Στα πλαίσια της περιοδείας τους “As Prog as It Can Be”, οι Άγγλοι TESSERACT μας επισκέφτηκαν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα για δύο βραδιές που απέδειξαν ότι το prog/djent/math/metalcore χαίρει άκρας υγείας όχι μόνο από μουσικής άποψης αλλά και από έλευση κόσμου, τουλάχιστον στην Αθήνα.
Από την μακρινή Μελβούρνη, THE OMNIFIC μας έδειξαν πώς με πολλά cojones μπορείτε κι εσείς να κάνετε μια μπάντα με δύο πεντάχορδα μπάσα και τύμπανα μόνο, χωρίς φωνητικά, και άντε και κάποια ηλεκτρονικά στοιχεία και πλήκτρα προηχογραφημένα και διάσπαρτα. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να χτυπάτε το μπάσο (slapping λέγεται η τεχνική) σαν να μην υπάρχει αύριο και να έχετε μελετήσει και τα μαθηματικά σας σπίτι (έχουν κι ένα κομμάτι με τον τίτλο “The Omnific ≈ Bass” με το μαθηματικό σύμβολο του “σχεδόν ίδιο”, πηγαίνοντας τον όρο math metal σε άλλο επίπεδο), έτσι ώστε να δημιουργούν μελωδίες που να κάνουν το κοινό να μην του λείπουν τα υπόλοιπα όργανα.
Η απάντηση στο αν το καταφέρνουν οι Αυστραλιανοί, εξαρτάται από τα γούστα του καθένα. Προσωπικά για μένα η μισή ώρα που έπαιξαν ήταν ακριβώς όσο έπρεπε για να μην αρχίσουν να γίνονται κουραστικοί. Πάντως στον δεύτερο δίσκο τους υπάρχουν κομμάτια όπως το “Base Camp”, “Phat Mackerel” και “Will-O’-The-Wisp” που δείχνει ότι ήδη έχουν αρχίσει να βάζουν κι άλλα στοιχεία στην μουσική τους όπως πνευστά ή ενορχηστρώσεις πιο σύνθετες. Θα δούμε πως θα εξελιχτούν· προς το παρόν συνιστώνται για φανς των POLYPHIA, ANIMALS AS LEADERS, MONUMENTS και DREAM THEATER.
Ομολογώ ότι η απόφαση των Παριζιάνων NOVELISTS να προσλάβουν μια τραγουδίστρια αντί για τραγουδιστή το 2023, ήταν κάτι σαν ρουά ματ γιατί τώρα θα μπορούν να έχουν βλέψεις να φτάσουν σε ένα επίπεδο όπως οι THE AGONIST, JINJER, IN THIS MOMENT, LACUNA COIl ή ακόμα και EVANESCENCE. Νομίζω ότι ο συνδυασμός επικών ρεφρέν με στοιχεία djent και metalcore, η σωστή αναλογία μεταξύ μελωδίας και “καφρίλας”, η μουσική επάρκεια όλων των μελών της μπάντας, και, όπως είπαμε, η είσοδος της Camille Contreras, που όχι μόνο κινείται άνετα μεταξύ των μελωδικών φωνητικών και των growls, αλλά είναι και μια ικανή frontwoman που γεμίζει την σκηνή.
Εάν προσθέσουμε το γεγονός ότι τα παλιότερα κομμάτια όπως “Terrorist” ή “Lost Cause” που ακούσαμε εκείνη την βραδιά, έχει καταφέρει να τα κάνει δικά της και κομμάτια καινούργια όπως “All for Nothing”, “Coda”, “K.O.” έχουν όλα τα ατού για να διαπρέψουν ακόμα και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, είμαι σίγουρος τότε ότι μια καινούργια εποχή για την μπάντα έχει ανατείλει.
Τον τελευταίο δίσκο των TESSERACT, “War of Being”, τον είχα συμπεριλάβει ανάμεσα στους 20 καλύτερους στην λίστα του Rock Hard για το 2023, μιας που προσωπικά εμένα, το μελωδικό djent που κάνουν με ταξιδεύει σε κόσμους επιστημονικής φαντασίας ή ακόμα και δυστοπίας. Το γεγονός ότι κατάφεραν να γεμίσουν το Gagarin, υποδεικνύει τον βαθμό αναγνώρισης εκ μέρους του κοινού ως μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές μπάντες τις σύγχρονης progressive σκηνής. Εκείνοι από την πλευρά τους, ξέρουν πως να διαμορφώσουν τις αίθουσες όπου παίζουν έτσι ώστε ο κρυστάλλινος ήχος στο στούντιο να αναπαράγεται το ίδιο και ζωντανά, και για του λόγου το αληθές, στο κέντρο του κάτω διαζώματος είχε αναρτηθεί ένας ειδικός χώρος όπου βρίσκονταν οι δικοί τους ηχολήπτες, αντί να βρίσκονται στο πάνω διάζωμα, όπως συνηθίζεται, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν την καλύτερη θέση στην αίθουσα από άποψη ακουστικής και να αποδώσουν τα μέγιστα στον ήχο.
Το κοινό απαιτούσε djent και σκηνική παρουσία με πολλά οκτάνια, και οι Άγγλοι ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω, ειδικά ο τραγουδιστής ο οποίος καθ’ όλη την διάρκεια της συναυλίας φαίνονταν να ήταν έτοιμος να κάνει stage diving ενώ συχνά πυκνά άπλωνε τα χέρια του για να σφίξει εκείνα των οπαδών. Το κοινό από την πλευρά του έκανε κάποια μικρά mosh pits ενώ δεν έλειψε κι ένας crowd surfer προς τέρψη της μπάντας που έβλεπε πως έβαζε νοητικά στον χάρτη της Ελλάδας μια σημαιούλα ως απόδειξη ότι αυτή είναι άλλη μια χώρα όπου έχουν μια κάποια απήχηση. Δεν είναι μόνο καλοί μουσικοί, αλλά και djentlemen. Κάτι μου λέει ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε άλλα 5-6 χρόνια (έπαιξαν για πρώτη φορά το 2019 στο Κύτταρο) για να τους ξαναδούμε ζωντανά.
Γιώργος Γκούμας
Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσουρέας
