ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Anthems of rebellion” – ARCH ENEMY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Andy Sneap
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά: Angela Gossow
Κιθάρα: Michael Amott
Κιθάρα: Christopher Amott
Μπάσο: Sharlee D’Angelo
Drums: Daniel Erlandsson
Τα βιώματα στη μουσική παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο. Η φάση που βρισκόσουν όταν άκουσες ένα άλμπουμ, όταν έμαθες ένα νέο συγκρότημα, ακόμα και η ηλικία, με τα συναισθήματα που είχες σε εκείνη την συγκεκριμένη φάση, μπορεί να σε έκαναν να αγαπήσεις ή και να αντιπαθήσεις κάτι που άκουσες. Έτσι λοιπόν, με βάση τα δικά μου βιώματα, άκουσα και έμαθα τους ARCH ENEMY όταν κυκλοφόρησαν το “Wages of sin” το 2001, περίπου κάνα δυο χρόνια όταν είχα μπει ήδη στον μαγικό κόσμο του heavy metal. Εκείνη την εποχή, που το internet ήταν είδος πολυτελείας και η πληροφορία που μπορούσες να αντλήσεις ήταν πολύ περιορισμένη, αγνοούσα πλήρως τα πρώτα τρία άλμπουμ του Σουηδικού συγκροτήματος, που γνωρίζουν μέχρι και σήμερα μεγάλη αναγνώριση.
Το “Wages of sin” έδειξε τον δρόμο που θα ακολουθούσε στις συνθέσεις του ο Michael Amott. Απομακρύνοντας τον εαυτό του από την πολυπλοκότητα που υπηρέτησε με τεράστια επιτυχία στους CARCASS, μας έδειξε ότι με το “Wages of sin”, οι heavy metal μελωδίες θα αυξηθούν στο μελωδικό death metal που δημιουργούσε και πως θα οδηγούσε το συγκρότημα σε έναν πιο εμπορικό δρόμο. Και ενώ αρκετός κόσμος δεν χώνεψε την αλλαγή αυτή, όπως και την άφιξη της Angela Gossow, εγώ, δεκατριών χρονών μόνο τότε, αυτό που άκουσα το λάτρεψα και το λατρεύω μέχρι σήμερα.
Το “Anthems of rebellion” ήταν η φυσική εξέλιξη του συγκροτήματος μετά το “Wages of sin” και μαζί με το “Doomsday machine”, είναι τα δύο αγαπημένα μου άλμπουμ των ARCH ENEMY (τώρα πια βάζω και το “Deceivers” μαζί τους). Καταλαβαίνω πλέον, γιατί σε πολλούς τα τραγούδια των ARCH ENEMY από το “Wages of sin” και έπειτα ακούγονται ρηχά και αποστειρωμένα για το στυλ στο οποίο παίζει το συγκρότημα. Όμως, για να μην γελιόμαστε, τα τραγούδια αναδύουν μία τρομερή ωριμότητα, με τρομερές μελωδίες που δεν μπορείς να ξεχάσεις. Το εύκολο και το απλό δεν σημαίνει απαραίτητα πως κάτι είναι κακό. Το “Anthems of rebellion” μας έδωσε τραγούδια όπως τα “Dead eyes see no future”, “We will rise”, “Leader of the rats”, “Silent wars”, “Exist to exit” (ok εδώ το riff θυμίζει αρκετά το “Dead skin mask”), “End of the line” και “Saints and sinners”. Και το σημαντικό πως πέρα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, κάθε κομμάτι έχει πραγματικά καλά μέρη σε αυτό, είτε πρόκειται για ένα riff, ένα ρεφρέν ή κάποια leads.
Το μόνο που κάνει το “Anthems of rebellion” πιο αδύναμο από το “Doomsday machine” είναι πως μέσα στα 13 τραγούδια που περιέχει, ενώ έχουν όλα καλές στιγμές, κάποια από αυτά είναι πιο αδύναμα από αυτά που αναφέραμε και ρίχνουν το τελικό αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές όμως, το “Anthems of rebellion” δεν μπορώ να μην το θεωρήσω ως μία από τις πολύ καλές στιγμές των ARCH ANEMY.
Did you know that:
-Στα τραγούδια “End of the line” και “Dehumanization”, τα clean vocals που ακούγονται είναι του Christopher Amott.
-Τα πλήκτρα στο “Anthems of rebellion” παίζονται από τον Per Wiberg (ex-OPETH, SPIRITUAL BEGGARS)
Δημήτρης Μπούκης
