ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Return Of The Reaper” – GRAVE DIGGER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Napalm Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: GRAVE DIGGER
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Chris Boltendahl
Κιθάρες – Axel Ritt
Μπάσο – Jens Becker
Drums – Stefan Arnold
Keyboards – Hans Peter “H.P.” Katzenburg
Οι GRAVE DIGGER, είναι ένα συγκρότημα που αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους στο heavy metal οικοδόμημα, με μοναδική συνεισφορά στην μεταλαμπάδευση του heavy metal στις νεότερες γενιές. Παρόλο που για κάποιους ίσως θεωρούνται ηχητικά ή συνθετικά τετριμμένοι, εκείνοι αψηφούν κάθε σχόλιο «κρατώντας» ψηλά την σημαία του ιδιώματος, χαρίζοντας στον κόσμο, ποιοτικές δουλειές, με κάποιες, λογικά, να αρέσουν περισσότερο. Το σίγουρο είναι ότι κάθε μια που έχουν κυκλοφορήσει αποτελεί ωδή στο ιδίωμα, γι’ αυτό και τα μέσα ενημέρωσης αλλά και φυσικά οι οπαδοί, ασχολούνται ενδελεχώς μαζί τους.
Παρόλο που ξέρεις «πάνω κάτω» τι να περιμένεις μουσικά από το σχήμα, θέλεις τα τραγούδια που θα εμπεριέχονται σε κάθε νέα τους δουλειά να είναι τέτοια που να δικαιολογούν στο έπακρο, την αίγλη αλλά και το «όνομα» που έχει κάνει το group. Κάτι που κατάφεραν και με την 17η δισκογραφική τους κίνηση, με τίτλο “Return of the reaper”.
Το “Hell funeral” που «ανοίγει» τον δίσκο, μετά το σύντομο intro, αποτελώντας ένα τραγούδι – σήμα κατατεθέν του ύφους της μπάντας, έδωσε άμεσα το στίγμα όλου του άλμπουμ. Οι GRAVE DIGGER και σε αυτή τη δισκογραφική τους κίνηση, δημιούργησαν συνθέσεις που έχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που έχουν κάνει το σχήμα γνωστό, με τον παραδοσιακό κλασικό heavy metal ήχο να συνδυάζεται αρμονικά με πιο δυναμικά power metal στοιχεία. Τα τραγούδια ήταν και πάλι «απλά χτισμένα» σε ένα/δύο χαρακτηριστικά riff που αποτελούσαν την βασική ιδέα και πάνω εκεί «στηνόταν» η κάθε σύνθεση. Και το νέο –τότε- πόνημά τους, είχε τραχείς και στακάτες συνθέσεις, άκρως πορωτικές, με κύριο γνώμονα τις δυναμικές μελωδίες και το ηχητικό τσαγανό, σε midtempo ή πιο up-tempo ρυθμούς, με τα καινούργια τότε τραγούδια να έχουν και αυτά το «αέρινα» ξεσηκωτικό στοιχείο των συνθέσεων του συγκροτήματος.
Και αυτό το άλμπουμ, δεν είχε ξεφύγει καθόλου από την γενικότερη ηχητική και συνθετική τους ταυτότητα που είχαν δημιουργήσει, ακολουθώντας κατά γράμμα την όποια επιτυχημένη συνταγή που υπήρχε, με μια όμως διαφορά. Σε όλα τα τραγούδια του “Return of the reaper”, ήταν μπολιασμένο το πιο «ωμό» feeling που υπήρχε στις πρώτες δουλειές του σχήματος. Τα πολλά power σημεία του πρόσφατου παρελθόντος, είχαν δώσει την θέση τους σε πιο κλασικού ύφους μέρη, φέρνοντας άμεσα στο μυαλό του (πιο μυημένου κυρίως) οπαδού, δίσκους όπως τα “Heavy metal breakdown”, “Witch hunter” και “The reaper” (ίσως γι’ αυτό ονόμασαν και την δουλειά έτσι).
Ο δίσκος είναι ένας από τους καλύτερους σε σύνολο συνθέσεων της καριέρας τους, αφού από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ο ακροατής άκουγε ό,τι ακριβώς επεδίωκε να «λάβει» από το σχήμα. Είτε του αρέσαν οι πιο mid tempo συνθέσεις “Tattooed rider” (με τα πρώτα δευτερόλεπτα να φέρνουν στο νου το “Turbo lover” των JUDAS PRIEST), “Season of the witch”, “Grave desecrator”, “Dia de los muertos” είτε οι πιο γρήγορες “Hell funeral”, “War dog”, “Resurrection day”, “Road rage killer” και “Satan’s host” (τραγούδι που θυμίζει MOTORHEAD των τελευταίων ετών από χιλιόμετρα), όλο το άλμπουμ συμπεριλάμβανε και τιμούσε στο έπακρο τις λέξεις «heavy metal».
Οι GRAVE DIGGER για ακόμα μια φορά έδωσαν στον οπαδό ένα άλμπουμ ολοκληρωμένο, έχοντας και άλλο ένα εκπληκτικό εξώφυλλο αλλά και πανέμορφες συνθέσεις, με τα τραγούδια να ήταν τέτοια που δεν θα μπορούσες να βρεις κάποιο να υστερεί σχετικά με τα υπόλοιπα. Ένα άλμπουμ που από την αρχή μέχρι το τέλος, και αυτό, είχε 100% ποιοτικές heavy metal συνθέσεις, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει το group από την πρώτη του δισκογραφική κίνηση, και μας εκπλήσσει ευχάριστα μέχρι και σήμερα.
Did you know that?
– Το άλμπουμ είναι το δεύτερο των τελευταίων ετών, μετά την πιο πρόσφατη κυκλοφορία τους δυο χρόνια πριν.
– Ο δίσκος θα ήταν ο τελευταίος του Hans Peter “H.P.” Katzenburg στα keyboards, μέλος των GRAVE DIGGER από το 1996.
– Στην limited έκδοση του άλμπουμ σε διπλό CD, υπάρχουν δυο επιπλέον νέα τραγούδια, ένα συνθετικό κλικ κάτω από αυτά της κυρίως κυκλοφορίας, καθώς και οχτώ παλιότερες συνθέσεις σε ακουστική ζωντανή εκτέλεση. Όλα τα bonus του δεύτερου CD υπάρχουν και στην έκδοση του βινυλίου προς τέρψη των συλλεκτών.
– Το άλμπουμ έχει επίσης και μια άλλη συλλεκτική έκδοση πολύ μικρού τιράζ (100 κομμάτια), όπου εκτός του μονού ή διπλού CD, στο box set εμπεριέχει και ένα μικρό ξύλινο φέρετρο με ένα κρασί μέσα.
Θοδωρής Μηνιάτης
