ΟΝΟΜΑ ALBUM: ”Poetry for the poisoned” – KAMELOT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΙΑ: Edel music – KMG Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Sascha Paeth – ”Miro”
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Roy Khan
Κιθάρες, δεύτερα φωνητικά – Thomas Youngblood
Μπάσο – Sean Tibbetts
Τύμπανα – Casey Grillo
Πλήκτρα – Oliver Palotai
Additional musician:
Φωνητικά “House on a Hill”, “Poetry for the Poisoned, Pt. II-III” – Simone Simons
Φωνητικά “The Great Pandemonium” – Bjorn ”Speed” Strid
Φωνητικά “The Zodiac” – Jon Oliva
Δεύτερα φωνητικά “Poetry for the Poisoned, Pt. I-IV”, “The Zodiac” Amanda Somerville
Φωνητικά “Where the Wild Roses Grow” – Chanty Wunder
Lead Κιθάρες “Hunter’s Season” – Gus G.
Additional guitars – Sascha Paeth
Additional keyboards, orchestration – ”Miro”
Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου power σχήματα είναι οι Αμερικανοί KAMELOT και, όπως έχω γράψει και άλλη φορά σε κείμενο που τους αφορά, είναι από εκείνες τις μπάντες με τις οποίες μεγάλωνα μαζί τους, ενώ μέχρι και σήμερα δεν έχω πάψει να τους ακολουθώ. Πέραν του γεγονότος ότι έχουν βγάλει εκπληκτικούς δίσκους στο είδος τους, κάτι που τους κατατάσσει στις καλύτερες power metal μπάντες και δικαίως, αυτό που επίσης μου άρεσε ήταν η λογική τους και η διάθεση τους για εξέλιξη και πειραματισμό. Το καλύτερο στην περίπτωση τους είναι το γεγονός πως αυτή τους η νοοτροπία τους έδινε συνήθως ώθηση και τους έκανε να αποκτούν νέο κοινό και ενδιαφέρον. Κατά την γνώμη μου μόλις 2 φορές τα μουσικά τους πειράματα δεν στέφθηκαν από επιτυχία, σε μουσικό επίπεδο πάντα, γιατί σε εμπορικό δεν τους κόστισε όπως θα δούμε και εδώ. Μια από αυτές τις μέτριες στιγμές λοιπόν, που μουσικά δεν τους βγήκε και πολύ ήταν και το αρκετά μεγαλεπήβολο άλμπουμ τους ”Poetry for the poisoned”, το οποίο και συμπληρώνει τα δέκα χρόνια κυκλοφορίας του. Με αυτό τον δίσκο οι KAMELOT έκλεισαν έναν εκπληκτικά επιτυχημένο κύκλο, καθώς αυτή θα ήταν η τελευταία στούντιο δουλειά με τον φανταστικό Roy Khan πίσω από το μικρόφωνο. Θα είναι μάλλον και η αρχή ενός καινούργιου, μιας και για πρώτη φορά μετά από δεκαεπτά χρόνια θα επανακάμψει στους κόλπους της μπάντας ο αρχικός μπασίστας της μπάντας, Sean Tibbetts.
Στο ”Poetry for the poisoned” οι KAMELOT προσπαθούν να ανοίξουν ακόμα περισσότερο την ηχητική τους παλέτα και κάπου να διαφοροποιήσουν το ήχο τους από την εκπληκτική δυάδα που είχε προηγηθεί, ”The black halo” και ”Ghost opera”. Αποφασίζουν να αφήσουν κάπως σε δεύτερο πλάνο τα βασικά power στοιχεία τους και να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην συμφωνική τους πλευρά, στο πολύ έντονο gothic στοιχείο το οποίο είχαν διάθεση να αναδείξουν στον συγκεκριμένο δίσκο, αλλά και αρκετές πινελιές ηλεκτρονικής μουσικής. Πάνω σε αυτά τα δεδομένα κινήθηκε το συνθετικό δίδυμο των Youngblood και Khan για να δημιουργήσει τον συγκεκριμένο δίσκο, έχοντας επίσης κάποια μικρή βοήθεια από τον φίλο και παραγωγό τους Sascha Paeth αλλά και από τον πληκτρά τους Olivier Palotai. Το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν δεκατέσσερις συνθέσεις, που μεμονωμένα μπορείς να βρεις καλά κομμάτια και πολύ δυνατές στιγμές, αλλά ως σύνολο μάλλον είναι αρκετά κατώτερο από τα στάνταρ με τα οποία μας είχαν ως τότε καλομάθει οι Αμερικανοί power metalers. Ο λόγος νομίζω πως έχει να κάνει αφενός με το ότι κάποιες συνθέσεις υστερούν πολύ χωρίς να μένουν στον ακροατή, αφετέρου με το γεγονός πως ηχητικά αυτό που προσπαθούν να πετύχουν δεν βγαίνει. Τρανταχτά παραδείγματα είναι το εισαγωγικό ”The great pandemonium” που, παρά τη συμμετοχή του λατρεμένου Bjorn ”speed” Strid (SOILWORK, THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA κ.α.), δεν καταφέρνει να τραβήξει τον ακροατή με το καλημέρα, αλλά και η συνέχεια με το ”If tomorrow came” να μην συγκινεί ιδιαίτερα. Άλλες περιπτώσεις είναι κάποια κομμάτια που προσπαθούν, αλλά γενικά δεν βγαίνουν, ώρα καλή τα ”Train of thoughts” και ”Necropolis”, που έχουν καλές ιδέες αλλά μπλέκονται κάπου και τελικώς χάνουν στο σύνολο.
Το ομώνυμο ”Poetry for the poisoned”, που στην πραγματικότητα είναι ένα κομμάτι πολύ αξιόλογο, για κάποιο λόγο αποφασίζουν να το σπάσουν σε τέσσερα διαφορετικά parts, κάτι που εν προκειμένω μάλλον περισσότερο αφαιρεί από την σύνθεση παρά την αναδεικνύει. Όμως, για να μην τα λέμε όλα άσχημα, στον αντίποδα υπάρχουν και μερικές εξαιρετικές συνθέσεις, από αυτές που οι KAMELOT έχουν προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια απλόχερα, καθηλώνοντας και μαγεύοντας τον ακροατή τους. To ”The zodiac” είναι μια από αυτές και το εξαιρετικό ντουέτο που συνθέτει αυτή την φορά ο Roy Khan μ’ έναν ακόμη καλεσμένο του δίσκου, τον πολύ και εκλεκτό κύριο Jon Oliva δύσκολα μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κάποιον. Να πούμε πως στα δευτέρα φωνητικά του κομματιού συμμετέχει η Amanda Somerville. Άλλη μια εξαιρετική στιγμή με ένα ακόμα υπέροχο ντουέτο είναι το λυρικότατο ”House on a hill” με την φωνή της Simone Simons των EPICA να συντροφεύει για πολλοστή φορά τον Khan σε δίσκο των KAMELOT, με υπέροχο και αυτή την φορά αποτέλεσμα. Ενώ το ”Hunter’s season” στο οποίο συμμετέχει κιθαριστικά και δικός μας Gus G. είναι μια πολύ επιτυχημένη melodic power σύνθεση που φέρνει πιο πολύ στην ”The black halo” εποχή της μπάντας. Επίσης στις πολύ δυνατές στιγμές λογίζονται και το κλείσιμο του δίσκου ”Once upon a time” με το κλασικό power metal ύφος των KAMELOT να βροντοφωνάζει το παρόν, αλλά και το ”Seal of woven years”, που είναι μάλλον η πιο επιτυχημένη σύνθεση μίξης gothic με power. Στα συν φυσικά του δίσκου συγκαταλέγεται και η άριστη παραγωγή του άλμπουμ από το πολύπειρο δίδυμο και σχεδόν μόνιμους συνεργάτες της μπάντας Sascha Paeth και Michael ”Miro” Rodenberg.
Κλείνοντας σιγά σιγά να πούμε πως το ”Poetry for the poisoned” μπορεί όντως να είναι ο λιγότερο καλός δίσκος για τους φίλους της μπάντας, ειδικά κατά την περίοδο του Roy Khan στο σχήμα, όμως γενικά ήταν ένας δίσκος που συνέχισε εμπορικά την πετυχημένη πορεία των KAMELOT. Άλλωστε αφενός συνοδεύτηκε από μια εξαιρετική περιοδεία, που πέρασε και από τα μέρη μας αν θυμάμαι καλά, κυκλοφόρησε μάλιστα και σε Live DVD ένα χρόνο αργότερα με την επανακυκλοφορία του δίσκου, και αφετέρου έφερε το άλμπουμ σε πολύ καλές θέσεις στα διάφορα charts, όπως το no.72 στο Billboard 200 της Αμερικής, το no.11 του Canadian Albums charts και no.7 των Norwegian Albums charts.
Did you know that:
– Στην περιοδεία που ακολούθησε το άλμπουμ υπήρξαν και προβληματάκια με την φωνή του Roy Khan. Έτσι είτε αναγκάστηκαν να αναβάλλουν κάποιες εμφανίσεις τους, είτε να χρησιμοποιήσουν κάποιον άλλον στην θέση του, όπως τον Fabio Lione αλλά και κάποιους guests που μοιράστηκαν το μικρόφωνο στα live, όπως ο μετέπειτα τραγουδιστής του σχήματος Tommy Karevik, η Simone Simons (EPICA), ο Shagrath (DIMMU BORGIR), η Alissa White-Gluz (ARCH ENEMY).
– Τα singles του δίσκου ήταν τα ”The great pandemonium” το οποίο γυρίστηκε και σε video clip, ”Hunter’s season” και ”Necropolis”
– Το υπέροχο εξώφυλλο αν σας θυμίζει κάτι από άποψη τεχνοτροπίας, είναι δουλειά του δικού μας Σπύρου ”Seth” Αντωνίου μπασίστας και φωνή των SEPTIC FLESH, ο οποίος ως γνωστόν είναι και πολύ καλός καλλιτέχνης, έχοντας πολλάκις σχεδιάσει εξώφυλλα για πάρα πολλά γνωστά σχήματα πέραν των SEPTIC FLESH.
– Στην limited tour edition του 2011 η οποία περιλαμβάνει σε DVD την ζωντανή εμφάνιση της μπάντας από το Wacken, περιλαμβάνετε στην έκδοση του CD και μια εκπληκτική πραγματικά διασκευή στο ”Where the wild roses grow” του Nick Cave το οποίο και στην πρώτη εκτέλεση τραγουδούσε με την Kylie Minogue. Αξίζει πραγματικά να το ακούσετε αν δεν το έχετε ακούσει ως τώρα ενώ σίγουρα θα μπορούσε να μπει και κανονικά στον δίσκο έναντι κάποιου άλλου τραγουδιού από τα υπάρχοντα. Ένα ακόμα κομμάτι που περιλήφθηκε στην Γιαπωνέζικη έκδοση αρχικά ήταν το instrumental ”Thespian drama”.
Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
