ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Start from the dark” – EUROPE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΙΑ: Sanctuary Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Kevin Elson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joey Tempest
Κιθάρες – John Norum
Μπάσο – John Leven
Κρουστά – Ian Haugland
Πλήκτρα – Mic Michaeli
Ήταν φθινόπωρο του 2003 όταν με έπιασε μελαγχολία για μια από τις μεγάλες μουσικές μου αγάπες στα 80s, τους EUROPE. Σερφάροντας στο internet με την υπερηχητική ταχύτητα των 56Kbps, λέω “Δεν ψάχνω και για τους EUROPE;” και κάπου εκεί σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο. Η “φρέσκια” επίσημη σελίδα του συγκροτήματος μας διαβεβαίωνε ότι τα μουσικά ινδάλματα των εφηβικών μου (και όχι μόνο) χρόνων, έχουν επανενωθεί κι ετοιμάζουν νέο δίσκο! Το κερασάκι στην τούρτα ήταν πως η σύνθεση της μπάντας ήταν αυτή που μας έδωσε το “The final countdown” καθώς στην κιθάρα επέστρεψε ο John Norum.
Η σύνθεση των τραγουδιών ξεκίνησε στις αρχές του 2003, κυρίως ως κάποιες ιδέες του Joey Tempest και του John Norum. Τα πρώτα τραγούδια που ολοκληρώθηκαν ήταν τα “Start from the dark” και “Got to have faith”. Αμφότερα ήταν βασισμένα σε ιδέες και riffs του Norum. Ο Tempest, εμφανώς μετανιωμένος για την κατεύθυνση της μπάντας στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 και κυρίως για το ότι οι EUROPE “έπαιζαν” playback κάθε εβδομάδα σε τηλεοπτικές εκπομπές ακολουθώντας τυφλά τις εντολές του manager τους, κάνει το χατίρι στον παιδικό του φίλο και του δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας ενθουσιάστηκαν με το αποτέλεσμα και πλέον τα πάντα είχαν πάρει τον δρόμο της μεγάλης επιστροφής.
Η ηχογράφηση έγινε στα Studios 301 στην Στοκχόλμη με παραγωγό έναν παλιό γνώριμο, τον Kevin Elson, ο οποίος συμμετείχε στην παραγωγή του “The final countdown”. H συγγραφή των τραγουδιών έγινε σε 7 μήνες και ο Elson είχε την ιδέα να ηχογραφήσουν όλα τα τραγούδια σε μικρό χρονικό διάστημα που ορίστηκε στις σαράντα ημέρες. Το μικρό αυτό διάστημα θα αποτελούσε το κίνητρο για το συγκρότημα να κάνει σχεδόν τα πάντα live σαν τον … παλιό καλό καιρό. Είναι και κάτι που έμεινε στους EUROPE μετά την επανένωσή τους καθώς ακολουθούν πιστά τη συνταγή της live ηχογράφησης.
Τον Ιούνιο του 2004 οι EUROPE κάνουν τις πρώτες τους συναυλίες μετά από δώδεκα χρόνια. Αρχικά παίζουν μόνο στο “Start from the dark” από τον νέο δίσκο αφήνοντας πολλούς φίλους του συγκροτήματος να αναρωτιούνται αν αυτή θα είναι η μουσική κατεύθυνση της μπάντας ή απλά είναι μια εξαίρεση. Τρεις μήνες μετά και πριν βγει στα ράφια ο νέος δίσκος, κυκλοφορεί το πρώτο single “Got to have faith”. Η κιθάρα του Norum έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα τραγούδι που επίσης ξένιζε σε σχέση με ότι ξέραμε από τους προηγούμενους δύο δίσκους του συγκροτήματος καθώς τα πλήκτρα από πρωταγωνιστής έχουν γίνει κομπάρσος.
Η κυκλοφορία του δίσκου επιβεβαιώνει ότι οι EUROPE έχουν αλλάξει πλεύση κι έχουν πάει σε έναν πιο σκληρό και μοντέρνο ήχο που δεν έχει να κάνει σε τίποτε με όσα μας είχαν συνηθίσει. Εμφανείς είναι και οι επιρροές από την μουσική σκηνή στο διάστημα που η μπάντα απείχε από τα μουσικά δρώμενα και κυρίως από rock σχήματα όπως οι AUDIOSLAVE. Ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του δίσκου έχουμε και το δεύτερο single, το “Hero”, μια υπέροχη δυναμική μπαλάντα όπου ο Tempest αποτίνει φόρο τιμής στο ίνδαλμα του Phil Lynott. Ο δίσκος περιέχει συνολικά δώδεκα κομμάτια χωρίς όμως να λείπουν και μερικά fillers που όμως δεν αμαυρώνουν την συνολική εικόνα του . Τραγούδια όπως το “Sucker”, “Spirit of the underdog”, “Wake up call”, “Got to have faith”, “America” είναι εξαιρετικά δείγματα της νέας εποχής των EUROPE. Κάποια από αυτά έχουν την “σκληράδα” στον ήχο που είχαμε να ακούσουμε από την εποχή του “Wings of tomorrow”.
Έχουν περάσει δύο δεκαετίες από την κυκλοφορία του “Start from the dark” και ακόμη δεν έχει αφομοιωθεί εντελώς από πολλούς φίλους των EUROPE καθώς φιγουράρει στις τελευταίες θέσεις των προτιμήσεων τους. Αν έχεις λατρέψει τις μελωδίες των 80’s κάτι εδώ θα σε ξενίσει. Δεν το κρύβω πως αν και με είχε προβληματίσει κι εμένα αρχικά η μουσική κατεύθυνση, εν τέλει υπάρχουν τραγούδια που λάτρεψα και συνεχίζω και ακούω συνεχώς μέχρι και σήμερα. Τολμώ να πω ότι είναι ίσως ο σημαντικότερος δίσκος της μπάντας στην εποχή μετά την επανένωση τους καθώς έστρωσε τον δρόμο για την δεύτερη νιότη τους. Τα μέλη του συγκροτήματος γίνονται manager του εαυτού τους χωρίς να περιμένουν να τους πει κάποιος τι θα κάνουν, ενώ την ίδια στιγμή επιστρέφουν στο παρελθόν τους σε όσο αφορά τον τρόπο που συνθέτουν και παίζουν την μουσική που αρέσει σε αυτούς. Συμπερασματικά λοιπόν μπορούμε να πούμε πως επιτέλους, “the boys are back in town”!
Did you know that:
- Αρχικά υπήρχε η σκέψη να επιστρέψουν με δύο κιθάρες και τον John Norum να συνυπάρχει με τον Kee Marcello που συμμετείχε στα δύο προηγούμενα άλμπουμ. Τελικά αμφότεροι συμφώνησαν πως κάτι τέτοιο δεν θα είχα καλό αποτέλεσμα και με τον Marcello να είναι απασχολημένος με τα προσωπικά του project, το εγχείρημα δεν προχώρησε.
- Το συγκρότημα ηχογράφησε τον δίσκο κάτω από άκρα μυστικότητα. Κανείς δεν είχε ακούσει το παραμικρό πέρα από τους ίδιους και τον παραγωγό. Δεν ήθελαν κανέναν να τους διαταράξει την ηρεμία ή να προσπαθήσει να τους επηρεάσει σε ότι αφορά το τελικό αποτέλεσμα.
- Στις πρώτες συναυλίες το 2004, έπαιξαν τραγούδια απ’ όλα τα προηγούμενα άλμπουμ εκτός από ένα, το “Prisoners in paradise”. Ο John Norum παραδέχθηκε ότι ήταν εξαιτίας του και ανέφερε σχετικά πως “δεν του αρέσει καθόλου καθώς είναι ο χειρότερος δίσκος στην ιστορία των EUROPE”.
- Όταν οι Joey Tempest, John Norum και Mic Michaeli συναντήθηκαν στο σπίτι του τελευταίου το 2002 για να συζητήσουν το ενδεχόμενο ενός νέου δίσκου, η βάση που έβαλαν για την μουσική κατεύθυνση ήταν το πρώτο άλμπουμ των AUDIOSLAVE που είχε μόλις κυκλοφορήσει.
Νίκος Ανδρέου
