ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Objection overruled” – ACCEPT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: RCA
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: ACCEPT
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Udo Dirkschneider
Κιθάρα – Wolf Hoffmann
Μπάσo – Peter Baltes
Drums – Stefan Kaufmann
Σοκ μεγατόνων! Βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1993 και το παραδοσιακό heavy metal διανύει ουσιαστικά τον πρώτο χρόνο της δύσκολης διαδρομής του όπου το grunge και ο εναλλακτικός ήχος έχουν πάρει τα ηνία καθηλώνοντας εμπορικά το hard rock και το heavy metal. Λίγους μήνες νωρίτερα έχουν γίνει γνωστά τα νέα της επανασύνδεσης των ACCEPT αν και δεν ήταν ακόμη σαφές αν θα συμμετέχει σε αυτό ο Jorg Fisher. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Hoffmann μας έλεγε ότι απλούστατα δεν μπορούσαν να εντοπίσουν τα ίχνη του εκκεντρικού κιθαρίστα κάτι που επιβεβαίωσε και ο Udo. Δεν σας κρύβω ότι όταν πήρα στα χέρια μου το δίσκο και πρόσεξα ότι ο Hoffmann ήταν ο μοναδικός κιθαρίστας, είχα τις επιφυλάξεις μου καθώς οι ACCEPT φημίζονταν πάντα για τη διπλή κιθαριστική επίθεση τους. Κάθε αμφιβολία, όμως, διαλύθηκε με την είσοδο του CD στο στερεοφωνικό…
Σοκ μεγατόνων, μέρος δεύτερο! Και αν το σοκ της επανασύνδεσης ήταν μεγάλο, το πραγματικό σοκ ήλθε με την ακρόαση του δίσκου! Από τις πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού και την καταιγιστική συνέχεια με τα “I don’t wanna be like you”, “Protectors of terror” και “Slaves to metal”, καταλάβαινες αμέσως δύο πράγματα: α) οι Γερμανοί είχαν επιστρέψει για τα καλά με άγριες διαθέσεις και β) μας είχαν λείψει πάρα πολύ αφού είχαν περάσει 7 ολόκληρα χρόνια (μία αιωνιότητα τότε) χωρίς τον Στρατηγό πίσω από το μικρόφωνο. Ο κλασικός ήχος των ACCEPT ξεχυνόταν σε όλο του το μεγαλείο από τα ηχεία του στερεοφωνικού ενώ ο Hoffmann κάλυπτε και με το παραπάνω το κενό του Fischer αναλαμβάνοντας όλες τις κιθάρες. Ναι, σίγουρα, το “Objection overruled” έβγαζε πιο ξεκάθαρα τις επιρροές από AC/DC (ειδικά σε κομμάτια σαν το “Donation” και το “Bulletproof”) αλλά αυτό γινόταν με έναν πολύ έξυπνο τρόπο και πάντα μέσα από το φίλτρο των ACCEPT. Η χημεία μεταξύ των τεσσάρων μουσικών ήταν ολοφάνερη και αισθανόσουν ότι δεν είχε περάσει ούτε μία μέρα από το “Russian Roulette” ενώ ακόμη και ο πιο σκληροπυρηνικός οπαδός της μπάντας δεν γινόταν να μείνει ασυγκίνητος από την απίστευτη μπαλάντα “Amamos la vida” που για τον γράφοντα αποτελεί όχι μόνο την κορυφαία στιγμή του δίσκου αλλά ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν συνθέσει ποτέ οι ACCEPT!
Για πολλά χρόνια, το “Objection overruled” περνούσε κάπως απαρατήρητο από τα ραντάρ των οπαδών της μπάντας. Όχι ότι δεν έχαιρε εκτιμήσεως ή κάτι τέτοιο αλλά διότι ήταν σαν ένα ξεκάρφωτο άλμπουμ ανάμεσα στα κλασικά άλμπουμ των 80s και στις …παράταιρες ηχητικές παρεμβάσεις των “Death row” και “Predator”. Ευτυχώς, όμως, και οι ίδιοι οι ACCEPT το έχουν επαναφέρει κάπως στο προσκήνιο παίζοντας ορισμένα τραγούδια του δίσκου στις τελευταίες περιοδείες τους με τον Tornillo πίσω από το μικρόφωνο. Όπως και να έχει, πάντως, το “Objection overruled” δεν είναι μονάχα ένας εξαιρετικός δίσκος-επιστροφή για τους Γερμανούς (και το heavy metal γενικότερα) αλλά ένας ΚΛΑΣΙΚΟ άλμπουμ το οποίο στέκεται επάξια δίπλα στα “Metal heart”, “Breaker”, “Restless and wild” κτλ.
Did you know that:
- Στην περιοδεία για την προώθηση του “Objection overruled” οι ACCEPT έπαιξαν για πρώτη φορά στη χώρα μας στο θρυλικό Ρόδον Club.
- Ο Hoffmann ασχολείται επαγγελματικά εδώ και πολλά χρόνια με τη φωτογραφία. Το εξώφυλλο του δίσκου με τα δεμένα χρόνια είναι δική του ιδέα και η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον ίδιο.
- Στην ιαπωνική έκδοση του δίσκου υπάρχει σαν bonus track το “Rich and famous” το οποίο βέβαια ήταν διαθέσιμο και στο CD single του “All or nothing”.
Σάκης Νίκας
