BEST OF 2023 — Οι λίστες των συντακτών του Rock Hard

Όπως κάθε χρόνο, μετά από τα τελικά αποτελέσματα της ψηφοφορίας των συντακτών του Rock Hard για τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, δημοσιεύουμε και τις λίστες του καθενός μας ξεχωριστά, με τα 20 αγαπημένα της χρονιάς και τις 3 απογοητεύσεις.
Δείτε εδώ ποια άλμπουμ είναι στις θέσεις 21-25
Δείτε εδώ ποια άλμπουμ είναι στις θέσεις 16-20
Δείτε εδώ ποια άλμπουμ είναι στις θέσεις 11-15
Δείτε εδώ ποια άλμπουμ είναι στις θέσεις 6-10
Δείτε εδώ ποια άλμπουμ είναι στις θέσεις 1-5

1. METALLICA – “72 Seasons”
2. DREAM UNENDING & WORM – “Starpath”
3. VOIDCEREMONY – “Threads of unknowing”
4. FINAL GASP – “Mourning moon”
5. FOSSILIZATION – “Leprous delight”
6. OBITUARY – “Dying of everything”
7. DEAD HEAT – “Endless torment”
8. DRAIN – “Living proof”
9. ENFORCED – “War remains”
10. LUNAR CHAMBER – “Shambhallic vibrations”
11. GRAVESEND – “Gowanus death stomp”
12. ELITIST – “A mirage of grandeur”
13. AUTOPSY – “Ashes, organs, blood and crypts”
14. THE NIGHT ETERNAL – “Fatale”
15. DARKLON – “The redeemer”
16. SHADOWS – “Out for blood”
17. CANNIBAL CORPSE – “Chaos horrific”
18. MENACE – “Open fire”
19. SEER OF THE VOID – “Mantra monolith”
20. GEL – “Only constant”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

Η απώλεια του φίλου και μέντορα Τάσου Σταματούκου. Οι ατελείωτες ώρες συζήτησης, τα γέλια, τα ταξίδια μας σε φεστιβάλ του εξωτερικού, το καυστικό σου χιούμορ, το χιποκτόνο, τα trivia, η αγάπη σου για το heavy metal, η λατρεία σου για τον Witchhunter και τους DREAM THEATER, οι μιμήσεις, τα κείμενά σου, το μυστήριο που σε περιτριγύριζε, αρκετές από τις πιο ευτυχισμένες και ξέγνοιαστες στιγμές τις ζωής μου τις πέρασα έχοντας εσένα συνοδοιπόρο. Θα σε θυμάμαι πάντα με χαμόγελο και αγάπη.

Κώστας Αλατάς

1. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
2. DIVINER – “Avaton”
3. THE SILENT RAGE – “Nuances of life”
4. ENFORCER – “Nostalgia”
5. ECLIPSE – “Megalomanium”
6. STRAY GODS – “Olympus”
7. ANGRA – “Cycles of pain”
8. MARAUDER – “Metal constructions VII”
9. NITRATE – “Feel the heat”
10. KAMELOT – “The awakening”
11. HITTEN – “While passion lasts”
12. AIR RAID – “Fatal encounter”
13. SOLITARY SABRED – “Temple of the serpent”
14. SERENITY – “Nemesis AD”
15. HEAVY LOAD – “Riders of the ancient storm”
16. PRIMAL FEAR – “Code red”
17. METALLICA – “72 reasons”
18. MYSTIC PROPHECY – “Hellriot”
19. SORTILEGE – “Apocalypso”
20. ROADWOLF – “Midnight lightning”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. SAXON – “More inspirations”
   Inspirations δεν θα το έλεγα. Οι Βρεττανοί θρύλοι αναλίσκονται σε διασκευές για δεύτερη φορά για να περάσει μάλλον ο χρόνος μέχρι την επόμενη κυκλοφορία τους. Θα το δικαιολογούσα για άλλες μπάντες, αλλά οι SAXON μωρέ; Αδιάφορο και αχρείαστο. Το ακούς και το ξεχνάς την ίδια στιγμή.

2. METAL CHURCH – “Congregation of annihilation”
Οι METAL CHURCH είναι από τις μεγάλες μουσικές αγάπες από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Δυστυχώς το “Congregation of annihilation” δεν μου άρεσε κυρίως λόγω των φωνητικών του Lopes. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να τα χαρακτηρίσω άνευρα ή αδιάφορα, σίγουρα όμως λείπει αυτή η σπιρτάδα που είχαν οι CHURCH με τους Howe και Wayne. Φιλότιμος ο Lopes αλλά δυστυχώς αδύνατο να πιάσει τα standards των πρώην αδικοχαμένων τραγουδιστών.

3. KING KOBRA – “We are warriors”
Δεν περιμένω τους KING KOBRA να έχουν τον ίδιο ήχο που είχαν στα 80’s και τον 76χρονο Appice να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Έχοντας κάνει την παρουσίαση του προηγούμενου τους δίσκου “II” πριν από 10 χρόνια, παρατηρώ ότι μάλλον σταμάτησε ο χρόνος το 2013 και το “We are warriors” ακούγεται σαν μια συλλογή με ότι περίσσεψε από τότε. Βλέποντας κανείς και την σύνθεση της μπάντας περιμένει παραπάνω, δυστυχώς όμως απογοητεύεται από μία τέλεια μετριότητα.

Νίκος Ανδρέου

1. SOEN – Memorial
2. TESSERACT – War of being
3. HAKEN – Fauna
4. IN FLAMES – Foregone
5. ANGRA – Cycles of pain
6. KAMELOT – The awakening
7. METALLICA – 72 seasons
8. SACRED OUTCRY – Towers of gold
9. KATATONIA – Sky void of stars
10. RAY ALDER – II
11. DIVINER – Avaton
12. WITHIN TEMPTATION – Bleed out
13. ON THORNS I LAY – On thorns I lay
14. ELYSION – Bring out your dead
15. STRAY GODS – Olympus
16. EINAR SOLDBERG – 16
17. ENSLAVED – Heimdal
18. RIVERSIDE – ID.Entity
19. HOST – IX
20. NANOWAR OF STEEL – Dislike to false metal

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. VIRGIN STEELE – The passion of Dionysus
   Ο δίσκος θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται στα πάθη των οπαδών της μπάντας, που θα πρέπει να υπομείνουν άλλη μια κάκιστη κυκλοφορία. O Defeis και η παρέα του συνεχίζουν να γκρεμίζουν ότι έχτισαν με κόπο όλα αυτά τα χρόνια.
2. AVENGED SEVENFOLD – Life is but a dream…
   7 χρόνια αναμονής από την κυκλοφορία του (αρκετά καλού) “The stage” ήταν πολλά και οι προσδοκίες αυξημένες. Τελικά οι A7X μας «κέρασαν» με ένα επιεικώς «άνοστο» δίσκο.
3. COREY TAYLOR – CMF2
   Με τους STONE SOUR επισήμως «στον πάγο» (και δικαίως γιατί είχαν αρχίσει να παίρνουν την κατιούσα), ο Corey Taylor στα μεσοδιαστήματα της δράσης των SLIPKNOT κυκλοφορεί δίσκους με το προσωπικό του συγκρότημα. Το CMF2 είναι κατώτερο από τα επίπεδα κυκλοφοριών που μας έχει συνηθίσει ο συμπαθής τραγουδιστής με τις μπάντες του. Εγώ τουλάχιστον περίμενα κάτι καλύτερο από τον ίδιο.

Γιώργος Βογιατζής

1. SORCERER – Reign of the reaper
2. SACRED OUTCRY – Towers of gold
3. SOEN – Memorial
4. ELDRTITCH – Innervoid
5. ENFORCER – Nostalgia
6. ELVENKING – Reader of the runes – Rapture
7. OVERKILL – Scorched
8. INSOMNIUM – Anno 1696
9. GATEKEEPER – From western shores
10. ICE AGE – Waves of loss and power
11. TANITH – Voyage
12. MYSTIC PROPHECY – Hellriot
13. JAG PANZER – The Hallowed
14. WITHIN TEMPTATION – Bleed out
15. WYTCH HAZEL – IV: Sacrament
16. TYGERS OF PAN TANG – Bloodlines
17. DIVINER – Avaton
18. THE WINERY DOGS – III
19. FIRE ROSE – Blood on your hands
20. STRAY GODS – Olympus

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. KK’s PRIEST – The sinner rides again: Βρε καλώς το παλικάρι θα πω. Λοιπόν για να μην κουράζω πολύ ο κύριος K.K. Downing είναι ένας μουσικός και κιθαρίστας που θα μνημονεύεται και πρέπει να μνημονεύεται για πάντα στο χώρο του metal και γενικότερα του σκληρού ήχου. Όμως δυστυχώς και με μεγάλη λύπη ένας μεγάλος μουσικός για έναν ολόκληρο χώρο μας έχει κουράσει με την εν γένει συμπεριφορά του εδώ και χρόνια. Τόσο με τις δηλώσεις του δεξιά και αριστερά όσο και με την μουσική του συμπεριφορά. Ως άλμπουμ μπορεί κανείς να βρει καλά στοιχεία ή και να του αρέσει, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το ζητούμενο. Για μια ακόμη φορά ο καημός του φαίνεται πως είναι να δείξει πρώτα από όλα στους πρώην συνοδοιπόρους του στους JUDAS PRIEST και δεύτερον σε εμάς του ακροατές ό,τι αυτός το κάνει καλύτερα από τους πρώην. Είναι δηλαδή πιο PRIEST από τους PRIEST, αυτός ήταν οι PRIEST, αυτός ήταν η κινητήριος δύναμη των PRISET, αυτός ήταν ο επαγγελματίας στους PRIEST και οι άλλοι ήταν σουρουκλεμέδες και πάει λέγοντας. Όπως είπα κακός δίσκος μπορεί και να μην είναι, είναι όμως δίσκος που έχει στόχο όχι να αρέσει, όχι να δώσει μια μουσική πρόταση, όχι να σε κερδίσει, αλλά που έχει στόχο να μας δείξει ότι αυτό είναι το σωστό JUDAS PRIEST ύφος. Για αυτό λοιπόν και ο “Sinner’’ σε τίτλους τραγουδιών και τίτλο του δίσκου, για αυτό και κάπου αλλού “Sentinel’’, για αυτό και κάπου αλλού “Shot at glory’’ και διάφορα άλλα παρόμοια. Εγώ λοιπόν θα του πρότεινα με κάθε καλή πρόθεση και συνεχίζοντας να σέβομαι, να τιμώ και να αγαπώ την ιστορία του K.K. Downing στον σκληρό ήχο, να συνειδητοποιήσει ό,τι μεγάλωσε και πρέπει να ξεπεράσει το εγωκεντρισμό με τον οποίον λειτουργεί. Να προσπαθήσει να κάνει τα πράγματα που κάνει για να παίξει μουσική και όχι για να αποδείξει κάτι σε οποιονδήποτε και τέλος να καταλάβει πως σε αυτήν την θέση και τον ρόλο απέναντι στους πρώην φίλους και συνοδοιπόρους μπήκε μόνος του κανείς δε τον έβαλε, κανείς δεν τον πέταξε έξω από κάπου, κανείς δεν τον έβαλε να πουλήσει τα δικαιώματά του, κανείς δεν τον κατηγόρησε για κάτι. Όλα δυστυχώς τα έφτιαξε και τα δημιούργησε μόνος του, όπως και αυτήν εδώ την δεύτερη αντιγραφή των JUDAS PRIEST από τους δικούς του KK PRIEST. Μακάρι λοιπόν να ξεφύγει από όλο αυτό και την επόμενη φορά να τον απολαύσουμε όπως του πρέπει.
2. ECLIPSE – Megalomanium: Εδώ δυστυχώς για πρώτη φορά συναντώ τον πρώτο αδιάφορο κατά βάση δίσκο και όχι κακό από τους ECLIPSE. Μέχρι τώρα δεν με είχαν απογοητεύσει, σχεδόν ό,τι μα ό,τι και αν κυκλοφορούσαν ήταν πάρα πολύ καλό και ποιοτικό, ικανό να σε κρατήσει ακόμα και σε 1-2 άντε 3 τραγούδια που μπορεί να χώλαιναν σε σχέση με τα υπόλοιπα. Γενικά μας καλόμαθαν στο μελωδικό heavy metal που γράφουν τόσα χρόνια και φέτος μας πρόσφεραν ένα άλμπουμ κατώτερο των προσδοκιών. Δεν κατάφερε να με κρατήσει όσο το άκουγα και όσες φορές και αν το άκουσα, πέρα από στιγμές διάσπαρτες και καλές, στο μεγαλύτερο μέρος ενώ δεν είναι κακό αυτό που ακούς δεν σε κρατάει. Πολλά τραγούδια έχουν ένα καλό μέρος, αλλού riffs, αλλού κουπλέ, αλλού ρεφραίν, αλλού γέφυρα, όμως ελάχιστες φορές όλα αυτά ή έστω κάποια από αυτά μαζί. Έτσι ενώ όλο και κάτι ωραίο ακούς εδώ και εκεί μετά απλά χάνεται γιατί το υπόλοιπο έχει αδιάφορα ή μέτρια σημεία. Ελπίζω σύντομα σε ανάκαμψη μιας και οι ECLIPSE μπορούν και έχουν δείξει στις προηγούμενες 8 αν δεν κάνω λάθος δουλειές τους πως έχουν να πουν ωραία πράγματα.
3. SAVAGE GRACE – Sign Of The Cross: Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε όχι μόνο με δίσκο απογοήτευση, αλλά με μετριάτζα στην καλύτερη για να μην πω για πέταμα. Προφανώς και δεν θυμίζουν σε τίποτα τα δικά τους ένδοξα 80’s. Ήχος που σε πολλά τραγούδια δεν ξέρει που πάει και τι κυνηγά. Το πάει για power Ευρωπαϊκής κοπής, για Αμερικάνικης, Ιαπωνικής μήπως, άγνωσται αι βουλαί. Το πάει για hard n’ heavy κλασικότροπο, το πάει για πιο κλασικό heavy μοτίβο, πάλι άγνωστο. Το speed metal δε που κάποιος μπορεί να θυμάται από αυτή την μπάντα μάλλον δεν υπάρχει πουθενά στο άλμπουμ. Προφανώς και δεν θεωρώ πανάκεια ό,τι θα έπρεπε να θυμίζουν τον εαυτό τους από το παρελθόν, μιας και πολλές μπάντες έχουν γράψει εξαιρετικούς δίσκους σε άλλο μοτίβο από το συνηθισμένο τους, αλλά εδώ το κακό είναι πως δεν περπατάει το πράγμα ούτε από μια τέτοια σκοπιά. Γενικά λοιπόν κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό το τελευταίο δισκογραφικό πόνημα των SAVAGE GRACE μοιάζει χωρίς προσανατολισμό και πυξίδα, χωρίς να ξέρει τι θέλει να πει. Μακάρι να δείξουν κάτι διαφορετικό στο μέλλον και να μην ξαναδιαλύσουν μπαίνοντας και πάλι στον πάγο.

Παναγιώτης “The unknown force” Γιώτας

1. KATATONIA – Sky Void of Stars
2. ΤESSERACΤ – War of Being
3. INSOMNIUM – Αnno 1696
4. WITHIN TEMPTATION – Bleed Out
5. LIV KRISTINE – River of Diamonds
6. PRONG – State of Emergency
7. SCAR SYMMETRY – The Singularity (Phase II – Xenotaph)
8. STEVEN WILSON – The Harmony Codex
9. SATURNUS – The Storm Within
10. THE 69 EYES – Death of Darkness
11. DEATHSTARS – Everything Destroys You
12. GODFLESH – Purge
13. AHAB – The Coral Tombs
14. MYRKUR – Spine
15. RIVERSIDE – ID Entity
16. XANDRIA – The Wonders Still Awaiting
17. DELAIN – Dark Waters
18. TEXAS HIPPIE COALITION – Hell HoundTexas Hippie Coalition- The Name Lives On
19. BEFORE THE DAWN – Stormbringers
20. ON THORNS I LAY – On Thorns I Lay

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

METALLICA – “72 seasons”: Δεν είναι απογοήτευση, απλά αδιαφορία που κρατά από το 1995. Δεν λέω, καλούτσικο το “72 Seasons” αλλά μου φαίνεται ότι παραζορίζονται, ματαίως, να επανακτήσουν παλιές δόξες.
OOMPH – “Richter und Henker”: Δεν ξέρω τι παίχτηκε και η μπάντα έδιωξε τον χαρισματικό frontman, Dero Goi, αλλά σίγουρα η μαγεία έφυγε μαζί του και ο φετινός τους δίσκος, “Richter und Henker”, το επιβεβαιώνει.
SOLSTAFIR: Μπορεί να μου αρέσει η κρύα, καθαρά Σκανδιναβική ατμόσφαιρα στους δίσκους τους αλλά όταν τους είδα ως support στους Amorphis στο Fuzz, δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσουν. Η μουσική τους ταιριάζει περισσότερο να παίζεται σε θέατρα με το κοινό καθιστό.

Γιώργος Γκούμας

1. KATATONIA – “Sky void of stars”
2. DODHEIMSGARD – “Black medium current”
3. PANOPTICON – “The rime of memory”
4. DECEMBERANCE – “Implosions”
5. VARATHRON – “The crimson temple”
6. ON THORNS I LAY – “On thorns i lay”
7. VIOLET COLD – “Multiverse”
8. THY CATAFALQUE – “Alfö​ld”
9. TRYGLAV – “The ritual”
10. AETHERIAN – “At Storm’s Edge”
11. MYRKUR – “Spine”
12. ENSLAVED – “Heimdal”
13. MASK OF PROSPERO – “Hiraeth”
14. BLACK AUTUMN – “The harvest of our bitter labours”
15. SATURNUS – “The Storm Within”
16. MEPHORASH – “Krystl​-​Ah”
17. MISERERE LUMINIS – “Ordalie”
18. ERSHETU – “Xibalba”
19. MESARTHIM – “Arrival”
20. VALDRIN – “Throne of the Lunar Soul”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. KEEP OF KALESSIN – “Katharsis”

Φαίνεται ότι η συμμετοχή τους στη Eurovision τους χάλασε. Έχω να ακούσω σοβαρό άλμπουμ από το 2010! Ούτε με αυτή τη προσπάθεια τα κατάφεραν.

2. IMMORTAL– “War against all”

Δεν έμενε καλύτερα στο στυλ των DEMONAZ; Ούτε αυτός ο κουμπάρος μας τα λέει καλά. Το βρήκα εξαιρετικά βαρετό.

3. OCTOBER TIDE – “ The cancer pledge ”

Με ένα δυο κομμάτια δε κάνεις δουλειά. Άλλο ένα χλιαρό άλμπουμ από την αδυναμία (μία από όλες) της εφηβείας μου

Γιώργος Δρογγίτης

1. SIENA ROOT – “Revelation”
2. BARONESS – “Stone”
3. KHANATE – “To be cruel”
4. SLEEP TOKEN – “Take me back to eden”
5. GRAVE PLEASURES – “Plagueboys”
6. ROYAL THUNDER – “Rebuilding the mountain”
7. SOEN – “Memorial”
8. METALLICA – “72 seasons”
9. CHURCH OF MISERY – “Born under a mad sign”
10. THE OCEAN COLLECTIVE – “Holocene”
11. ACID KING – “Beyond vision”
12. GREEN LUNG – “This heathen land”
13. OVERKILL – “Scorched”
14. RIVAL SONS – “Darkfighter”
15. LORD MOUNTAIN – “The oath”
16. BORIS & UNIFORM – “Bright new disease”
17. GREEN YETI – “Necropolitan”
18. KING GIZZARD & THE LIZARD WIZARD – “Petrodragonic apocalypse”
19. TWIN TEMPLE – “God is dead”
20. NUCLEAR POWER TRIO – “Wet ass plutonium”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. QUEENS OF THE STONE AGE – “In times new roman…”

Τεράστιο respect για τον τρόπο που βγάζει τα σώψυχα του ο Josh Homme. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πίσω από την πεσιμιστική του αύρα κρύβεται ένας δίσκος που σε κάνει να αναπολείς ακόμα περισσότερο τις ένδοξες μέρες της μπάντας.

2. GODSMACK – “Lighting up the sky”

Εμφατικό και άκρως ικανοποιητικό κλείσιμο; Σίγουρα όχι. Τίμιο και ειλικρινές αντίο (;), εμπλουτισμένο με ορισμένες καλές στιγμές; Ξεκάθαρα ναι.

3. AHAB – “The coral tombs”

Απλά συμπαθητικό για τα υψηλά, εκλεπτυσμένα standards που οι ίδιοι μας έχουν συνηθίσει εδώ και χρόνια, άξιος δίσκος για κάθε άλλη μπάντα της συνομοταξίας τους που θα προσπαθούσε να αντιγράψει το ύφος των AHAB. Είχε απλά την ατυχία να διαδεχθεί το θεόρατο “The boats of the Glen Carrig”.

Πάνος Δρόλιας

1. THE MAGUS – “Βυσσοδομώντας”
2. BLACKBRAID – “Blackbraid II”
3. NORDICWINTER – “This mournful dawn”
4. AARA – “Triade III: Nyx”
5. STRAY GODS – “Olympus”
6. NATTVERD – “I helvetes forakt”
7. MEPHORASH – “Krystl-Ah”
8. TRIUMPHER – “Storming the walls”
9. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
10. SOLITARY SABRED – “Temple of the serpent”
11. CRUACHAN – “The living and the dead”
12. BLUT AUS NORD – “Disharmonium: Nahab”
13. SORCERER – “Reign of the reaper”
14. NYRST – “Völd”
15. IMPERIUM DEKADENZ – “Into sorrow evermore”
16. DWAAL – “Never enough”
17. SHYLMAGOGHNAR – “Convergence”
18. AGRICULTURE – “Agriculture”
19. MELAN SELAS – “Zephyrean hymns”
20. FAIDRA – “Militant: Penitent: Triumphant”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. Μετά την επιστροφή του “Principal” στην παλαιότερη βάση του, όσες προσπάθειες και να κάνουν οι υπεύθυνοι, ο χώρος είναι μικρός και δεν προσφέρεται για πολλά πράγματα. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην Ελλάδα, δικαιούται και χρειάζεται έναν αξιοπρεπή και μεγαλύτερο χώρο, καταλληλότερο για διοργανώσεις αξιώσεων. Ντροπή να μην υπάρχει.
2. Τα εισιτήρια όσο πάνε και ακριβαίνουν. Λες και κανείς δεν σκέφτεται ότι δεν είναι δυνατόν σε αυτές τις τιμές, να τιμήσει κανείς τα συναυλιακά δρώμενα που θα ήθελε. Δεν είναι απόφαση των ιθυνόντων ελπίζω, άλλωστε ποιός δεν θα ήθελε περισσότερο κόσμο στα events του, παρόλα αυτά, είναι απογοητευτικό.
3. PANOPTICON – “The time of memory”
   Μπορεί ένα άλμπουμ τους να είναι πραγματικά κακό; ΟΧΙ. Μπορεί να είναι ακόμα καλύτερο; ΝΑΙ. Το περιμένεις πως και πως, ίσως φταίει και αυτό. Αλλά δεν είναι αυτό που μπορεί να είναι. Μιλάει στην καρδιά, όπως όλες οι δουλειές των Αμερικανών, όμως… κάτι… κάτι…

Φανούρης Εξηνταβελόνης

1. OZRIC TENTACLES – “Lotus Unfolding”
2. TENHI – “Valkama”
3. HEXVESSEL – “Polar Veil”
4. DAUGHTER – “Stereo Mind Game”
5. CARBON BASED LIFEFORMS – “Seeker”
6. HOST – “IX”
7. THE OCEAN – “Halocene”
8. TUBER – “Joyful Science”
9. THE LOVECRAFT SEXTET – “The Horror Cosmic”
10. COLD I – “Μέρες Νεκρές”
11. MONDO DRAG – “Through The Hourglass”
12. SWANS – “The Beggar”
13. GREEN LUNG – “This Heathen Land”
14. ALLOCHIRIA – “Commotion”
15. ENSLAVED – “Heimdal”
16. ANNA B SAVAGE – “in|Flux”
17. PROTOMARTYR – “Formal Growth In The Dessert”
18. YO LA TENGO – “This Stupid World”
19. NOTHING / FULL OF HELL – “When No Birds Sang”
20. LAST RIZLA – “Noise Without Decay”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. EXPLOSIONS IN THE SKY – “End”

Πέρασαν τα χρόνια, κι αυτό που θεωρούσαμε ρηξικέλευθο στη μουσική των τεξανών είναι πια μία σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της post rock σκηνής.

2. RIVERSIDE – “ID.Entity”

Μου άρεσε ο πειραματισμός στο synthwave, αν και περιορισμένος, ενώ στα περισσότερα κομμάτια τα κλισέ του ήχου τους έδρασαν σαν μηχανή του χρόνου, δημιουργώντας μια ωραία ατμόσφαιρα, δεν καταφέρνει ωστόσο να δώσει το κάτι παραπάνω, ώστε να δώσει την αφορμή στους ακροατές να έχουν κάτι να συζητάνε για μήνες.

Νίκος Ζέρης

1. DODHEIMSGARD – “Black Medium Current”
2. GREEN LUNG – “This Heathen Land”
3. NE OBLIVISCARIS – “Exul”
4. SLEEP TOKEN – “Take Me Back to Eden”
5. FIRES IN THE DISTANCE – “Air Not Meant For Us”
6. SPIRIT ADRIFT – “Ghost at the Gallows”
7. CATTLE DECAPITATION – “Terrasite”
8. SHYLMAGOGHNAR – “Convergence”
9. SULPHUR AEON – “Seven Crowns And Seven Seals”
10. INSOMNIUM – “Anno 1696”
11. SYLOSIS – “A Sign Of Things to Come”
12. TOMB MOLD – “The Enduring Spirit”
13. BLACKBRAID – “Blackbraid II”
14. AUTOPSY – “Ashes, Organs, Blood And Crypts”
15. LAMP OF MURMUUR – “Saturnian Bloodstorm”
16. SACRED OUTCRY – “Towers of Gold”
17. TRIUMPHER – “Stortming The Walls”
18. HELLRIPPER – “Warlocks Grim & Withered Hags”
19. VARATHRON – “The Crimson Temple”
20. GODTHRYMM – “Distortions”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. METALLICA – “72 Seasons”

Εντάξει. Είσαι η μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη. Έχεις γράψει τους καλύτερους δίσκους του heavy metal. ΔΕΝ μπορείς να κάνεις κάτι καλύτερο (ούτε καν να πλησιάσεις το 25% της πάλαι ποτέ έμπνευσης), ΔΕΝ θα σου πει κανένας τίποτα αν δεν βγάλεις καινούρια μουσική, ΔΕΝ είναι απαραίτητο να το ζορίζεις. Κάνε sold out tours σε όλο τον κόσμο, παίζε αυτά τα 20-25-30 κομμάτια που πρέπει, κανένας δεν θα γκρινιάξει αν δεν ακούσει live κάτι από το 1991 και μετά…

2. KK’s PRIEST – “The Sinner Rides Again”

Πέραν του γεγονότος οτι αυτά τα γεροντοξεκατινιάσματα, ειδικά από μουσικούς ήρωες που μας μεγάλωσαν και σεβόμασταν, με ξενερώνουν απίστευτα, τα σπας που τα σπας με τους JUDAS PRIEST, βγάζεις και αυτό το αδιάφορο δισκάκι και πλέον κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί μαζί σου.

3. KATATONIA – “Sky Void Of Stars”

Το παιχνίδι είναι χαμένο εδώ και καιρό για τα αγόρια αυτά. Μεγάλη αγάπη του παρελθόντος, δεν έχουν να μου πούνε κάτι ιδιαίτερο εδώ και χρόνια. Ακόμα και οι πιο πιστοί οπαδοί τους θαρρώ δεν ασχολούνται πλέον, μιας και ακόμα και οι συναυλίες τους έχουν χάσει το ενδιαφέρον.

Μίμης Καναβιτσάδος

1. EXTREME – SIX
2. WINGER – Seven
3. WITHIN TEMPTATION – Bleed Out
4. THE WINERY DOGS – III
5. ECLIPSE – Megalomanium
6. REVOLUTION SAINTS – Eagle Flight
7. RIVERSIDE – ID.Entity
8. SOEN – Memorial
9. ALICE COOPER – Road
10. GHOST – Phantomime (EP)
11. BEYOND THE BLACK – Beyond the Black
12. PRIMAL FEAR – Code Red
13. IN FLAMES – Foregone
14. CROWNE – Operation Phoenix
15. COREY TAYLOR – CMF2
16. D.O. – Touchdown
17. KHYMERA – Hold Your Ground
18. BUCKCHERRY – Vol. 10
19. METALLICA – 72 Seasons
20. KAMELOT – The Awakening

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. TEN – Something Wicked This Way Comes
   Μια από τα ίδια!!! Η μέρα της μαρμότας!!! Δεν κουράστηκε ο Gary Hughes να κυκλοφορεί πανομοιότυπα άλμπουμ;;; Εγώ πάντως κουράστηκα να ακούω το ίδιο πράγμα με άλλο τίτλο!!! Όσο υπάρχουν εταιρείες να κυκλοφορούν τα άλμπουμ των TEN υπάρχει ελπίδα και για το τελευταίο παρατράγουδο! Με έπιασε νύστα…

2. Ronnie Romero – Raised On Heavy Radio
   Δεν φτάνει που σε φτύνουν και οι μαϊντανοί στην λαϊκή, έχεις ξεπεράσει και τον Soto σε συμμετοχές, πιάνεις να διασκευάσεις «και καλά» τα γκρουπ που μεγάλωσες ακούγοντάς τα. Και διαλέγεις μόνο «σιγουράκια» να διασκευάσεις. Πήγε καλά το προηγούμενο “Raised On Radio” για να βγάλεις και αυτό;;; Αυτός ο drummer Andy C που έχεις σε όλα τα άλμπουμ σου, θα μας τον γνωρίσεις;;; Γιατί δεν τον λες Intel I7 να τελειώνουμε;;;

3. KK’s Priest – The Sinner Rides Again
   Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!!!! Ο «αλλάζω συγκροτήματα πιο σύντομα απ’ ότι κάλτσες» (βλ. Ripper Owens) και ο «γιατί να μην παίξω μαζί σας αφού έχει θέση» (βλ. KK Downing). Ο ένας ευλογεί τα γένια του άλλου, και οι δυο μαζί βγάζουν δίσκο. Οκ, το ξέρουμε ότι παίζατε στους Judas Priest. Κάτι νέο έχετε;;;

Πέτρος Καραλής

1. TRIUMPHER – “Storming the walls ”
2. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
3. NERVOSA – “Jailbreak”
4. VENUS – “Obscured until observed”
5. SOLITARY SABRED – “Temple of the serpent”
6. CRUEL FORCE – “Dawn of the axe”
7. CIRITH UNGOL – “Dark parade”
8. HEAVY LOAD – “Riders of the ancient storm”
9. DEMOLIZER – “Post necrotic human”
10. OVERKILL – “Scorched”
11. KNIFE – “Heaven into dust”
12. ENFORCED – “War remains”
13. SORCERER – “Reign of the reaper”
14. HELLRIPPER – “Warlocks grim & withered hags”
15. DECIPHER – “Arcane paths to resurrection”
16. ASFODELOS – “Dark bowels of cosmic oblivion”
17. CRUACHAN – “The living and the dead”
18. COVEN JAPAN – “Earthlings”
19. MARCH TO DIE – “Tears of the gorgon”
20. OBITUARY – “Dying of everything”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. KK’s PRIEST – “The sinner rides again”
   Αφήνουμε πίσω την εμμονή του, συμπαθούς κατά τα άλλα, Kenneth, για την αποπομπή του από τους JUDAS PRIEST και ας εστιάσουμε στη μουσική. Το άλμπουμ είναι κακό, από όποια πλευρά και αν το δεις. Μουσικά, είναι μια απαράδεκτη κυκλοφορία που δεν τιμά ούτε τον ίδιο τον Ken, ούτε το παρελθόν του. Στιχουργικά…. αφήστε το καλύτερα. Ρε άνθρωπε, έχεις γράψει μερικούς από τους μεγαλύτερους ύμνους στην ιστορία του metal, ξεπέρασε πια την αποχώρηση σου από τους PRIEST, άσε τις κλάψες και δημιούργησε ελεύθερα. Εκτός πια αν τελικά δεν μπορείς να λειτουργήσεις χωρίς Tipton και Halford, οπότε παράτα το άθλημα.

2. VIRGIN STEELE – “The passion of Dionysus”
   Παρά την σαφή προειδοποίηση του φίλου και συνάδελφου Σάκη Νίκα, τόλμησα να το ακούσω αυτό το άλμπουμ. Μην κάνετε το ίδιο λάθος, εκτός αν θεωρείτε τον εαυτό σας πραγματικά γενναίο. Αποφύγετε όπως την πανούκλα.

3. NOCTURNAL BREED – “Carry the beast”
   Ήμουν ανάμεσα σε αυτό και στο άλμπουμ των ENFORCER. Τελικά κατέληξα στο “Carry the beast”, ίσως γιατί είχα πολύ υψηλές προσδοκίες με βάση τα προηγούμενα άλμπουμ τους. Ελάχιστες καλές στιγμές, σε ένα ανούσια πειραματικό άλμπουμ. Back to the roots και γρήγορα, παιδιά.

Θοδωρής Κλώνης

1. GRAVE PLEASURES – “Plagueboys”
2. HEALTH – “Rat wars”
3. TESSERACT – “War of being”
4. GREEN LUNG – “This heathen land”
5. DIE OBERHERREN – “Die by my hand”
6. VOYAGER – “Fearless in love”
7. AEON SABLE – “Aenigma”
8. PERIPHERY – “Periphery V: Djent is not a genre”
9. NAUT – “Hunt”
10. SLEEP TOKEN – “Take me back to Eden”
11. VV – “Neon noir”
12. THE ABBEY – “Word of sin”
13. HOST – “IX”
14. STILL PATIENT? – “Love and rites of rage”
15. RIVERSIDE – “ID.entity”
16. GUNSHIP – “Unicorn”
17. HAKEN – “Fauna”
18. SIERRA – “A story of anger”
19. TEMIC – “Terror management theory”
20. THE 69 EYES – “Death of darkness”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. LORD OF THE LOST – “Blood & glitter”: Υπό κανονικές συνθήκες αυτό πιθανόν θα ήταν στην κορυφή της λίστας μου για το 2023. Το ότι κυκλοφόρησε στις 30 Δεκεμβρίου του 2022, μένει άδικα εκτός.
2. SOEN – “Memorial”: Ξαναζεσταμένο φαγητό, χωρίς καμία έκπληξη.
3. LINDEMANN – “Zunge”: To νόημα όταν κάνεις solo δίσκο, είναι να διαφοροποιηθείς από αυτά που κάνεις με τους μόνιμους συνεργάτες σου. Κι αυτό εδώ ακούγεται σαν συλλογή από RAMMSTEIN leftovers.

Γιώργος Κόης

1. SOEN “Memorial”
2. EXTREME “Six”
3. ANGRA “Cycles of pain”
4. METALLICA “72 seasons”
5. IRON SAVIOR – “Firestar”
6. KAMELOT – “The awakening”
7. WINGER – “Seven”
8. THE WINERY DOGS – “III”
9. WITHIN TEMPTATION – “Bleed out”
10. AVATAR – “Dance devil dance”
11. TESSERACT – “War of being”
12. OVERKILL – “Scorched”
13. MYSTIC PROPHECY – “Hellriot”
14. FIFTH ANGEL – “When angels kill”
15. BUCKCHERRY – “Vol. 10”
16. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
17. FOO FIGHTERS – “But here we are”
18. IN FLAMES – “Foregone”
19. SORCERER – “Reign of the reaper”
20. WVH MAMMOTH – “II”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

REDEMPTION – “I am the storm”
Τα έγραψα και στην παρουσίαση. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της δεύτερης συνεργασίας του Van Dyke με τον Englund, είναι τα φωνητικά του δεύτερου. Πραγματικά,  θα μπορούσαμε να μιλάμε για αριστούργημα, αν είχαμε καλύτερα ρεφραίν και πιο ταιριαστά φωνητικά.

THE ANSWER – “Sundowners”
Η απουσία τους ήταν αρκετά μακρά, ώστε να γράψουν κάτι πιο δυνατό και παθιασμένο. Ανταυτού, οι καθόλα αγαπητοί Ιρλανδοί, μας σερβίρουν κρύο πιάτο, με λιγότερες έντονες στιγμές απ’ όσο θα ήθελα. Τους λατρέψαμε για το κλασικό τους σκληρό ύφος, όχι γι’ αυτό.

VIPER – “Timeless”
Οι Βραζιλιάνοι είπαν να επιστρέψουν μετά από χρόνια. Δυστυχώς, δεν ακουμπούν σε κανένα σημείο, το μεγαλείο των δυο πρώτων άλμπουμ, ούτε καν το υποδεέστερο τρίτο τους. Είχα περισσότερες προσδοκίες.

Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης

1.DERDIAN – New Era pt. 4

2.COREY TAYLOR – CMF2

3.KAMELOT – The Awakening

4.SERENITY – Nemesis AD

5.PRIMAL FEAR – Code Red

6.SACRED OUTCRY – Towers of Gold

7.ANGRA – Cycles of Pain

8.ANTHEM – Crimson & Jet Black

9.EXCALION – Once Upon a Time

10.THEOCRACY – Mosaic

11.GALNERYUS – Between Dread and Valor

12.EVERMORE – In Memoriam

13.IRON SAVIOR – Firestar

14.URIAH HEEP Chaos & Colour

15.MARCO GARAU’S MAGIC OPERA – Battle of Ice

16.IN FLAMES – Foregone

17.METALLICA – 72 Seasons

18.THE 69 EYES – Death of Darkness

19.DOMINUM – Hey Living People

20.ELDRITCH – Innervoid

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. AVENGED SEVENFOLD – Life is but a Dream
   Μια από τις αγαπημένες μου μπάντες φέτος κυκλοφόρησε ένα δίσκο πολύ κατώτερο των προσδοκιών που σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να πλησιάσει το αριστούργημα “The Stage”. Αχανές, ανερμάτιστο και γεμάτο άκυρους πειραματισμούς παρά τις όποιες καλές στιγμές, το “Life is but a Dream” αποτέλεσε την κορυφαία απογοήτευση της χρονιάς.
2. VIRGIN STEELE – The Passion of Dionysus
   Με μια παραγωγή που δυσκολεύομαι να καταλάβω το ύφος και τον ήχο της, οιVIRGIN STEELE κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που μη αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας τους, που τολμώ να πω ότι τους θέτει στα όρια του cult underground σχήματος.
3. SAXON –More Inspirations
   Δεύτερος δίσκος διασκευών μέσα σε δυο χρόνια αγαπητοί μου SAXON είναι κάτι πολύ λιγότερο από αυτό που θα θέλαμε από το θρυλικό σας συγκρότημα. Βαρετό τόσο ως εγχείρημα όσο και ως αποτέλεσμα.

Δημήτρης Μελίδης

1. THE NIGHT ETERNAL – “Fatale”
2. SORCERER – “Reign of the reaper”
3. AIR RAID – “Fatal encounter”
4. MEGATON SWORD – “Might and power”
5. IRON SAVIOR – “Firestar”
6. ALICE COOPER – “Road”
7. HIGH SPIRITS – “Safe on the other side”
8. PHIL CAMPBELL AND THE BASTASRD SONS – “Kings of the asylum”
9. PRIMAL FEAR – “Code red”
10. SAVAGE GRACE – “Sign of the cross”
11. HEAVY LOAD – “Riders of the ancient storm”
12. ENFORCER– “Nostalgia”
13. JAG PANZER – “The hallowed”
14. KAMELOT – “The awakening”
15. METALLICA – “72 Seasons”
16. U.D.O. – “Touchdown”
17. OVERKILL – “Scorched”
18. OBITUARY – “Dying of everything”
19. POWERWOLF– “Interludium”
20. GIRLSCHOOL – “WTFortyfive”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. STEEL PANTHER – “On the prowl”: Οι STEEL PANTHER θα είναι για πάντα ένα από τα συγκροτήματα που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στο μελωδικό hard rock. Χωρίς να είναι κάτι το πρωτοποριακό, έχουν καταφέρει να δημιουργήσει ωραία τραγούδια που ακούγονται πολύ ευχάριστα, ειδικά από τους οπαδούς του ιδιώματος. Κάθε προηγούμενο album, είχε κάτι «να δώσει». Δυστυχώς, η τελευταία τους, έκτη δουλειά, προσωπικά με κούρασε λίγο, όντας ελαφρώς βαρετή στην ακρόαση. Χωρίς να έχουν αλλάξει στυλ μουσικής έκφρασης, οι νέες συνθέσεις είναι ελαφρώς πιο άνευρες και επαναλαμβανόμενες, σχετικά με τα προηγούμενα albums τους. Η καινούργια δουλειά, προσωπικά, θεωρώ πως πιο πολύ έγινε για να παραμείνει το όνομα τους ενεργό στην σκηνή, παρά για πιο ουσιαστικό λόγο. Σαφώς κάποια τραγούδια θα αρέσουν, αλλά συνθετικά δεν υπάρχει η «σπιρτάδα» του παρελθόντος. Μακάρι να ανακάμψουν.

2. VIRGIN STEELE – “The passion of Dionysus”: «Τα πάθη του Διονύσου» δεν τα «πέρασε» ο ίδιος αλλά όσοι αποφάσισαν να ακούσουν την νέα δουλειά του πάλαι ποτέ άκρως αναγνωρισιμου συγκροτήματος του Αμερικάνικου heavy metal. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το group έχει πτωτική πορεία αλλά η νέα δουλειά δεν αντέχεται ούτε για ένα λεπτό ακρόασης κάθε τραγουδιού. Συνθέσεις χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με διαφορετική παραγωγή σε καθεμία κι ένας DeFeis να «νιαουρίζει» στο δίσκο χωρίς λόγο, αποτελούν ότι χειρότερο έχει κυκλοφορήσει ένα συγκρότημα, του οποίου, παλιά τα τραγούδια του σε γέμιζαν με ρίγη συγκίνησης. Τώρα πια ακούγοντας το μουσικό συνονθύλευμα από νότες, λυπάσαι για το ηχητικό ποιόν ενός κάποτε γίγαντα που πια έχει γίνει ένας νεογέννητος νάνος.

3. DEF LEPPARD – “Drastic symphonies”: Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ της μόδας τα συγκροτήματα να κυκλοφορούν ένα album παίζοντας τραγούδια τους με συμφωνικές ορχήστρες, με το αποτέλεσμα να είναι συνήθως αξιόλογο. Φέτος οι DEF LEPPARD αποφάσισαν να κάνουν το ίδιο, αλλά με μια διαφορά. Αντί να «γράψουν» όλο το δίσκο με την ορχήστρα και τα φωνητικά μαζί, πρόσθεσαν τα ήδη υπάρχοντα φωνητικά όπως ήταν στα albums, των οποίων τραγούδια εμπεριέχονται στην νέα δουλειά, «πάνω» στην ορχήστρα. Νομίζω ότι με αυτή τους την κίνηση, ένα μεγάλο «γιατί» υπάρχει στο μυαλό κάθε σκεπτόμενου οπαδού. Αν θέλεις να κάνεις ένα τέτοιο album και οι δυνάμεις σου είναι ανάλογες, το πράττεις. Δεν νομίζω οι DEF LEPPARD έχουν ούτε την εμπορική ανάγκη ούτε την όποια θέληση αναγνωρισιμότητας, αφού έχουν πέτυχει εδώ και πολλά χρόνια και τα δυο. Προσωπικά το “Drastic symphonies”, είναι μια άνευ λόγου κυκλοφορία, η οποία καλό είναι να ξεχαστεί σύντομα.

Θοδωρής Μηνιάτης

1. SORCERER – “Reign of the reaper”
2. SUBSIGNAL – “A poetry of rain”
3. PRIMAL FEAR – “Code red”
4. VISION DENIED – “Age of the machine”
5. RIVERSIDE – “ID.Entity”
6. PYRAMAZE – “Bloodlines”
7. DIVINER – “Avaton”
8. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
9. HORIZON’S END – “The great destroyer”
10. VULTURE INDUSTRIES – “Ghosts from the past”
11. SOEN – “Memorial”
12. ENSLAVED – “Heimdal”
13. INSOMNIUM – “Anno 1696”
14. U.D.O. – “Touchdown”
15. IRON SAVIOR – “Firestar”
16. FORTRESS UNDER SIEGE – “Envy”
17. RPWL – “Crime scene”
18. ISOLE – “Anesidora”
19. MYSTERY – “Redemption”
20. ICE AGE – “Waves of loss and power”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. ANUBIS GATE – “Interference”

Η αλήθεια είναι πως εδώ και αρκετά χρόνια, οι Δανοί δείχνουν να έχουν “απαγκιστρωθεί” από την συνθετική ευστροφία της περιόδου μέχρι και το “Horizons”. Τρίτος συνεχόμενος δίσκος που κυλάει σε μια γενική μετριότητα.

2. METAL CHURCH – “Congregation of annihilation”

Φυσικά και δεν πρόκειται για κακή δουλειά. Απέχει, όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη αισθητά από το να την εκλάβω ως την διθυραμβική επιστροφή που όλοι περιμέναμε, όπως χαρακτηρίστηκε από μία σεβαστή μερίδα οπαδών και Τύπου παγκοσμίως…

3. GALAHAD – “The long goodbye”

Μία ακόμα κυκλοφορία από αυτές που ανέμενα μέσα στο 2023 και εύκολα συγκαταλέγεται σε εκείνες που οι προσδοκίες δεν συνάδουν με το συνολικό αποτέλεσμα της ακρόασης. Οι Βρετανοί neo proggers δεν κατόρθωσαν σε καμία περίπτωση να επαναλάβουν τον μικρό θρίαμβο των “Empires never last” και “Seas of change”…

Γρηγόρης Μπαξεβανίδης

1. DØDHEIMSGARD – “Black Medium Current”
2. ENSLAVED – “Heimdal”
3. ENFORCER – “Nostalgia”
4. IN FLAMES – “Foregone”
5. VOYAGER – “Fearless in love”
6. INSOMNIUM – “Anno 1696”
7. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
8. OVERKILL – “Scorched”
9. IMMORTAL – “War against all”
10. ENFORCED – “War remains”
11. ON THORNS I LAY – “On thorns I lay”
12. SOEN – “Sincere”
13. PRIMORDIAL – “How it ends”
14. EINAR SOLBERG – “16”
15. ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ – “Sky Void of Stars”
16. RAY ALDER – “II”
17. VARATHRON – “The Crimson Temple”
18. RIVERSIDE – “ID.Entity”
19. PRIMAL FEAR – “Code red”
20. METALLICA – “72 Seasons”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. KK’s PRIEST – “The sinner rides again”: Δυστυχώς τα τερτίπια του K.K. Downing δε σε αφήνουν να ασχοληθείς με τη μουσική. Όλος ο δίσκος αποπνέει μια τοξικότητα προσπαθώντας να δείξει στον κόσμο πως έτσι έπρεπε να είναι οι Priest. Και αν καταφέρεις και αποστασιοποιηθείς από όλα αυτά, δυστυχώς η μουσική δεν καταφέρνει να δικαιολογήσει όλα αυτά που προσπαθεί να δηλώσει ο πρώην κιθαρίστας των JUDAS PRIEST.
2. χξς’ (SAKIS TOLIS) – “The seven seals of the Apocalypse ​ -​(​Revelation 5​:​7)”: Κι ενώ ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Σάκη Τόλη ήταν εξαιρετικός, εδώ τα πράγματα δεν είναι το ίδιο καλά. Ο Σάκης μπορεί να χρησιμοποιεί τις γνωστές του συνθετικές μανιέρες και να παραμένει στο ίδιο ύφος, αλλά στερείται έμπνευσης, πράγμα που καταδικάζει το συγκεκριμένο project.
3. THE GATHERING – “Beautiful distortion”: Σχεδόν δέκα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του προκατόχου του. Και ενώ άσχημο δεν το λες το “Beautiful distortion”, δεδομένου του χρονικού διαστήματος που είχαν στη διάθεσή τους οι Ολλανδοί, περιμένεις κάτι πιο αξιόλογο από την πάρτη τους.

Θανάσης Μπόγρης

1. SOEN – “Memorial”
2. KAMELOT – “The awakening”
3. INSOMNIUM – “Anno 1696”
4. KATATONIA – “Sky void of stars”
5. ORBIT CULTURE – “Descent”
6. OVERKILL – “Scorched”
7. IN FLAMES – “Foregone”
8. ISOLE – “Anesidora”
9. PRIMAL FEAR – “Code of red”
10. WITHIN TEMPTATION – “Bleed out”
11. OBITUARY – “Dying of everything”
12. SORCERER – “Reign of the reaper”
13. AVATAR – “Dance devil dance”
14. ANGRA – “Cycles of pain”
15. D.O. – “Touchdown”
16. MEMORIAM – “Rise to power”
17. URIAH HEEP – “Chaos and color”
18. PRIMORDIAL – “How it ends”
19. NE OBLIVISCARIS – “Exul”
20. DELAIN – “Dark waters”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. KATAKLYSM – “Goliath”

Το “Goliath” είναι από αυτά τα άλμπουμ που ενώ δεν είναι κακά, δεν σου λένε απολύτως τίποτα. Πραγματικά οι KATAKLYSM πρέπει να βγουν από την ναφθαλίνη και να ανανεώσουν την μουσική τους.

2. ARCHON ANGEL – “II”

Καλή προσπάθεια, αν ήταν η πρώτη τους δεν θα βρισκόταν στις απογοητεύσεις μου. Όμως, όσο καλή φωνή και να έχει ο Zak Stevens και όσο και να τον αγαπάμε, αν τα τραγούδια κινούνται κάπου ανάμεσα στην τυπικότητα και την φλυαρία δεν μπας πουθενά.

3. KK’s PRIEST – “The sinner rides again”

Είναι το απόλυτο κρίμα όταν ένας θρύλος χαντακώνει τον εαυτό του. Τα τραγούδια που έγραψε ο Downing δεν είναι κακά, αλλά πως μπορείς να τα πάρεις στα σοβαρά όταν όλα τους κρύβουν υπαινιγμούς για κάποιες από τις τεράστιες επιτυχίες των JUDAS PRIEST; Ο Downing το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να βγει από το τριπάκι που έχει βάλει τον εαυτό του, να κοιτάξει την πάρτη του και να γράψει αυτό που γουστάρει, χωρίς να σκέφτεται πως θα έπρεπε να ακούγεται το άλμπουμ των JUDAS PRIEST εν έτει 2023. Εκείνοι ξέρουν και βγάζουν σε όλους το καπέλο. Καιρός να κάνει και εκείνος το ίδιο.

Δημήτρης Μπούκης

1. WITHIN TEMPTATION – “Bleed Out”
2. IN FLAMES – “Foregone”
3. GODSMACK – “Lighting up the sky”
4. SOEN – “Memorial”
5. FOO FIGHTERS – “But Here We Are”
6. COREY TAYLOR – “CMF2”
7. SORCERER – “Reign of the reaper”
8. INSOMNIUM – “Anno 1696”
9. DELAIN – “Dark waters”
10. AETHERIAN – “At storm’s edge”
11. KAMELOT – “The awakening”
12. MERCENARY – “Soundtrack for the end times”
13. ECLIPSE – “Megalomanium”
14. ELYSION – “Bring out your dead”
15. ANGRA – “Cycles of pain”
16. URIAH HEEP – “Chaos & Colour”
17. RAY ALDER – “II”
18. METALLICA – “72 Seasons”
19. OVERKILL – “Scorched”
20. ENFORCER – “Nostalgia”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. BEFORE THE DAWN – “Stormbringers”: Πολύ απογοητευτικό να έχεις να βγάλεις δίσκο 11 χρόνια για να κυκλοφορήσεις τελικά τον χειρότερο δίσκο της καριέρας σου. Τον ενθουσιασμό μου στο άκουσμα ενός νέου δίσκου των Φιλανδών διαδέχτηκε η απογοήτευση, αφού το «Stormbringers” δε θύμιζε σε καμία του στιγμή τα τόσα καλά κομμάτια του παρελθόντος…
2. AVATAR– “Dance devil dance”: Όχι ότι υπήρξα ποτέ θερμή οπαδός των Σουηδών, αλλά η φετινή τους κυκλοφορία κινείται σε πολύ μέτρια επίπεδα και προσωπικά δεν βρήκα ούτε αυτά τα 3-4 ξεχωριστά κομμάτια που συνήθως έβρισκα στις προηγούμενες δουλειές τους.
3. PRIMAL FEAR – “Code red”: Όταν κάθε δίσκος σου ακούγεται σαν αντιγραφή του κάθε προηγούμενου αυτό είναι πρόβλημα. Από τον τίτλο, μέχρι το εξώφυλλο, τις ερμηνείες και τα τραγούδια. Πιο προβλέψιμος και επαναλαμβανόμενος πεθαίνεις…

Χαρά Νέτη

1. EXTREME – “Six”
2. WINGER – “Seven”
3. TEMPT – “Tempt”
4. THE DEFIANTS – “Drive”
5. DOKKEN – “Heaven comes down”
6. WANTED – “Late attraction”
7. GEORGE GAKIS – “Parallel dimensions”
8. METALLICA – “72 seasons”
9. VANDENBERG – “Sin”
10. STARBENDERS – “Take back the night”
11. HUGO’S VOYAGE – “Inception”
12. BLOOD STAR – “First sighting”
13. ALICE COOPER – “Road”
14. ENFORCER – “Nostalgia”
15. THE SILENT RAGE – “Nuances of life”
16. NIGHT DEMON – “Outsider”
17. D.O. – “Touchdown”
18. STEVE AUGERI – “Seven ways ‘til Sunday”
19. SALIVA – “Revelation”
20. GARDNER/JAMES – “No strings”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. JAMES RIVERA’S METALWAVE – “New wave gone metal”: Η ψύχωση του Rivera με τους βρυκόλακες έπιασε ταβάνι (ή πάτο;) με αυτή την κυκλοφορία. Βλέπετε, είναι άλλο πράγματα να έχεις μία σχετική στιχουργική θεματολογία και άλλο να παίζεις…new wave/gothic διασκευές! Ούτε ο βρυκόλαξ συντάκτης του Rock Hard (ξέρουμε όλοι ποιος είναι αυτός, έτσι;) δεν θα το ήθελε αυτό!
2. KING KOBRA – “We are warriors”: Μέγιστη απογοήτευση από μία πάλαι ποτέ σπουδαία hard rock μπάντα η οποία κυκλοφόρησε με ευκολία τον πιο αδιάφορο hard rock δίσκο της χρονιάς παρά το εξαιρετικό line-up.
3. ECLIPSE – “Megalomanium”: Περίμενα πολλά περισσότερα πράγματα από τους αγαπημένους μου ECLIPSE. 2-3 καλά τραγούδια δεν σώζουν την παρτίδα αλλά είμαι σίγουρος ότι ο Martensson θα επανακάμψει συνθετικά στον επόμενο δίσκο.

Σάκης Νίκας

1. SPIRIT ADRIFT – “Ghost at the gallows”
2. BARONESS – “Stone”
3. DODHEIMSGARD – “Black medium current”
4. QUEENS OF THE STONE AGE – “In times ne roman”
5. RIVERSIDE – “ID entity”
6. OBITUARY – “Dying of everything”
7. EXTREME – “Six”
8. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
9. TANITH – “Voyage”
10. CIRITH UNGOL – “Dark parade”
11. SOEN – “Memorial”
12. MEGATON SWORD – “Might & power”
13. SORCERER – “Reign of the reaper”
14. ALICE COOPER – “Road”
15. WINGER – “Seven”
16. NOTHIN BUT THIEVES – “Dead club city”
17. SUBSIGNAL – “A poetry of rain”
18. MYSTERY – “Redemption”
19. METALLICA – “72 Seasons”
20. RIVAL SONS – “Darkfighter”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. GRAVE PLEASURES – “Plagueboys”

Mε εκνεύρισαν πολύ που αφαίρεσαν τα metal στοιχεία στον ήχο τους, φέτος άκουσα καλύτερα post punk δισκάκια από αυτό εδώ όπως τα SQUID, PROTOMARTYR, CABLE TIES, SLEAFORD MODS και THE MURDER CAPITAL λόγου χάριν.

2. CROWN LANDS – “Fearless”

Γιατί άλλο με επηρεάζει μια μπάντα και παίρνω επιρροές από αυτήν για την δική μου και άλλο κάνω copy paste και κόπτωσυρραφή και την παρουσιάζω σαν τάχα μου μεγάλη επιρροή. Μηδέν προσωπικότητα και χωρίς νόημα κυκλοφορία από τους Καναδούς που κλέβουν ξεδιάντροπα τους τρισμέγιστους RUSH.

3. VIRGIN STEELE – “The passion of Dionysus”

A, ρε DeFeis, τι τα θες και τα κυκλοφορείς ρε άνθρωπέ μου, έλεος. Λυπήσου μας!

Γιάννης Παπαευθυμίου

1. ENFORCED – “War remains”
2. ULTHAR – “Helionomicon” / “Anthronomicon”
3. GRAVE PLEASURES – “Plagueboys”
4. KNIFE – “Heaven into dust”
5. SULPHUR AEON – “Seven crowns and seven seals”
6. THY DARKENED SHADE – “Liber lvcifer II: mahapralaya”
7. JUDICIARY – “Flesh + blood”
8. ALL OUT WAR – “Celestial rot”
9. WOUND MAN – “Human outline”
10. METALLICA – “72 seasons”
11. ENEMY OF REALITY – “Where truth may lie”
12. ELYSION – “Bring out your dead”
13. DOWNFALL OF GAIA – “Silhouettes of disgust”
14. THE NIGHT ETERNAL – “Fatale”
15. OBITUARY – “Dying of everything”
16. BURIAL HORDES – “Ruins”
17. DEVANGELIC – “Xul”
18. DYING FETUS – “Make them beg for death”
19. SYLOSIS – “A sign of things to come”
20. DEAD CHASM – “Sublimis ignotum omni”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. KK’S PRIEST – “The sinner rides again”: Έβγαλα εκτός τα “εξωγηπεδικά” λογύδρια του KK Downing, άφησα πίσω μου ακόμα και το μετριότατο προ διετίας “Sermons of the sinner”. Μπήκα με κάθε καλή διάθεση “μπορεί να είναι και καλό ρε Γιάννη, μην είσαι προπέτης”. Και πως με ανταμείβει για όλα αυτά το “The sinner rides again”; Με βαρετό, τραγικά ανέμπνευστο heavy metal, με ελάχιστες εκλάμψεις σε riffs εδώ κι εκεί, ούτε ένα ολοκληρωμένο κομμάτι. Και θέλετε και το χειρότερο; O άνθρωπος που τα υπογράφει όλα αυτά, ήταν μια φορά κι ένα καιρό, ιδρυτικό μέλος των JUDAS PRIEST και αναπόσπαστο μέλος της συνθετικής τριάδας της αγαπημένης μου Αγγλικής μπάντας. Μιας μπάντας, που με τον 19ο δίσκο προ τον πυλών, ακούγεται νεότατη, ενώ εκείνος…φανερά κακογερασμένος.

2. ENFORCER – “Nostalgia”: Θυμάμαι μια σπουδαία μπάντα που τη λέγανε ENFORCER. Μια μπάντα που με έβαλε στα κόλπα του heavy metal κύματος. Μια μπάντα που μέχρι το “From beyond” (2015), άνοιγε όμορφα τη “βεντάλια” του ύφους της. Υπήρχε και hard rock στοιχείο, υπήρχαν speed/thrash ψήγματα, πολύ ωραία εξέλιξη με βάση τα καλογραμμένα κομμάτια. Το “Zenith” ήταν αρκετά υποδεέστερο, με 2-3 fillers. Ήρθε η πρώτη κρυάδα, όχι από το hard rock-ίζον ύφος, αλλά από τη εμφανή συνθετική πτώση. Πισωγύρισμα στα γκάζια στο “Nostalgia”. Ακόμα περισσότερα τα fillers και κατά κύριο λόγο ήταν τα γρήγορα κομμάτια. Χρυσή μετριότητα, με ευκολία η χειρότερη δουλειά των Σουηδών, που ξεφουσκώνουν ποιοτικά δυστυχώς. Προς τιμήν τους, παραμένουν συναυλιακά ισχυροί.

3. Επανακυκλοφορίες ICED EARTH – “I walk among you”/”Hellrider”: Ξαναζεσταμένο φαγητό.

Γιάννης Σαββίδης

1. SOEN – “Memorial”
2. SORCERER – “Reign of the reaper”
3. TESSERACT – “War of being”
4. WITHIN TEMPTATION – “Bleed out”
5. COREY TAYLOR – “CMF2”
6. KATATONIA – “Sky void of stars”
7. IN FLAMES – “Foregone”
8. SYLOSIS – “A sign of things to come”
9. NITA STRAUSS – “The call of the void”
10. SLEEP TOKEN – “Take me back to Eden”
11. INSOMNIUM – “Anno 1696”
12. IMMORTAL – “War against all”
13. METALLICA – “72 seasons”
14. ECLIPSE – “Megalomanium”
15. ENFORCER – “Nostalgia”
16. SUFFOCATION – “Hymns for the Apocrypha”
17. ELYSION – “Bring out your dead”
18. MYSTIC PROPHECY – “Hellriot”
19. THERAPY? – “Hard cold fire”
20. NANOWAR OF STEEL – “Dislike to false metal”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. GODSMACK – “Lighting up the sky”: Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε ο δίσκος. GODSMACK είναι αφού κι αυτός ο τύπος είναι απλά υπέροχος σε ότι κάνει. Όμως, ΑΝ αυτό είναι όντως το κύκνειο άσμα τους, ήθελα κάτι ακόμα πιο δυνατό για το κλείσιμο εποχής. Πόσο μάλλον όταν έρχεται μετά το “When legends rise”. Όχι καθαρή απογοήτευση, απλά κατώτερο προσδοκιών μου τουλάχιστον. Πάλι μια χαρά είναι.
2. BEFORE THE DAWN – “Stormbringers”: Ρε Saukkonen, κάπου έχει χαθεί το τόπι ρε φίλε. Μας έχεις δώσει ΔΙΣΚΑΡΕΣ με BEFORE THE DAWN, BLACK SUN AEON, WOLFHEART, αλλά αυτό το “αλλάζω όνομα μπάντας και μέλη και παίζω στην ουσία το ίδιο πράγμα”, κάπου έχει κουράσει. “Κλείδωσε” κάπου και βγάλε μία δισκάρα, αφού μπορείς αποδεδειγμένα. Μετά από 11 χρόνια χωρίς BEFORE THE DAWN, δεν είναι αντάξιο άλμπουμ.
3. HOST – “IX”: Ναι, το ξέρω πως θα είναι στις λίστες αρκετών. Και μου άρεσε. Απλά το περίμενα αρκετά (έως πολύ) καλύτερο. Δεν είχα και πραγματικές απογοητεύσεις φέτος για να είμαι ειλικρινής, οπότε μπήκαν κάποια άλμπουμ που απλά είχα μεγαλύτερες προσδοκίες. Καλό είναι αυτό!

Φραγκίσκος Σαμοίλης

1. WITHIN TEMPTATION – “Bleed out”
2. Arjen Lucassen’s SUPERSONIC REVOLUTION – “Golden Age Of Music”
3. ELLE TEA – “Fate is at my side”
4. FIRE ROSE – “Blood on your hands”
5. SCREAMER – “Kingmaker”
6. SACRED OUTCRY – “Towers of gold (Towers of gold”
7. ENFORCER – “Nostalgia”
8. AVENGED SEVENFOLD – “Life Is but a dream”
9. SORCERER – “Reign of the reaper”
10. AXENSTAR – “Chapter VIII”
11. ELOY – “Echoes from the past”
12. TANITH – Voyage
13. Valentino Francavilla – “Midnight Dreams”
14. ELDRTITCH – “Innervoid”
15. SOEN – Memorial
16. LANCER – Tempest
17. BY FIRE AND SWORD – “By fire and sword”
18. WYTCH HAZEL – “IV: Sacrament”
19. OVERKILL – “Scorched”
20. URIAH HEEP – “Chaos & colour”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. KK’s PRIEST – “The sinner rides again”. Τα έγραψα και στη παρουσίαση του δίσκου από την οποία δεν θα αλλάξω ούτε ένα κόμμα. Οπότε την προσωπική μου άποψη την έχω παραθέσει εδώ και καιρό και δεν υπάρχει λόγος να σας γράφω τα ίδια και τα ίδια. Κρίμα πάντως για έναν άνθρωπο με την ιστορία αυτή, να δείχνει τέτοια εμπάθεια και μικρότητα μέσω της μουσικής του. Κρίμα και για ένα τόσο καλό τραγουδιστή (και παιδί) να χαραμίζει το ταλέντο του τόσο εύκολα.
2. VIRGIN STEELE – “The Passion of Dionysus”.  Πάντα θα αγαπάμε DeFeis, ότι και να κυκλοφορήσει εμείς θα τον αγαπάμε. Αλλά πρέπει να είμαστε και αντικειμενικοί. Αν είχε μια καλύτερη παραγωγή το άλμπουμ θα μιλούσαμε διαφορετικά. Αλλά από τη στιγμή που μας δίνει ένα προϊόν το οποίο σχεδόν δεν ακούγεται, με στεναχώρια το βάζω στην λίστα με τις απογοητεύσεις. Και δικαίως.
3. SMOULDER – “Violent creed of vengeance”.  Με κάτι τέτοια στα 80s ο κόσμος γελούσε, δεν τα έπαιρνε στα σοβαρά. Άλλες εποχές θα μου πείτε, άλλα ήθη, τώρα που έχει χαθεί πια η μπάλα της πραγματικής ποιότητας τα μέτρια τα θεωρούμε αριστουργήματα…

Δημήτρης Σειρηνάκης

1. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
2. TRIUMPHER – “Storming the walls”
3. WYTCH HAZEL – “IV: Sacrament”
4. SOLITARY SABRED – “Temple of the Serpent”
5. GREEN LUNG – “This heathen land”
6. THRONEHAMMER – “Kingslayer”
7. BLOOD STAR – “First sighting”
8. CIRITH UNGOL – “Dark parade”
9. JAG PANZER – “The Hallowed”
10. WINGS OF STEEL – “Gates of twilight”
11. TANITH – “Voyage”
12. RIVAL SONS – “Darkfighter”
13. AIR RAID – “Fatal encounter”
14. HEAVY LOAD – “Riders of the Ancient Storm”
15. BLOOD CEREMONY – “The Old Ways remain”
16. DARKLON – “The Redeemer”
17. SPIRIT ADRIFT – “Ghost at the gallows”
18. FLIGHT – “Echoes of journey’s past”
19. SORCERER – “Reign of the Reaper”
20. HIGH SPIRITS – “Safe on the other side”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. FIFTH ANGEL – “When angels kill”
   Οι αγαπημένοι μου Αμερικανοί power metallers, επέστρεψαν για τα καλά το 2018 με το έπος “The third secret” και με γέμισαν προσδοκίες για την συνέχεια. Δυστυχώς, το φετινό τους album δε μπορώ να πω πως με γοήτευσε. Το αντίθετο. Ενώ είχε όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε κάτι δυνατό, με 14 τραγούδια (συν μια εισαγωγή πάμε στα 15) βυθίστηκε πολύ γρήγορα, δηλαδή εκεί στο τρίτο-τέταρτο κομμάτι, σε μια θάλασσα βαρεμάρας. Η αρχική ακρόαση του έδινε ένα 6/10, οι επόμενες κατέβασαν κι άλλο τη βαθμολογία. Όχι, λυπάμαι, αλλά ΔΕΝ. Και λυπάμαι κυρίως για τη φωνάρα του Steven Carlson.
2. CROMLECH – “Ascent of kings”
   Η μπάντα με τον τόσο μοναδικό ήχο, η μπάντα που κυκλοφόρησε ακριβώς πριν δέκα χρόνια το ΕΠΟΣ “Ave Mortis”, σε έναν κακό δίσκο όπου η «one of a kind συνθετική άποψη», μετασχηματίζεται σε ένα συνονθύλευμα «άρτζι, μπούρτζι και λουλάς». Μάλλον δεν πρόκειται για σύμπτωση το ότι ακριβώς μετά, διαλύθηκαν…
3. ΧΞΣ – “The Seven Seals of the Apocalypse​-​(​Revelation 5​:​7)”
   Το πολύ το «Κύριε Ελέησον» (κυριολεκτικά όμως) το βαριέται και ο παπάς. Επτά αναμασήματα – περισσεύματα που έμειναν εκτός του τελευταίου ROTTING CHRIST album, με τα ΙΔΙΑ riffs, τις ΙΔΙΕΣ φωνητικές γραμμές και χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ έμπνευση. Ελπίζω αυτό να ήταν το τελευταίο album αυτού του τύπου και ο Σάκης να αλλάξει ύφος, στυλ ή όπως αλλιώς θες πες το, στον επόμενο ROTTING CHRIST δίσκο.

Δημήτρης Τσέλλος

1. THE NIGHT ETERNAL – Fatale
2. VANDENBERG – Sin
3. WYTCH HAZEL – IV: Sacrament
4. ENFORCER – Nostalgia
5. NITRATE – Feel the heat
6. GRETA VAN FLEET – Starcatcher
7. ARJEN LUCASSEN’S SUPERSONIC REVOLUTION – Golden age of music
8. CROWN LANDS – Fearless
9. ROYAL THUNDER – Rebuilding the mountain
10. KERRIGAN – Blood Moon
11. REVOLUTION SAINTS – Eagle Flight
12. TANITH – Voyage
13. JOEL HOEKSTRA’S 13 – Crash of life
14. ECLIPSE – Megalomanium
15. AIR RAID – Fatal encounter
16. DEMONS DOWN – I stand
17. SACRED OUTCRY – Towers of gold
18. IRON VOID – IV
19. TYGERS OF PAN TANG – Bloodlines
20. RIVERSIDE – ID.Entity

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. Virgin Steele – The passion of Dionysus

Αρνούμαι να πιστέψω ότι ο άνθρωπος που έβγαλε άλμπουμ όπως το “Guardians of the flame”, το “Noble savage”, τα “Marriage of Heaven and Hell”, το “Age of consent”, μέχρι  και το ένοχα απολαυστικό (ναι, το λέω) “Life among the ruins” αποφάσισε να κυκλοφορήσει αυτό το δισκογραφικό ζόμπι. Δεν ξέρω πραγματικά αν το έκανε επίτηδες για να βγει από κάποια υποχρέωση ή μπέρδεψε τα master του δίσκου που ήθελε να βγάλει με κακοηχογραφημένα και εν γένει κακά demo. Ξέρω, μοιάζει με σαχλή φάρσα, όμως μαντέψτε … δεν είναι.

2. Η «δημιουργική» ασάφεια του “72 seasons” των METALLICA:

Το “72 seasons” υποτίθεται ότι θα ήταν το μεγάλο γεγονός της χρονιάς. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, μα φαίνεται ότι το μεγαλύτερο metal συγκρότημα αυτή την στιγμή στον πλανήτη (βάσει πωλήσεων και δημοφιλίας) πήρε ό,τι του κατέβηκε τα τελευταία χρόνια μέσα από τα τζαμαρίσματα του και το τσουβάλιασε κακήν – κακώς σε ένα άλμπουμ. Κακό δεν το λες, αλλά πραγματικά παλεύω μέσα μου να θυμηθώ κάτι που να με συνάρπασε. Όπως εύστοχα παρατήρησε και ο φίλος μου ο Γιώργος, είναι σαν να γράφτηκε με την βοήθεια ΑΙ. Ο μόνος τρόπος να πάψω να το σκέφτομαι είναι να έρθουν για μία τελευταία φορά στην Ελλαδίτσα μας το 2024, αν και χλωμό το βλέπω ελλείψει κατάλληλου χώρου. Όχι τίποτα άλλο, χάσαμε και το manual Calatrava!

3. Λίγες και σπάνιες αξιομνημόνευτες στιγμές από καλλιτέχνες που αγαπώ:
   Εκτιμώ το γεγονός ότι αρκετοί εκ των πολύ αγαπημένων μου, παρά την προχωρημένη ηλικία τους, εξακολουθούν να βρίσκονται στο δισκογραφικό προσκήνιο. Το ότι βρίσκονται, όμως, δεν συνεπάγεται ότι το επίπεδο είναι αυτό που ιδεατά θα υπήρχε, «ναι μεν αλλά» φάση. Αναφέρθηκα ήδη στους METALLICA και λυπάμαι που το λέω αλλά με συγκατάβαση αντιμετώπισα και τα νέα άλμπουμ του Alice Cooper, των DOKKEN και των URIAH HEEP, ενώ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τo άλμπουμ διασκευών των SAXON.

Κώστας Τσιρανίδης

1. THE MAGUS – “Βυσσοδομώντας”
2. DEVISER – “Evil summons evil”
3. RUIM – “Black Royal Spiritism – I​.​ O Sino da Igreja”
4. VARATHRON – “The crimson temple”
5. LITURGY – “93696”
6. SOCRATES – “Last forever”
7. RIVERSIDE – “ID.Entity”
8. GRA – “Lycaon”
9. A DIADEM OF DEAD STARS – “Emerald Sunsets”
10. SHYLMAGOGHNAR – “Convergence”
11. ESOCTRILIHUM – “Astraal constellations of the majickal zodiac”
12. WAYFARER – “American gothic”
13. CLOAC – “Black flame eternal”
14. AETERNUS – “Philosopher”
15. OVERKILL – “Schorched”
16. OBITUARY – “Dying of everything”
17. ON THORNS I LAY – “On thorns I lay”
18. VENUS – “Obscured until observed”
19. A FLOURISHING SCOURGE – “Sickened Seed”
20. PANOPTICON – “The rime of memory”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. METALLICA – “72 seasons”

Από τις πρώτες ακροάσεις του ένιωθα δυσφορία που μετά από αλλεπάλληλες κατέληξα στο γεγονός ότι όσο κι αν οι ιδέες τους είναι καλές, τις ηχογράφησαν όπως να’ναι χωρίς συνοχή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είναι μακροσκελείς και κουραστικές. Με απογοήτευσε το γεγονός ότι οι ιδέες πραγματικά αξίζουν, αλλά τις παρουσίασαν με τέτοιο τρόπο που πραγματικά τους αδικεί. Κρίμα…

2. MYRKUR – “Spine”

Η απογοήτευσή μου έγκειται στο γεγονός ότι δεν έχει κανένα σημείο έκπληξης, δίνοντάς μου την αίσθηση της ασφαλούς φόρμας που προσωπικά με αποστρέφει και δείχνει ότι έχει χάσει την συνθετική της πυξίδα. Προτιμώ να ακούσω τα προηγούμενα της album, παρά το αναμάσημα όσων ήδη ξέρουμε από εκείνη.

3. DODHEIMSGARD – “Black medium current”

Δυστυχώς τους «έχασα» στο προηγούμενο τους και τώρα με «χάσανε» τελείως. Παίζουν πλέον σε τελείως διαφορετικό μήκος κύματος από τους δίσκους που τους έκαναν μεγάλους, κάνοντας με να απορώ ποια είναι τα στοιχεία που τους κάνουν αξιόλογους σήμερα. Ειλικρινά όσο κι αν προσπάθησα δεν κατάφερα να συντονιστώ με το σημερινό τους σύμπαν. Κι όταν αναγκάζομαι να ακούσω τα album μιας μπάντας που λάτρευα, τότε νιώθω ότι η απόκλιση στην πορεία του χρόνου δεν ήταν από τη δική μου μεριά, απογοητεύοντάς με περισσότερο.
Λευτέρης Τσουρέας

1. NE OBLIVISCARIS – “Exul”
2. HAKEN – “Fauna”
3. EINAR SOLBERG – “16”
4. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
5. STEVEN WILSON – “The harmony kodex”
6. CROWN LANDS – “Fearless”
7. ICE AGE – “Waves of loss and power”
8. OVERKILL – “Scorched”
9. DOZER – “Drifting in the endless void”
10. HORIZON’S END – “The great destroyer”
11. KATATONIA – “Sky void of stars”
12. GREEN LUNG – “This heathen land”
13. SORCERER – “Reign of the reaper”
14. HATESPHERE – “Hatred reborn”
15. ANGRA – “Cycles of pain”
16. RIVAL SONS “Lightbringer”
17. ANGELUS APATRIDA – “Aftermath”
18. AUKRUST – “The approbation”
19. ENSLAVED – “Heimdal”
20. RIVERSIDE – “IDentity”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ

1. METALLICA – “72 seasons”

Η άποψη μου για τους  METALLICA και το καινούργιο τους άλμπουμ είναι μια σταγόνα σ’ έναν ωκεανό απόψεων στον οποίο οι METALLICA πλέουν ως αυτοκράτορες όντας το μεγαλύτερο heavy metal συγκρότημα στον πλανήτη. Και το “72 seasons” έχει αγκαλιαστεί από την πλειοψηφία οπαδών και λάβει γενικά πολύ θετικές κριτικές. Επομένως, δε νομίζω ότι η άποψή μου βρίσκει ιδιαίτερο αντίκρισμα. Όσο και αν θέλω όμως να του δώσω μια ευκαιρία, το άλμπουμ δεν μου κάθεται καλά. Δεν αντέχω τα αυτοσχέδια μπλουζ σόλο του Hammett με τις ίδιες επαναλαμβανόμενες απλοϊκές φράσεις, το ίδιο riff ξανά και ξανά, το drumming του Ulrich που παίζει σαν να βαριέται και, πάνω απ’ όλα, τις προβλέψιμες συνθέσεις που τραβάνε κατά μέσο όρο πάνω από τα έξι λεπτά κουράζοντας. Το μισό, τουλάχιστον, “Hardwired…to self-destruct” μου άρεσε πολύ. Στον διάδοχο, δεν βρήκα σχεδόν τίποτα που να φτάνει τον προκάτοχο. Για μένα επομένως, το ξαναλέω, το άλμπουμ δεν επαλήθευσε τις όποιες ελπίδες και προσδοκίες μου.

2. SOEN – “Memorial”

Έχοντας αφήσει ένα έντονο στίγμα στον χώρο που εκπροσωπούν και μ ένα fan base που μεγαλώνει, οι SOEN έκαναν αυτό που κάθε αξιοσέβαστη μπάντα οφείλει να κάνει: να βρει ακριβώς τον ήχο και το στυλ που της ταιριάζει και να τα τυποποιήσει αρκετά, έτσι ώστε να επεκταθούν σ’ έναν πιο mainstream χώρο (όσο αυτό γίνεται στον rock/metal κόσμο). Ε, για μένα, που προτιμώ την εποχή που τους λέγαμε “toolpeth”, οι SOEN με τα ρεφραίν – ύμνους για τους παραγκωνισμένους που αντιστέκονται σαν γροθιά (έχουν τυποποιήσει αρκετά και τους στίχους), δεν με εκφράζουν. Παίζουν φυσικά παπάδες και έχουν γίνει μια σαφώς πιο ακριβή και επαγγελματική μπάντα, αλλά τους θέλω πιο απρόβλεπτους, progressive και «επικίνδυνους» και, σίγουρα, χωρίς αυτά τα επικά sing-along ρεφραίν.

Φίλιππος Φίλης

1. SOEN – “Memorial”
2. CROWN LANDS – “Fearless”
3. VOYAGER – “Fearless in love”
4. HAKEN – “Fauna”
5. TEMPT – “Tempt”
6. EINAR SOLBERG – “16”
7. MAYFIRE – “Cloudscapes & silhouettes”
8. AVKRVST – “The approbation”
9. ARJEN LUCASSEN’S SUPERSONIC REVOLUTION – “Golden age of music”
10. TESSERACT – “War of being”
11. SACRED OUTCRY – “Towers of gold”
12. TRIUMPHER – “Storming the walls”
13. ON THORNS I LAY – “On thorns I lay”
14. MYSTIC PROPHECY – “Hellriot”
15. ELYSION – “Bring out your dead”
16. RIVERSIDE – “I.D. entity”
17. COREY TAYLOR – “CMF2”
18. SLEEP TOKEN – “Take me back to Eden”
19. SORCERER – “Reign of the reaper”
20. OBITUARY – “Dying of everything”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. AVENGED SEVENFOLD – “Life is but a dream”
   Προσπάθησα. Προσπάθησα να το ακούσω και να του δώσω ευκαιρίες, σε πολλές και διαφορετικές στιγμές. Πήρα τις ανάσες μου, αλλά το αποτέλεσμα της ακρόασης ήταν ίδιο και απαράλλακτο. Μπερδεμένος δίσκος, γι’ άλλους μεγάλο progressive δημιούργημα, εμένα όμως με βρίσκουν από την απέναντι πλευρά. Συγνώμη, αλλά δεν κατάλαβα τίποτα από το δίσκο και δεν θα κάτσω να σπάσω το κεφάλι μου άλλο…
2. REDEMPTION – “I am the storm”
   Πάλαι ποτέ πολυαγαπημένο σχήμα, από τη στιγμή που πήραν τον Tom Englund στα φωνητικά, έγιναν μονοδιάστατοι και μοιάζουν πιο πολύ με τους EVERGREY, χάνοντας την ταυτότητά τους…
3. KK’s PRIEST – “The sinner rides again”
   Το καταλάβαμε. Και ο KK και ο “Ripper”, θα ήθελαν να είναι πίσω στους PRIEST. Έλα μου όμως που δεν γίνεται αυτό κι έχουν βαλθεί να αποδείξουν ότι το αξίζουν. Με τρόπο που δεν αρμόζει όμως στην αξία τους. Μέτριο το ντεμπούτο τους, μέτριο κι αυτό το άλμπουμ. Κούρασαν, παρότι τους συμπαθώ αμφότερους…

Σάκης Φράγκος

1. AFTERBIRTH – “In but Not of”
2. SHITSTORM – “Only In Dade”
3. SPIRIT POSSESSION – “Of the Sign…”
4. ARNAUT PAVLE – “Transylvanian Glare”
5. KING GIZZARD & THE LIZARD WIZARD” – “PetroDragonic Apocalypse; or, Dawn of Eternal Night: An Annihilation of Planet Earth and the Beginning of Merciless Damnation”
6. AUTOPSY – “Ashes, Organs, Blood and Crypts”
7. VASTUM – “Inward to Gethsemane”
8. TORTURE RACK – “Primeval Onslaught”
9. CHURCH OF MISERY – “Born Under a Mad Sign”
10. MARTHE – “Further in Evil”
11. DIABOLIC NIGHT – “Beneath the Crimson Prophecy”
12. BLOOD CEREMONY – “The Old Ways Remain”
13. ODZ MANOUK – “Bosoragazan” & “Tzurr”
14. VILE RITUAL – “Caverns of Occultic Hatred”
15. LITURGY – “93693”
16. TOMB MOLD – “The Enduring Spirit”
17. FURIA – “Huta Luna”
18. GRAVESEND – “Gowanus Death Stomp”
19. NASHGUL – “Oprobio”
20. VARATHRON – “The Crimson Temple”

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:

1. HELLRIPPER – “Warlocks Grim & Withered Hags”: Περισσότερο μελωδικό black metal και επική διάθεση, μεγαλύτερες διάρκειες κομματιών…τους προτιμούσα στα αλήτικά τους.
2. GRIDLINK – “Coronet Juniper”: Σχεδόν μια δεκαετία μετά, μάλλον η όλη φάση με την τόση μελωδία σε grindcore φόρμες δε μου φαίνεται και τόσο καλή ιδέα, τί να πω.

3.MEURTRIERES – “Ronde de Nuit”: Δεν είναι κακό άλμπουμ και ίσως κι εγώ να μην του έχω δώσει αρκετές ακροάσεις. Η αλήθεια όμως είναι πως μετά το θεϊκό ομότιτλο EP του 2020  αυτό μου φάνηκε ένα επίπεδο κάτω, με την αλλαγή της τραγουδίστριας να παίζει σίγουρα ρόλο σε αυτό το downgrade. Στηρίζουμε και περιμένουμε το επόμενο.

Νίκος Χασούρας