ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Distortion” – FORBIDDEN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: GUN Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Patrick Coughlin
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Russ Anderson
Κιθάρες – Craig Locicero
Κιθάρες – Tim Calvert
Μπάσο – Matt Camacho
Drums – Steve Jacobs
Το έτος είναι 1994. Πολλές thrash metal μπάντες που μεσουράνησαν στην δεκαετία του ‘80, βρέθηκαν να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στο κάτι διαφορετικό υφολογικά, προσαρμοζόμενες στις εξελίξεις της εποχής.
Οι άρχοντες SLAYER βγάζουν το υπέροχα γκρουβάτο “Divine intervention”. Οι MEGADETH βγάζουν το εκπληκτικό “Youthanasia” ως φυσική συνέχεια του “Countdown to extinction”. Οι TESTAMENT βγάζουν το πιο ογκώδες “Low” δοκιμάζοντας μέχρι και death metal φωνητικά σε σημεία. Oι SODOM βγάζουν το πιο punk-ικο “Get what you deserve”, που αγαπήθηκε για την ειλικρίνειά του. Οι VOIVOD και οι KREATOR βρίσκονται στις αμιγώς πειραματικές και τρομερά ποιοτικές μέρες τους (οι μεν με ψυχεδέλειες και ενίοτε με όγκο, οι δε με hardcore/industrial/gothic μονοπάτια), ακόμα κι αν ενίοτε δεν παίζανε ακριβώς thrash.
Φυσικά, δεν βγήκαν σε όλους οι αλλαγές ή/και οι πειραματισμοί, μια και οι DESTRUCTION φερ’ ειπείν, βγάλανε μετά το εξαιρετικό “Cracked brain”, ένα ομώνυμο EP, που μαζί με τις δύο επόμενες κυκλοφορίες προσπαθούν να ξεχάσουν ότι τα κυκλοφόρησαν (εν αντιθέσει με το “αντίπαλο δέος” των HEADHUNTER, που με το “Rebirth” διατηρούσε ποιότητα και σοβαρότητα – κλείνοντας και τον κύκλο τους, εν αγνοία τους)! Και κάπου εκεί, στέκεται και η περίπτωση των Bay Area thrashers FORBIDDEN. Μετά από δύο ΜΝΗΜΕΙΑ του τεχνικού thrash, οι εν λόγω κύριοι καλούνταν να προσαρμοστούν σε μια πραγματικά δύσκολη περίοδο.
Δύσκολη όχι μόνο λόγω των συνθηκών εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά λόγω αλλαγών. Ο Paul Bostaph, είχε φύγει για να πάει πρώτα στους TESTAMENT (τον ακούτε στο “Return to the apocalyptic city” EP (1993) να παίρνει κεφάλια!) και έπειτα, στους SLAYER για το “Divine intervention”. Έτσι καταλήγει ο άσημος Steve Jacobs να τον αντικαθιστά, έχοντας πραγματικά μεγάλα παπούτσια να γεμίσει. Τα πρώτα demo προς αναζήτηση εταιρείας επίσης, είχαν αρχίσει να φεύγουν, μια και τα πράγματα έδειχναν ζόρικα στη μουσική βιομηχανία για μπάντες της σειράς τους, κακά τα ψέματα.
Με πρώτο το demo “Fall ‘92”, το “Distortion” (1993) με πρώιμες εκδοχές κομματιών που κατέληξαν στο δίσκο εν τέλει (όπως το “Hypnotized by the rhythm” και το “All that is” για παράδειγμα), δείχνοντας την αλλαγή στο ύφος. Το συμβόλαιο τελικά βρέθηκε, με την GUN Records (που θα έπαιρνε κάτω από τη σκέπη της και τους KREATOR για τη διετία ‘95 – ‘97) η οποία, θα έβγαζε το single “No reason” προς προώθηση του δίσκου. Έριξε και λεφτά για το video clip του, όπου βλέπουμε τους FORBIDDEN να χτυπιούνται με τσαμπουκά (και τον Anderson με γυαλί ηλίου λες και παίζει στους MACHINE HEAD ή κάτι τέτοιο!).
Ο Jacobs λάμπει παικτικά, στο ντεμπούτο του στο συγκρότημα, παίζοντας πωρωτικά και δυνατά, ανεβάζοντας το αποτέλεσμα πολλά σκαλιά. Ένα αποτέλεσμα αντικειμενικά πολύ καλό, που σε επίπεδο δίσκου, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, θα μπορούσε να είναι ένας φυσικός διάδοχος του “Twisted into form”. Πιο ογκώδης, ΟΚ σαφώς , αλλά με το ξεχωριστό χαρακτήρα της μπάντας ανέπαφο. Εδώ, νιώθω πως το συγκρότημα θυσίασε μέρος του σπουδαίου αυτού χαρακτήρα, προκειμένου να ακολουθήσει τυφλά σχεδόν την ηχητική τάση της εποχής (είναι κάτι σημεία στις κιθάρες, που κάνει μπαμ αυτό!).
Άθελα του βέβαια, αυτό το άλμπουμ, γεννάει μια πρώιμη εκδοχή του ογκώδους, γκρουβάτου ήχου των NEVERMORE, προτού οι NEVERMORE βγάλουν το ντεμπούτο τους (Νοέμβρη ‘94 το ένα, Γενάρη ‘95 το άλλο – πήγε και εκεί μετά από δύο δίσκους ο Calvert, τίποτα δεν είναι τυχαίο θα πω εγώ!), ωστόσο, λόγω του ατσούμπαλου τρόπου με το οποίο το κάνει (δεν πάει στον Anderson να κάνει τον Anselmo σε σημεία ή κάποιον alternative τραγουδιστή), δεν εισέπραξε τα εύσημα που ενδεχομένως να του αναλογούσε, άλλο που το εκτιμούμε πέντε – δέκα άνθρωποι αλλιώς μέσα μας (τους δύο τρεις παίζει να τους ξέρω και προσωπικά!).
Και αυτό το “ατσούμπαλο”/”με το στανιό” ο κόσμος το ένιωσε, το οποίο και οδήγησε σε πάτωμα εμπορικό για τους FORBIDDEN, οι οποίοι μετά από 3 χρόνια θα διαλύονταν και επίσημα μετά το “Green” (1997). 30 χρόνια μετά, με μια τάση αναθεώρησης και μια διαφορετική οπτική στα πράγματα, είναι εύκολο να γράψουμε υπερβολές. Είτε θετικές, είτε αρνητικές. Το “Distortion” είναι ένας πολύ καλός δίσκος με την καλύτερη πρόθεση, που θα μπορούσε με το τρόπο του να είχε ανανεώσει τους FORBIDDEN (και να ηγηθεί ενός ήχου πριν αυτός φτιαχτεί!), αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο το έκανε, αυτό δεν πέτυχε.
Did you know that?
– Όχι ένα, όχι δύο, ΤΕΣΣΕΡΑ διαφορετικά εξώφυλλα υπάρχουν για το δίσκο αυτό. Δείγμα και της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίστηκε ακόμα και στις επανεκδόσεις του.
– Πέραν της διασκευής στο “21st century schizoid man” των KING CRIMSON, στην Ιαπωνική και Ευρωπαική digipak edition του δίσκου, υπάρχει και άλλη μια διασκευή, στο “Rip ride” των VENOM.
– Εις εκ των δύο δίσκων στην GUN Records, αλλά και ο ένας από τους δύο δίσκους με παραγωγό τον άξιο Patrick Coughlin.
Γιάννης Σαββίδης
