Με την απουσία του Eddie Van Halen, δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει άλλη περιοδεία, ή έστω συναυλία, που θα μπορούσε να αποδώσει τις τεράστιες επιτυχίες των VAN HALEN με μια επιτυχημένη και αυθεντική προσέγγιση. Μην έχοντας στο παρελθόν την ευκαιρία να τους δω, η είδηση πως ο Sammy Hagar θα έβγαινε σε περιοδεία με τον Michael Anthony και τον Joe Satriani, ήταν ανέλπιστα μεγάλη έκπληξη και δεν μπορούσα παρά να παρευρεθώ. Βλέποντας κιόλας τα τραγούδια που έπαιξαν στην Αμερική, που ήταν πραγματικά ένα υπέροχο tribute στους VAN HAGAR, ήμουν ενθουσιασμένος, έστω κι αν ο Jason Bonham που ξεκίνησε μαζί τους, δεν ήρθε στην Ιαπωνία, η αντικατάστασή του από τον τεράστιο Kenny Aronoff, δεν άφηνε αμβισβητήσεις (όπως δήλωσε ο Hagar, ένα ξαφνικό οικογενειακό πρόβλημα, ανάγκασε τον Bonham να επιστρέψει στην Βρετανία).
Για όλους που αγαπούν την εποχή του Hagar με τους VAN HALEN, η επιλογή των τραγουδιών ήταν ένα ταξίδι τόσο ειδυλιακό, όσο το ηλιοβασίλεμα στην Σαντορίνη. Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και την εποχή που το μελωδικό hard rock κυριαρχούσε σε τηλεόραση, ραδιόφωνο, περιοδικά και πωλήσεις. Από το κάθε άλμπουμ που έβγαλαν μαζί, ευχαριστηθήκαμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Το ένα πλατινένιο χιτάκι μετά το άλλον. Η απόδοση όλων ήταν απίστευτη, όπως αρμόζει τόσο στα τραγούδια, όσο και στην κλάση των μουσικών που απαρτίζουν αυτό το συγκρότημα.
Επειδή όλοι οι τίτλοι βρίσκονται στο τέλος του κειμένου, εύκολα βλέπετε πως υπάρχουν τρεις επιτυχίες των VAN HALEN με τον David Lee Roth. Τόσο το “Panama” όσο και το “Jump”, είναι δύσκολο να παραλειφθούν λόγω της ονομασίας της περιοδείας, όμως και στα δύο, είναι εμφανής η μειωμένη απόδοση του κοκκινομάλλη τραγουδιστή, πασάροντας αρκετά το μικρόφωνο στο Michael Anthony, ο οποίος μάλιστα ανέλαβε ολόκληρο το “Ain’t talking ‘bout love”. Γενικά, η παρέα ήταν εμφανές πως το ευχαριστιόταν. Η ποιότητα αυτών των μουσικών δεν έχει ταβάνι, παρά την ηλικία τους. O Hagar είναι 76 χρονών παρακαλώ, κι αν δείτε βίντεο από την χθεσινή εμφάνιση, βάζει κάτω πολλούς μικρότερούς του και μάλιστα καταναλώνει αλκοόλ ακόμα κι επί σκηνής! Τέρας της φύσης! Ο Anthony πάτησε τα 70, αλλά για μπασίστας, ήταν ασταμάτητος και συμμετείχε και στα φωνητικά, ενώ την πιο μεγάλη ενέργεια έβγαζε ο 71άχρονος Aronoff στα τύμπανα. Τέλος ο Satriani, δεν είναι πολύ πίσω, στα 68 και διαβάζοντας αυτές της ηλικίες, κατανοεί κανείς καλύτερα το τεράστιο μέγεθος αυτών των Rock Stars!
Ο βασικός κορμός των CHICKENFOOT δυστυχώς δεν τίμησε τις δυό πανέμορφες κλυκλοφορίες τους, κάτι που θα ήταν ένα Easter bunny, ιδιαίτερα όταν η περιοδεία έφερε τον τίτλο “The best of all worlds”, παραφράζοντας την the best of both worlds περιοδεία (και συλλογή) των VAN HALEN με Hagar και Roth. Μικρό το κακό, όμως, αφού υπήρχαν αγαπημένες στιγμές από την τεράστια, προσωπική καριέρα του Red Rocker. Μπορεί να τον είχα πετύχει στο Sweden Rock festival το 2005, αλλά κοντεύουν 20 χρόνια από τότε και ήταν μια όμορφη νότα στο VH-setlist, να ακούς τραγουδάρες όπως το “Heavy metal”, “There’s only one way to rock”, “Mas tequila” και βέβαια τον απόλυτο ύμνο “I can’t drive 55”. Πόσο μάλλον, όταν ροκάρει με τον Michael Anthony και τον Joe Satriani!!! Στα αξιοσημείωτα πως ο εξωγήινος κιθαρίστας, χρησιμοποίησε την EVH Frankenstein κιθάρα μόνο σε αυτά τα τρία τραγούδια, και όχι στα τραγούδια των VAN HALEN!!!
Για τους κιθαρίστες, ο Satch αξίζει να πούμε πως έχει πειράξει ακόμα κι αυτή την κιθάρα βάζοντας πάνω τον δικό του Satur8 pickup, όπως δήλωσε στο GuitarPlayer.com, ενώ ακόμα και για τους ενισχυτές, κράτησε τους δικούς του, δουλεύοντας μόνο σε κάποιες λεπτομέρειες, προκειμένου να έρθει πιο κοντά στον ήχο του EVH, φανερώνοντας πως σε καμία περίπτωση, αυτή δεν είναι απλά μια tribute περιοδεία, αλλά ο κάθε μουσικός έχει χώρο να αποδώσει με τον δικό του τρόπο τους τεράστιους αυτούς ύμνους.
Ο Hagar μοιράστηκε και μερικές ιστορίες επί σκηνής, όπως το πώς έγραψαν το “Summer nights” στην πρώτη τους συνάντηση, αλλά δεν το έπαιζαν επειδή ο Eddie Van Halen χρειαζόταν την «ειδική» κιθάρα του. Όταν ο Satriani το έβαλε στην λίστα, ο τραγουδιστής τον ρώτησε αν μπορεί να το παίξει χωρίς την κιθάρα αυτή και ο μαέστρος γέλασε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν ξεκίνησε, ούτε που κοιτούσε την κιθάρα του!!! Επίσης στο ξεχωριστό “Eagles fly” θυμήθηκε που το έπαιζε μόνος του επί σκηνής με μια ακουστική κιθάρα, στην Οσάκα και πάντα θυμάται πως μια φίλη του από την πόλη ερωτεύτηκε αυτό το κομμάτι και της το αφιέρωσε.
Θεωρώ τον εαυτό πραγματικά τυχερό που παρακολούθησε αυτά τα μεγαθήρια, να παίζουν αυτούς τους ύμνους που τόσο αγαπήσαμε, με υπέροχη παραγωγή (βιντεοθόνες, φώτα) και εξαιρετική απόδοση. Αν περάσει από την Ευρώπη κάποια στιγμή αυτή η περιοδεία, σας καλώ να μην την χάσετε.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
- “Good enough”
- “Poundcake”
- “Runaround”
- “There’s only one way to rock” – SAMMY HAGAR
- “Panama”
- “5150”
- “Summer nights”
- “Ain’t talking ‘bout love”
- “Top of the world”
- “Best of both worlds”
- “Satch boogie” – JOE SATRIANI
- “The seventh seals”
- “Right now”
- “Why can’t this be love”
- “Eagles fly”
- “Mas Tequila” – SAMMY HAGAR AND THE WABOS
- “Heavy metal” – SAMMY HAGAR
- “I can’t drive 55” – SAMMY HAGAR
- “Can’t stop lovin’ you”
- “Jump”
- “When it’s love”
