ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “No Remorse” – MOTORHEAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Bronze Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Vic “Chairman” Maile
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Μπάσο – Ian Fraser “Lemmy” Kilmister
Κιθάρες – Michael Richard “Würzel” Burston, Philip Anthony «Wizzö» Campbell
Ντραμς – Pete Gill
Το 1984 οι MOTORHEAD είχαν 9 χρόνια επίσημης δισκογραφικής παρουσίας στην πλάτη τους. Άλμπουμ όπως τα “Overkill” και “Bomber” το 1979 και “Ace of spades” το 1980, τους έδωσαν την πρώτη δυνατή ώθηση για να γίνουν το μετέπειτα μουσικό μεγαθήριο. Το “Iron fist” του 1982 αποτέλεσε την φυσική συνέχεια στο συγκρότημα ενώ το “Another perfect day” του 1983 δίχασε κάπως το κοινό.
Εκείνη την χρονιά το συγκρότημα με την “Another Perfect Tour” έκανε ζωντανές εμφανίσεις στην Ιαπωνία, στην Ευρώπη αλλά και την Αμερική. Ο τότε κιθαρίστας του group Brian Robertson αφενός με το γεγονός ότι εμφανιζόταν επί σκηνής με σορτς και παπούτσια μπαλέτου και αφετέρου αρνιόταν να παίξει ζωντανά πιο παλιά τραγούδια που άρεσαν και ήθελαν οι οπαδοί, άρχισε να δημιουργεί αρκετές τριβές στο συγκρότημα, και αναπόφευκτα ήταν «με το ένα πόδι στην έξοδο». Ο Robertson έφυγε από το σχήμα λίγο μετά τη συναυλία τους στο Metropol του Βερολίνου στις 11 Νοεμβρίου του 1983. Μετά την αποχώρηση του, το συγκρότημα έλαβε κασέτες από κιθαρίστες από όλο τον κόσμο που ήθελαν να πάρουν την θέση του. Οι ιθύνοντες του group (ο Lemmy δηλαδή κυρίως) είχε την ιδέα για ένα διπλό κιθαριστικό δίδυμο και έτσι οι Michael Richard “Würzel” Burston (ex-WARFARE) και Philip Anthony «Wizzö» Campbell (ex-PERSIAN RISK), μπήκαν στο γκρουπ, όταν ο Lemmy τους είδε να παίζουν μαζί.
Τον Φεβρουάριο του 1984, η σύνθεση των Lemmy, Campbell, Würzel και Taylor ηχογράφησε το “Ace of spades” για το επεισόδιο “Bambi” στη Βρετανική τηλεοπτική σειρά “The Young Ones”. Σε αυτό υπάρχουν αρκετές σκηνές του συγκροτήματος να παίζει αλλά και οι χαρακτήρες του επεισοδίου να ορμούν προς το σιδηροδρομικό σταθμό σε μια παρωδία της ταινίας των BEATLES “A hard day’s night”. Ο Taylor εγκατέλειψε το συγκρότημα μετά από εκείνη την ηχογράφηση, με αποτέλεσμα ο Lemmy να δηλώσει απορημένος κάποια στιγμή: «Τελικά τους άφησα εγώ ή με άφησαν εκείνοι;».
Ο τότε καινούργιος κιθαρίστας Phil Campbell, πριν ενταχθεί στους MOTORHEAD, είχε γνωρίσει τον Pete Gill πρώην ντράμερ των SAXON και έτσι το τρίο αποφάσισε να τον πάρει τηλέφωνο για να δει αν θα ήθελε να επισκεφτεί το Λονδίνο, για να δοκιμαστεί μαζί τους και να ενταχθεί στο γκρουπ, όπως και έγινε αφού προσλήφθηκε.
Η εταιρία τους, Bronze Records, σκέφτηκε ότι το νέο line-up δεν θα έκανε μεγάλη επιτυχία και έτσι αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει μια συλλογή τραγουδιών, και όχι μια νέα δουλειά με καινούργιο υλικό. Όταν ο Lemmy έμαθε τις προθέσεις τους, κατάλαβε ότι σιγά σιγά «ερχόταν» το τέλος της συνεργασίας μαζί τους. Έτσι αφενός ανέλαβε εκείνος να επιλέξει τα τραγούδια που θα συμπεριλαμβάνονταν στην συλλογή, κάνοντας και σχόλια στις εσωτερικές σημειώσεις του άλμπουμ, αλλά και αφετέρου επέμεινε οι MOTORHEAD να ηχογραφήσουν ολοκαίνουργια κομμάτια για την κυκλοφορία.
Έτσι από τις 19 μέχρι και τις 25 Μαΐου του 1984, οι το νεοσύστατο συγκρότημα ηχογράφησε 6 νέα τραγούδια στα Britannia Row Studios του Λονδίνου. Τα τέσσερα από αυτά “Killed by death”, “Snaggletooth”, “Steal your face” και “Locomotive”, θα «έμπαιναν» στην συλλογή, ένα σε κάθε τέλος πλευράς του format του βινυλίου του άλμπουμ, ενώ το “Under the knife” που είχε δυο διαφορετικές εκδοχές, θα ήταν το b-side του single “Killed by death” στο 12’’ format βινυλίου. Στο 7’’ format βινυλίου υπήρχε μόνο η μια από τις δυο εκδοχές του κομματιού. Το εν λόγω τραγούδι έμελλε να γίνει μια από τις πιο μεγάλες επιτυχίες του group, με τεράστια απήχηση σε οπαδούς πολλών ιδιωμάτων.
Η συλλογή για κάποιον που δεν είχε ξανά ασχοληθεί καθόλου με το group, ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία «να έρθει μουσικά σε επαφή» με τους MOTORHEAD, αφού οι επιλογές του Lemmy δεν ήταν μόνο από τα τραγούδια των studio κυκλοφοριών, αλλά συμπεριέλαβε και ζωντανές εκτελέσεις, όπως αυτές των “Leaving here” και “Too late, too late” από την πρώτη live τους κυκλοφορία “The golden years”, αλλά και κάποιες από το “No sleep ‘till Hammersmith” ένα από τα ωραιότερα live άλμπουμ όλων των εποχών. Εκτός αυτού, σε μη φανατικούς οπαδούς που δεν αγόραζαν τα πάντα από το συγκρότημα, θα έδινε την δυνατότητα να είχαν στην κατοχή τους και κάποια τραγούδια που δεν υπήρχαν σε επίσημες studio κυκλοφορίες του group όπως δυο από τα τρία τραγούδια του EP “St. Valentine’s day massacre” όπου οι MOTORHEAD και οι GIRLSCHOOL ένωσαν τα όργανά τους και κάτω από το όνομα HEADGIRL, το κυκλοφόρησαν.
Βεβαίως από την συλλογή δεν θα μπορούσαν να λείπουν τραγούδια όπως τα “Ace of spades”, “Overkill”, “Iron fist”, “Shine”, “Dancing on your grave”, “Motorhead” και “Bomber” που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το group. Γενικά όμως, αν προσέξεις την κυκλοφορία με όχι επιδερμικό τρόπο, θα καταλάβεις ότι η θέληση του Lemmy ήταν να δημιουργήσει μια συλλογή που να μοιάζει με ένα άλμπουμ έχοντας και «ακυκλοφόρητο» υλικό για τους λιγότερο μυημένους με την δισκογραφία του συγκροτήματος, κάτι που βάση αποτελέσματος σίγουρα κατάφερε.
Το “No remorse”, για πολλούς, δεν ήταν μια απλή συλλογή τραγουδιών ή ένα τυπικό best of, ίσως και γι’ αυτό έχει αντέξει τόσο πολύ στο χρόνο. Ήταν μάλλον το σκαλί που θα πατούσαν οι MOTORHEAD για τα επόμενα δισκογραφικά τους βήματα που όπως και τα παλαιότερα, έτσι και αυτά, θα χαρακτήριζαν μια ολόκληρη γενιά οπαδών με άλμπουμ που για πάντα θα αποτελούν δείγματα γραφής ενός συγκροτήματος που λείπει πολύ από την μουσική βιομηχανία.
Did you know that:
– Στις πρώτες εκδόσεις της κυκλοφορίας τα formats του βινυλίου και της κασέτας ήταν σε δερμάτινο περίβλημα, με ασημένια τα γράμματα στο εξώφυλλο. Ο δημιουργός των εξωφύλλων των άλμπουμ του group, Joe Petagno, έκανε ειδική δουλειά στα εν λόγω εξώφυλλα με πιο λεπτεπίλεπτη λεπτομέρεια. Η έκδοση της κασέτας στην δερμάτινη θήκη έχει ένα μήνυμα που μιμείται την κυβερνητική προειδοποίηση που βλέπουμε σε ένα πακέτο τσιγάρου, σχετικά με το περιεχόμενο που μπορεί να βλάψει την υγεία αυτού που το χρησιμοποιεί.
– Η κυκλοφορία είχε και τηλεοπτική διαφήμιση με αρκετά τραγούδια του group να παίζουν μέχρι που ο Lemmy εμφανίζεται στο τέλος να λέει “No Remorse… go out and get it!”
– Στο τραγούδι “Please Don’t Touch”, ο Lemmy ξαναέγραψε τον τρίτο στίχο, ο οποίος έχει τυπωθεί στις εσωτερικές σημειώσεις με λάθος σειρά (ο δεύτερος και ο τρίτος στίχος έχουν μπερδευτεί).
– Η κυκλοφορία της συλλογής “No remorse” «έδωσε» επιτέλους την ευκαιρία στη μασκότ του γκρουπ να έχει το δικό της τραγούδι.
– Το line-up που αναφέρεται στο δίσκο είναι το τότε νεοσύστατο και αυτό που «έγραψε» τα καινούργια τραγούδια
– Το 2002 οι MOTORHEAD στο άλμπουμ τους “Hammered”, έχουν τραγούδι με τίτλο “No remorse”.
– Η συλλογή θα ήταν η τελευταία κυκλοφορία με την επί σειρά ετών εταιρία τους Bronze Records.
– Το single “Killed by death” κυκλοφόρησε την 01η Σεπτεμβρίου και έφτασε στο Νο. 51 στο UK Singles Chart, ενώ το άλμπουμ έγινε ασημένιο, φτάνοντας τη θέση του Νο. 14 στο UK Άλμπουμ cart.
– Η έκδοση σε CD της Castle records στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και της Roadracer records στη Βόρεια Αμερική, δεν είχε τα τραγούδια “Louie, Louie” και “Leaving Here” λόγω έλλειψη χώρου. Το άλμπουμ ολοκληρωμένο σε διπλό CD κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το 1991.
– Το παρατσούκλι “Würzel” του Michael Richard Burston προέκυψε από τον χαρακτήρα παιδικών ταινιών Worzel Gummidge.
– Το παρατσούκλι “Wizzö” του Philip Anthony Campbell, είναι στην αργκό γλώσσα μια ερμηνεία για την ταχύτητα.
– Ο Campbell, ένας εκ των δυο κιθαριστών που πρωτοεμφανίζονται στην κυκλοφορία, έμελλε να είναι από τότε μέχρι και τον θάνατο του Lemmy, στο συγκρότημα.
– Από τις πιο γνωστές διασκευές του “Killed by death” είναι από τους PARAGON, τους CRUCIFIED BARBARA και τους BEAST IN BLACK.
– Οι επανεκδόσεις σε CD της Castle Records το 1996 και της Sanctuary Records το 2005 που περιέχουν 24 τραγούδια είναι αξιοπρόσεκτες όχι μόνο για τα 5 τραγούδια που εμπεριέχουν αλλά και γιατί ορισμένα από αυτά είναι άλλες μίξεις ή εκτελέσεις. Επίσης εμπεριέχεται και όλο το EP “Stand by your man” που είχαν συμπράξει με το group PLASMATICS. Είναι η μόνη φορά που όλα τα τραγούδια του ΕΠ εμφανίζονται κάπου μαζί σε κυκλοφορία μετά την επίσημη του 1982, αν και τα “Masterplan” και “Stand by your man” υπάρχουν και σε άλλες συλλογές. Οι πιο φανατικοί ας τα ψάξουν γιατί από συλλεκτικής άποψης αξίζουν.
– Ο τίτλος της συλλογής ονομάτισε ένα από τα πιο γνωστά δισκάδικα της Αθήνας αφού ο ιδιοκτήτης του είναι γνωστός για τον φανατισμό του με το group.
– Φέτος στην Record Store Day, την επίσημη ημέρα γιορτής του βινυλίου, κυκλοφόρησε το “Remorse? no”, για την επέτειο 40 χρόνων κυκλοφορίας της συλλογής. Η φετινή συλλογή έχει κάποιους από τους τίτλους της αυθεντικής είτε σε άλλες εκτελέσεις, είτε σε demo, είτε από ζωντανή ηχογράφηση.
– Το 2017 η συλλογή κατέλαβε το Νο 7 στην λίστα με τα 100 καλύτερα metal άλμπουμ του περιοδικού Rolling Stone. Η εν λόγω κυκλοφορία ήταν η μοναδική συλλογή στη λίστα.
Θοδωρής Μηνιάτης
