BEYOND PERCEPTION 20 years and beyond
20 χρόνια BEYOND PERCEPTION. Ήρεμη δύναμη θα έλεγε κάποιος οι κύριοι, μια και αθόρυβα, μεθοδικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς να το παίξουν ιστορία, έφτασαν στα 20 χρόνια πορείας. Επίσης, μια από τις πρώτες μπάντες που έπαιξαν αυτό το Αμερικάνικο groove/southern υβρίδιο στις αρχές του 2000 στη χώρα μας, προτού εμφανιστεί το stoner/southern ρεύμα που τόσο έχει απασχολήσει την κοινότητα τα τελευταία χρόνια. Οπότε, τους λες και πρωτοπόρους/πρωτοστάτες υπό μια έννοια το λοιπόν. Αποφάσισαν το λοιπόν, να το γιορτάσουν, όπως μας είπαν και στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, με ένα επετειακό live. Στο πλευρό τους οι HONEYBADGER και οι TELMA. Μια πολύ όμορφη βραδιά που κύλησε ομαλά σε γενικές γραμμές. Πάμε να τα δούμε ένα-ένα.
Πρώτοι στη σκηνή, με 15 λεπτά περίπου καθυστέρηση, οι TELMA. Με έναν δίσκο στις αποσκευές τους, επ’ ονόματι “Eternal” (2021), στον οποίο βάσισαν όλο τους το περίπου 40λεπτο set (χώρια τις νύξεις για καινούργιο άλμπουμ εντός του ‘25 – συν κάποιο υποσχόμενο καινούργιο υλικό). Εντός αυτού, παρέλασαν επιρροές από PANTERA, MACHINE HEAD, LAMB OF GOD, που σε συνδυασμό με τα διπλά καθαρά φωνητικά (κιθαρίστας/τραγουδιστής πιο “καθαρός”, τραγουδιστής πιο “γρεζάτος” – μου έφερε λίγο σε SHINEDOWN και τις πιο μελωδικές στιγμές του Robb Flynn) δημιουργούσαν ένα πολύ πιασάρικο μοντέρνο metal τουρλομπούκι, με αρκετές γουστόζικες στιγμές. Άκρως ενεργητικοί επί σκηνής, ζέσταναν τον λιγοστό σχετικά κόσμο που τους τίμησε εξαρχής, συμπεριλαμβανομένων και των μελών των άλλων μπαντών που παρακολουθούσαν από διάφορα σημεία. Αποτέλεσαν δε ευχάριστη έκπληξη για τον γράφοντα, που δεν τους ήξερε καν πριν από τη συναυλία. Μόνο τέλμα δεν βλέπω σε αυτή τη μπάντα, το αντίθετο μάλιστα. Εύγε κύριοι!
Εν συνεχεία, είχαμε τους HONEYBADGER να ανεβαίνουν στη σκηνή. Άλλη μια μπάντα που δεν σκάμπαζα και μου έδωσαν να καταλάβω περί τίνος πρόκειται: το desert/southern rock το σωστό, το ορθόδοξο. Εκείνο που αγαπάει μπάντες όπως οι KYUSS και οι CORROSION OF CONFORMITY και το φωνάζει περήφανα. Με μια λιτή, απέριττη επί σκηνής παρουσία, ενώ ήταν και σχετικά λιγομίλητοι, κρατώντας έτσι μια όμορφη ισορροπία. Επίσης, βάσισαν το υλικό τους πάνω στη τελευταία τους δουλειά “Pleasure delayer” (2020), δηλώνοντας ότι έχουν έτοιμο το διάδοχο αυτού (από τον οποίο ακούσαμε και κάποιο υλικό, στα γνώριμα χνάρια φυσικά!), “ε και έχουν μείνει απλά οι ψαχτικές” όπως εύγλωττα είπε ο τραγουδιστής τους. Μέσα στα όσα είπε επίσης, όπως και οι TELMA, ευχαρίστησαν τους πάντες και τα πάντα (διοργάνωση, άλλες μπάντες, το χώρο αυτό καθ’ αυτό), αλλά και το κόσμο που ήρθε και το στήριξε, ο οποίος ευτυχώς όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε γιατί πραγματικά θα ήταν κρίμα.
Και τώρα που είπαμε όλα τα όμορφα για τα “ορεκτικά” της βραδιάς, πάμε στο “κυρίως πιάτο”. Με την ώρα λίγο πριν τις 11, οι BEYOND PERCEPTION, ανεβαίνουν στο σανίδι, με το “Crawl down beaten” και το “Leap of vertigo”, εκκινώντας ένα γκρουβάτο και γκαζωμένο πάρτι! Και κάπου εκεί, αρχίζουν οι καλεσμένοι του πάρτι, με τον Αντώνη, τραγουδιστή των TELMA στο “Mind lock”, την Χρύσα Τσαλταμπάση στο “Shellshock blues”, ο πρώην drummer Νίκος Πέρρος στο “Odious affairs” αλλά και σε αυτό. Τελευταίο κομμάτι του Πέρρου ήταν με τον έξτρα καλεσμένο Μάνθο Στεργίου (TARDIVE DYSKINESIA, CALYCES) η διασκευή στο “Fucking hostile” των PANTERA, σε μια σαρωτική εκτέλεση με πολλά, πολλά νεύρα. Επόμενος καλεσμένος, ο πρώτος τραγουδιστής της μπάντας, Πάνος Καρνάρης, που τραγούδησε το “Death of an outlaw” και το “By the power of the engine” βαρώντας το μικρόφωνο στο κεφάλι από τη πώρωση! Χώρια που περισσότερη μπύρα έπεσε στη σκηνή παρά στο λαρύγγι του, να τα λέμε κι αυτά! (οριακά αγχώθηκα για ηλεκτροπληξία κάποιου)
Τελευταίος καλεσμένος, ήταν ο Κωνσταντίνος Τόγκας των NIGHTRAGE για τα “To the point” και “Homemade terror”. Ο οποίος, να σημειωθεί πως ήταν από την αρχή μπροστά παρακολουθώντας όλες τις μπάντες. Τα σέβη μου αγαπητέ! Η όλη ατμόσφαιρα γενικότερα, ήταν λες και μια παρέα 15 ατόμων συν άλλοι πόσοι καλεσμένοι (ας τους πούμε θεατές τυπικά), απλά μαζεύτηκαν να περάσουν καλά και το πέτυχαν, με εμάς να περνάμε ακόμα καλύτερα από κάτω. Τα αστεία μεταξύ των παρευρισκομένων έδιναν και έπαιρναν, με όλη την ιστορία να θυμίζει έξοδο τους, παρά συναυλία! Επιπλέον παίχτηκαν τα “Fake dice” (καινούργιο κομμάτι, φοβερό!), “Hydra”, “Spare chains”, “Anthem of the wasted” ενώ το φινάλε έγινε με το “The order of the pigs” συν τη παραδοσιακή διασκευή στο “Territory” των SEPULTURA! Πριν το φινάλε έγινε και η κλήρωση για τα δώρα που είχαν ανακοινώσει, ε και όλοι γυρίσαμε σπίτι μας σώοι και αβλαβείς.
Πάντα τέτοια κύριοι! Εκ μέρους του ROCK HARD, στα επόμενα 20!
Γιάννης Σαββίδης
Photos by Nikos Paraskevas
