Είναι πάρα πολύ όμορφο το συναίσθημα να σου σκάει ένα άλμπουμ κυριολεκτικά από το πουθενά και όχι μόνο να σε αφήνει με τις καλύτερες των εντυπώσεων αλλά να σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον κάθε φορά που το ακούς. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε και για δικά μας παιδιά. Για τους Αθηναίους VENUS ο λόγος που, ύστερα από ένα EP το 2022, με τίτλο “Project Lamda”, κυκλοφορούν το πρώτο τους full length άλμπουμ τους , το “Obscured until observed”. Οι VENUS ουσιαστικά είναι το κιθαριστικό project του Γιώργου Βεργίνη και του Αντώνη Αυτζή, με τα παιδιά, εκτός από τις κιθάρες να έχουν αναλάβει και τα φωνητικά, ο Γιώργος τα πιο brutal, και ο Αντώνης τα καθαρά.
Τι θα ακούσετε εδώ; Κατά την ταπεινή μου άποψη, έναν από τους καλύτερους prog/ thrash δίσκους της χρονιάς. Για να πάρετε μια εικόνα για την μουσική των VENUS, εγώ προσωπικά μέχρι στιγμής εντόπισα στοιχεία από VEKTOR, VOIVOD, HEXENHAUS, WATCHTOWER και CONTROL DENIED. Και λέω «μέχρι στιγμής» γιατί κάθε φορά που ακούω το άλμπουμ τους, ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο. Πολύπλοκες συνθέσεις με αυτά τα διεστραμμένα…. διαστροφικά…. πείτε τα όπως θέλετε, αλλά άκρως πωρωτικά και εθιστικά riffs, που όχι μόνο δεν κουράζουν αλλά προκαλούν τον ακροατή να βυθιστεί επανειλημμένα στον κόσμο τους.
Το άλμπουμ αποτελείται από εννέα συνθέσεις, εκ των οποίων οι δύο είναι instrumental, και, δοθείσης της ευκαιρίας, να πω ότι το δεύτερο στη σειρά από τα δύο, το “The arrhythmic pulse of universe” παίρνει κεφάλια και τα παιδιά εδώ πραγματικά οργιάζουν. Όχι ότι τα υπόλοιπα κομμάτια πάνε πίσω δηλαδή. Τα ρεφραίν είναι μελωδικά και εδώ είναι που μου έρχονται στο μυαλό οι CONTROL DENIED σε συνδυασμό με τη μουσική, ενώ τα φωνητικά του Γιώργου παραπέμπουν στα αντίστοιχα πιο πριμαριστά του Chuck Schuldiner.
Συνθετικά τώρα, όπως προανέφερα, οι συνθέσεις είναι πολύπλοκες και πραγματικά ξεχειλίζουν από ιδέες. Δεν λείπουν και οι πιο straightforward στιγμές όπως για παράδειγμα το ισοπεδωτικό “City of Nekron” αλλά τα περισσότερα κομμάτια κινούνται σε prog/ thrash συχνότητες. Και εκεί είναι που κυριολεκτικά χάνεται η μπάλα, με την καλή έννοια όμως. Είναι απίστευτο πόσες πολλές ιδέες, πόση φαντασία και πόση ενέργεια κρύβει αυτός ο δίσκος. Και αν τα παιδιά ξεσαλώνουν σε κομμάτια για παράδειγμα όπως το “Venus legacy” που διαρκεί κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά, φανταστείτε τι γίνεται στα δύο πιο μεγάλα κομμάτια του δίσκου, στο οκτάλεπτο “The observatory” και στο εντεκάλεπτο “Subatomic search for human consciousness” που κλείνει τον δίσκο. Περιττό, νομίζω, να μπω στη διαδικασία να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι για να εμβαθύνει κάποιος στα μυστικά του “Obscured until observed” είναι να ακούσει το άλμπουμ έτσι ακριβώς όπως έχει δομηθεί. Και να αρχίσει να το εξερευνά, σαν ένας άλλος ταξιδιώτης του διαστήματος…..
Το “Obscured until observed” δεν είναι επ’ ουδενί ένα εύκολο άλμπουμ. Θέλει τον χρόνο του και να ασχοληθείς μαζί του, όχι επιφανειακά αλλά ουσιαστικά. Να ακούσεις προσεκτικά τι έχει να σου πει, να διαβάσεις τους στίχους του, να ταξιδέψεις μαζί του. Μια αναπάντεχη δισκάρα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, μα τίποτα από αντίστοιχες του εξωτερικού. Προσπαθήστε να το ακούσετε και θα βρεθείτε σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς.
8,5 / 10
Θοδωρής Κλώνης
