a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ- “God says no” – MONSTER MAGNET
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ETΑΙΡΙΑ: A&M
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dave Wyndorf, Matt Hyde
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά –Dave Wyndorf
Κιθάρες – Ed Mundell
Κιθάρες – Phil Caivano
Μπάσο- Joe Calandra
Τύμπανα- Jon Kleiman
Ήταν μεγάλη η επιτυχία και η αναγνώριση για τους ΜONSTER MAGNET που ξεκίνησε από το ανυπέρβλητο “Dopes to infinity” του ‘95 και πραγματικά κορυφώθηκε με το “Powertrip” του 1998. Τόσο το single του “Space Lord” όσο και η μεγάλη περιοδεία που ακολούθησε και κράτησε δύο σχεδόν χρόνια όπου η μπάντα εμφανίστηκε με τους AEROSMITH, METALLICA (από την οποία πέρασαν και από τα μέρη μας, στην Ριζούπολη πιο συγκεκριμένα), Rob Zombie, Marilyn Manson και ΜUSE, έδωσαν το στίγμα σε όλους ότι εδώ μιλάμε και για μια σπουδαία μπάντα επί σκηνής, με τον αρχηγό Dave Wyndorf να οδηγεί το άρμα και να δίνει το δικό σου στίγμα στην rock κοινότητα του δεύτερου μισού των 90s.
Μετά λοιπόν την επίπονη περιοδεία η μπάντα θα πάρει ένα break για κάποιο χρονικό διάστημα και μόλις ένα μήνα πριν μπουν στο studio o Wyndorf ξαφνικά “ανακαλύπτει” ότι έπρεπε να είχε αρχίσει ήδη να γράφει κομμάτια για την επερχόμενη δουλειά τους. Έτσι, κουβαλώντας στο κορμί του όλη την κούραση (και άλλα πράγματα…) από τα τελευταία χρόνια των περιοδειών αλλά και μ’ ένα επιπλέον άγχος να έχει προστεθεί, αυτό του ψυχολογικής πίεσης που φέρνει η εμπορική επιτυχία και η πίεση που ασκείται στο να τα καταφέρεις να ανταπεξέλθεις, έδωσαν στις νέες συνθέσεις μια πιο σκοτεινή ατμόσφαιρα. Για άλλη μια φορά ο Wyndorf καταπιάνεται με τα κακώς κείμενα της πατρίδας του. Αυτήν την φορά μέσω του τίτλου (“God says no”) ασχολείται με τo Hollywood και την βιομηχανία της διαφήμισης, που θέλει να οδηγήσει τον κόσμο με μια μαζικότερη κατανάλωση υλικών αγαθών. Και για να το πετύχει αυτό η βιομηχανία της διαφήμισης προωθεί ένα lifestyle που αν δεν είσαι μέρος του νιώθεις σαν παρίας. Σύμφωνα με τον Dave, κάτι τέτοιο δεν είναι καινούργιο (για την Αμερική μιλάμε άλλωστε, την χώρα της κατανάλωσης), αλλά η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και του internet οδήγησε την νέα αυτή κατάσταση σε πρωτοφανή επίπεδα. Αποτέλεσμα όλου αυτού του “ιδεατού κόσμου” που προτείνεται σαν κανονικός, είναι η κατάθλιψη και η μόνιμη έλλειψη ικανοποίησης. Αυτά πριν είκοσι χρόνια, φανταστείτε που βρισκόμαστε σήμερα….
Στο μουσικό κομμάτι το “God says no” συνεχίζει την πολύ καλή πορεία που μας είχαν συνηθίσει. Από τα δύο φοβερά πρώτα singles του δίσκου, τα “Melt” και “Heads explode” που ανοίγουν τον δίσκο, καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα πάνε super πρίμα. Η συνέχεια είναι ανάλογη με το STOOGES-ικό “Doomsday” , το garage-influenced “Kiss of the scorpion” με το πιασάρικο hammond του και το ομότιτλο χαλαρό και catchy “God says no”.
H δεύτερη πλευρά έχει και αυτή τα ανάλογα άσματα, από τα οποία προσωπικά ξεχωρίζω το “Gravity well”με τις χαρακτηριστικές slide κιθάρες, τους heavy rock δυναμίτες όπως είναι τα “My little friend” και “Down in the jungle”, το μαγευτικό “Queen of you” και το “Cry”, ένα “τυπικό” θα μπορούσαμε να πούμε MONSTER MAGNET που μας πάει πίσω στα έργα και στις ημέρες του “Dopes to infinity”.
Όμως παρά την καλλιτεχνική αξία του και τη αποδοχή του από το πιστό κοινό της μπάντας, ο δίσκος εμπορικά δεν κατάφερε να συνεχίσει την πορεία που είχε χαράξει ο προκάτοχός του. Τα προβλήματα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να χωρίσουν τον δρόμο τους με την A&M records ύστερα από τέσσερα albums μαζί τους. Η μπάντα θα προωθήσει τον δίσκο στον δρόμο μαζί με τους QUEENS OF THE STONE AGE και τους CULT και θα συμμετάσχουν σε μερικά καλοκαιρινά festivals στην πατρίδα τους.
Το “God says no” δεν χωρά αμφιβολία ότι είναι ένα από τα καλύτερα albums στην δισκογραφία τους, το σχήμα εισέρχεται στην νέα δεκαετία με άλλο ένα σπουδαίο δημιούργημα. Κατά την διάρκεια των 00s είχαμε την χαρά να τους απολαύσουμε δυο φορές στην χώρα μας και τα επόμενα χρόνια θα εξελίσσονταν σε τακτικούς επισκέπτες στα μέρη μας.
Did you know that?
– Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική τον Απρίλιο του 2001, ενώ στην Ευρώπη είχε κυκλοφορήσει από τις 30 Οκτωβρίου του 2000.
– Ενώ το “Powertrip” είχε καταφέρει να φτάσει στο # 97 των Αμερικανικών Billboard album charts, το “God says no” δεν τα κατάφερε εξίσου καλά. Το # 157 ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να πετύχει.
– Στην Αμερικάνικη έκδοση του δίσκου αντί του “Down in the jungle” υπάρχει η επανεκτέλεση του “Medicine”, κομμάτι που υπήρχε στο ντεμπούτο τους “Spine of God”.
– To πολύ καλό κομμάτι “Silver future” το βρίσκουμε μόνο στις bonus εκδόσεις του δίσκου, αλλά υπήρχε και στο soundtrack της ταινίας “Ηeavy metal 2000”.
– Το “Heads explode” το βρίσκουμε επίσης στο soundtrack της ταινίας Dracula 2000, ένα soundtrack full στις hard rock και metal μπάντες.
Γιάννης Παπαευθυμίου
