ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “rEVOLVEr” – THE HAUNTED
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Fredrik Nordström
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Peter Dolving
Κιθάρες – Anders Björler
Κιθάρες – Patrick Jensen
Μπάσο – Jonas Björler
Drums – Per Möller Jensen
Η χαρά του να μιλάς για αγαπημένες μπάντες είναι ένα πράγμα. Αλλά το να μιλάς για το δίσκο γνωριμίας σου μαζί τους σε πραγματικό χρόνο κιόλας (από σπόντα να σημειωθεί εδώ), είναι ευλογία! Αναφέρομαι στους Σουηδούς thrashers THE HAUNTED και το εκπληκτικό “rEVOLVEr”. Ακόμα θυμάμαι παιδάκι 14-15 χρονών που μόλις είχε αρχίσει να μπαίνει σε αυτή τη μουσική, να βλέπω το “All against all” video clip στην τηλεόραση και κάτι να παθαίνω. Κάτι πολύ όμορφο, το μόνο σίγουρο. Το μεγάλο circle pit, ένας τύπος να φτύνει τα σωθικά του στο μικρόφωνο, μελωδικά μα τσαμπουκαλεμένα riffs, όμορφα πράγματα! Έκτοτε, παρακολουθούσα στενά τους Σουηδούς σε ό,τι έκαναν. Αλλά όλα ξεκίνησαν εδώ. Πάμε να τα δούμε ένα – ένα όμως, γιατί έχει ζουμί το πράγμα.
Μετά από δύο δίσκους με τον Marco Aro στο μικρόφωνο (“The haunted made me do it”, “One kill wonder”), έχουμε επιστροφή του μανιασμένου Peter Dolving στις τάξεις των THE HAUNTED. Επιστροφή για την δεύτερη και σαφώς μεγαλύτερη του θητεία στη μπάντα (έμεινε μέχρι το 2012 αυτή τη φορά). Κάποιοι γούσταραν τον Aro, κάποιοι πανηγύρισαν, ξέρετε πως είναι, δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους! Η ουσία όμως ήταν η μουσική. Όσον αφορά αυτό, οι THE HAUNTED από το “One kill wonder” έδειχναν αυτό που αχνοφαινόταν στα δύο φρενήρη πρώτα άλμπουμ τους: δεν είναι μονοδιάστατο συγκρότημα που ρίχνει μόνο ξύλο (άσχετα αν το κάνει υπέροχα). Πειραματίζεται με μελωδίες, με διαφορετικούς τύπους κομματιών, ενώ μελλοντικά, θα έχτιζε έτι περαιτέρω σε αυτή την ιδέα.
Μπαίνουν στα γνώριμα τους (από τον καιρό των AT THE GATES) Fredman studios, υπό τον σπουδαίο Fredrik Nordstrom, με τη μίξη και το mastering να αναλαμβάνει ο πολύς Tue Madsen στα Antfarm studios (άλλος χώρος που έχει φιλοξενήσει κόσμο και κοσμάκη), ε, και στις 18 του μηνός Οκτωβρίου, βγάζουν το τέταρτο τους πόνημα “rEVOLVEr”. Η μοναδική φορά που οι THE HAUNTED έβγαλαν δίσκους σε διαδοχικές χρονιές (2003 – 2004) και ΔΙΑΟΛΕ, τους βγήκε τόσο μα τόσο υπέροχα. Από το ορθόδοξα THE HAUNTED μπάσιμο του “No compromise” και “99”, που λέει “καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0″, καταλαβαίνεις ότι οι Σουηδοί, δεν αστειεύονται. Δεν σκοπεύουν να χάσουν δυναμική και καλά κάνουν. Δυναμίτες όπως το “Sabotage”, το “Sweet relief”, το “Nothing right” ή το προσωπικό αγαπημένο “Who will decide” (με τον Lou Koller των SICK OF IT ALL καλεσμένο) δείχνουν ακριβώς αυτό.
Στον αντίποδα, στέκονται πειράματα όπως το “Burnt to a shell” με την σχεδόν σκοτεινή stoner αύρα του, με έναν Dolving πότε να ωρύεται, πότε να ψιθυρίζει, συγκλονίζοντας με τις ερμηνείες του. Αίσθηση κάνουν επίσης τα καθαρά φωνητικά του στο “Abysmal”. Ξεχωριστά στεκόμαστε στα δύο κομμάτια που τελειώνουν το άλμπουμ, το σχεδόν 5λεπτο “Liquid burns” αλλά και το σχεδόν 7λεπτο “My shadow” (το μεγαλύτερο κομμάτι τους ως τότε), που μαρτυρούν αυτό το κάτι διαφορετικό που λέγαμε προηγουμένως, παίζοντας με τις δυναμικές καθ’ όλη τη διάρκεια τους. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου τα τελευταία χρόνια να σκέφτεται “ποιο είναι το αγαπημένο μου THE HAUNTED”; Είναι το πρώτο που έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία ή το δεύτερο που διαδέχθηκε με θράσος; Ή μήπως είναι το “One kill wonder” και το “rEVOLVEr” μια και τα “Shadow world” και “All against all” ήταν η πρώτη μου επαφή με τη μπάντα;
20 χρόνια μετά, το “rEVOLVEr” εκτιμώ πως είναι η πλέον ώριμη στιγμή των THE HAUNTED. Ο χρόνος του έχει φερθεί πραγματικά υπέροχα, ενώ το υλικό του βοηθάει τα μάλα σε αυτό, με τα πάντα σε ισορροπία, ξεδιπλώνοντας παράλληλα μια πειραματική περίοδο του σχήματος που θα κρατούσε για δύο από τους τρεις επόμενους δίσκους (το “Versus” ήταν η προσπάθεια για κάτι στο στυλ των δύο πρώτων, που δεν βγήκε στον ίδιο βαθμό – προτιμώ τα δύο τελευταία σε αυτό το ύφος). Μια περίοδος (“The dead eye”, “Unseen”) που δοκίμασε τα όρια των «φιλόκαινων» thrashers και δη οπαδών των THE HAUNTED, που σε βάθος χρόνου τους δικαίωσε και τους χαρακτήρισε θετικότατα (δες το κείμενο μου για το “Unseen” αν δεν με πιστεύεις). Τα σέβη μου κύριοι!
Did you know that:
– Στην Αμερική, βγήκε μια μέρα μετά, για κάποιο ανεξήγητο λόγο.
– Η special edition του δίσκου, εκτός από εναλλακτικό, κόκκινο εξώφυλλο, έχει 2 bonus κομμάτια: “Fire alive” και “Smut king”. Άμα θέλετε κι άλλη τσίτα THE HAUNTED, προτιμήστε τη και θα σας ανταμείψει. Μάλιστα, σπάνε τη παράδοση των bonus κομματιών να είναι στο τέλος, μπαίνοντας πριν το “My shadow”, σαν μια διαφορετική εκδοχή της ροής του δίσκου. Στην Ιαπωνική έκδοση, έχει το “Out of reach” εντός της ροής του δίσκου, ενώ το “Fire alive” τοποθετείται ακόμα πιο πριν από ότι στην special edition. Ενδιαφέρουσες πινελιές αν μη τι άλλο.
– Στο video clip του “No compromise” εμφανίζεται ο Barney Greenway των NAPALM DEATH
Γιάννης Σαββίδης
