ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “From beyond” – ENFORCER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2015
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Olof Wikstrand, Jonas Wikstrand
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Olof Wikstrand – Φωνητικά, κιθάρα
Josef Tholl – Κιθάρες
Tobias Lindkvist – Μπάσο
Jonas Wikstrand – Τύμπανα
ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Johan Wikstrand – Ακουστικές κιθάρες
N(ew) W(ave) O(f) T(raditional) H(eavy) M(etal).
Ναι, όπως κατάλαβες, πρόκειται γι’ αυτό το ρημάδι το NWOTHM, που παντού το βλέπεις τα τελευταία 15+ χρόνια. Το αναφέρω διότι για αρκετούς εκεί έξω, τούτοι δω οι Σουηδοί «τσόγλανοι» είναι οι κύριοι υπαίτιοι – υπεύθυνοι για τη δημιουργία του εν λόγω κινήματος που «αναβίωσε το κλασσικό heavy metal». Τώρα, σε αυτό το σημείο, πρέπει κι εγώ να πω τη γνώμη μου, ε; Ας την πω, αφού τη θες. Μπούρδες. Ναι, καλά διάβασες, δεν κάνουν «πουλάκια» τα μάτια σου. ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Κολοκύθια εις το πάτερο, πως το λένε!
Όταν μπάντες σαν τους HAMMERFALL, PRIMAL FEAR, SACRED STEEL, THE LORD WEIRD SLOUGH FEG, WOLF, IRONSWORD, SKULLVIEW, WOTAN και σταματώ εδώ γιατί είναι όντως μεγάλη η λίστα, έπαιζαν αγνό, ανόθευτο heavy metal, σε εποχές δύσκολες ως «εχθρικές» για το είδος (από το 1994 ως το 2004 βάλε χονδρικά, αυτήν τη δεκαετία), οι ENFORCER και ΟΛΟΙ οι ENFORCER του ντουνιά, έπαιζαν πεντόβολα (παλαιό παιχνίδι με βόλους ή βότσαλα). Οφείλουμε όμως, έστω και με αυτό ως δεδομένο, να τους αναγνωρίσουμε πως όταν ξεκίνησαν, ήταν ίσως το συγκρότημα που έκανε τον μεγαλύτερο «κρότο» και παρέσυρε ένα μεγάλο μέρος της τότε πιτσιρικαρίας, ώστε να παίξει κλασσικότροπα. Και δεν το λες και λίγο αυτό!
Λες να χωρίζαμε κάποτε το κίνημα του NWOTHM σε δυο φάσεις; Μήπως θα ήταν καλύτερα; Αλλά τί κάθομαι και σκέφτομαι τώρα, θα μου πεις και θα έχεις και δίκιο… Τέλος πάντων!
“Into the night”, “Diamonds”, “Death by fire”. Δίσκοι φτιαγμένοι από καψωμένους πιτσιρικάδες, για καψωμένους πιτσιρικάδες αλλά και για όσους ήθελαν να νιώσουν ξανά… καψωμένοι πιτσιρικάδες. Ταχύτητες μεγάλες, σπασμένα φρένα, άγνοια κινδύνου, λύσσα, μανία, πάθος, σωστές αναφορές και επιρροές, τσιρίδες, σφαίρες και δερμάτινα. Μια μουσική προορισμένη για να παιχτεί «ζωντανά» από το πιο σκοτεινό και μικρό club μέχρι τη μεγαλύτερη αρένα του κόσμου. Στην «αυγή» του 2015, οι Σουηδοί είχαν ήδη κυκλοφορήσει ένα super ντεμπούτο, τον διάδοχό του που εξέπληξε θετικά ακόμη κι όσους περίμεναν κάτι ανάλογο, τα είχαν πάει περίφημα στο τρίτο και πλέον κρίσιμο άλμπουμ, δεν είχαν να φοβηθούν για κάτι.
Το “From beyond” ήρθε λοιπόν πολύ ομαλά, αβίαστα θα έλεγε κανείς, να συμπληρώσει το καρέ. Με το βρετανικό heavy metal των early ‘80s και το speed metal να είναι και πάλι τα σημεία αναφοράς και η αφετηρία της μουσικής τους κατεύθυνσης, έμελλε να είναι το πλέον πολυσύνθετο και πολυποίκιλο (όσο μπορούσε δηλαδή, βάσει ύφους) άλμπουμ του συγκροτήματος ως τότε, το πιο «μεστό» και «ώριμο». Οι ENFORCER ακούγονταν πιο κοντρολαρισμένοι, χωρίς ταυτόχρονα να στερούνται ορμητικότητας. Έπαιξαν με τις ταχύτητες και τις μελωδίες, άφησαν την ατμόσφαιρα να διεισδύσει και να «διευρύνει» το ηχοτοπίο, «πήραν όγκο» λόγω της άψογης παραγωγής.
Η κατάληξη; Σπουδαία τραγούδια όπως το “Destroyer”, το θεϊκό “Undying evil”, το υποβλητικό “Below the slumber”, το περιπετειώδες “Mask of Red Death”. Μη γελιέσαι όμως, ολόκληρο το “From beyond” είναι ένας ύμνος στο heavy metal, όπου θα πρέπει να ψάξεις πάρα πολύ, μέχρι να βρεις ένα ψεγάδι ή μια αδυναμία. Με κορυφαία στιγμή, εννοείται, το ομώνυμο κομμάτι που στην ουσία είναι η αγγλόφωνη εκδοχή του “Slovo” των TERMINAL, ενός side project του μπασίστα Tobias Lindqvist το οποίο δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής στη metal σκηνή των κομμουνιστικών κρατών, ανατολικά του Παραπετάσματος. Εξού και η χρήση της σλοβακικής γλώσσας. Αν θες να διαπιστώσεις τι σημαίνει αυτό που οι αγγλόφωνοι ονομάζουν “already classic”, δες μια live εκτέλεση του “From beyond”. Λογικά, μια μικρή έστω, ανατριχίλα, θα τη νιώσεις!
Το “From beyond” βρήκε τους ENFORCER στην καλύτερη φάση της μέχρι τότε καριέρας τους. Είχε τη μεγαλύτερη εμπορική απήχηση συγκρινόμενο με τους προκατόχους του, τους έστειλε για δεύτερη φορά στις ΗΠΑ, για πρώτη στον Καναδά… Έδειξε μάλιστα τη θέληση της μπάντας να ανοίξει κι άλλο το οπτικό της πεδίο, κάτι που θα φαινόταν περίτρανα στο επόμενο και αμφιλεγόμενο “Zenith”, που δίχασε. Τα έλεγε βέβαια ο Olof δω και κει, πως καλοβλέπει το hard rock και το A.O.R, αλλά ποιος τον άκουγε… Όσο για το “From beyond”, ας κλείσουμε το αφιέρωμά μας με μια φράση που το περιγράφει απόλυτα:
«Σύγχρονο μνημείο».
Δημήτρης Τσέλλος
