ΟΝΟΜΑ ALBUM: ”Iron Maiden” – IRON MAIDEN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1980
ΕΤΑΙΡΙΑ: EMI
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Will Malone
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Φωνητικά – Paul Di’Anno
Κιθάρες – Dave Murray
Κιθάρες, Δεύτερα φωνητικά – Dennis Stratton
Μπάσο, Δεύτερα φωνητικά – Steve Harris
Τύμπανα – Clive Burr
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά ως εισαγωγή σε αυτό το κείμενο, άλλωστε πριν λίγο καιρό και με την ευκαιρία της επετείου του ”The number of the beast”, ανεβάσαμε ένα Botw και τα είπαμε και εκεί. Θα τονίσω απλά το γεγονός πως για τον γράφοντα οι IRON MAIDEN ήταν, είναι και θα είναι το μεγαλύτερο και ένα από τα πέντε σημαντικότερα σχήματα του heavy metal. Επίσης θέλω, για πολλοστή φορά, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Βρετανικό σχήμα, καθώς όταν άκουσα για πρώτη φορά τα ”Piece of mind” και ”The number of the beast” στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, ήξερα πλέον πως το μονοπάτι του metal θα είναι ο βασικός μουσικός δρόμος που θα ακολουθούσα στην πορεία της ζωής μου. Ο τρίτος δίσκος χρονικά που άκουσα από το Βρετανικό μεγαθήριο του metal, υπό τη μορφή κασέτας, ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο τους ”Iron Maiden”, το οποίο κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια για να βάλει τα ισχυρότατα θεμέλια επάνω στα οποία και θα χτιστεί στο μέλλον η αυτοκρατορία τους, ανάγοντας τους σε ένα από τα επιδραστικότερα σχήματα στην ιστορία του heavy metal.
Οι IRON MAIDEN λοιπόν κυκλοφορούν ένα ντεμπούτο που αμέτρητοι ζήλεψαν και ζηλεύουν, καθώς μέσω αυτού θα συστηθούν στο ευρύ κοινό με μια δουλειά που συναρπάζει με την ωριμότητα και την ποιότητά της, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως μιλάμε για μια παρθενική δουλειά. Η κινητήρια δύναμη και αρχηγός της μπάντας Steve Harris, δείχνει με το καλημέρα το τεράστιο και μεγαλεπήβολο μουσικό του όραμα αλλά και το γεγονός πως διαθέτει το ταλέντο, τις ικανότητες και, φυσικά, το μυαλό για να το πραγματοποιήσει. Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Bruce Dickinson πολύ αργότερα, οι IRON MAIDEN είναι το όνειρο του Steve Harris και όλοι μας ακολουθούμε τον δρόμο που μας οδηγεί εκείνος. Από το ξεκίνημα του, όταν ακόμη έπαιζε με κάποιους GYPSY’S KISS και SMILER, λίγο πριν ιδρύσει τους IRON MAIDEN τους οποίους και ονόμασε έτσι επηρεασμένος από το πασίγνωστο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά ”The man in the iron mask” που είχε δει σε ταινία στο σινεμά το 1975, ο φοβερός αυτός μουσικός νους, ήξερε ακριβώς τί ήταν αυτό που ήθελε να κάνει. Στο μυαλό του είχε ως βασικές επιρροές μπάντες όπως οι WISHBONE ASH, JETHRO TULL, THIN LIZZY και βασικό στοιχείο του τις δισολίες και μια progressive αισθητική. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό, όλα σχεδόν τα κομμάτια του δίσκου, όπως και αυτά της επόμενης δισκάρας που κυκλοφόρησαν ”Killers”, ήταν ήδη γραμμένα από τον ίδιο και γνωστά στο Βρετανικό κοινό μιας και είχαν παιχτεί πολλές φορές live στα διάφορα club του Λονδίνου και όχι μόνο, στα οποία έχτιζαν το όνομα τους ώσπου να έρθει η πρώτη δισκογραφική τους δουλεία. Μέχρι να φθάσει δε η στιγμή της πρώτης αυτής κυκλοφορίας, η μπάντα είχε ήδη αποκτήσει μεγάλη φήμη στους underground κύκλους, μέσα από το ιστορικό Demo ”The soundhouse tape” που κυκλοφόρησαν το 1979, τις πολλές και εκρηκτικές εμφανίσεις που είχαν κάνει, την συμμετοχή στην συλλογή ”Metal for Muthas” και φυσικά το single ”Running free” που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του δίσκου. Τέλος, να προσθέσουμε και το γεγονός πως είχαν πολύ πριν τον δίσκο ως manager τον Rod Smallwood, ο οποίος είχε ήδη ένα πολύ καλό όνομα και παρτίδες με την EMI, όπως και την μεγάλη υποστήριξη του πασίγνωστου τότε Βρετανού rock DJ Neil Kay ο οποίος και τους προμοτάριζε από την πρώτη στιγμή που τους άκουσε. Αυτές τις πολύ ωραίες ιστορίες αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα σχετικά με την πορεία πριν τον δίσκο μπορεί να βρει κανείς με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, καθώς όλα αυτά έχουν καταγραφεί λεπτομερώς τόσο από την μπάντα όσο και από fans, οπότε εγώ δεν θα αναφέρω περισσότερα γιατί το κείμενο θα γίνει ”Ben Hur” μετά.
Απρίλιος λοιπόν του 1980, όταν και ανέβηκε στα ράφια των δισκοπωλείων το πολυαναμενόμενο ”Iron Maiden”, μιας και όλοι ανυπομονούσαν για το πρώτο ολοκληρωμένο στούντιο άλμπουμ της Σιδερένιας Παρθένας, λίγοι όμως τελικά περίμεναν να βγει μια τέτοια δισκάρα. Καινοτόμο, τρομερά συμπαγές, τρομακτικό και καταγγελτικό στιχουργικά αλλά και με φοβερή ροή, κατέστησε από την πρώτη κιόλας στιγμή τους IRON MAIDEN ως ηγέτες του NWHOBHM κινήματος. Με την ξεκάθαρη και δυναμική heavy προσέγγιση της εποχής, τις progressive πινελιές και τις εμφανείς επιρροές από το punk κίνημα το οποίο είχε ήδη αρχίσει να φθίνει μουσικά τότε, οι MAIDEN μας φέρνουν αντιμέτωπους με οκτώ εκπληκτικές συνθέσεις γεμάτες ενέργεια. Με ήχο ωμό και άκρως επιθετικό, με πολλές δισολίες, με ορχηστρικά περάσματα, εκπληκτικά μελωδικά riff, πανέμορφα και μνημειώδη solos, εντυπωσιάζουν άπαντες και δημιουργούν μια δουλειά που ο σκοπός της τελικά ήταν να μείνει στην ιστορία ως φάρος για όλες της επόμενες γενιές.
Τί να πρωτοαναφέρει κανείς και τί να αφήσει: από το αγαπημένο μέχρι και σήμερα ομώνυμο, που δεν λείπει ποτέ από κανένα setlist τους μέχρι και σήμερα, το εκπληκτικό εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου ”Prowler” μέσα στο οποίο και καθρεφτίζεται ολόκληρο το μουσικό στυλ της μπάντας και του NWOBHM κινήματος εκείνη την στιγμή. Το μαγευτικό ”Remember Tomorrow” και την εκπληκτική ατμόσφαιρα του με τις διαρκείς εναλλαγές, το απίθανο έπος και μια από τις πιο πολύπλοκες συνθέσεις που έχει γράψει ο Harris ”Phantom of the opera”, για το οποίο ο Dickinson έχει πει, πως μέσα σε αυτό εμπεριέχεται όλη η ουσία των MAIDEN. Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα instrumental κομμάτια όλων των εποχών, το ”Transylvania”, για το οποίο το αρχικό σχέδιο του Harris ήταν να έχει στίχους αλλά στην πορεία το βρήκε τόσο ζωντανό που δεν τους έγραψε ποτέ. Το παθιασμένο και με τεράστια ένταση ”Strange world” που συγκινεί κάθε μουσικόφιλο που το ακούει μέχρι και σήμερα. Φυσικά το εξαιρετικό single του δίσκου ”Running free”, με το οποίο για πολλά χρόνια αποτελούσε το κομμάτι που η μπάντα έπαιζε με το κοινό στις live εμφανίσεις της. Αλλά και το υπέροχο ”Charlotte the Harlot” με τις υπέροχες εναλλαγές από γρήγορα σε αργά μέρη και τούμπαλιν, μια σύνθεση που πιστώνεται εξ ολοκλήρου μουσικά και στιχουργικά στον εκ των κιθαριστών και πιο παλιό μέλος της μπάντας μετά τον αρχηγό, Dave Murray. Μιλώντας για τον Murray να πούμε πως πέρα από το ατομικό του ταλέντο που λάμπει έχει και μια υπέροχη συνεργασία εδώ με τον Dennis Stratton, ο οποίος αμέσως μετά την Ευρωπαϊκή περιοδεία κατά την οποία οι MAIDEN άνοιγαν για τους μεγάλους KISS θα αποχωρήσει.
Είναι γνωστό άλλωστε πως υπήρχαν αρκετές μουσικές διαφορές με τον Stratton, καθώς ο ίδιος ήθελε να δώσει μια άλλη διάσταση στην μουσική της μπάντας. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία με τις αλλαγές που είχε παρουσιάσει στην μπάντα, οι οποίες και απορρίφθηκαν ασυζητητί, καθώς σε μια δική του εκδοχή για το πώς θα έπρεπε να είναι το ”Phantom of the opera” είχε βάλει χορωδιακά μέρη στο στυλ των QUEEN και αρμονικές κιθάρες όμοιες με αυτές των WISHBONE ASH. Από εκεί και πέρα, εδώ θα λάμψει και το άστρο του άτυχου και αδικοχαμένου ντράμερ Clive Burr, που είχε αντικαταστήσει λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου τον Doug Simpson. Το παίξιμό του έχει την απαιτούμενη δύναμη και ορμή που χρειάζεται, ενώ τα γεμίσματα αποδεικνύονται σημαντικά και καίρια. Όσο για το μπάσο του αρχηγού Steve Harris δείχνει το πόσο κυρίαρχο ρόλο είχε στο μυαλό του ιδίου, έχοντας κομβική θέση στο συνολικό μουσικό αποτέλεσμα, λαμβάνει τον ρόλο είτε μιας τρίτης κιθάρας, είτε αυτόν του οδηγού στα riff, κάτι που φυσικά δείχνει το πόσο εξαιρετικές και ιδιαίτερες ήταν από τότε οι εκτελεστικές του ικανότητες. Τέλος, ο Paul Di’Anno, που είχε την τύχη να είναι η φωνή των MAIDEN στα δυο πρώτα δισκογραφικά τους μεγαλουργήματα, είναι αυτό ακριβώς που χρειάζονταν την δεδομένη στιγμή η μπάντα και το υλικό, καθώς η τραχιά χροιά, η punk αισθητική και το αλανιάρικο-αλήτικο και οργισμένο ύφος που αποπνέει η φωνή του, δένει απόλυτα με την μουσική του άλμπουμ. Στα συν του είναι και το γεγονός πως έχει προσφέρει στους στίχους κάποιων κομματιών.
Για να είμαι δίκαιος με τον εαυτό μου αλλά και με όσους διαβάζουν το κείμενο, μπορεί να μην ήμουν ποτέ υποστηρικτής του Di’Anno, θεωρώντας πως σε καμιά περίπτωση δεν διέθετε ούτε το φωνητικό εύρος, ούτε το ειδικό βάρος του διαδόχου του Bruce Dickinson, όπως αποδείχθηκε άλλωστε και με τα χρόνια και εννοείται πως μόνο ως γραφικότητες μπορώ να εκλάβω τα ”MAIDEN μόνο με Di’Anno” κλπ., όμως πιστεύω πως ο Paul Di’Anno είναι ό,τι πιο ταιριαστό θα μπορούσε να έχει σε αυτούς τους δυο δίσκους πίσω από το μικρόφωνο το Βρετανικό μεγαθήριο και αμφιβάλλω μάλιστα αν ποτέ θα είχαν τον ίδιο αντίκτυπο που είχαν, αν πίσω από το μικρόφωνο βρισκόταν οποιοσδήποτε άλλος. Κλείνοντας σιγά σιγά να πούμε πως το ”Iron Maiden” λαμβάνει αμέσως μόλις κυκλοφόρησε διθυραμβικές κριτικές, και όχι άδικα, σκαρφαλώνοντας δε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα στην 4η θέση των UK album charts αλλά και στην 36ή των Σουηδικών, ενώ πολύ γρήγορα θα γίνει πλατινένιο στην Βρετανία και τον Καναδά, και χρυσό στην Γερμανία. Αυτό, φυσικά τους δίνει την δυνατότητα μιας περιοδείας ως πρώτο όνομα σε πάρα πολλές πόλεις του νησιού αλλά και την θέση του support group στην Ευρωπαϊκή περιοδεία των KISS, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, αλλά και των άλλων τεράστιων, JUDAS PRIEST . Φανταστείτε όμως, πως παρόλα αυτά, μερικούς μήνες μετά την κυκλοφορία του δίσκου το συγκρότημα αρχίζει να βγάζει μια ψιλογκρίνια για την παραγωγή του. Σύμφωνα με τον Steve Harris, οι κιθάρες δεν είχαν αρκετά δυνατό ήχο και γενικά δηλώνει πως ποτέ δεν υπήρξε ευχαριστημένος με την παραγωγή του δίσκου. Επίσης ο Paul Di’Anno, αναφερόμενος στον άνθρωπο που έκανε την παραγωγή, Will Malone, είπε το αμίμητο: ”Ακόμη κι ο Beethoven θα τα είχε καταφέρει καλύτερα από εκείνον, αν και κουφός”.
Όπως και να έχει, όποια άποψη και αν έχουν οι δημιουργοί του album και ο ηγέτης τους , το γεγονός που παραμένει είναι, πως το ”Iron Maiden” θα κατέχει τον τίτλο μιας από τις σημαντικότερες κι πιο επιδραστικές δουλειές στην ιστορία της διαμόρφωσης του heavy metal αλλά και ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα στην ιστορία του metal.
Did you know that:
Πολλές οι ιστορίες από την αρχή των IRON MAIDEN μέχρι και την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους. Ας δούμε μερικές από αυτές.
– Ο δίσκος κυκλοφόρησε παγκοσμίως από την ΕΜΙ. Αξίζει να σημειωθεί πως τότε οι εταιρίες έκαναν συμβόλαιο ενός δίσκου στις πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες. Για τους MAIDEN έκαναν την εξαίρεση και τους έδωσαν συμβόλαιο τριών δίσκων.
– Για την ιστορία, η ΕΜΙ ήταν μεταξύ των DEF LEPPARD και των IRON MAIDEN και διάλεξε τους δεύτερους.
– Μιας και μιλάμε για την ΕΜΙ, όταν πήγαν οι άνθρωποι της εταιρίας να δουν ζωντανά το συγκρότημα, ο Paul Di’Anno είχε συλληφθεί για κατοχή σουγιά. Ο Smallwood πλησίασε τον Steve Harris και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
«Rod: Γνωρίζεις τα τραγούδια;
Steve: Φυσικά, εγώ τα έγραψα
Rod: Μπορείς να τα τραγουδήσεις;
Steve: Όχι
Rod: Μπορείς να προσπαθήσεις;
Steve: Ναι»
Οι άνθρωποι της ΕΜΙ έπαθαν πλάκα με τις αντιδράσεις του κόσμου και έτσι τους έδωσαν το συμβόλαιο.
– Πολύς λόγος έχει γίνει για τις punk καταβολές του δίσκου. Η αλήθεια είναι πως ο Dave Murray ξεκίνησε να παίζει σε punk μπάντα λίγο πριν μπει στους MAIDEN αλλά ήταν και μέλος συμμορίας skinhead. Όσο για τον Steve Harris, σαν οργανωμένος οπαδός της West Ham είχε επαφές με το punk κίνημα. Ήθελε να κάνει και διασκευή με τους MAIDEN τον ύμνο της ομάδας αλλά τους πρόλαβαν οι COCKNEY REJECT. Λέγεται, ότι από εκείνο το διάστημα και μετά ο Steve Harris εναντιώθηκε εναντίον του κινήματος του punk και το απέβαλε τελείως από τη ζωή του.
– Οι MAIDEN οφείλουν πάρα πολλά στον Neil Kay και το Sound house! Όταν ηχογράφησαν το διάσημο αυτό EP το έδωσαν στον DJ με σκοπό να το παίξει στο μαγαζί. Εκείνος τους μίλησε κάπως ειρωνικά. Αφού πήγε σπίτι, έβαλε την κασέτα να παίζει και από το σοκ που έπαθε, το ΕΡ έγινε μόνιμο μέρος του playlist στο Soundhouse! Χρόνια αργότερα είχε ζητήσει και συγγνώμη από τον Harris για την τότε στάση του.
– Στην περιοδεία με τους KISS, o Gene Simmons βλέποντας την απήχηση που είχαν από το κοινό τους είχε πει να παίξουν κάποια show σαν headliners, αστειευόμενος φυσικά. Αυτό έγινε κάποια χρόνια αργότερα όπου οι KISS έσπασαν για μία και μοναδική φορά τον «Χρυσό Κανόνα».
– Τα δυο singles του δίσκου ήταν τα ”Running free” και ”Sanctuary” και στα δυο το εξώφυλλο είναι δουλειά του Derek Riggs.
– Στο πρώτο, που κυκλοφόρησε λίγο πριν τον δίσκο, ο εμβληματικός Eddie κάνει την πρώτη του εμφάνιση. Στο σκίτσο επίτηδες δεν φαίνεται καλά λόγω του μισοσκόταδου που έχει το δρομάκι. Στον τοίχο που απεικονίζεται δε πίσω από τον τύπο που τρέχει να γλιτώσει υπάρχουν γραμμένα με σπρέι κάποια πολύ γνωστά ονόματα συγκροτημάτων, όπως οι SCORPIONS, JUDAS PRIEST, AC/DC, SEX PISTOLS, LED ZEPPELIN, επίσης διακρίνεται και η λέξη “Hammers” που είναι αφιερωμένη στην αγαπημένη ομάδα του Steve Harris, West Ham United. Εκτός από το ομώνυμο, στο original single περιλαμβάνεται και το κομμάτι ”Burning Ambition”, η ηχογράφηση του οποίου είχε γίνει το 1979 από τέσσερα μέλη, με μοναδική δηλαδή κιθάρα τον Dave Murray και τον Doug Simpson στα τύμπανα.
– Το δε ”Sanctuary” είχε το πρώτο εξώφυλλο των IRON MAIDEN στο οποίο απεικονίζεται η ‘Σιδηρά Κυρία’ Margaret Thatcher, την οποία και έχει δολοφονήσει ο Eddie. To δεύτερο ήταν το εξώφυλλο του single ”Women in uniform”, στο οποίο η Thatcher ετοιμάζεται να δολοφονήσει τον Eddie παίρνοντας την εκδίκηση της. Ο manager της μπάντας Rod Smallwood, ένας πανέξυπνος τύπος στην δουλειά του, ήταν αυτός που πίεσε την EMI για να βγει το single με αυτό το εξώφυλλο όντας σίγουρος πως θα κάνει αίσθηση στην Βρετανική κοινή γνώμη, όπως και έγινε, καθώς η εφημερίδα Daily Mirror αφιέρωσε ολόκληρο άρθρο σε αυτό.
– Το ”Sanctuary” ήταν αρχικά να συμπεριληφθεί στην αρχική έκδοση του δίσκου κάτι που τελικά δεν έγινε παρά μόνο στην Αμερικάνικη έκδοση αυτού. Στο remastered όμως που έγινε το 1998 συμπεριλήφθηκε κανονικά. Ενώ στο remastered του 1995 συμπεριλαμβάνεται σε bonus disc μαζί με το ”Burning Ambition” και δυο live εκτελέσεις, το ”Drifter” και την διασκευή ”I’ve got the fire” των MONTROSE.
– Με τα χρόνια, όλα τα κομμάτια του δίσκου, πλην φυσικά του ”Transylvania” που είναι instrumental, έχουν ηχογραφηθεί και με τον Bruce Dickinson στα φωνητικά, είτε σε ζωντανές εμφανίσεις, είτε σε επανεκτελέσεις που χρησιμοποιήθηκαν ως B-sides. Τα ”Strange world” και ”Transylvania” ήταν τα μοναδικά κομμάτια που δεν παίχτηκαν από τον δίσκο στην επετειακή περιοδεία του 2005 ”Eddie Rips Up The World Tour”. Σε αυτήν έπαιζαν αποκλειστικά υλικό από τους τέσσερις πρώτους δίσκους τους και μάλιστα είχαν περάσει και από την χώρα μας.
– Πολλά από τα κομμάτια του δίσκου έχουν διασκευαστεί με τα χρόνια, από πάρα πολλές metal μπάντες, Ενδεικτικά αναφέρουμε το ”Running free” από τους STONE SOUR, IRON SAVIOR, το ”Remember tomorrow” από τους METALLICA, OPETH, ANTHRAX, το ”Iron Maiden” από τους TRIVIUM, το ”Transylvania” από τους ICED EARTH, το ”Sanctuary” από τους OVERKILL.
– Αυτά που έχουν παιχτεί τις περισσότερες φορές σε live, πέραν του ομώνυμου που δεν λείπει όπως είπαμε ποτέ από το setlist τους μέχρι σήμερα, είναι τα ”Phantom of the Opera”, ”Running Free” και ”Sanctuary.
Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον φίλτατο συναγωνιστή MAIDEN-Α και πολύ καλό συνάδελφο στο Rockhard.gr Ντίνο Γανίτη για την πολύτιμη προσφορά του στα ”Did you know that”.
Κείμενο: Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
Did you know that: Ντίνος Γανίτης και Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
