a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “War master” – BOLT THROWER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1991
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Earache Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Karl Willetts
Κιθάρες – Gavin Ward, Barry Thompson
Μπάσο – Jo Bench
Drums – Andrew Whale
Κάθε φορά που η κουβέντα φτάνει στους Βρετανούς death metallers BOLT THROWER, ο γράφων και δυο τρεις άλλοι σεσημασμένοι εδώ στο ROCK HARD κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί καθώς βγάζουμε αφρούς από το παραλήρημα ενώ εκθειάζουμε το μεγαλείο τους. Τεράστια αγάπη και σεβασμός σε μια μπάντα που ποτέ στην πορεία της δεν συμβιβάστηκε, που πάντα κοιτούσε τους οπαδούς στα μάτια, και που κυκλοφόρησε δίσκους που ο καθένας, για τον δικό του λόγο, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αριστούργημα. Ένας τέτοιος δίσκος είναι και το τρίτο άλμπουμ των BOLT THROWER, το “War master”, που κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια.
Μπαίνουμε λοιπόν στην χρονομηχανή για να μεταφερθούμε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, και συγκεκριμένα στο 1991, μια χρονιά όπου το death metal γνώριζε τεράστια δημοτικότητα. Τα καμάρια του Coventry, οι BOLT THROWER, έχουν ήδη προβλέψει τις εξελίξεις και στο δεύτερο τους άλμπουμ, το “Realm of chaos” του 1989 προετοιμάζουν το έδαφος για την συνέχεια, αρχίζοντας να χαμηλώνουν ταχύτητες και να βαραίνουν, αν είναι δυνατόν, ακόμα περισσότερο τον ήχο τους. Πραγματικά, στις αρχές του 1991 οι BOLT THROWER κυκλοφορούν το EP “Cenotaph” με το ομώνυμο κομμάτι να αποτελεί προπομπό αυτού που θα ακολουθούσε. Λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το τρίτο άλμπουμ της μπάντας με τίτλο “War master”.
O δίσκος ηχογραφήθηκε στα Slaughterhouse studios που βρίσκονταν στην μικρή πόλη του Driffield στο ανατολικό Yorkshire όπου εκεί ήδη ηχογραφούσαν κατά μεγάλο ποσοστό οι μπάντες της Earache, με τον Colin Richardson για μια ακόμη φορά στη θέση του παραγωγού. Τα grindcore στοιχεία των δύο πρώτων δίσκων είναι πια ελάχιστα, καθώς οι BOLT THROWER αρχίζουν και χτίζουν αυτόν τον ήχο-οδοστρωτήρα που συνθλίβει τα πάντα στο πέρασμα του και θα τους καθιερώσει στις επόμενες δουλειές τους. Τα πρώτα ψήγματα είχαν φανεί στο “Realm of chaos” όπως προαναφέραμε, αλλά εδώ πια αρχίζει και φαίνεται ολοκάθαρα το death metal κτήνος που οραματίζονται να δημιουργήσουν οι Βρετανοί.
Από το εξώφυλλο και μόνο, που έρχεται σε άμεση σύνδεση με τον τίτλο του δίσκου, καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να ακούσει. Με μια λέξη, ΜΑΚΕΛΕΙΟ. Σοκ και δέος καταλαμβάνει τον ακροατή που ακούει διαχρονικά έπη όπως το αγέρωχο και επιβλητικό “Cenotaph”, το ισοπεδωτικό ομώνυμο αλλά και κομμάτια που αποτελούν κρυμμένα διαμαντάκια όπως το “The shreds of sanity” και το “Rebirth of humanity”, και κάπου εκεί ψυχανεμίζεσαι ότι η μπάντα αυτή είναι πλασμένη για μεγάλα πράγματα καθώς δίνουν το στίγμα για τις επόμενες στιγμές μεγαλείου που θα ακολουθούσαν στο μέλλον. Δεν λείπουν και τα κομμάτια με τα blast beats και τα χαοτικά SLAYERικά solos, όπως για παράδειγμα το “What dwells within”ή το “Afterlife” που αποτελούν, τρόπον τινά, τον συνδετικό κρίκο με τους BOLT THROWER των δύο πρώτων δίσκων αλλά και έναν αποχαιρετισμό στη συγκεκριμένη ηχητική κατεύθυνση. Περιττό φυσικά να αναφερθούμε, τόσο στην στιβαρή, για μια ακόμα φορά, παραγωγή του Colin Richardson αλλά και στην απόδοση των μελών της μπάντας, που η αλήθεια είναι ότι ποτέ στην καριέρα τους δεν έπεσαν κάτω από την τελειότητα.
Προσωπικά για μένα το “War master” είναι ο πλέον κομβικός δίσκος των BOLT THROWER καθώς εδώ οι Βρετανοί βρίσκουν την μουσική τους ταυτότητα και χαράσσουν το δικό τους μονοπάτι προς την δόξα σπέρνοντας παράλληλα τον όλεθρο, χωρίς συμβιβασμούς. Δίσκος απαραίτητος, όπως άλλωστε και όλη η δισκογραφία τους και όσοι αδυνατούν ακόμα να το κατανοήσουν αυτό, η επίσκεψη στον ΩΡΛ κρίνεται επιβεβλημένη. Απλά, λιτά, ξεκάθαρα.
Did you know that:
- Το εξώφυλλο του δίσκου είναι το δεύτερο (μετά αυτού του “Realm of chaos”) και τελευταίο, που βασίζεται στο δημοφιλές RPG παιχνίδι Warhammer , από όπου ως γνωστόν, η μπάντα εμπνεύστηκε το όνομα της.
- Ήταν ο τελευταίος δίσκος που ηχογραφήθηκε στα Slaughterhouse studios, καθώς σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων ο χώρος καταστράφηκε ολοσχερώς από φωτιά.
- Οι προσεκτικοί ακροατές θα διαπιστώσουν ότι το εναρκτήριο riff του “Cenotaph” είναι αυτό που κλείνει το κομμάτι “World eater” από το προηγούμενο άλμπουμ τους, συνδέοντας θεματικά τα δύο κομμάτια μεταξύ τους και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και σε πιο μεταγενέστερες δουλειές τους. Πιο συγκεκριμένα το ίδιο riff ακούγεται στο “Embers” από το “The IV Crusade”, στο “Powder burns” από το “Mercenary” και στο “The killchain” από το “Those once loyal”.
- Η επανέκδοση του δίσκου σε CD περιέχει ένα επιπλέον κομμάτι , το “Destructive infinity”, όχι άγνωστο στους οπαδούς, καθώς είχε συμπεριληφθεί στο EP “Cenotaph”.
Θοδωρής Κλώνης
