a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Sabbath Bloody Sabbath” – BLACK SABBATH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1973
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Vertigo
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: BLACK SABBATH
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Ozzy Osbourne
Κιθάρα – Tony Iommi
Μπάσο – Geezer Butler
Ντραμς – Bill Ward
Κατά το τέλος της εξουθενωτικής περιοδείας για το “Vol. 4”, η μπάντα είχε φτάσει στα όριά της: οι καταχρήσεις κάθε τύπου ουσιών και το ανελέητο πρόγραμμα που δεν άφηνε και πολύ ελεύθερο χρόνο για ξεκούραση, τους ανάγκασε να ακυρώσουν το τελευταίο μέρος της και ο καθένας πήρε το δρόμο του για κάμποσο καιρό. Όταν ήρθε ο καιρός να ξαναβρεθούν για να αρχίσουν να συνθέτουν για το επόμενο δίσκο, αποφάσισαν να επιστρέψουν στο Λος Άντζελες και στο ίδιο στούντιο, Record Plant, με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να αναπαράγουν εκείνη την δημιουργική ατμόσφαιρα που τόσο καλά αποτελέσματα τους είχε δώσει πριν. Οι ελπίδες όμως αποδείχθηκαν φρούδες: o Iommi είχε φάει κόλλημα άγριο και δεν μπορούσε να δημιουργήσει ούτε ένα riff της προκοπής κι αυτό σήμαινε ότι δεν υπήρχε πρόοδος μιας που όλοι περίμεναν μια αρχική ιδέα του για να δουλέψουν μετά πάνω σε αυτή και να κάνουν ένα τραγούδι (αυτή η εξάρτησή τους από τον Iommi, ήταν ένας από τους λόγους που οι εντάσεις μέσα στην μπάντα άρχισαν να κάνουν την παρουσία τους).
Μετά από ένα μήνα με άκαρπες προσπάθειες, αποφάσισαν να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να γυρίσουν στην Αγγλία και τελικά νοίκιασαν το κάστρο/στούντιο Clearwell όπου εκεί είχαν ηχογραφήσει μπάντες όπως LED ZEPPELIN, DEEP PURPLE, MOTT THE HOOPLE, κτλπ. Από ότι φαίνεται η όλη γοτθική ατμόσφαιρα του κάστρου και του περίγυρου, επανάφεραν την έμπνευση στον Iommi γιατί το πρώτο riff που του ήρθε κατακούτελα ήταν εκείνο του “Sabbath Bloody Sabbath”. Με μια τόσο ωραία αρχή, όλα έδειχναν ότι η σύνθεση του δίσκου θα ήταν εύκολη υπόθεση, κι όντως έτσι έγινε, εκτός αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι και τα τέσσερα μέλη άρχισαν να έχουν παραφυσικές εμπειρίες: ο Iommi ισχυρίζεται ότι κατέληξε να κυνηγάει σκοτεινές φιγούρες που εμφανίζονταν από το πουθενά και εξαφανίζονταν έτσι όπως έρχονταν. Ο Butler ισχυρίζεται ότι κατέληξε να κοιμάται με ένα στιλέτο γιατί άρχισε να φοβάται για την ζωή του (σίγουρα θα ήταν θύμα κι εκείνος του Iommi που του άρεσε να κάνει πλάκες τόσο όσο κι άλλος θρυλικός πλακατζής ονόματι Richie Blackmore) ενώ ο Ward κατέληξε να έρχεται στο κάστρο μόνο για την ηχογράφηση και μετά ξαναγύρναγε με το αυτοκίνητο σπίτι του. Κι όσο για τον Ozzy, πιστός στο παρατσούκλι του “Madman”, παραλίγο να κάψει το κάστρο γιατί αποκοιμήθηκε δίπλα στο τζάκι κι έπιασαν φωτιά οι μπότες του.
Εδώ πέρα έχουμε μερικούς από τους ύμνους όχι μόνο της μπάντας αλλά και του heavy metal εν γένει. Τι να πούμε για κομμάτια όπως το ομώνυμο, εκείνο που το ακολουθεί στον δίσκο, “A National Acrobat”, ή το “Killing Yourself to Live”; Απλά άλλο ένα θαυμάσιο δείγμα της ικανότητας του Iommi να δημιουργεί riffs πιο heavy κι από μια καταιγίδα όπου πέφτουν αμόνια!
Δεν θα έπρεπε πάντως να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι η μπάντα συνέχιζε να ψάχνει καινούργια ηχητικά μονοπάτια και να πειραματίζεται με καινούργια όργανα όπως το φλάουτο στο “Looking for Today” (όταν έχεις συμμετάσχει στους JETHRO TULL, έστω και για λίγο, όλο και κάτι θα σου μείνει), έγχορδα στο “Spiral Architect” κι ένα overload από synthesizers στο ρομποτικό σχεδόν “Who Are You?” (βρε λες να τους άκουγαν και κάποιοι εκεί στο Düsseldorf, ένα χρόνο προτού βγάλουν τον δίσκο τους “Autobahn”; Έτσι να λέμε και κάτι για να περνά η ώρα, δηλαδή), ενώ από την άλλη έχουμε και την τρυφερή (γλυκανάλατη για άλλους) όψη της μπάντας με το ορχηστρικό “Fluff”.
Ο δίσκος αποτελεί κατά γενική ομολογία το τελευταίο κλασικό δείγμα της μπάντας, αν και το “Sabotage” (1975) δεν παύει να είναι ένας αξιοπρεπέστατος δίσκος· ίσως να φταίει το καλτσόν του Ward στο εξώφυλλο, δεν ξέρω. Όπως και να έχει, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι μέχρι το ‘Heaven and Hell’ (1980) η μπάντα δεν ξανασήκωσε κεφάλι κι ότι εδώ έχουμε το τέλος μιας εποχής. Μια εποχή όμως που τουλάχιστον τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο και εξακολουθεί να μαγεύει γενιές και γενιές μεταλλάδων.
Did you know that:
– Αν και πολλοί νομίζουν ότι οι στίχοι του κομματιού “Sabbath Bloody Sabbath” είτε έχουν να κάνουν με σατανιστική θεματολογία είτε με την ματωμένη Κυριακή στις 30 του Γενάρη του 1972 στο Μπέλφαστ, ο Geezer έχει δηλώσει ότι έχει να κάνει με τις εμπειρίες της μπάντας μέσα στην μουσική βιομηχανία.
– Οι YES ηχογραφούσαν το “Tales from Topographic Oceans” σε ένα διπλανό στούντιο και ο πληκτράς τους τότε, Rick Wakeman, έπαιξε ως session μουσικός στο “Sabbra Cadabra”. Επειδή αρνήθηκε να πάρει χρηματική αμοιβή, τελικά τον αντάμειψαν με μπύρες
– Οι στίχοι του “Killing Yourself to Live” γράφτηκαν από τον Butler ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο με πρόβλημα στα νεφρά λόγω του πιοτού.
– Ο τίτλος του ορχηστρικού “Fluff” προέρχεται από το παρατσούκλι του DJ του BBC, Alan Freeman, ο οποίος ήταν από τους λίγους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που έπαιζε τα τραγούδια τους στις εκπομπές του.
– Επειδή δεν χωρούσαν όλοι οι μουσικοί της ορχήστρας στο στούντιο για να παίξουν στο ‘Spiral Architect’, κατέληξαν σε ένα κοντινό στούντιο και ο Ozzy, επειδή δεν είχε παρτιτούρες να τους δώσει, τους μουρμούρισε τον σκοπό μέχρι που το έπιασαν.
– Ο Drew Struzan, που έκανε το φανταστικό artwork του δίσκου έχει κάνει τα πόστερ για ταινίες όπως Ο Πόλεμος των ‘Αστρων, Blade Runner, E.T., The Thing, Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή, Ράμπο:Το Πρώτο Αίμα, κι άλλες πολλές, ενώ έχει κάνει και το artwork του Welcome to My Nightmare του Alice Cooper, μεταξύ άλλων.
Γιώργος Γκούμας
