ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Last look at Eden” – EUROPE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: earMUSIC
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tobias Lindell, EUROPE
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joey Tempest
Κιθάρες – John Norum
Μπάσο – John Leven
Πλήκτρα – Mic Michaeli
Ντραμς – Ian Haugland
Οι EUROPE ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά στη μουσική σκηνή όταν ανακοίνωσαν την επανένωση τους το 2003. Θα μπορούσαν οι Σουηδοί rockers να επανέλθουν δυναμικά σε μια σκηνή που αναμφίβολα είχε εξελιχθεί από το 1992 όταν και αποφάσισαν να το … “διαλύσουν”;
Το “Start from the dark”, αν και ξένισε τους φίλους του συγκροτήματος, ήταν ένας στιβαρός δίσκος που έδειξε ότι το έχουν. Το “Secret society” που ακολούθησε απέδειξε ότι όχι απλά το έχουν, αλλά ότι μπορούν να πειραματιστούν με τον ήχο χωρίς άγχος και χωρίς να τους κυνηγάνε managers και δισκογραφικές κάνοντας κυριολεκτικά ότι γούσταραν.
Ο πήχης είχε ανέβει ψηλά όταν το 2009 κυκλοφορούν το “Last look at Eden”. Kάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι οι παλιές αγάπες δεν πάνε στον παράδεισο γιατί, πολύ απλά, είναι ακόμη στην γη, με σάρκα και οστά και λέγονται EUROPE. Ο δίσκος είναι ίσως ο πιο ισορροπημένος που έχουν βγάλει οι EUROPE μετά το reunion καθώς έχει στοιχεία από το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον (σε ότι αφορά τις δισκογραφικές τους δουλειές που ακολούθησαν) περιέχοντας τραγούδια που κυριολεκτικά σε αφήνουν με το στόμα ανοικτό. Σίγουρα, τέλειος δεν είναι, υπάρχουν και κάποια τραγούδια από τα 11 συνολικά που δικαίως μπορείς να τους βάλεις την ταμπέλα του “filler”, υπάρχουν όμως και κάποια που μπορείς να τα χαρακτηρίσεις και ως από τα καλύτερα του συγκροτήματος. Ειδικά το “No stone unturned” είναι ένας επικών διαστάσεων μουσικός ύμνος και δικαίωση για το συγκρότημα σε ότι αφορά τον χαρακτήρα του και την πορεία του στην μουσική σκηνή. Δέκα χρόνια μετά και τα συναισθήματα που βγαίνουν από την ακρόαση του συγκεκριμένου τραγουδιού είναι ακόμη μοναδικά. Βέβαια, να μην αδικήσω και άλλες τραγουδάρες όπως το “The beast”, ένα από τα πιο heavy κομμάτια των EUROPE, το ομώνυμο “Last look at Eden”, τις εξαιρετικές μπαλάντες “New love in town” και “In my time”, αλλά και κάποια καθαρόαιμα hard rock κομμάτια όπως τα “Gonna get ready” και “Run with the angels”.
Εν κατακλείδι, το “Last look at Eden” είναι ένας διαχρονικός δίσκος, απόλυτα ισορροπημένος σε ότι αφορά τον ήχο του συγκροτήματος. Θεωρώ πως είναι κομβικός καθώς οι EUROPE, κατανοώντας πως μουσικά μας έδωσαν ότι καλύτερο είχαν στην μοντέρνα τους εκδοχή, επέλεξαν στη συνέχεια να κινηθούν σε πιο κλασσικά μονοπάτια με επιρροές κυρίως από τα συγκροτήματα με τα οποία μεγάλωσαν την δεκαετία του ’70. Αναμφίβολα έχει μια ξεχωριστή θέση τόσο στην ιστορία των EUROPE όσο και στην καρδιά των φίλων του συγκροτήματος.
Did you know that:
– Το πρώτο τραγούδι από τον δίσκο που έπαιξε το συγκρότημα live, πριν την κυκλοφορία του, ήταν το “Mojito girl” και οι αντιδράσεις των fans δεν ήταν ιδιαίτερα θερμές. Δικαιολογημένα θα έλεγα καθώς είναι και ο πιο … αδύναμος κρίκος του LLAE. Οι γνώμη των φίλων του συγκροτήματος αντιστράφηκε όταν το πρώτο single “Last look at Eden” έκανε πρεμιέρα.
– Το εξώφυλλο του δίσκου προκάλεσε πολλά αρνητικά σχόλια από τον γυναικείο
πληθυσμό στο επίσημο forum του συγκροτήματος. Αυτό το “περίεργο πράγμα” στο εξώφυλλο, (παρ)ερμηνεύτηκε ως κάτι που παραπέμπει σε γυναικεία γεννητικά όργανα με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετές γκρίνιες.
– Μπορεί ο μπασίστας John Leven να μην έχει μεγάλη συνεισφορά στο γράψιμο των τραγουδιών των EUROPE, εντούτοις το “The beast”, ένα τραγούδι που αγαπήθηκε πολύ από τους fans, είναι δική του σύνθεση. Μπορείς να το πεις και “η εκδίκηση του μπασίστα”.
– To ομώνυμο τραγούδι και πρώτο single του δίσκου είναι το αγαπημένο του John Norum από την μετά-reunion εποχή.
Νίκος Ανδρέου
Βρήκαμε τον πληκτρά των EUROPE, Mic Michaeli, ο οποίος μας είπε δύο κουβέντες για τον δίσκο αυτόν:
«Περάσαμε πολύ ωραία δημιουργώντας το “Last look at Eden” και δουλεύοντας μ’ έναν παραγωγό που είχε κάποιες πολύ περίεργες ιδέες υπόψη του. Ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζουν στο άλμπουμ αυτό, είναι ότι χρησιμοποιήσαμε συμφωνική ορχήστρα σε κάποια τραγούδια. Αφού κάναμε την παραγωγή του προηγούμενου δίσκο, του “Secret society”, μόνοι μας, τουλάχιστον εγώ και ο Joey Tempest, νιώθαμε εντελώς καμένοι. Οπότε, για το “Last look at Eden”, αποφασίσαμε να πάρουμε έναν «πραγματικό» παραγωγό. Είχαμε ακούσει για έναν γεράκο, τον Tobias Lindell, ο οποίος εκείνη την περίοδο δούλευε σ’ ένα στούντιο στο Γκέτεμποργκ και του ζητήσαμε να μας βοηθήσει στην παραγωγή. Τη δεύτερη κιόλας μέρα είχε την πρότασή του:
– Πρέπει να έχουμε συμφωνική ορχήστρα να παίξει στον δίσκο!
– Τι; Πως; Πως θα βάλουμε 90 μουσικούς μέσα στο στούντιο; Άσε που αυτοί χρειάζονται παρτιτούρες και δεν έχουμε ιδέα πώς να κάνουμε κάτι τέτοιο…
– Μην ανησυχείτε. Ξέρω έναν τύπο που μπορεί να γράψει παρτιτούρες και θα πάμε στην Τσεχία να ηχογραφήσουμε την ορχήστρα σ’ έναν συναυλιακό χώρο…
– Οκ…
Οπότε, έκανα τις ενορχηστρώσεις στα πλήκτρα, τις ηχογράφησα και τις έδωσα στον τύπο που έκανε τις παρτιτούρες, ο οποίος όχι μόνο έκανε σπουδαία δουλειά στο να γράψει τις σωστές νότες, αλλά είχε και μερικές πολύ ωραίες ιδέες για ενορχηστρώσεις.
Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω το συναίσθημα που είχα με τον Joey, όταν κάτσαμε στη συναυλιακή αίθουσα και ακούσαμε την 90-μελή ορχήστρα να παίζει τις συνθέσεις μας…
