Είναι από τους πρωτεργάτες της πρώτης γενιάς του νορβηγικού black metal όταν ξεκίνησε το μακρινό, πλέον, 1991. Αφήνοντας πίσω το death metal των THOU SHALT SUFFER, οι έφηβοι Ihsahn και Samoth μπήκαν στο μαυρομεταλλικό ήχο, ξεκινώντας τους EMPEROR, ηχογραφώντας το θρυλικό “Wrath of the tyrant” demo. Η αρχή είχε γίνει και οι ηχογραφήσεις στα Studio S τον Δεκέμβριο του 1992 ήρθαν στο φως με το ομότιτλο EP την επόμενη χρονιά και στο “As the shadows rise” του 1994. Σε αυτές φάνηκε πόσο ξεχωριστοί, ακραίοι και συνάμα ατμοσφαιρικοί με τα πλήκτρα του Ihsahn να μεγαλουργούν – λανθασμένα θεωρήθηκε από κάποιους ότι υπεύθυνος γι’ αυτά ήταν ο Mortiis που ήταν μόνο ο μπασίστας τους.
Στην περιοδεία με τους, άσημους τότε, CRADLE OF FILTH παρουσίασαν όλο το έτοιμο υλικό που είχαν ετοιμάσει και ήταν οι μόνες συναυλίες που έπαιξαν live κομμάτια από το πρώτο τους full length album. Το, ταραγμένο από γεγονότα, καλοκαίρι του 1993 υπό την καθοδήγηση του Pytten ηχογράφησαν το “In the nightside eclipse”, το οποίο είχε και επαναηχογραφημένα τα “I am the black wizards” και “Cosmic keys to my creation and times”. Επίσης η μεταγραφή του “My empire’s doom” από το demo τους ως “Beyond the great vast forest” έδειξε ότι τα στοιχεία που συνθέτουν τον ήχο τους υπήρχαν από την απαρχή τους. Το αποτέλεσμα σόκαρε το underground όταν κυκλοφόρησε στις αρχές του 1994 εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά για ολόκληρη τη μαυρομεταλλική σκηνή. Η ατμόσφαιρά του ήταν τόσο ιδιότυπη που χαρακτηρίστηκε ο ήχος τους ως majestic black metal. Ακόμα και το εξώφυλλο του Necrolord έκανε τόση αίσθηση που έπρεπε να περιμένουμε έναν ολόκληρο χρόνο για την κυκλοφορία του από την Candlelight.
Όσο κι αν ακούγεται σήμερα απίστευτο, η μπάντα δεν έπαιξε ποτέ live μετά την κυκλοφορία του! Ο Samoth πέρασε το κατώφλι της φυλακής για συμμετοχή του στους εμπρησμούς των εκκλησιών και ο drummer τους, Faust, για τη δολοφονία ενός ομοφυλόφιλου. Ουσιαστικά οι EMPEROR ήταν διαλυμένοι και αυτό φαίνεται από την rehearsal ηχογράφηση του “Moon over kara-sher” με τη συμμετοχή του πληκτρά Sverd των ARCTURUS και του Hellhammer, που έπαιζε drums στους ARCTURUS και στους MAYHEM.
Όσο κι αν το μέλλον φαινόταν δυσοίωνο, απογοητεύοντας τους οπαδούς τους, ο Ihsahn με τον Samoth ένωσαν ξανά τις δυνάμεις τους το 1996 για να μεγαλουργήσουν μαζί με τον πρώην drummer των ENSLAVED, Trym Torson, και τον μπασίστα Alver. Η κυκλοφορία του “Reverence” EP ως προάγγελο του επερχόμενου δεύτερου full length album τους, έφερε ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών τους. Για το “The loss and curse of the reverence” γυρίσαν ένα από τα πιο ταιριαστά video clips και στο EP υπάρχει η μυθική ορχηστρική εκτέλεση του “Inno a Satana” ως “Opus a Satana”. Εκεί φάνηκε απογυμνωμένα η συνθετική τους δεινότητα, αποδεικνύοντας ότι πίσω από το χάος τους κρύβονται μαγικές συνθέσεις.
Η κυκλοφορία του “Anthems to the welkin at dusk” φέρνει τους EMPEROR στην κορυφή του ιδιώματος και θεωρείται το magnum opus τους. Αυτή τη φορά ο ήχος τους δεν θα είναι χαοτικός με τις έντονες πριμαριστές κιθάρες όπως στο “In the nightside eclipse”. Τα πλήκτρα πρωταγωνιστούν και τα πολυδιάστατα φωνητικά του Ihsahn δημιουργούν ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα μαζί με τα φοβερά riffs και την majestic ατμόσφαιρα. Οι περιοδείες για την προώθηση τους θα τους καθιερώσουν ως μια από τις καλύτερες μπάντες σε συναυλιακό επίπεδο.
Το 1998 κυκλοφόρησε το tribute album στους DARKTHRONE, “Darkthrone holy darkthrone”, με τους EMPEROR να επιλέγουν να το “Cromlech”, που είναι από την death metal περίοδο τους. Η επιλογή αυτή και ο πεντακάθαρος και δυνατός ήχος του θα είναι ψυχρολουσία στους, μέχρι τότε, τότε οπαδούς τους και ήταν ο οιωνός για ό,τι θα επακολουθούσε. Ο Ihsahn ακολούθησε την τάση των ομότεχνων συμπατριωτών του κουρεύοντας γουλί το κεφάλι του και ως τριάδα Ihsahn/Samoth/Trym θα ηχογραφούσαν το “IX Equilibrium”, που είναι αναντίρρητα το πιο αμφιλεγόμενο album της δισκογραφίας τους. Με καθαρό ήχο και στροφή σε αμιγώς heavy και death metal φόρμες, το album έγινε, κυρίως, αποδεκτό από κοινό εκτός του black metal. Η περιοδεία με τους MORBID ANGEL έδειξε ότι πλέον αφήνουν τα στενά όρια του μαυρομεταλλικού ήχου. H στροφή του “IX Equilibrium” έδειξε ότι πλέον ο Ihsahn δεν λειτουργεί σαν συνθετικό δίδυμο με τον Samoth, κάτι που επιβεβαιώθηκε από την εκκίνηση των ZYKLON, που ήταν το death metal group των Samoth και Trym.
Η τιμή που τους δόθηκε να είναι η μπάντα που θα κάνει versus album με τους θρυλικούς THORNS, φανέρωσε στον υπέρτατο βαθμό τον αντίκτυπο που είχε η πορεία τους στα 90s. Με έντονα πειραματικά στοιχεία το album αυτό θα κλείσει έναν κύκλο που θα ολοκληρωνόταν το 2001. Ο Ihsahn πλέον ήξερε ότι το τέλος είχε φτάσει και ολομόναχος θα συνθέσει το κύκνειο άσμα των EMPEROR, “Prοmetheus – The discipline of fire and demise”. Σε αυτό το album φάνηκαν η prog metal προσέγγιση του Ihsahn, που θα συνεχιζόταν και στην προσωπική του πορεία που κρατά μέχρι και στις μέρες μας. Για το album αυτό δεν έδωσαν ούτε μια συναυλία και το μόνο κομμάτι που επιλέγουν στα live τους είναι το “In the wordless chamber”.
Η επανένωσή τους στα mid 90s τους έφερε headliners σε μεγάλα festival όπως το Wacken και στο Hellfest και ολοκληρώθηκε το 2007. Το 2014 θα δώσουν συναυλίες με τον Faust στα drums για τα 20 χρόνια του “In the nightside eclipse” και το 2017 θα ξεκινήσει η συναυλιακή τους επαναδραστηριοποίηση που κρατά μέχρι και σήμερα. Για τρία χρόνια θα παρουσιάσουν εκτεταμένα το “Anthems to the welkin at dusk” και έκτοτε το setlist τους είναι επιλογές από όλα τα album τους. Το κέντρο βάρους των setlist τους πέφτει στα “In the nightside eclipse” και “Anthems…”, γεγονός που δείχνει ότι και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι αυτά τα δύο albums τους είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά. Στις λίστες με τα καλύτερα black metal albums φιγουράρουν αμφότερα στις πρώτες θέσεις και έχουν επανακυκλοφορήσει πάρα πολλές φορές, για να ικανοποιήσουν την γιγαντωμένη ανάγκη των οπαδών τους να τα αποκτήσουν. Πλέον οι EMPEROR είναι ένα όνομα που ξεπερνά τα όρια του black metal και έχουν ακροατές από όλο το φάσμα της μουσικής – μέχρι και ο Rob Halford λατρεύει το “Anthems…”!
Έχουν περάσει 27 ολόκληρα χρόνια από την θρυλική εμφάνιση των EMPEROR στο Open air festival, το οποίο διοργάνωσε το περιοδικό Metal Invader στον εξωτερικό χώρο των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων της Αθήνας (σ. Σάκη Φράγκου: τότε που κατά τη διάρκεια του soundcheck, είχε τσιμπήσει μέλισσα τον Ihsahn στη γλώσσα κι έβγαλε το θηρίο όλη τη συναυλία με αφόρητους πόνους). Ακόμα και για όσους είμασταν παρόντες εκείνη τη βραδιά, έχουμε μείνει με το παράπονο του άθλιου ήχου που δεν υποστήριξε την, κατά τα άλλα, πολύ καλή τους εμφάνιση. Ήταν η περίοδος που είχαν καθιερωθεί στη συνείδηση των μαυρομέταλλων ως κορυφαία μπάντα, έχοντας κυκλοφορήσει λίγους μήνες πριν το δεύτερο full length album τους, “Anthems to the welkin at dusk”. Αν μου έλεγε κάποιος τότε ότι μετά από 27 χρόνια θα έρχονταν ξανά για live στην Αθήνα και μάλιστα σε μεγάλο κλειστό συναυλιακό χώρο όπως το Floyd, ειλικρινά θα απορούσα για πολλά πράγματα. Σε αυτές τις απορίες βρήκα όλες τις απαντήσεις τις δύο φορές που είχα την τύχη να τους δω live!
Η αναγγελία της πρώτης εμφάνισης τους μετά την επανασύνδεση τους στο Inferno Festival το 2006 με έκανε να δηλώσω το παρόν! Κάθε φορά που ακούω την επίσημη ηχογράφηση του θυμάμαι το σοκ και το δέος εκείνης της βραδιάς, στην οποία επιβεβαιώθηκε η πεποίθηση μου ότι σε κλειστό χώρο απλά δεν έχουν αντίπαλο! Είναι αποστομωτικά καθηλωτικοί, έχοντας δέσιμο που είναι σημείο αναφοράς στο χώρο τους! Η δεύτερη φορά ήταν το 2017 στο Brutal Assault Festival στην Τσεχία σε μία από τις πρώτες επετειακές τους εμφανίσεις για τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του “Anthems…”! Κατάφεραν και ήταν εξίσου καταιγιστικοί, κάνοντας με να ανυπομονώ πότε θα τους ξαναδώ! Καθόλου τυχαία από το 2017 και μετά συνεχίζουν να δίνουν συναυλίες και είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα σε όλα τα festival που τους καλούν, γεγονός καθόλου τυχαίο! Έχοντας, λοιπόν, την εμπειρία του να βλέπεις τους EMPEROR live ένα μόνο έχω να σας πω: Μην χάσετε την ευκαιρία να βιώσετε στο έπακρο την εμπειρία της απόλυτης black metal συναυλίας αυτό το Σάββατο 6 Απριλίου στο Floyd της Αθήνας! Support θα είναι οι LUCIFER’S CHILD, μια μπάντα που έχει άξια πάρει την σκυτάλη από τους «παλιούς» και συνεχίζει δισκογραφικά το μαυρομεταλλικό ταξίδι σήμερα.
Λευτέρης Τσουρέας
