ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Into glory ride” – MANOWAR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1983
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Megaforce
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jon Mathias/MANOWAR
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Eric Adams
Κιθάρες – Ross The Boss
Μπάσο – Joey DeMaio
Drums – Scott Columbus
“In the year 1982, the Gods sought to test our steel. Struck down by deceivers whilst our backs were turned, we were left for dead. But in the wake of confusion, the fallen and the faithful did band together, to heal even stronger than before. This was seen by the Gods. For the prophecy of the Sacred King shall be fulfilled. We have risen up anew to drink the wine of vindication!
In the name of one who never faltered: John Robert Currie
We fight to the death. To the last man. To the last breath.
Death to False Metal, Into Glory Ride”
Παρμένο απευθείας από το βιβλιαράκι του “Into glory ride”, αυτό το μικρό λογύδριο, συνοψίζει την αποστολή των MANOWAR, μα και πόσο πίστευαν σε αυτή. Ναι, καλά καταλάβατε. Σήμερα, γυρίζουμε το ρολόι πίσω, 40 ολόκληρα χρόνια, τότε που οι MANOWAR είχαν μόλις κυκλοφορήσει το ντεμπούτο “Battle hymns” (1982) και όδευαν για το δεύτερο. Εάν η πρώτη πλευρά του, ήταν οι πιο rock n roll MANOWAR (με κομμάτια όπως το “Metal daze” και το “Fast taker”), η δεύτερη, άφηνε “υποσχέσεις” με τα συγκλονιστικά “Dark avenger” (με αφήγηση του θρυλικού ηθοποιού Orson Welles) και “Battle hymns”. Αυτοί οι τύποι ήταν φτιαγμένοι να μιλάνε για άλλα πράγματα, όχι για καθημερινά heavy metal θέματα. Επίσης, έμελλε να αλλάξουν σύνθεση, με τον Donnie Hamzik να αντικαθίσταται από τον θρυλικό Scott Columbus, o οποίος εντυπωσίασε με το δυνατό του χτύπημα τον Joey DeMaio. Προς έκπληξη του Scott, κατά δήλωση του, μια και οι προηγούμενες μπάντες που ήταν, του έλεγαν να μη βαράει τόσο δυνατά!
Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι που λέμε! Όπως όμως αναφέρει και το εισαγωγικό χωρίο, υπήρχαν εμπόδια στο δρόμο των MANOWAR. Η EMI/Liberty, αποφάσισε να αφήσει τη μπάντα ξεκρέμαστη. Και όταν ο Bill Aucoin ζήτησε αποζημίωση για μια τόσο άσχημη, αντιεπαγγελματική και απότομη απόφαση, ύψους 100.000 δολαρίων, η εταιρεία απάντησε με 25.000 δολάρια, εκ των οποίων στη μπάντα κατέληξαν μόλις τα μισά. Ευτυχώς με τη βοήθεια φίλων στην EMI μπόρεσαν και βρήκαν τον Jon Mathias για παραγωγή του επόμενου τους δίσκου. Αναφορικά με εταιρεία, βρήκαν την Megaforce, με την οποία υπέγραψαν το συμβόλαιο με το ίδιο τους το αίμα, δείχνοντας έτσι την αφοσίωση τους σε αυτό. Έγιναν έτσι, η πρώτη μπάντα στην ιστορία της εταιρείας, που θα έκανε κάτι τέτοιο. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν, ενώ μέσα σε αυτές, είχαν κάνει και άλλο ένα κομμάτι – συνεργασία με τον Orson Welles.
To θρυλικό “Defender”. Γιατί δεν μπήκε στο δίσκο; Περιορισμοί βινυλίου από χρονικής άποψης. Η ίδια η μπάντα δεν ήθελε να θυσιάσει το υπόλοιπο υλικό για χάρη ενός μόλις κομματιού. Θα μου επιτρέψετε μια προσωπική εκτίμηση: εδώ πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα λάθη στην ιστορία του heavy metal. Και σίγουρα το μεγαλύτερο λάθος στην ιστορία των MANOWAR. Δε διανοούμαι πως κάποιοι τα ακούσανε δίπλα δίπλα, επιλέγοντας εν τέλει το “Warlord” για να ανοίγει το δίσκο! ΟΚ, μου αρέσει και εμένα η rock ‘n’ roll/βρώμικη πλευρά των Αμερικανών, αλλά όχι σε βάρος των επικών στιγμών. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά, άμα μου έλεγαν “Warlord” ή “Defender”, θα πέταγα το “Warlord” σαν b-side σε single με το “Gloves of metal” σαν a-side. Από την άλλη βέβαια, γεννήθηκε το “Defender” single την ίδια χρονιά με το “Gloves of metal” ως b-side. Οπότε ουδέν κακόν αμιγές καλού, υποθέτω…τέλος πάντων πάμε παρακάτω, γιατί ήδη μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.
Στη πρώτη μέρα του Ιουλίου του ’83 το “Into glory ride” κυκλοφορεί και οπλοφορεί. Με ξίφος σαν τον Conan και το μοτίβο “CRUSH YOUR ENEMIES, SEE THEM DRIVEN BEFORE YOU, AND HEAR THE LAMENTATIONS OF THEIR WOMEN” σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, αποτελεί για τους MANOWAR, ότι είναι το “Hell awaits” για τους SLAYER. Ο δίσκος που θεμελίωσε την ταυτότητά τους και τους παρουσίασε στην πλήρη τους δόξα. Πλην του “Warlord” που, πολύ ωραίο κομμάτι γενικότερα μιλώντας, ΑΛΛΑ (όπως προείπαμε) αποτελεί ξεκάθαρη παραφωνία αισθητικά. Ειδικά, όταν το αμέσως επόμενο κομμάτι είναι το (GUARD WELL, THE) “Secrets of steel” όπου νιώθεις τον μέγα Scott Columbus ως μεσαιωνικό σιδερά να σφυρηλατεί ατσάλινα σπαθιά για επικείμενη μάχη. Το κομμένο και ραμμένο για συναυλίες “Gloves of metal” είναι η αμέσως επόμενη “σκηνή”, με τους ήρωες μας, να φοράνε γάντια, να τα παίρνουν όλα και να φεύγουν για τη μάχη.
“Valhalla the gods await me….open wide thy gates embrace me. Great hall of the battle slain with sword in hand.”. Δεν ήταν κανένας έτοιμος γι’ αυτήν την ερμηνεία από τον Eric Adams, που σε στέλνει να περάσεις τις πύλες της Valhalla ολομόναχος, ως αντάξιος των θεών της. “Gates of Valhalla” και τα λέγαμε! Το μεγαλείο των MANOWAR στην ακμή τους, που σου λέγανε ιστορία με κάθε κομμάτι της σύνθεσης και σε κάνανε κομμάτι αυτής. Ομοίως και το αργόσυρτο, σχεδόν doom στην αισθητική του “Hatred”, το μικρό κλείσιμο ματιού στους BLACK SABBATH στο κύριο riff. Νιώθεις το μίσος που χτίζεται σιγά σιγά σε ένα από τα πλέον σκοτεινά κομμάτια του δίσκου (“With heart filled hatred black blood runs through my veins”). Το μεγαλείο συνεχίζεται με μια από τις πλέον ολοκληρωμένες συνθέσεις του δίσκου “Revelation (death’s angel)” που ανεβοκατεβάζει ταχύτητες κατά το δοκούν, με έναν Adams να δίνει το σύνθημα και οι riff-άρες να φεύγουν από τα ικανά χέρια του Ross The Boss σαν δόρατα.
Συνεχίζοντας τη παράδοση από το ντεμπούτο, που θέλει το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, να είναι ένα μεγάλο ταξίδι επικών διαστάσεων και αισθητικής, το “March for revenge (by the soldiers of death)” στα 8,5 σχεδόν λεπτά διάρκειας του, εμψυχώνει πολεμιστές προς εκδίκηση, τους “ξεκουράζει” στο μεσαίο σημείο προτού ο Adams κραυγάσει “You who killed my brother and all who take your side. This be your last hour. Let your steel be tried”, που εκεί τον νιώθεις να καρφώνει τον αντίπαλο με ατσάλινο βλέμμα και σπαθί ανά χείρας. Κλείνοντας με τη φράση “DEATH IS LIFE” όλοι καταλαβαίνουμε τη κατάληξη της ιστορίας μας, εκεί που η ζωή και ο θάνατος γίνονται το ένα και το αυτό. Συγκλονιστικό φινάλε, πεμπτουσιακό έπος για το heavy metal, όλα τα άλλα είναι να ‘χαμε να λέγαμε.
40 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει, το “Into glory ride” στέκει και θα στέκει εις το διηνεκές ως έμπειρος πολεμιστής, δείχνοντας το δρόμο στους φερέλπιδες νέους πολεμιστές που θέλουν να μάθουν τα Μυστικά Του Ατσαλιού. Αυτά.
Did you know that?
– Το “Defender” επανηχογραφήθηκε (σε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που μια επανηχογράφηση MANOWAR είχε λόγο ύπαρξης), για το “Fighting the world” (1987). Το μέρος του Orson Welles παρόλα αυτά έμεινε άθικτο (αυτό έλειπε άλλωστε).
– Θα ήταν ο μοναδικός τους δίσκος με την Megaforce, μια και δεν μπορούσαν να δεχτούν τον έλεγχο που ο Johnny Zazula είχε στις μπάντες της Megaforce
– Μέσα στις διάφορες επανεκδόσεις των πρώιμων δίσκων της μπάντας, εξέχουσα θέση στις καρδιές των οπαδών, έχει το “Secrets of steel” boxset του 1993. Με το “Rockumentary” VHS, με το “Into glory ride” και με τον μεγάλο διάδοχο του και αγαπημένο του γράφοντα “Hail to England”. Περιορισμένο σε 150 αντίτυπα, υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον DeMaio.
Γιάννης Σαββίδης
