A Day To Remember… 03/09 [DEATH ANGEL]

0
264












ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Relentless retribution” – DEATH ANGEL

ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010

ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Joe Suecof

ΣΥΝΘΕΣΗ:
Mark Osegueda – φωνητικά

Rob Cavestany – κιθάρα και φωνητικά

Τed Aguilar – κιθάρα

Damien Sisson – μπάσο

Will Carroll – τύμπανα

 

Το 2010 που κυκλοφόρησε αυτή η δουλειά, έμελλε να είναι η χρονιά που οι Αμερικάνοι θα παρουσίαζαν και πάλι διαφορετικά μέλη, όμως η πεντάδα θα έδενε περισσότερο από ποτέ, δημιουργώντας την ομάδα που θα έβγαζε τέσσερεις (και σύντομα πέντε) συνεχόμενους δίσκους για πρώτη φορά στην ιστορία της. Βέβαια οι DEATH ANGEL ήταν επαναστάτες εξ αρχής και όταν το 1982 έθεταν τις βάσεις τους, αυτές θα ήταν με 5 ξαδέρφια, με ρίζες από τις Φιλιππίνες. Κάτι πρωτόγνωρο από άποψη κουλτούρας, που βέβαια επηρέασε την μουσική τους. Ακόμα και η πορεία τους ήταν ιδιαίτερη όμως. Ταινίες, δίσκοι, περιοδείες, βίντεο, ατυχίες και ατυχήματα, πολυεθνικές εταιρίες και χαμένες ευκαιρίες, τους οδήγησαν στην διάλυση, το 1991 μετά από 3 δίσκους σε 4 χρόνια.

 

Η σχέση ήταν εξ αίματος και δεν έσβησε ποτέ. Έτσι η επιστροφή σε μια νέα δεκαετία, συνδυάστηκε με δύο άλμπουμ που κρατούσαν την αγάπη για το thrash, αλλά ταυτόχρονα παρουσίαζαν τους DEATH ANGEL εκσυγχρονισμένους. Το “The art of dying” (2004) “Killing season” (2008) ήταν οι πρώτες κυκλοφορίες με τον κιθαρίστα Ted Aguilar στην θέση του Gus Pepa, μια αλλαγή που έσπασε τον δεσμό αίματος στις τάξεις τους, όμως σίγουρα προσέδωσε μια νέα ώθηση.

 

Το “Relentless retribution” ήταν η πάσα στην αυγή μιας νέας δεκαετίας, που θα ήταν η πιο παραγωγική τους και σίγουρα η πιο σταθερή, με μια σειρά από μοντέρνους κι επιθετικούς δίσκους. Από το πρώτο ριφ του δίσκου, στο “Relentless revolution” γίνεται κατανοητή η αισθητική στο παίξιμο του Rob Cavestany, που συνδυάζει τον επιθετικό χαρακτήρα με κλασική τεχνοτροπία. Αν αναζητείτε επιρροές, τότε σίγουρα θα αναφωνήσετε τα ονόματα όλων των μεγάλων από το Bay Area του San Francisco, απ’ όπου προέρχονται και οι DEATH ANGEL, όμως όσο δικαιούνται άλλοι μια αναφορά εδώ, τόσο δικαιούνται και οι ίδιοι αναγνώριση για το ανανεωμένο και σύγχρονο πρόσωπο που παρουσιάζουν στο “Relentless…”.

Για πρώτη φορά ο Jason Suecof θα αναλάβει την (συμ)παραγωγή, έχοντας επιλεγεί για την δουλειά που είχε ήδη κάνει στους TRIVIUM, THE BLACK DAHLIA MURDER, DEVILDRIVER, CHIMAIRA, AUGUST BURNS RED και τόσους άλλους ανερχόμενους καλλιτέχνες. Το στοίχημα τους βγαίνει, αφού οι συνθέσεις τους καταφέρνουν να ηχούν φρέσκες και μοντέρνες, ακόμα κι όταν είναι έντονα κλασικές (όπως το “This hate” που θυμίζει πολύ SLAYER). Δεν υπάρχει άσχημο κομμάτι στο άλμπουμ, το οποίο ντύθηκε με ένα χρυσοκόκκινο εξώφυλλο, που ξεκινά μια σχέση με τους λύκους που έμελλε να συνεχίσει.

 

Αξίζει να σημειώσουμε την ανάμιξη του Cavestany στο μικρόφωνο, καθώς αναλαμβάνει να εμπλουτίσει τα τραγούδια στα πιο μελωδικά μέρη με την δική του φωνή, όπως στο αντικοφορμιστικό “Opponents at sides”. Αντί βέβαια του Mark Osegueda, ο οποίος για μένα είναι ο πιο άρτιος τραγουδιστής ανάμεσα σε όλους τους συνοδοιπόρους τους. Το πάθος του, και η χροιά της φωνής, του επιτρέπουν να εξωτερικεύει αγριάδα, διακρίνοντας όμως τις λέξεις που φτύνει φωνάζοντας. Το “Relentless retribution” είναι το τρίτο τους ντεμπούτο, αφού το “The ultra-violence” τους πρωτο-σύστησε, το “The art of dying” τους επανάφερε στο προσκήνιο, αλλά αυτό τους παρουσιάζει τόσο ανανεωμένους, με στρατηγική και πλάνο λες και είναι άλλη μπάντα. Δεν μπορούμε να παραλείψουμε την συνεισφορά του ρυθμικού διδύμου των Damien Sisson στο μπάσο και Will Carroll στα τύμπανα. Έχω ξαναγράψει πόσο πιστεύω πως βοήθησαν στο να εκσυγχρονιστεί ο ήχος των DEATH ANGEL αλλά και στο να παίξουν πιο επιθετικά.

 

“Relentless revolution”, “Claws in so deep”, “Truce”, “I chose the sky”, “River of rapture” και δεν συμμαζεύεται αυτό το άλμπουμ!

 

Did you know that:

• Ο Will Carroll είχε παίξει για 3 χρόνια στους VICIOUS RUMORS, αν και δεν ηχογράφησε μαζί τους, ενώ έπαιζε με τον Damien Sisson στους SCARECROW.

• Υπάρχει μια συμμετοχή από το πασίγνωστο δίδυμο των RODRIGO Y GABRIELA στο “Claws in so deep”. Οι Μεξικάνοι είναι παγκόσμια αναγνωρισμένοι για το υπέροχο στυλ τους και τα τραγούδια τους, αριθμούν πωλήσεις εκατομμυρίων αντιτύπων.

 

Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης