Ήρθε η ώρα για ένα ακόμη “Beyond the pale” και ξεκινούμε τις παρουσιάσεις για το 2020 με μερικούς εγχώριους ήρωες. Η ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ κατά την προσωπική μου άποψη μας έδωσαν έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ δίσκο και με οδηγό αυτόν, κάναμε και μια μικρή, μουσική ανασκαφή. Από την άλλη και οι THE BLACK CAPES έχουν κάνει μια πάρα πολύ δυναμική επιστροφή, ενώ και οι GREY GALLOWS έχουν πολλά να μας πουν και να εξελιχθούν σε κάτι σπουδαίο.
Φυσικά και το βράδυ θα έχουμε ραδιοφωνική εκπομπή και θα ακούσετε για όλα όσα θα διαβάσετε στις παρακάτω γραμμές και ακόμη περισσότερα. Από τις 10 το βράδυ λοιπόν και για όσο αντέξουμε στο Rock Hard Greece Radio, θα τα πούμε μουσικά, μαζί φυσικά και με τις δικές σας μουσικές επιλογές. Για ότι πρόκειται συμβεί στην εκπομπή, πληροφορίες θα βρείτε στο event της στο Facebook.
Η καραντίνα όλων μας φτάνει στο τέλος. Ας δείξουμε λίγη υπομονή για να περάσουμε ένα όσο γίνεται πιο ομαλό καλοκαίρι. Προσοχή λοιπόν, ακούμε πολλή μουσική, διαβάζουμε και κάποιο βιβλίο στο ενδιάμεσο και τα λέμε την επόμενη εβδομάδα γραπτώς και απόψε το βράδυ ραδιοφωνικώς.
NEW RELEASES
ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ – “Σαν τον Ήλιο/Like the sun” (Labyrinth Of Thoughts Records/The Lab Records)
Η όρεξη μου είχε ανοίξει για τα καλά σε εκείνο το αξέχαστο live (http://www.rockhard.gr/beyond-pale/beyond-pale-vol-5-mylene-farmer-foam-… ) στο Gagarin 205 πριν ενάμιση χρόνο, όπου η τετράδα είχε παρουσιάσει τέσσερα από τα συνολικά δέκα τραγούδια που υπάρχουν σε αυτό το comeback album. Πλέον ήρθε η ώρα να κάνουμε ταμείο για το “Σαν τον ήλιο”, τον διάδοχο του “Χρώματα” μετά από είκοσι τέσσερα (24) χρόνια. Και εκείνο που έχω δηλώσω εξαρχής είναι ότι, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, έμεινα ενθουσιασμένος!
Ένα πράγμα που κάνει μπαμ με το που ξεκινά το εναρκτήριο “Μέχρι τον θάνατο” είναι η ξεκάθαρη gothic rock/dark wave κατεύθυνση που υπάρχει στον ήχο τους, ο οποίος πατάει σταθερά αφενός μεν στα όσα αγαπήσαμε στη μουσική του Eldritch και των παρατρεχάμενών του, αφετέρου δε στα όσα μας έκαναν να λατρέψουμε τους THE CURE. Οι στίχοι, αν και ελληνικοί, εξυπηρετούν πλήρως την οικονομία των τραγουδιών, με τη θλίψη και μερικές φορές την οργή να δηλώνουν την παρουσία τους. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα “Όνειρο μέσα σε όνειρο” που είναι μελοποιημένο το ομώνυμο ποίημα του Edgar Allan Poe, όπως επίσης και στο “Σαν τον Ήλιο”, το οποίο είναι βασισμένο στο ποίημα “Δεν έφθασα ψηλά” του Ρώμου Φιλύρα (το οποίο το έγραψε όντας έγκλειστος στο δωμάτιό του στο Δρομοκαΐτειο λίγο πριν πεθάνει).
Ένα ακόμη πράγμα που πρέπει να τονιστεί είναι η ΑΨΟΓΗ παραγωγή του album, που σε καμία περίπτωση δεν προδίδει την καταγωγή της, όπως και η τρομερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η φωνή του Θοδωρή Δημητρίου. Σα να μην πέρασε από πάνω της το πλήρωμα του χρόνου ούτε μια στιγμή! Περιττό δε να αναφέρω ότι οι “νέες” προσθήκες του Κώστα Μίχαλου στην κιθάρα και του ΤΡΟΜΕΡΟΥ ντράμερ Βαγγέλη Τσιμπλάκη, δίπλα στον ιδρυτή Διογένη Χατζηστεφανίδη, έχουν σαν αποτέλεσμα το σύνολο των τραγουδιών να είναι συμπαγές και να μην υπάρχει ούτε μια στιγμή που να χάνεις το ενδιαφέρον σου.
Συνοψίζοντας, θεωρώ το “Σαν τον Ήλιο’ όχι απλά ένα ακόμη album της Λευκής Συμφωνίας, που για λόγους συγκινησιακούς πρέπει να ακούσουμε, αλλά ως μια δουλειά που έχει όλα τα φόντα να αποκτήσει το status των “Μυστικών κήπων”. Το πλήρωμα του χρόνου θα δείξει μόνο αν αυτό θα συμβεί. Από τώρα στο Top-20 για εμένα τη φετινή, περίεργη χρονιά.
Facebook: https://www.facebook.com/lefkisymphonia/
Bandcamp: https://lefkisymphonia.bandcamp.com/album/san-ton-ilio-like-the-sun-album
Spotify: https://open.spotify.com/album/5Dt7N5kJeqoyFIzf9d60yF
THE BLACK CAPES – “Lullabies for the dead” (Darktunes Music Group)
Ήρθε λοιπόν και η ώρα να ακούσουμε ολοκληρωμένο το νέο album των “δικών” μας THE BLACK CAPES, τρία χρόνια μετά τον διάδοχο του “All these monsters”. Στο “Lullabies for the dead” το συγκρότημα πάει ένα βήμα παραπάνω τον ήχο μου, στρογγυλεύοντας κάπως τις μεταλλικές καταβολές του και κοιτάζοντας πλέον στα ίσια το 90s gothic rock, έτσι όπως ακούστηκε για πρώτη φορά στο “Vision thing” και μετεξελίχθηκε από τους PARADISE LOST στο “Draconian times” και τους MOONSPELL στο “Sin/Pecado”. Αισθητή παρουσία επίσης κάνουν αρκετές ακουστικές κιθάρες, που έχουν μια Hussey νοοτροπία και δίνουν ένα έξτρα ρομαντισμό. Ομορφιές δηλαδή.
Εκτός από την εξέλιξη του ήχου τους, ένα άλλο σημείο που μου άρεσε αρκετά ήταν ο τρόπος που πλέον τραγουδά ο Alex. Ο οποίος έχει εγκαταλείψει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα “φωναχτά” vocals, διαχωρίζοντας ασυναίσθητα τον ρόλο του στους THE BLACK CAPES από αυτόν στους POTERGEIST και βοηθώντας έτσι το συγκρότημα να αποκτήσει περισσότερο τον δικό του, προσωπικό ήχο. Ακόμη όμως και οι δομές των τραγουδιών τους είναι πιο ορθολογικές, με τα refrains να έχουν γίνει πιο πιασάρικα και τα τραγούδια πιο ευκολομνημόνευτα.
Εκτός από τα δύο, γνωστά “And I Wait” και “From beyond the grave” για τα οποία κυκλοφόρησαν τα αντίστοιχα video clips, με την πρώτη ακρόαση ξεχωρίζουν ακόμη το “The blood is the life” με το ωραιότατο, ακουστικό riff, το “A dream of the tower” που θα το ζήλευαν λίγο οι MOONSPELL και το “War is where you make it” με το οποίο κλείνει το album και, ειδικά στην αρχή, πίστευα ότι ήταν η ηχογραφημένη έκδοση του “We are the same Suzanne” (ξέρετε ποιων). Μοναδική μου ένσταση είναι η διασκευή στο “Rain” των THE CULT και επειδή το συγκεκριμένο τραγούδι από τη φύση του είναι πιο hard rock, αλλά και επειδή στιχουργικά δεν κολλάει τόσο με τον concept του συγκροτήματος.
Σε γενικές γραμμές, έμεινα ευχαριστημένος με το συνολικό αποτέλεσμα στο “Lullabies for the dead” και θα το τιμήσω αρκετές φορές στα ηχεία μου. Αξίζει να επενδύσετε τον χρόνο σας για να το ακούσετε.
Facebook: https://www.facebook.com/Theblackcapes/
Bandcamp: https://theblackcapes.bandcamp.com/album/lullabies-for-the-dead
Spotify: https://open.spotify.com/album/0nJ0VvpHdKmCstMezotjbO
GREY GALLOWS – “Shades” (Secret Sin Records)
Ας κλείσουμε τις νέες παρουσιάσεις με μια ακόμα εγχώρια κυκλοφορία, αυτή τη φορά από την Πάτρα. Το ντουέτο των GREY GALLOWS υφίσταται εδώ και τέσσερα χρόνια και μέσα σε αυτό το διάστημα έχουν προλάβει να κυκλοφορήσουν ένα mini album, ένα full length και να κάνουν και κάποιες επιλεγμένες εμφανίσεις. Μετά από το “Tears” ήρθε η ώρα για τον διάδοχό του, το “Shades”, το οποίο αδικήθηκε αρχικά από τον χρόνο κυκλοφορίας του, αφού εξ ορισμού οι κυκλοφορίες που βγαίνουν από Νοέμβρη και μετά δεν παίρνουν τη σημασία που τους αναλογεί.
Ηχητικά, τους GREY GALLOWS θα τους ενέτασσα στο ευρύτερο dark wave κίνημα, το οποίο στις ημέρες μας είναι αρκετά προβεβλημένο, με άφθονα gothic rock στοιχεία, κυρίως λόγω της χρήσης drum machine. Θα τολμούσα να πω ότι είναι η ελληνική απάντηση στους SHE PAST AWAY, με αρκετές τζούρες από FROZEN AUTUMN. Έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες κιθάρες, με τα πλήκτρα να δίνουν έξτρα πινελιές στον καμβά, ενώ και τα φωνητικά έχουν μια πολύ ιδιαίτερη χροιά. Επίσης, σε δύο τραγούδια υπάρχει “άρωμα γυναίκας” πίσω από το μικρόφωνο, μεγαλώνοντας έτσι την ποικιλία ως προς το ύφος των τραγουδιών. Με μια πιο προσεγμένη παραγωγή στο επόμενο album, είμαι σίγουρος ότι οι GREY GALLOWS θα κάνουν πολύ σπουδαία πράγματα.
Facebook: https://www.facebook.com/Grey-Gallows-band-138384996740165/
Bandcamp: https://greygallowsgreece.bandcamp.com/album/shades
FROM THE GRAVES
ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ – “Μυστικοί κήποι” (ΕΜΙ)
Αφού αναφέρθηκα λίγο πιο πάνω στους “Μυστικούς κήπους”, ας δούμε λίγο τι ακριβώς συνέβη τον Απρίλη του 1986 (όπου συμπτωματικά πάλι όλη η χώρα ήταν σε καραντίνα ελέω Chernobyl) και γιατί αυτά τα έξι τραγούδια θεωρούνται τόσο θρυλικά, όχι μόνο για την εγχώρια goth σκηνή, αλλά και για την ελληνική ροκ σκηνή γενικότερα. Η δε πρόσφατη, remastered επανέκδοση σε βινύλιο του δίσκου, εκτός από πολύ προσεγμένη, είναι και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να τον αποκτήσουν όσοι δεν το κατάφεραν και όταν κυκλοφόρησε (χλωμό), όσο και όταν βγήκε σε ενισχυμένη έκδοση το 1994.
Αντί εμού, θα αφήσω να τα πει ο φίλος Νίκος Δρίβας, συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου για την εγχώρια, μουσική σκηνή “Release The Bats”, το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ars Nocturna και το οποίο σας παροτρύνω ανεπιφύλακτα. Οι μέρες αυτές είναι ότι πρέπει για την ανάγνωση καλών βιβλίων και η έρευνα του Νίκου είναι αξιέπαινη μέχρι τελείας. Τον ευχαριστώ πολύ για την ευγενική του παραχώρηση και αντιγράφω:
“ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ: Το συγκρότημα που με την ποίηση και το λυρισμό του κατάφερε να μας ταξιδέψει σε τόπους μακρινούς αλλά συνάμα τόσο οικείους, παραμένοντας πάντα επίκαιρο με κάθε του κυκλοφορία.
Δημιουργήθηκαν το 1984 στο Χαϊδάρι από τους Θοδωρή Δημητρίου στη φωνή, Σπύρο Χαρίση στα τύμπανα, Τάκη Μπαρμπαγάλα στην κιθάρα και Διογένη Χατζηστεφανίδη στο μπάσο. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που χρησιμοποίησε ελληνικό στίχο και μάλιστα με ιδιαιτέρως ποιητική έκφραση. Κατάφεραν να ενώσουν με μοναδική αρμονία το στίχο και τη μουσική, δημιουργώντας έντονα συναισθήματα.
Είχαν δώσει πολλές συναυλίες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της περιφέρειας, σε γνωστά στέκια όπως Πήγασος, Ροντέο, Σκιάχτρο, Μουσική Αποθήκη και Mad.
Συνειδητοποιώντας πως το να τραβήξουν την προσοχή κάποιων μικρών εταιριών δεν ήταν εύκολο εγχείρημα, αποφάσισαν να κινηθούν μόνοι και να βγάλουν το δίσκο τους. Ξεκίνησαν λοιπόν τις ηχογραφήσεις με δικά τους χρήματα, που δυστυχώς όμως δεν επαρκούσαν. Τελικά, η EMI εκδήλωσε ενδιαφέρον και πράγματι προχώρησαν σε υπογραφή συμβολαίου. Τον Απρίλιο του 1986 κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο “Μυστικοί Κήποι”. Η μουσική τους διέθετε έναν ιδιαίτερο λυρικό τόνο που, σε συνδυασμό με τους καταπληκτικούς στίχους και την ευαίσθητη και εκφραστική φωνή του Θοδωρή Δημητρίου, ξεχώρισε αμέσως. Ο δίσκος σημείωσε μεγάλη επιτυχία, πουλώντας εφτά χιλιάδες αντίτυπα, καθιστώντας το συγκρότημα ευρύτερα γνωστό. Εν τω μεταξύ, από την ηχογράφηση του δίσκου έως την κυκλοφορία του μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στο συγκρότημα να δεθεί, μέσω πολυάριθμων συναυλιών, με αποτέλεσμα η απόδοση των τραγουδιών τους ζωντανά να διακατέχεται από μεγαλύτερη δυναμική σε σχέση με τον δίσκο.
Το γκρουπ είχε την τύχη να εμφανιστεί στην Ισπανία, στα πλαίσια της Biennale της Βαρκελώνης, δίνοντας δύο συναυλίες τον Οκτώβριο του 1987. Έπαιξαν σε δύο κλαμπ μαζί με άλλα συγκροτήματα από Γαλλία, Γιουγκοσλαβία και Ισπανία αποσπώντας τη θερμή υποδοχή του κόσμου.
Το 1994 επανακυκλοφόρησε το “Μυστικοί Κήποι”, αυτήν τη φορά από τη Warner, με προσθήκες demos και live κομματιών.”
Bandcamp: https://lefkisymphonia.bandcamp.com/album/mistiki-kipi-secret-gardens-20…
Spotify: https://open.spotify.com/album/2Tvo4fIEPGAANIZj8IyCka
VIDEO OF THE WEEK
Κάποιοι τυχεροί ήταν παρόντες σε εκείνη την ιστορική συναυλία των METALLICA στη Νέα Σμύρνη. Support τους ήταν οι THE CULT και η ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την εμφάνισή τους και θα καταλάβετε γιατί κέρδισαν μόνο καλά σχόλια εκείνη την αξέχαστη ημέρα.
