ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Cross the styx” – SINISTER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Βlast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Alex Krull, Mathias Röderer, Falk Gruber
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Mike van Mastrigt
Drums – Aad Kloosterwaard
Κιθάρες – Andre Tolhuizen
Κιθάρες, μπάσο – Ron van de Polder
Το σημερινό κείμενο – ταξίδι, ξεκινάει στην Νότια Ολλανδία. Μεταφερόμαστε νοερά στο Rotterdam, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας, γνωστή στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους για την ποδοσφαιρική ομάδα της Feyenoord. Σε μια μικρότερη περιοχή εντός αυτής, που λέγεται Schiedam, 4 τύποι θα ξεκινήσουν το μουσικό τους όνειρο, κινούμενοι στον ακραίο ήχο. Λόγος γίνεται βεβαίως-βεβαίως για τους τεράστιους SINISTER. Μια εκ των σπουδαιότερων μπαντών της Ολλανδικής σχολής του death metal. Το ημερολόγιο γράφει 1988, η μπάντα έχει ιδρυθεί, και ετοιμάζει το πρώτο της υλικό. Στην αρχή, θα συμμετάσχει σε συλλογές. Την Γερμανική “Extreme noise – the dead walk!” με το “Spiritual immolation”. Σημειώνεται ότι σε αυτή θα δούμε πολλές “μούρες” του Ευρωπαϊκού ακραίου ήχου στα πρώτα τους βήματα (ενδεικτικά αναφέρονται οι LOUDBLAST, CADAVER, XYSMA, DEAD HEAD, ASSORTED HEAP, EDGE OF SANITY, CARNAGE και τέλος οι SEPTIC BROILER – θα τους μάθουμε αργότερα ως DARK TRANQUILLITY). Θα ακολουθήσει η συμμετοχή στο split “Where is your God now?” το 1990 με τους συμπατριώτες τους ACROSTICHON, GOREFEST (“Mindloss” – ατελείωτος πόνος!), DEAD HEAD (“The feast begins at dawn” – φόνος εν βρασμώ!) και DISFIGURE. Θα ακολουθήσει ένα split με τους death/thrashers MONASTERY (“Ripping terror” διάολε, και τα μυαλά πονάνε!).
Την ίδια χρονιά, θα βγουν τα demos “Perpetual damnation” (1990), “Putrefying remains / Spiritual immolation” (1990). To “Sacramental carnage” και το ομώνυμο EP το 1991 έχοντας κυκλοφορήσει από ανεξάρτητες μικρές εταιρίες, τραβάνε τη προσοχή της Nuclear Blast. Έτσι, οι SINISTER, υπογράφουν στον μέλλοντα (τότε) Γερμανικό κολοσσό, και κυκλοφορούν, τη Πρωτοχρονιά του έτους 1992, το “Cross the styx”. Εδώ μιλάμε για ένα από τα καλύτερα Ευρωπαϊκά death metal ντεμπούτα, γενικά, όχι μόνο στα πλαίσια της Ολλανδίας. Από την εισαγωγή του “Carnificina scelesta”, ο ακροατής μπαίνει στο κλίμα. Κραυγές από έναν άλλο κόσμο, από ανθρώπους που είναι αλυσοδεμένοι στα έγκατα του, για πάντα! Και εκεί που ήδη έχει ψαρώσει…πάρε το “Perennial mourning” που σου εξηγεί τι συμβαίνει εδώ μέσα “Bodily resignation, enter the ancient spheres, dimension beyond all dreams, where time is forsaken”. Η ΖΩΗ, Η ΖΩΗ ΕΔΩΩΩ ΤΕΛΕΙΩΩΩΩΝΕΙ…καλά, καλά σκάω, πίσω στο θέμα μας! Τα φωνητικά του Mike van Mastrigt καταπίνουν πλανήτες, και διαλύουν τα πάντα στο πέρασμα τους, προτού έρθει η μπάντα και σαρώσει ό,τι είχε τη τύχη να μείνει όρθιο! Ο Aad Kloosterwaard, οδηγεί τη μπάντα με τους υπερηχητικούς, φρενήρεις ρυθμούς του, και θέτει τα θεμέλια για ένα τουλάχιστον εκρηκτικό αποτέλεσμα, που ακόμα και Αμερικάνικες μπάντες, θα ζήλευαν!
Κοψίματα για σεμινάριο, που ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, και κόντρα κοψίματα σε σεμινάριο δυναμικών και συνθετικής αρτιότητας/κλάσης. Τα πόσα demo και οι πόσες ηχογραφήσεις, έκαναν τη μπάντα πιο έτοιμη από ποτέ να μοιράσει θάνατο. Εδώ βλέπεις, δεν έχουμε το ντεμπούτο μιας μπάντας που ψάχνει τα βήματα της. Σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαρραλέα, με πλήρη προσήλωση, με δυνατούς στόχους και τρόπο για να τους πετύχουν. Οι τύποι εδώ, δεν μασάνε, μπαίνουν στο γήπεδο ως άλλη Εθνική Ολλανδίας και μοιράζουν τεσσάρες προς πάσα κατεύθυνση, σε συνδυασμό με θέαμα στο φιλοθεάμον κοινό! Κι όποιος δε θέλει, ΜΑΤΣΑΚΩΝΙ. Το οποίο, βρίσκεται σε αφθονία στα υπέροχα “Sacramental carnage” (στου παιδιού μου τη χαρά…έσφαξα ένα κόκορα!). Η καταπληκτική αρμονία στην εισαγωγή του “Doomed” κατεβάζει τα γκάζια, κλείνοντας το μάτι στο Αμερικάνικο thrash αλλά και death metal, με την ανάπτυξη του, με τα riff-ο-κατεβάσματα να κάνουν εγκέφαλους να ματώνουν! Όταν η μπάντα ρίχνει τις ταχύτητες, επίσης, δεν ακούγεται ανιαρή ή βαρετή, αλλά ίσα – ίσα, ΤΟΤΕ είναι που έχει το χώρο να σου δείξει ακόμα παραπάνω πράγματα! Ομοίως και στη πρώτη ακουστική εισαγωγή του δίσκου, το “Spiritual immolation” που επίσης, όπως και το προηγούμενο του κομμάτι, δείχνουν τη ποικιλία αυτής της μπάντας, όταν παίζει με τις αντιθέσεις.
Το δε ομώνυμο σε βάζει να διαβείς τα ορμητικά νερά του Στύγιου ποταμού, με το ρεφρέν να χαρακτηρίζεται από τη βαναυσότητα του, με τις ομοβροντίες του Kloosterwaard να διπλώνουν τους σβέρκους. Με riff-άρες όπως του δίλεπτου σφαγείου “Corridors to the abyss” και του σαρωτικού “Putrefying remains” (στάχτη και μπούρμπερη λέμε!), η διαδρομή γίνεται πολλές φορές πιο δυσάρεστη για το σώμα σου, που προσπαθεί να αντέξει εις μάτην τα χτυπήματα που δέχεται απανωτά από τους Ολλανδούς μακελάρηδες. Με τα τελικά εξ αυτών, να έρχονται σε δύο χρόνους. Σε πρώτο χρόνο, με το “Epoch of denial” ένα κομμάτι ηχητικό αντίστοιχο του μπετόν αρμέ, παρά τα λυσσασμένα του ξεσπάσματα, με πολύ όμορφα μελωδικά solos. Διάολε, μέχρι και πλήκτρα ακούμε για μερικά δεύτερα! Σε δεύτερο χρόνο, με το φονικό “Perpetual damnation” (καταραμένος αιώνια να το λατρεύω…αχ!), σε συνδυασμό με το outro του δίσκου, που ρίχνουν τίτλους τέλους στο μαρτύριο των αλάτων του σβέρκου και των λοιπών μερών του σώματος σου. Εκτός αν κάνεις το μοιραίο λάθος, να ξαναπατήσεις play!
30 χρόνια πέρασαν από τότε, οι SINISTER, έχουν κερδίσει επάξια τη θέση τους ανάμεσα στις πλέον σταθερές, συνεπείς και ποιοτικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού μα και παγκόσμιου death metal. Η δισκογραφία τους, έχει ελάχιστα σκαμπανεβάσματα, μόλις μια διάλυση, για την αλλαγή του Aad από drums σε τραγουδιστή, και πολλές πολύ καλές έως συγκλονιστικές στιγμές για όλο το είδος. Ο δίσκος αυτός θα τους βγάλει στο δρόμο, δίπλα σε CANNIBAL CORPSE και CYNIC (ωχ αμάν αμάν….), στην περίφημη “Bleeding across north america tour”, ανεβάζοντας το στάτους τους σε υψηλά επίπεδα. Και αυτή ήταν μόνο η αρχή…
Did you know that?
– Ο συμπαραγωγός Mathias Röderer, παίζει τα lead στο “Carnificina scelesta”, ο Patrick Bolliger στο “Perennial mourning” και φυσικά ο πασίγνωστος Alex Krull, κάνει δεύτερα φωνητικά στο “Sacramental carnage”. Αποτελεί επίσης, και τη μοναδική φορά που θα συνεργαστούν με τον Alex Krull.
– Alex Krull. Ιστορικό όνομα του Ευρωπαϊκού ήχου, συνολικά. Παραγωγός και ιδιοκτήτης των περίφημων Mastersound studio στην Στουτγάρδη, πέρα από τραγουδιστής τόσο των ATROCITY, όσο και των LEAVES’ EYES. Τις παραγωγές του εμπιστεύτηκαν, ή εν γένει συνεργάστηκαν μαζί του, μεταξύ άλλων οι ANVIL, BELPHEGOR, CRADLE OF FIILTH, DARK FORTRESS, END OF GREEN, OBSCURA, SOLITUDE AETURNUS και WHIPLASH.
– Πολλές και διάφορες οι επανεκδόσεις του: της Nuclear Blast αγκαζέ με το “Diabolical summoning”, της Metal Mind σε digipak με δύο bonus live κομμάτια (“Barbaric order”, “Enslave the weak”) και η πιο πρόσφατη της Cosmic Key Creations, με το 12σέλιδο booklet.
Γιάννης Σαββίδης
