ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Archangel” – SOULFLY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2015
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Matt Hyde
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, Κιθάρα – Max Cavalera
Κιθάρα – Marc Rizzo
Μπάσο – Tony Campos
Τύμπανα – Zyon Cavalera
Το “Archangel” είναι ο 10ος δίσκος των SOULFLY και κυκλοφόρησε σε μια περίοδο κατά την οποία ο ιθύνων νους της μπάντας, Max Cavalera, παρήγαγε αδιαλείπτως καινούργια μουσική. Μέσα στην τριετία 2013-2015 ο Max είχε κυκλοφορήσει 2 άλμπουμ με τους SOULFLY, το “Pandemonium” με τους CAVALERA CONSPIRACY και το ομώνυμο ντεμπούτο των KILLER BE KILLED. Τα αποτελέσματα δυστυχώς δεν τον δικαίωσαν, παρά μόνο στην περίπτωση του supergroup KILLER BE KILLED, όπου τα πράγματα κρατιόντουσαν σε αξιοπρεπές επίπεδο.
Πηγαίνοντας στα του “Archangel”, τα πράγματα ίσως ήταν λίγο καλύτερα από τον προκάτοχό του “Savages”, αλλα η μπάντα πραγματοποιούσε για ακόμα μια φορά μια χαμηλή πτήση. Η διάρκειά του (μόλις 36 λεπτά) το καθιστά το πιο σύντομο άλμπουμ της μπάντας, ενώ κάποιες καλές στιγμές χάνονται σε ένα σύνολο που αφήνει στον ακροατή μια αίσθηση ότι όλα τα έχει ξανακούσει και σε καλύτερη εκδοχή, σε κάποια προηγούμενη δουλειά της μπάντας. Αυτό που παρατηρείται επίσης είναι πως η διάκριση μεταξύ SOULFLY και CAVALERA CONSPIRACY εκείνη την περίοδο είχε εκλείψει, καθιστώντας τις δύο μπάντες ηχητικά σχεδόν ταυτόσημες, εγείροντας ερωτήματα στο κατά πόσο είχε πραγματικό νόημα ο Max να βρίσκεται σε αυτόν τον παραγωγικό οργασμό, ο οποίος τελικά μετατρέπεται σε αμετροέπεια.
Ένα στοιχείο, ας πούμε διαφοροποίησης με το παρελθόν, θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν το πλήθος των αναφορών από την Παλαιά Διαθήκη, στο στιχουργικό κομμάτι, το οποίο προσέδιδε μια ενιαία χαλαρή θεματολογία σε πολλά κομμάτια του δίσκου, χωρίς όμως να τον καθιστά concept με τη στενή έννοια του όρου όπως την έχουμε συναντήσει σε κυκλοφορίες από άλλες μπάντες. Δυστυχώς όμως ακόμα κι αυτό το στοιχείο δεν ήταν αρκετό για να ξεφύγει ο δίσκος από τη μετριότητα.
Συνολικά, το “Archangel” είναι μια από τις λιγότερο εντυπωσιακές δουλειές που μας έχει προσφέρει ο Max Cavalera, με την ποσότητα στο συνθετικό επίπεδο εν τέλει να λειτουργεί εις βάρος της ποιότητας του υλικού. Ευτυχώς ο θείος Max μάλλον το πήρε πρέφα και την επόμενη τριετία κατέβασε ταχύτητες, πήρε κάποιες ανάσες (πρόλαβε βέβαια να κυκλοφορήσει το “Psychosis” με τους CC) και επανήλθε πιο ουσιαστικός και σε αρκετά καλύτερη φόρμα, με το “Ritual” του 2018.
Θανάσης Μπόγρης
