ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Vinyl confessions” – KANSAS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 1982
ΕΤΑΙΡΙΑ – Epic
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – KANSAS, Ken Scott
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
John Elefante – φωνητικά, πλήκτρα
Kerry Livgren – κιθάρα, πλήκτρα
Robby Steinhardt – Βιολί, φωνητικά
Rich Williams – κιθάρα
Dave Hope – μπάσο
Phil Ehart – τύμπανα
Όσοι έχουν διαβάσει κείμενα μου, ξέρετε πως συχνά καλούμαι να γράψω για μπάντες του ευρύτερου prog rock/metal χώρου. Σήμερα ωστόσο θα μοιραστώ μερικές σκέψεις και ιστορικά γεγονότα που αφορούν τα σαράντα χρόνια από ένα άλμπουμ που μόνο prog δεν το λες. Ο λόγος για το “Vinyl confessions” των βετεράνων KANSAS, το οποίο ολοκλήρωσε τη στροφή προς το AOR που άρχισε με τον προκάτοχό του, το “Audio-visions” του 1980. Για όσους οι KANSAS ήταν και είναι ακόμα τα classic rock άσματα “Carry on my wayward son” και “Dust in the wind” ή (καλή ώρα), τα δαιδαλώδη και λυρικά 70s prog διαμάντια τους, τότε ο χρόνος σταματά κάπου εδώ (με την επανεκκίνηση να γίνεται στο 2016 με το “The prelude implicit”). Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους. Κατά τη δεκαετία του ‘70, αυτό που λέμε prog έγινε θεσμός με τις πιο ξακουστές βρετανικές μπάντες (YES, ELP, KING CRIMSON και σια), όπως και με τους RUSH στον Καναδά και φυσικά τους KANSAS στις ΗΠΑ. Στα 80s ωστόσο, σύσσωμη η prog κοινότητα αφουγκράστηκε τις νέες τάσεις και άρχισε να προσαρμόζεται προς μια πιο synth pop ή AOR κατεύθυνση, με βάση τους TEARS FOR FEARS ή μπάντες όπως ASIA, JOURNEY και FOREIGNER αντίστοιχα, οδό που ακολούθησαν και οι KANSAS με το “Vinyl confessions”.
Όπως συνέβη με τα περισσότερα prog σχήματα που έκαναν την απότομη μετάβαση στη νέα δεκαετία, προστριβές και συγκρούσεις οδήγησαν σε δραστικές αλλαγές στο line-up των KANSAS, ένα θέμα που θα τους στοιχειώσει στο διηνεκές (οι RUSH ήταν μάλλον η μόνη prog μπάντα που δεν είχε ποτέ θέματα με το line-up τελικά). Εδώ όμως δεν μιλάμε μόνο για διαφωνίες πάνω στην καλλιτεχνική διεύθυνση και νέες τάσεις ή επιρροές στον ήχο και τη σύνθεση, αλλά για μια στροφή 180 μοιρών στο είναι και το φαίνεσθε των KANSAS αφού το 1980 μεταμορφώθηκαν σε μια χριστιανική hard rock μπάντα. Όλο αυτό άρχισε το 1980, κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Monolith”, όταν ο lead κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος Kerry Livgren επαναμυήθηκε στο Χριστιανισμό ως born-again. Πολύ σύντομα, ακολούθησε και ο μπασίστας Dave Hope. Η ανανεωμένη τους αφοσίωση στον χριστιανισμό έγινε ορόσημο για τη μπάντα με το επόμενο τους άλμπουμ “Audio-visions” στο οποίο διαβάζουμε τους υπαινικτικούς στίχους του hit-single “Hold on” να ενθαρρύνουν τον ακροατή να Τον δεχθεί στη ζωή του (σε σχεδόν ολόιδιο ύφος γράφει στίχους και ο επίσης born-again Neal Morse). Αυτό δεν φάνηκε να ενόχλησε κριτικούς και κοινό ωστόσο. Το “Audio-visions” δέχθηκε αρνητικές κριτικές από τον τότε τύπο για την αμήχανη AOR στροφή της μπάντας κι όχι τόσο για το Christian hard rock προφίλ τους. Το πρώτο άλμπουμ της μπάντας στα 80s κέρδισε νέους οπαδούς από τις επάλξεις των JOURNEY και FOREIGNER όπως και από την ανερχόμενη χριστιανική ροκ σκηνή και την Ευαγγελική Εκκλησία των ΗΠΑ. Η τελευταία μάλιστα, μέσω του περιοδικού του συλλόγου Contemporary Christian Music, θα βαφτίσει (pun intended) το “Vinyl confessions” άλμπουμ της χρονιάς. Πάμε να δούμε τα όσα σχετικά με τον εν λόγω δίσκο.
Το 1981, ύστερα από το “Audio-visions”, ο τραγουδιστής Steve Walsh αποχώρησε βλέποντας τη νέα κατεύθυνση με την οποία διαφωνούσε άρδην. Με το ένα πόδι στην έξοδο ήταν και ο Robby Steinhardt που έφυγε λίγο μετά τη κυκλοφορία του ακόλουθου. Ο αντικαταστάτης του Walsh, John Elefante, έτυχε να είναι επίσης born-again Χριστιανός, ταιριάζοντας έτσι με το καινούργιο προφίλ της μπάντας. Ο δίσκος κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1982 λαμβάνοντας ένα θετικό αντίκρισμα από το κοινό που ανέβασε στα Αμερικάνικα charts το εναρκτήριο “Play the game tonight” στο πρώτο τοπ 20 single των KANSAS από το 1976 και το “Carry on my wayward son”. Το άλμπουμ παίχτηκε πολύ γενικά από τα ραδιόφωνα της Ευαγγελικής Εκκλησίας, πράγμα που σήμανε την ομολογουμένως ξαφνική μεταστροφή μιας πάλαι ποτέ prog μπάντας με πλούσιο στιχουργικό προσκείμενο, σ ένα αμιγώς Christian hard rock συγκρότημα. Ο rock τύπος βέβαια δεν ενθουσιάστηκε με τους γλυκανάλατους στίχους που μιλάνε εν γένει για τον υλισμό της μουσικής βιομηχανίας έναντι μιας πιο υψηλής (κυριολεχτικά και μεταφορικά) πνευματικής όψης που αντιπροσώπευε η Ευαγγελική Εκκλησία και το born-again δόγμα. Πάνω απ’ όλα, οι κριτικοί δεν ενθουσιάστηκαν με τις ομολογουμένως έντονες AOR επιρροές αφού πραγματικά, στο “Vinyl confessions”, οι KANSAS ηχούν σαν μια κόπια των JOURNEY και FOREIGNER…αλλά και πάλι, βρίσκω ακόμα εκείνα τα ψήγματα λυρισμού και μιας πιο prog τεχνοτροπίας στο, κατά τα άλλα, ποιοτικό AOR μιας μπάντας κορυφαίων μουσικών που ότι και να παίξουν, το κάνουν καλά. Αν και σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στα καλύτερα άλμπουμ των τρομερών KANSAS, το “Vinyl confessions” είναι ένας αξιοπρεπής AOR δίσκος που σαράντα χρόνια μετά παραμένει αντιπροσωπευτικός ενός είδους που δεν θα πάψει ποτέ να βρίσκει αντίκρισμα από οπαδούς και μουσικούς (ρωτήστε τον Bjorn Strid και θα καταλάβετε τι εννοώ).
Did you know that:
- Πριν από την τελική επιλογή του Elefante, από οντισιόν πέρασαν και οι Samy Haggar, Doug Pinnick, Ted Neeley.
- Ο Roger Taylor (τύμπανα – QUEEN) βρισκόταν στο στούντιο την ίδια περίοδο με τους KANSAS και έκανε guest φωνητικά στα “Play the game tonight”, “Right away” και “Diamonds and pearls”.
Φίλιππος Φίλης
