ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Spirit the earth aflame” – PRIMORDIAL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2000
ΕΤΑΙΡΙΑ: Hammerheart Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mags & Primordial
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Alan “Nemtheanga” Averill – φωνητικά
Ciaran MacUiliam – κιθάρα
Feargal Flannery – κιθάρα
Pol “Paul” MacAmlaigh – μπάσο
Simon O’Laoghaire – τύμπανα
Μετά από επίπονες διαπιστώσεις, ότι η μουσική βιομηχανία μπορούσε να τους διαλύσει στα πολύ αρχικά τους βήματα, οι PRIMORDIAL κάνανε τρία χρόνια να κυκλοφορήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους, “A journey’s end”, το 1998, μετά το ντεμπούτο “Imrama”, το 1995. Η ταλαιπωρία, η απογοήτευση και οι εσωτερικές διαμάχες που πέρασε το συγκρότημα, ήταν παρόντα κατά την ηχογράφηση του δίσκου και για αυτό, μέχρι και σήμερα, ακούγεται ως το πιο «μαύρο» και συναισθηματικά φορτισμένο άλμπουμ τους. Οι PRIMORDIAL κατάλαβαν εκεί ότι έπρεπε να αλλάξουν το παιχνίδι υπέρ τους και η στρατηγική κίνηση έγινε όταν η Misanthropy Records, στην οποία ανήκαν ως τότε, έκλεισε σαν εταιρεία. Το συγκρότημα φίλτραρε τις αρκετές προτάσεις που είχε για «μεταγραφή» και κατέληξε στην Ολλανδική Hammerheart Records, καθώς πίστευε ότι είχε κοινό όραμα με το συγκρότημα και πως θα τους βοηθούσε να γίνει το παραπάνω βήμα.
Η αρχή της μεγάλης αλλαγής, έγινε με την ηχογράφηση του ΕΡ “The burning season”, το 1999. Ήταν η δήλωση του συγκροτήματος ότι δεν ήθελαν, όπως έλεγαν, να μείνουν εξαφανισμένοι για 2 χρόνια και θα προετοίμαζε κατάλληλα το έδαφος για αυτό που θα ακολουθούσε και έμελλε να γίνει η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας τους, το δίχως άλλο, ενώ προσωπικά, τη θεωρώ και την κορυφαία.
Η ηχογράφηση του ΕΡ, τους έδωσε την κατάλληλη κλωτσιά για να προετοιμαστούν ακόμα καλύτερα στη συνέχεια και να το πάρουν ακόμα πιο σοβαρά, με αποτέλεσμα να προκύψει το τρίτο και απόλυτο άλμπουμ τους, με τίτλο “Spirit the earth aflame”. H ανταπόκριση ήταν απίστευτη για τους PRIMORDIAL, οι οποίοι ήξεραν ότι είχαν δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό, αλλά μέχρι να λάβουν τις πρώτες κριτικές, ήταν κάπως μαγκωμένοι, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. Το Γερμανικό Metal Hammer τους έδωσε 7/7 (3η φορά από τις 5 συνεχόμενες… πραγματικό ρεκόρ), ενώ το Legacy Magazine τους πρόσφερε το περιβόητο 15/15! Ήταν και η πρώτη φορά που θα μπορούσαν να κάνουν σωστές συνεντεύξεις και να καθορίσουν οι ίδιοι την προώθηση του υλικού τους, ενώ ήταν και ο δίσκος για τον οποίο έχουν περιοδεύσει περισσότερο από όλα τα άλμπουμ τους. Ο ίδιος ο Alan “Nemtheanga” Averill, χαρακτήριζε το άλμπουμ ως το καλύτερό τους εκείνη την εποχή, ενώ μέχρι και σήμερα, δεν παύει να το θεωρεί ως την πιο ευχάριστη ηχογράφηση της καριέρας τους. Για το συγκρότημα, ο δίσκος συμβολίζει το γεγονός ότι μπόρεσαν για πρώτη φορά να εκμεταλλευτούν τη δυναμική των κομματιών τους, να δείξουν χωρίς φόβο τι αξίζουν και να στηριχτούν μόνο στην όμορφη ξεροκέφαλη Ιρλανδική λογική τους (αν υπάρχει).
Ο δίσκος ανοίγει με την ομότιτλη εισαγωγή πρακτικά, για να οδηγήσει σε ένα κομμάτι που ορίζει μέχρι και σήμερα τη δισκογραφία τους, το “Gods to the godless”. Αυτός ο πιο επικός τόνος που χάραξαν στο συγκεκριμένο άλμπουμ και με οδηγό το κομμάτι αυτό, θα τους όριζε για τη συνέχεια και 20 χρόνια μετά, η δισκογραφία τους και το μοτίβο των συνθέσεών τους, δεν παύουν να έχουν βάση το άλμπουμ και το κομμάτι ξεχωριστά. Στο “Spirit the earth aflame”, συναντούμε μία διαφορετική εκτέλεση του “The burning season”, σε σχέση με αυτή του ομότιτλου ΕΡ ένα χρόνο πριν, ενώ στα μόλις 7 κομμάτια του, το άλμπουμ συνολικά χαρίζει ανατριχίλες επιπέδου “The soul must sleep”, “Children of the harvest” και του απίστευτου διδύμου των “Glorious dawn” και ”The cruel sea”, που δικαιολογούσαν τον παγκόσμιο διθύραμβο που προκλήθηκε. Οι προσφορές για περιοδείες αυξήθηκαν κατά πολύ και μαζί με τους PRIMORDIAL, μεγάλωσε ταυτόχρονα και η Hammerheart Records, η οποία έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει το συγκρότημα, το οποίο με τη σειρά του την εκτόξευσε σε δημοτικότητα και πολλές μπάντες προστέθηκαν στη συνέχεια στο ρόστερ της. Οι PRIMORDIAL θέτουν δυο περιοδείες τους με τους THYRFING ως το γεγονός που τους έμαθε πάρα πολλά για τη συνέχεια, ωστόσο τα καλύτερα έρχονταν.
Έτσι, προς το τέλος του 2000, περιόδευσαν ως support των IMMORTAL, και εκεί είναι που κατάλαβαν επιτέλους από κοντά πόσο είχε αλλάξει το status τους σαν συγκρότημα, πόσο πιο σοβαρά τους έβλεπε ο κόσμος και πόσο πιο επαγγελματικά δούλευαν και οι ίδιοι. Σύμφωνα με τη γνώμη τους, μεγάλωσαν τόσο πολύ σαν άνθρωποι, όσο και σαν συγκρότημα εκείνη την περίοδο, που αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα του δίσκου. Ο ίδιος ο Nemtheanga έδινε το στίγμα της εποχής χρόνια μετά την κυκλοφορία του… «Ήταν η στιγμή που περάσαμε τη γραμμή στο επόμενο επίπεδο. Ήμασταν σε μία φάση που χαράξαμε μία πορεία ‘εμείς εναντίον όλων’ και ακόμα και αν αποτελούσαμε μέρος ενός συνόλου, εμείς πάντα αισθανόμασταν ότι είμαστε έξω από αυτό. Ξέραμε ότι είμαστε μία παρεξηγημένη μπάντα, η οποία όμως σήκωνε το κεφάλι της απέναντι σε όλα και παρότι γνωρίζαμε ότι οι περισσότεροι θα μας αγνοήσουν, είχαμε την τύχη οι λίγοι να μας αγαπήσουν φανατικά. Ήμασταν τρομερά περήφανοι για αυτό το άλμπουμ όταν το κυκλοφορήσαμε και σήμερα είμαστε ακόμα περισσότερο περήφανοι για αυτό, απο ότι τότε».
Στο “Spirit the earth aflame”, οι PRIMORDIAL της Ιρλανδίας έγιναν οι PRIMORDIAL όλου του κόσμου και δίκαια μπορούν να υπερηφανεύονται για το ότι σε καιρούς δύσκολους, παίξανε κάτι που δεν έπαιξε κανείς άλλος. Και ειδικά πάνω στην αλλαγή μίας δεκαετίας…
Did you know that:
- Ας αφήσουμε ως κερασάκι στην τούρτα την ίδια την πεποίθηση του Nemtheanga, με βάση τις σημειώσεις της πρώτης έκδοσης του δίσκου: «Κάτι άλλαξε, ο τόνος των πράξεών μας άλλαζε, ο τόνος των λέξεων που βγαίνανε από μέσα μου άλλαζε. Είχαμε περάσει το στάδιο της μελαγχολίας, με κομμάτια όπως τα “Autumns ablaze” ή το “Journeys end”. Όλα άλλαξαν όταν γράφαμε το “Spirit the earth aflame” και πήραμε ένα πιο δυναμικό και επικό συναίσθημα. Σε παράλληλη σύνδεση με μια πιο συγκεντρωμένη και δυνατή συμπεριφορά και ήθος μέσα στο συγκρότημα, ξεκινούσαμε ξανά. Ένα αίσθημα αναγέννησης, αναβίωσης, μία ανανέωση είχε αρχίσει μέσα μας. Η ιστορία του Ιρλανδού, είναι μία λιτανεία τραγωδίας και πιστεύω έντονα ότι η καρδιά της χώρας μας έχει πλημμυρίσει με το αίμα των τραγωδιών. Κι ενώ αυτό πάντα θα είναι μαζί μας, στο “Spirit the earth aflame”, μία ισσοροπία μας συνέτριψε ανάμεσα στην τραγωδία και τη δύναμη που νιώθουμε μέσα μας. Αυτό είναι ένα νέο ταξίδι, ένα που θα φανερώσει τη σκοτεινή φύση της ψυχής και των συνόρων οδύνης, για να διοχετεύσει το αίμα μέσα στις φλέβες σας και να ξυπνήσει τη φωτιά στην ψυχή σας»… Υπόκλισις._
Άγγελος Κατσούρας
