ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Pure holocaust” – IMMORTAL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΙΑ: Osmose Productions
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Eirik (Pytten) Hundvin
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Abbath Doom Occulta – Φωνητικά, μπάσο, τύμπανα
Demonaz Doom Occulta – Κιθάρες
Τα παλαβά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Νορβηγία στις αρχές των ‘90s, ανάμεσα κυρίως στα μέλη των MAYHEM αλλά και με τη συμμετοχή μελών από άλλα συγκροτήματα σε βίαια περιστατικά, έδωσαν στο δεύτερο κύμα του Black Metal μία ώθηση, προερχόμενη όμως από όλους τους λάθους λόγους, κυρίως και για τον πολύ κόσμο, καθόλου μουσικούς. Αυτό το οποίο πραγματικά απασχολούσε τον κόσμο, τα media και κάποιους «οπαδούς» ήταν το attitude, το corpse paint, τα παράξενα εμβλήματα, το κάψιμο Ναών. Μέσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό, η μουσική περνούσε δυστυχώς σε τελείως δεύτερη μοίρα.
Μέσα από τις κυριολεκτικές στάχτες όλων των παραπάνω, πολλά άλμπουμ κοσμήματα, τιμητές του ιδιώματος και πηγές έμπνευσης και επιρροής μέχρι και σήμερα, τελικά ήταν αυτά τα οποία έπιασαν από το χέρι και οδήγησαν το Black Metal να είναι ένα πλήρως εξελισσόμενο παρακλάδι του γενικότερου μεταλλικού χώρου μέχρι και σήμερα. Άλμπουμ όπως τα “In the nightside eclipse” των EMPEROR, “A blaze in the northern sky” των DARKTHRONE, “Dark medieval times” των SATYRICON, ήταν μερικά από αυτά, που παρά την τρέλα, η έμπνευσή τους ήταν τέτοια που κατέστησαν αιώνια. Ανάμεσα σε αυτά, δεν θα μπορούσε παρά να βρίσκεται και το τρομερό από κάθε άποψη “Pure holocaust” των IMMORTAL, που φέτος έκλεισε αισίως τα τριάντα χρόνια παγωνιάς του.
Παγερό, ταχύτατο, φέρνοντας τον χειμώνα μαζί του ανεξαρτήτως εποχής που θα γυρίσει στο πικ-απ, το “Pure holocaust” είναι ένα αψεγάδιαστο δείγμα ατόφιου Νορβηγικού Black Metal, πριν την στροφή των IMMORTAL σε διαφορετικά (και καθ’ όλα ευπρόσδεκτα μονοπάτια), από το “At the heart of winter” και εξής.
Ο Grim πιστώνεται για τα τύμπανα στο άλμπουμ και εμφανίζεται στο εξώφυλλο, ωστόσο, ο Abbath έχει αναλάβει για πρώτη φορά και τα τύμπανα, εκτός του μπάσου και των φωνητικών ενώ ο Demonaz βρίσκεται σε τεράστια δημιουργικά κέφια, με αποτέλεσμα να εξαπολύει riff και κεραυνούς παντού. Το δεύτερο άλμπουμ των IMMORTAL, μέχρι και σήμερα διεκδικεί πολύ δίκαια τον τίτλο μία από τις καλύτερες δουλειές του συγκροτήματος. Η αποχώρηση του drummer του πρώτου τους άλμπουμ Armagedda δε, φαίνεται να έχει αφήσει ανεπηρέαστο σε κάθε επίπεδο την μπάντα, η οποία σπέρνει όλεθρο σε κάθε ένα από τα οκτώ τραγούδια του άλμπουμ. Αν αυτό το κείμενο δεν ήταν Somewhere Back In Time, αλλά Worst to Best, κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελούνταν από οκτώ νούμερο ένα κομμάτια.
Οι παραγωγές για τα Black Metal άλμπουμ της εποχής, έπρεπε να είναι βορβορώδεις. Το “Pure holocaust” από την μεριά του, είναι ένας από τους καλύτερους lo-fi Black Metal δίσκους που θα ακούσετε ποτέ. Οι υπερβολικά παραμορφωμένες κιθάρες, τα lo-fi τύμπανα και φυσικά οι πρώιμες κραυγές του Abbath, ακούγονται εκπληκτικά καθαρά, δεδομένης της παραγωγής τους. Το “Pure holocaust” είναι για τις χειμερινές καταιγίδες. Είναι για τα παγωμένα χέρσα εδάφη του Βορρά. Μιλάει για το κρύο, το κακό, την παγωμένη φύση. Το μπαράζ των συνεχών μουσικών επιθέσεων που δεν σταματά ποτέ, δημιουργεί ένα πραγματικά ζοφερό κλασικό στο Black Metal άλμπουμ.
Αν έναν δίσκο θα έπρεπε να παρουσιάσουμε σαν το απαύγασμα του μαυρομεταλλικού είδους της εποχής (και όχι μόνο), οι προτάσεις θα ήταν συγκεκριμένες και η επιλογή σίγουρα θα ήταν δύσκολη. Αυτός ο δίσκος όμως, θα ήταν σίγουρα μέσα σε αυτές και κατά πάσα πιθανότητα, από πολλούς, θα αποτελούσε το απόλυτο δείγμα του «τι εστί Νορβηγικό Black Metal» τελικά.
Φανούρης Εξηνταβελόνης
