστικής διαμάχης με τον πρώην manager του, Eric Greif. Οι επόμενοι πέντε μήνες για τους DEATH ήταν δύσκολοι με τον εξοπλισμό τους να έχει κατασχεθεί από τον Βρετανό promoter λόγω του χρέους από την ακύρωση του υπολοίπου της περιοδείας, το χρονοδιάγραμμα να έχει βγει εκτός και τον Chuck να έχει μπει σε διάφορες σκέψεις για το μέλλον του, όπως να σχηματίσει ένα νέο συγκρότημα που δεν θα είχε καμία σχέση με τη μουσική των DEATH, σε πιο παραδοσιακό heavy metal ύφος κι αρκετά πιο μελωδικό, με τραγουδιστή στο ύφος του Rob Halford των JUDAS PRIEST ή του Christian “Zouille” Augustin των Γάλλων SORTILEGE, μέχρι και να αλλάξει το όνομα των DEATH ώστε να αποκοπεί εντελώς από όλες τις φήμες και συμπεριφορές ανθρώπων που δεν είχε καθόλου σε εκτίμηση oι οποίοι αρέσκονταν στο να κακολογούν το συγκρότημά του.
Ο Chuck απτόητος όμως παρέμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του δρώντας αποκλειστικά μέσω του σχήματος των DEATH, φανερώνοντας ένα προσωπείο αρκετά πολυποίκιλο και διορατικό και αρκετά πιο προοδευτικό ακόμη κι από αυτό που μας είχε παρουσιάσει δύο χρόνια νωρίτερα στο “Human”. Το “Individual thought patters” διατηρεί αρκετά από τα βασικά χαρακτηριστικά των DEATH, όπως την επιθετικότητα και τις εν μέρει γρήγορες ταχύτητες αλλά αυτή τη φορά οι μελωδίες κρύβουν συσσωρευμένη δύναμη, θυμό και εκδίκηση, χρησιμοποιούν χωρίς δισταγμό πλήκτρα στο “Mentally blind” και ακουστικά ιντερλούδια στο “Destiny” ενώ και στα πια αργά σημεία ακούγονται ακόμα πιο επιβλητικοί. Ο Gene Hoglan αφοσιωμένος αποκλειστικά στα τύμπανα μιας και στους DARK ANGEL αποτελούσε βασικός συνθέτης τους αποκτά το status που διατηρεί μέχρι και σήμερα συνεχίζοντας επάξια αυτό που ξεκίνησε με το εκπληκτικό και αρκετά πρωτόγνωρο για την εποχή του παίξιμο ο Sean Reinert, με ευφάνταστο drumming και ακόμη πιο jazz διάθεση με το rhythm section να συμπληρώνει ο εξωπραγματικός Steve DiGiorgio στο άταστο μπάσο με την παραγωγή να αναδεικνύει αυτή τη φορά το παίξιμό του.
Ο Andy LaRoque από την άλλη αποδεικνύει πως είναι ένας από τους καλύτερους lead κιθαρίστες στον ευρύτερο χώρο του heavy metal. Ενώ την ίδια περίοδο οι επανασυνδεμένοι MERCYFUL FATE ηχογραφούν στο Texas το comeback άλμπουμ τους “In the shadows”, o LaRoque γράφει ιστορία με μία από τις καλύτερες μεταγραφές που έχουν συμβεί στο metal έστω και ως δανεικός. Ο άνθρωπος ταξίδεψε από το Gothenburg μέχρι τη Florida, άκουσε τα τραγούδια για πρώτη φορά ολοκληρωμένα στα Morrisound και σε μόλις λίγες μέρες συνέθεσε και ηχογράφησε μερικά από τα καλύτερα solo της καριέρας του. Ο Chuck Schuldiner από πλευράς του αποτελεί φάρος έμπνευσης και στυλοβάτης του metal οικοδομήματος, με εκπληκτική χροιά και άρθρωση για death metal φωνητικά μιας και ο ίδιος θεωρούσε πως η φωνή του αποτελούσε τροχοπέδη για τη μουσική που συνέθετε προσπαθώντας πάντα για το καλύτερο αποτέλεσμα και να έχουν προσωπικότητα συγκριτικά με τον μέσο death metal τραγουδιστή. Το “Individual thought patterns” αποτέλεσε μια διέξοδος για τον Chuck Schuldiner, μια δήλωση, απεικονίζοντας τη σχέση του με τον Τύπο και τη διάβρωση της μουσικής βιομηχανίας. Καταφέρνει μέσω των καυστικών και αρκετά ρεαλιστικών στίχων να μετατρέψει όλη αυτή την τοξικότητα και τις φημολογίες προς το πρόσωπό του σε καύσιμο για δημιουργία. Στο “Overactive imagination” δείχνει τη δυσαρέσκειά του προς ανθρώπους του metal Τύπου που τον ρωτούσαν με σοβαρότητα αν ήταν αλκοολικός ή τοξικομανής, αν είχε μπει σε ψυχιατρείο ή αν επρόκειτο να σχηματίσει glam συγκρότημα με τον ίδιο να προσπαθεί να εξηγήσει τα αυτονόητα και πως καμία από αυτές τις φήμες δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Στο “Out of touch” μιλάει για ακραίες συμπεριφορές και ανθρώπους που ξεφεύγουν από τον έλεγχο, είτε προέρχονται από τον metal χώρο ή από ιδιώματα όπως η rap μουσική που ο Chuck θεωρούσε κραυγαλέα ρατσιστική και υποκινούσε τη βία, τη θρησκεία, όσους πληγώνουν ζώα κλπ καταλήγοντας πως η ανθρώπινη φύση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Για όλους αυτούς που διαδίδουν ανυπόστατες φήμες για τον ίδιο, ο Chuck έγραψε το “Jealousy” δηλώνοντας πως όλοι αυτοί ζηλεύουν όσα ο ίδιος έχει πετύχει στην καριέρα του και δεν μπορούν να χωνέψουν το γεγονός πως οι DEATH αποτελούν κάτι σημαντικό για αρκετούς ανθρώπους.
Για την προώθησή του άλμπουμ γυρίζεται το video του “The philosopher” με το Headbangers Ball να το προβάλει αρκετά συχνά και σε αυτό βλέπουμε τον κιθαρίστα Ralph Santolla των EYEWITNESS στη θέση του Andy LaRoque ο οποίος κι ακολούθησε τους DEATH στις προγραμματισμένες τους ζωντανές εμφανίσεις όπως στη Full Of Hate περιοδεία με τους CARCASS, CANNIBAL CORPSE, GOREFEST και TIAMAT που πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη δύο μήνες πριν την ημερομηνία κυκλοφορίας του “Individual thought patterns” κι αυτή που ακολούθησε στις Η.Π.Α. μαζί με τους GOREFEST και SACRIFICE και ξανά στην Ευρώπη αυτή τη φορά με τους ANACRUSIS και τον Craig Locicero των FORBIDDEN να αναλαμβάνει την κιθάρα δίπλα στον Chuck Schuldiner. Την επόμενη χρονιά ο Chuck συμμετέχει στο άλμπουμ των VOODOOCULT, “Jesus killing machine”, μετά από προτροπή του φίλου του από τους DESPAIR, Waldemar Sorychta (GRIP INC.) στο οποίο συναντούμε τους Dave Lombardo (SLAYER) και Mille Petrozza (KREATOR).
Ο Chuck Schuldiner ήταν κάτι παραπάνω από metal μουσικός και οπαδός αυτής της μουσικής. Ήταν κάτι σαν Προφήτης του metal. O άνθρωπος γέννησε, εξέλιξε και τελειοποίησε το death metal ιδίωμα κι αυτό αποτελεί ένα credit που δεν μπορεί να του στερήσει κανείς. Είναι φοβερό πως ένας άνθρωπος τόσο χωμένος στο heavy metal, αποτελεί σύμβολο για ένα ολόκληρο μουσικό ιδίωμα επισημαίνοντας συνεχώς πως το death metal ακροατήριο πρέπει να είναι ανοιχτόμυαλο γιατί μόνο έτσι το metal θα καταφέρει να μεγαλώσει, να προοδεύσει και να εδραιωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου και πως αν σταματήσουμε να βάζουμε όρια στη metal μουσική κανείς δεν μπορεί να φανταστεί μέχρι που μπορεί να φτάσει. Δηλώσεις που σε αρκετούς deathsters φαίνονταν αιρετικές αλλά για τους πιο προοδευτικούς αρκετά κολακευτικές. Με κάθε νέα κυκλοφορία ο ίδιος είχε την προσδοκία η μουσική του να φέρει νέους οπαδούς και να αρέσει στους παλαιότερους την ίδια στιγμή. Την περίοδο του “Individual thought patters” μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τις πρόσφατες δουλειές των PSYCHOTIC WALTZ, DREAM THEATER και CARCASS, δήλωνε οπαδός των WATCHTOWER, QUEENSRYCHE και CRIMSON GLORY και σε συνεντεύξεις της εποχής στην ερώτηση αν θεωρούσε πως οι DEATH παίζουν ακόμη death metal ο ίδιος έδινε πάντα την ίδια απάντηση λέγοντας πως το death metal είναι ένας ιδιαίτερος και πολύ περιοριστικός όρος για τον ίδιο και πως απλά ο χαρακτηρισμός metal ακούγεται πιο ευρύς και ταιριαστός γι’ αυτό που κάνουν πλέον οι DEATH. Ακούγοντας για πολλοστή φορά το άλμπουμ είναι ολοφάνερο πως το “Individual thought patterns” συνεχίζει τη παράδοση των πολύ καλών άλμπουμ κι ενός αδιαμφισβήτητου σερί, διατηρώντας το ύφος του συγκροτήματος από τη μία και τις καινοτομίες που χαρακτηρίζουν κάθε κυκλοφορία των DEATH από την άλλη, αψηφώντας τα όποια death metal στεγανά. Η ιστορία και ο χρόνος έχει δικαιώσει τον Chuck Schuldiner και δεν πρόκειται να ξεθωριάσει στη λήθη μιας και η μουσική του συνεχίζει να επηρεάζει ολοένα και περισσότερα νέα συγκροτήματα εκεί έξω.
Did you know that:
- Πριν την ηχογράφηση των τραγουδιών για το “Individual thought patterns”, οι DEATH δούλευαν πάνω σε κάποιες διασκευές σε τραγούδια των KISS, POSSESSED και SLAYER. Σύμφωνα με τον Chuck Schuldiner αυτή ήταν μία πρόταση της τελευταίας στιγμής της εταιρείας τους, τη Relativity, αλλά ο ίδιος δεν τρελαινόταν με την ιδέα μιας και προτιμούσε να αφοσιωθεί στο δικό του υλικό. Παρόλα αυτά στη συλλογή “At death’s door II” του 1992 συμπεριλαμβάνεται μία διασκευή στο “God of thunder” των KISS που είχε ηχογραφηθεί την περίοδο που δούλευαν πάνω στο “Human”. Από τα session του “Individual thought patterns” υπάρχει μία instrumental ηχογράφηση του “The exorcist” με τον Gene Hoglan να έχει αναλάβει και τις κιθάρες εκτός από τα τύμπανα η οποία συμπεριλήφθηκε στην επανέκδοση του άλμπουμ από την Relapse το 2011. Επίσης στην ευρωπαϊκή περιοδεία για την προώθηση του δίσκου διασκεύαζαν το “Black magic” των SLAYER.
- Ο Scott Burns είναι γνωστός για τις περίφημες παραγωγές του σε κάποια από τα σημαντικότερα death metal άλμπουμ που λάμβαναν χώρα στα Morrisound Studios στη Tampa της Florida και χρόνια συνεργάτης του Chuck Schuldiner μιας και το “Leprosy” (1988), το δεύτερο άλμπουμ των DEATH κι ένα από τα επιδραστικότερα για το ιδίωμα ήταν μία από τις πρώτες του δουλειές και αργότερα ακολουθήσαν συγκροτήματα σαν τους OBITUARY, CANNIBAL CORPSE, DEICIDE, NAPALM DEATH κ.α. H σχέση του με τον Chuck ήταν τόσο στενή που στην Full Of Hate περιοδεία στην Ευρώπη, τους ακολουθήσε ως ηχολήπτης των DEATH κάτι που δεν συνήθιζε να κάνει για άλλα συγκροτήματα.
- O Chuck ήταν ένθερμος υποστηρικτής του βινυλίου και μάλιστα στο ένθετο του “Spiritual healing” καταριέται όσους υποστήριζαν το αντίθετο. Είχε ξενερώσει που το “Individual thought patters” είχε κυκλοφορήσει αποκλειστικά σε CD στις Η.Π.Α. από την Relativity και περίμενε την ώρα που θα πήγαινε στην Ευρώπη και θα έπαιρνε την έκδοσή του σε βινύλιο από την Roadrunner.
- To video του “The philosopher” εκτός από τις προβολές στο Headbangers Ball, προβλήθηκε και σε μία από τις πιο δημοφιλείς animation σειρές του MTV, τo “Beavis and Butt-Head”. Στο κλασικό σατυρικό ύφος οι δυο τους κράζουν το τραγούδι με τη χαρακτηριστική ατάκα “Hey check it out, its Jeremy! He’s still running”, για το παιδάκι που τρέχει στο δάσος και μοιάζει με αυτό από το video του “Jeremy” των PEARL JAM καθώς και για το “I’D LIKE TWO TACOS PLEAAAAASE, AND A SMALL ORDER OF FRIIIEESSS… TO GOOOOO!” παρομοιάζοντας τη φωνή του Chuck σαν να παραγγέλνει στο Burger World.
- Σχετικά με τους κιθαρίστες που συνόδευσαν τους DEATH στην περιοδεία για την προώθησή του άλμπουμ, τον Ralph Santolla τον γνώρισαν στα Morrisound Studio κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων για το “Individual thought patterns” ενώ εκείνος ηχογραφούσε με το συγκρότημά του, τους EYEWITNESS. O Santolla ήταν εξοικειωμένος με τα Morrisound μιας και ηχογραφούσε εκεί από πιτσιρικάς και δούλευε επίσης. Ως κιθαρίστας είχε πιο μελωδικό hard rock background αλλά ήταν εκπληκτικός μουσικός και από την στιγμή που ήξεραν πως ο Andy LaRoque δεν θα τους ακολουθούσε στην περιοδεία ο Scott Burns πρότεινε τον Santolla στον Chuck του οποίου θα ήταν πρώτη φορά που θα έβγαινε σε περιοδεία και αποχώρησε από τους DEATH όταν οι EYEWITNESS υπέγραψαν συμβόλαιο για την κυκλοφορία του ομώνυμου ντεμπούτο τους. Αργότερα έπαιξε με τους MILLENIUM και αποτέλεσε επίσης μέλος των DEICIDE και OBITUARY. Πέθανε στις 7 Ιουνίου 2018 από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 51 ετών. Με τον Craig Locicero o Chuck γνωρίστηκε πρώτη φορά το 1986 στο Ruthie’s Inn στο San Francisco, την περίοδο που και οι δύο προωθούσαν τα demo τους, o Locicero το “Endless slaughter” των FORBIDDEN EVIL. Η επόμενη ήταν κατά τη διάρκεια του Combat Tour: Ultimate Revenge II στη Philadelphia το 1988, υπάρχει και η σχετική VHS που κυκλοφόρησε το 1989 και χρειάστηκαν να περάσουν τέσσερα χρόνια όταν και δέχτηκε μία κλήση από τον Steve DiGiorgio, με τον οποίο δεν είχαν μιλήσει ποτέ στο παρελθόν και του είπε πως ο Chuck και ο Gene τον ήθελαν να περιοδεύσει μαζί τους στην Ευρώπη και πως θα ερχόντουσαν στο Bay Area για να προβάρουν μαζί του. Ενώ του έγινε πρόταση να συνεχίσει με τους DEATH, ο ίδιος αρνήθηκε ευγενικά την πρόταση μιας οι FORBIDDEN είχαν μόλις υπογράψει συμβόλαιο με την GUN για την κυκλοφορία του τρίτου τους άλμπουμ, “Distortion”.
Κώστας Αλατάς
