«Απώλεια και Επιβίωση»
Ο Yishai Sweartz, θεωρείται ως ένας από τους πρωτοπόρους της metal μουσικής σκηνής στο Ισραήλ γιατί μέσα από την δουλειά του ως concert promoter (έχει φέρει στην χώρα μπάντες όπως BEHEMOTH, SEPTICFLESH, SABATON CANNIBAL CORPE, SATYRICON, ROTTING CHRIST, NIGHTWISH, και PARADISE LOST, μεταξύ άλλων), A&R manager, και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Raven Music εδώ και πάνω από δυο δεκαετίες κράτα την φλόγα του metal αναμμένη σε μια ήδη φλεγόμενη Μέση Ανατολή. Επίσης είναι ο συνθέτης και frontman των TOMORROW’S RAIN που κινείται σε gothic/death/doom ηχητικά μονοπάτια και που τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφόρησε τον δεύτερο δίσκο της, “Ovdan” (απώλεια στα εβραϊκά). Ο Γιώργος Γκούμας, πάντα τεντώνει το αυτί σε τέτοιες μουσικές προτάσεις και για αυτό δεν έχασε την ευκαιρία να επικοινωνήσει μαζί του.
Δώσε μας το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε αυτός ο δίσκος.
Ξεκινήσαμε να γράφουμε το Ovdan κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μας πήρε 2 χρόνια για να το ολοκληρώσουμε, κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου κυκλοφορήσαμε ένα live άλμπουμ ‘October Night In Tel Aviv’ και παίξαμε λίγες συναυλίες όταν ήταν δυνατόν, μετά την ηχογράφηση του “Ovdan” έπαθα καρδιακή προσβολή που με οδήγησε σε εγχείρηση bypass ανοιχτής καρδιάς διάρκειας 8 ωρών, μου πήρε μήνες για να αναρρώσω και να γίνω καλύτερα και να ‘μαστε τώρα εδώ με την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ.
Ποια νέα μουσικά στοιχεία έχετε ενσωματώσει σε αυτόν τον δίσκο;
Νομίζω ότι η κύρια διαφορά μεταξύ του “Ovdan” και του “Hollow” είναι ότι το “Ovdan” γράφτηκε μέσα σε 2 χρόνια από τους ίδιους 5 ανθρώπους και το “Hollow” γράφτηκε σε 15 χρόνια από διάφορα μέλη που έπαιζαν στο συγκρότημα από τότε που ξεκινήσαμε, όχι όλα τα τραγούδια φυσικά, αλλά 3 από τα 7 πρωτότυπα γράφτηκαν από πρώην μέλη του συγκροτήματος ενώ ήταν ακόμα στο συγκρότημα, παίξαμε τα τραγούδια ζωντανά και τα κρατήσαμε στο ντεμπούτο. Εδώ το χρονικό πλαίσιο ήταν πιο μικρό και οριοθετημένο και το αποτέλεσμα είναι αυτό που μπορείτε να ακούσετε στο “Ovdan”. Προσθέσαμε όντως κάποια νέα στοιχεία, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να φέρνουμε κάτι νέο κάθε φορά, αλλιώς απομακρύνεται από την τέχνη και πλησιάζει στη διασκέδαση, και δεν είμαστε εδώ για να διασκεδάσουμε τον κόσμο αλλά για να κάνουμε τέχνη.
Ποιες πτυχές της ζωής σας αντικατοπτρίζονται σε κάθε τραγούδι του δίσκου;
Το όλο concept είναι το πώς να αντιμετωπίσεις την απώλεια και να επιβιώσεις. Δυστυχώς η προσωπική μας ζωή απέχει πολύ από το να είναι κανονική και πολλά από τα μέλη της μπάντας και ειδικά εγώ είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολλές απώλειες τα τελευταία χρόνια, θάνατο γονιών, διαλυμένες οικογένειες, εθισμούς, καρδιακές προσβολές, χειρουργική επέμβαση bypass, κλπ. Εγώ ήμουν όσο πιο κοντά στο θάνατο γινόταν. Το άλμπουμ γράφτηκε πριν την καρδιακή προσβολή μου και οι στίχοι ήταν δυστυχώς ένα είδος προφητείας για το τι θα έρχονταν και τα τραγούδια γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν πριν από αυτό που συνέβη. Επιλέξαμε να το ονομάσουμε “Ovdan” αντί για “Loss” επειδή η μητρική μας γλώσσα είναι τα εβραϊκά και όταν σκέφτομαι κάτι σκέφτομαι πρώτα στα εβραϊκά και μετά στα αγγλικά. Επίσης μας άρεσε ο ήχος του αν ακούσετε τη λέξη “Ovdan” θα τη θυμάστε για το υπόλοιπο της ζωής σας.
Για άλλη μια φορά, αυτός ο δίσκος παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα καλεσμένων μουσικών. Είναι όλοι τους καλλιτέχνες που είχατε φέρει στο Ισραήλ ως διοργανωτής; Πώς ξέρετε ποιος καλεσμένος ταιριάζει σε ποιο τραγούδι και πόσο συμμετέχουν στη δημιουργική διαδικασία;
Όχι, οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν ξαναέρθει ποτέ στο Ισραήλ. Δεν ήταν κάποιου είδους σχέδιο, όλα έγιναν με φυσικό τρόπο. Είμαι πραγματικά περήφανος που έχω τον Michael Denner (MERCYFUL FATE/King Diamond) και την Anja Huwe (XMAL DEUTSCHLAND) στο “Ovdan”, αλλά είμαι περήφανος που έχω κάθε έναν από τους καλεσμένους, αυτούς τους 2 τους ανέφερα επειδή η τελευταία μουσική ηχογράφηση της Anja ήταν κάπου γύρω στο 1990 και το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια εκτός του κόσμου της μουσικής δέχτηκε να τραγουδήσει στο άλμπουμ μας, για ένα συγκρότημα από το Τελ Αβίβ σε ένα διαφορετικό μουσικό είδος. Αυτό σημαίνει πολλά για μένα, όπως και το γεγονός ότι ο κιθαρίστας από το “Abigail” και το “Don’t Break The Oath” και ο Attila (MAYHEM) παίζουν στο “Ovdan” που είναι ακόμα ένα σοκ για μένα. Παρεμπιπτόντως, ο Euronymous ήταν φίλος μου από αλληλογραφία το 90-93. Εδώ πρέπει να σας πω ότι αποφασίσαμε να κάνουμε το 3ο ολοκληρωμένο άλμπουμ χωρίς καθόλου καλεσμένους, εδώ κάναμε κάτι εκ των προτέρων που είναι να αποφασίσουμε να γράψουμε το επόμενο άλμπουμ και να το ηχογραφήσουμε χωρίς κανέναν τρίτο μουσικό. Θα είναι το πιο σημαντικό μας άλμπουμ, πολύ προσωπικό, και θα υπάρξει και μια μουσική αλλαγή, καθώς δεν μπορώ να γρυλίσω πια για ιατρικούς λόγους μετά την εγχείρησή μου για να διατηρήσω τους καρδιακούς παλμούς σε φλεβοκομβικό ρυθμό και χωρίς διαταραχές στο μοτίβο, οπότε θα τραγουδώ διαφορετικά πάνω σε ένα πολύ προσωπικό concept και ήχο και όπως είπα: χωρίς καλεσμένους.
Το “I Skuggornas Grav” είναι ένα από τα σημαντικότερα σημεία του άλμπουμ, καθώς είναι το πιο πειραματικό. Τι μπορείς να μας πείς γι’ αυτό;
Είναι ένα τραγούδι για την αντιμετώπιση του τέλους της ζωής, γραμμένο από τον φίλο μας Micke Broberg από τη σουηδική μπάντα UNANIMATED, μουσικά είναι στις φλέβες των DEAD CAN DANCE και THIS MORTAL COIL, και έχουμε την Anja Huwe των XMAL DEUTSCHLAND να τραγουδάει μαζί με εμένα και τον Micke, Αυτό το τραγούδι έρχεται από τον κόσμο της avant garde πειραματικής σκοτεινής μουσικής, όπως οι καλλιτέχνες της δισκογραφικής εταιρείας 4AD των αρχών της δεκαετίας του ’80 όπως οι COCTEAU TWINS, οι COIL, οι WIRE, οι πρώιμοι BAUHAUS κλπ.
Είπες ότι θα προτιμούσες να σας θεωρούν καλλιτέχνες παρά διασκεδαστές. Τι εννοείς με αυτό και πώς αυτό αντανακλάται στη μουσική σας;
Δεν δουλεύουμε 24 ώρες το 24ωρο σε ιστορίες-ποσταρίσματα στα social media, ούτε γλύφουμε τον κώλο του κοινού σαν πόρνη στο δρόμο. Κάνουμε την τέχνη μας και γράφουμε τη μουσική μας που βγαίνει από μέσα μας. Βλέπω τις περισσότερες μπάντες σήμερα να τρέχουν πίσω από τους οπαδούς σαν σκυλιά που θέλουν ένα κόκαλο, και γράφουν μουσική για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της αγοράς προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερους followers ή θεατές ή likes ή νούμερα στο Spotify. Eίναι σαν μια κόντρα πιτσιρικάδων για να δουν ποιος τον έχει μεγαλύτερο. Δεν δίνω δεκάρα αν έχουμε 20.000 προβολές στο YouTube ή 60.000, αλλά με νοιάζει αν αυτοί που ακούνε τη μουσική μας και διαβάζουν τους στίχους μας θα νιώσουν ότι τους αγγίζει, ότι τους ξυπνάει κάποια συναισθήματα. Οι αριθμοί δεν με ενθουσιάζουν, αλλά οι άνθρωποι, και δυστυχώς οι μπάντες σήμερα σκέφτονται λιγότερο τη μουσική και τους στίχους και περισσότερο το πώς θα πάρουν 300.000 followers στο Instagram, ενώ εγώ δεν δίνω δεκάρα, αντ’ αυτού κάνω την τέχνη μου.
Το εξώφυλλο του δίσκου θα μπορούσε κάλλιστα να κρεμαστεί στον τοίχο ενός σαλονιού, καθώς πρόκειται για έναν πραγματικό πίνακα ζωγραφικής. Τι μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτό;
Ένας έργο του καλλιτέχνη Paul Roth από το Τελ Αβίβ, και νομίζω ότι το αντικατοπτρίζει απόλυτα τη μουσική. Ovdan σημαίνει απώλεια και είναι πολύ ξεκάθαρο ότι οι δύο άνθρωποι που ζωγραφίστηκαν εκεί αντιμετώπισαν μια μεγάλη απώλεια, τα υπόλοιπα είναι στη διάθεση του θεατή να τα φανταστεί.
Αυτή τη φορά δεν υπάρχει έκδοση του δίσκου στα εβραϊκά, σωστά;
Υπάρχει και θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι.
Τόσο ο μπασίστας Yaggel Cohen όσο και εσύ περάσατε μια δυνητικά θανάσιμη περιπέτεια υγείας. Πώς άλλαξε αυτό την οπτική σας για τη ζωή και πώς αυτό θα αντικατοπτριστεί στις μελλοντικές σας μουσικές προσπάθειες;
Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων άρχισα να αισθάνομαι πολύ άσχημα, υπερβολικά αγχωμένος και αδύναμος, κατέρρευσα τρεις φορές μέσα σε ένα μήνα, αλλά νόμιζα ότι είναι απλά η έλλειψη ύπνου ή ο πολύς αθλητισμός, οπότε αγνόησα τα προειδοποιητικά σημάδια και νόμιζα ότι είμαι λίγο πολύ εντάξει. Η αρτηριακή μου πίεση ήταν υψηλή και αγνόησα τις συμβουλές του γιατρού και έπαιρνα τα χάπια “μέρα ναι, μέρα όχι”, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Το βράδυ της 23ης Μαρτίου, μετά από σεξουαλική πράξη, ένιωσα φρικτό πόνο στο στήθος μου, σαν κάποιος να σφυρηλατεί ένα καρφί στο σώμα μου. Ήταν έτσι για λίγες ώρες, οπότε πήρα ένα ταξί για το νοσοκομείο και πολύ γρήγορα διαπίστωσαν ότι έχω μια σοβαρή καρδιακή προσβολή. Προσπάθησαν να το λύσουν με ηλεκτροσόκ και μετά με καθετηριασμό αλλά απέτυχαν, έτσι η μόνη λύση για να σώσω τη ζωή μου ήταν μια επέμβαση παράκαμψης στεφανιαίας αρτηρίας. Η επέμβαση διήρκεσε 8 ώρες και πέρασα ένα μήνα στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Μετά από μια μακρά και βαθιά διαδικασία ανάρρωσης, τώρα είμαι 90% εντάξει: περπατάω 90 λεπτά κάθε μέρα, οδηγώ, δουλεύω (λιγότερο από πριν αλλά και πάλι), κάνω μουσική, τραγουδάω, ηχογραφώ, θα αρχίσω σύντομα να βγαίνω και στη σκηνή, παίρνω χάπια σαν καλό παιδί 3 φορές την ημέρα (και θα πρέπει να τα παίρνω για το υπόλοιπο της ζωής μου), τρώω υγιεινά, δεν πίνω, δεν καπνίζω, άλλαξα πολλά πράγματα γενικά. Όσο για τον Yaggel νομίζω ότι οφειλόταν κυρίως στο άγχος και το κάπνισμα. Αλλά τώρα είναι και αυτός μια χαρά, και κάθε μέρα γίνεται όλο και καλύτερα.
Ο πρώτος δίσκος βγήκε μέσα στην πανδημία και αυτός βγήκε εν μέσω χάους σε παγκόσμια κλίμακα, λες και το συγκρότημα είναι “γρουσούζικο” από αυτή την άποψη, σωστά;
Ποιος ξέρει τι συμφορές θα επιφέρει ο τρίτος δίσκος μας στον κόσμο… (εδώ νομίζω ότι ερμήνευσε την ερώτηση σαν να ήταν η μπάντα γρουσούζα ενώ το αρχικό νόημα της ερώτησης ήταν σαν κάποιοι άλλοι να είχαν γρουσουζέψει την μπάντα)
Ως διοργανωτής συναυλιών στο Ισραήλ, πώς βλέπεις την τοπική rock σκηνή; Βλέπεις πολλούς Άραβες να έρχονται στις συναυλίες;
Σε τακτά χρονικά διαστήματα η σκηνή είναι καλή και υγιής, όχι μεγάλη όπως στην Ελλάδα, έχουμε πολλά να μάθουμε από εσάς, αλλά και πάλι εντάξει, κάνουμε συνήθως ένα μεγάλο σόου το μήνα με μπάντες όπως οι KREATOR, MAYHEM, PARADISE LOST κτλ. Ναι, βλέπω Άραβες να έρχονται στα σόου, αλλά δεν ρωτάω τους ανθρώπους στην πόρτα αν είναι Εβραίοι, Χριστιανοί, Άραβες ή Ινδοί, γιατί είμαστε όλοι μαζί κάτω από τη σημαία της μουσικής.
Πώς βλέπεις το εγγύς μέλλον της μουσικής βιομηχανίας έχοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση;
Η μουσική βιομηχανία ήδη είχε αρκετά προβλήματα ακόμη και χωρίς την πρόσφατη κατάσταση, η πρόσφατη κατάσταση απλά την χειροτερεύει.
Διάβασα ότι προετοιμάζετε ήδη έναν νέο δίσκο. Ήταν αυτή η περιπέτεια υγείας καταλυτική όσον αφορά την έμπνευση; Τι μπορείτε να μας πείτε για τον μελλοντικό δίσκο;
Ναι, μετά από όλα όσα πέρασα άρχισα να γράφω πολλά πράγματα, η έμπνευση ήρθε και ένιωσα ότι πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία και να αρχίσουμε να δουλεύουμε. Ήδη έχουμε πέντε νέα τραγούδια, πιο προσωπικά, και θα σημάνει αλλαγή πορείας καθώς δεν μπορώ να κάνω growls πια και η μουσική που γράφουμε είναι πιο διαφορετική κατά κάποιο τρόπο αλλά παραμένει σκοτεινή και μεταλλική. Δεν θέλω να βάλουμε τους εαυτούς μας σε κάποιο είδος “κλουβιού” ή περιορισμού, εμπνεόμαστε από πολλά πράγματα έτσι ώστε η μουσική παλέτα μας να έχει περισσότερα χρώματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Το metal είναι μέρος του κόσμου του rock, δεν μας νοιάζει αν είναι metal ή όχι, γιατί πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός μεταξύ των κόσμων του doom/black metal και των κόσμων του dark rock ή της avant garde είναι φυσικός.
Γιώργος Γκούμας
