Πρώτη Κυριακή του Απριλίου, το ROCK HARD βρίσκεται στον τελικό του διαγωνισμού για το MetalDays 2025 που γίνεται στη Σλοβενία, με τον νικητή να κερδίζει μια εμφάνιση στο φεστιβάλ αυτό το 2025. Στον τελικό έχουν φτάσει οι DEMORALIZE, οι DEUS CULPA, οι SPEKTRVM και οι LAZY MAN’S LOAD (με τη σειρά που εμφανίστηκαν). 3 εκ των 4 μπαντών ήταν γνωστές, εκ των οποίων τις 2 τις έχω δει και ζωντανά ξανά (μαζί κιόλας), οπότε η βραδιά ανεξαρτήτως νικητή προμηνύεται δυνατή. Πάμε να τα δούμε ένα-ένα γιατί έγιναν ωραία πράγματα εκείνη τη βραδιά στο Temple.
8:00 με το ρολόι οι DEMORALIZE ανεβαίνουν στο σανίδι. Στα τύμπανα, τους βοηθούσε μόνο γι’ αυτή την εμφάνιση, ο Δημήτρης Ζαρίδας, τον οποίο ευχαρίστησαν ονομαστικά λίγο πριν το τέλος της εμφάνισης τους. Ποιο το ύφος των DEMORALIZE; Συμφωνικό power metal, στα χνάρια των παλιών KAMELOT και STRATOVARIUS. Σοβαρό αποτέλεσμα επί σκηνής, όπως και το ντεμπούτο τους EP “The dragon’s call” (που παίχτηκε στην ολότητα του, συν το single “The beginning”), με φοβερή φωνή (SL THEORY αν δεν απατώμαι), ορθόδοξα riffs μα και μοντέρνα συνάμα (σε περίπτωση που η μπλούζα TRIVIUM του ενός κιθαρίστα δεν το πρόδωσε!). Η πρώτη φορά που τους είδα live στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Στα επόμενα κύριοι!
Με πέντε λεπτά απόκλιση από το πρόγραμμα, οι DEUS CULPA ανεβαίνουν στη σκηνή στις 9:00. H μοναδική μπάντα που δεν είχα δει live από τις 4. Ένα μοντέρνο αμάλγαμα hard’n’heavy ύφους, ήταν αυτό που εισέπραξα από την επαγγελματικότατη σκηνική παρουσία τους. Drummer που βαράει δυνατά, σοβαρή μελωδική φωνή με γρέζι, ενώ είχαμε πολύ όμορφα δεύτερα από τον κιθαρίστα. Ρίχνοντας λίγο μια ματιά στο κοινό, είδα πολλές μπλούζες τους. Με μόλις ένα EP (“Roots”), κάποιος θα έλεγε ότι ΟΚ, έχουν πιάσει ένα άλφα κόσμο, με δεδομένο ότι πρόκειται για νεόκοπο σχήμα. Ειδικά τον γυναικείο πληθυσμό του οποίου οι κραυγές τρύπησαν το τύμπανο μου παρά τις ωτοασπίδες! Θετικό πρόσημο και οι κύριοι από εδώ επομένως. Εις το επανιδείν!
Το ρολόι δείχνει 9:55 και οι SPEKTRVM στο σανίδι. Η άποψη μου δεν έχει αλλάξει από όταν τους είδα με LAZY MAN’S LOAD πριν μερικούς μήνες (τα γράψαμε τότε): η σκηνική παρουσία είναι εκεί, οι ιδέες είναι εκεί φυσικά, αλλά εξακολουθούν να με κουράζουν στο μοντέρνο progressive ύφος τους. Καλή πινελιά τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά, ο frontman να του το αναγνωρίσω, κινητικότατος με το τρόπο του, αλλά ως εκεί. Περιμένω μπας και με εντυπωσιάσουν κάποια στιγμή. Από εκεί και πέρα, είχαν και αυτοί ένα κοινό μέσα στο κόσμο, ο οποίος και στίχους ήξερε και τα πάντα, από το μοναδικό ως τώρα ηχογράφημα της μπάντας με τον γενικότερο τίτλο “Blood for heaven”. Είπαν πολύ ευγενικά ευχαριστώ στη διοργάνωση, όπως όλες οι μπάντες, ευχόμενοι καλή επιτυχία στους υπολοίπους, προωθώντας το κλίμα ευγενούς άμιλλας.
Κλείνοντας τη βραδιά, φτάνουμε στις 10:48 και οι σαφώς πιο ψημένοι συναυλιακά LAZY MAN’S LOAD βρίσκονται στο σανίδι (ελαφρά η απόκλιση πλέον από το ανακοινωμένο χρονοδιάγραμμα). Εκρηκτικότατοι, ακριβώς όπως τους θυμόμουν στις 3 προηγούμενες φορές και καλύτεροι μη σας πω. Είχαν ξεκάθαρα και δικό τους κοινό από κάτω που ήξερε απ’ έξω τους στίχους (ειδικά από το ολόφρεσκο και ισχυρότατο “Saints full of sin” που είχε τη μερίδα του λέοντος στο set), διευκολύνοντας και τον τρομερό τους frontman στο να παίξει τέτοια μπάλα με sing-along. Από τις μπάντες που πάντα χαίρομαι να βλέπω σε live συνθήκες, γιατί εκεί απογειώνεται το υλικό τους. Κομμάτια όπως το “Prime evil” το φοβερό “Slackjawed”, το “Saints full of sin” και το “Crimson prayer” έχουν κοπεί και ραφτεί για τέτοια σκηνικά ενώ η μοναδική εκπροσώπηση του ντεμπούτου “All hat no cattle” (“Gomorrah”), έχει πάρει άλλο αέρα, με την εμπειρία της μπάντας. Δίκαιο αποκορύφωμα της βραδιάς, ακόμα και χωρίς τα σκηνικά της προηγούμενης φοράς που τους είχα δει, ήταν εντυπωσιακοί στην ουσία τους κι αυτό μετράει.
Και όπως μάθαμε περίπου την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ήταν εν τέλει και οι νικητές, που θα παίξουν στο MetalDays του 2025. Εκ μέρους του Rock Hard, συγχαρητήρια και καλή επιτυχία!
Γιάννης Σαββίδης
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη
