a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Remedy lane” – PAIN OF SALVATION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2002
ΕΤΑΙΡΙΑ: InsideOut Music
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Daniel Gildenlöw και Anders “Theo” Theander
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Daniel Gildenlöw – φωνητικά, κιθάρα, concept και στίχοι
Kristoffer Gildenlöw – μπάσο, δεύτερα φωνητικά
Johan Hallgren – κιθάρα, δεύτερα φωνητικά
Fredrik Hermansson – πλήκτρα
Johan Langell – ντραμς, δεύτερα φωνητικά
Το ημερολόγιο γράφει 15 Ιανουαρίου του 2002 και οι απανταχού φίλοι της μουσικής (δεν την προσδιορίζω, δεν την κλείνω σε στεγανά, δεν απευθύνεται μόνο σε φίλους του Metal ή του Rock), συναντώνται για πρώτη φορά με το καινούργιο τότε άλμπουμ των Σουηδών PAIN OF SALVATION. Το “Remedy lane” βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων κι ένα εκπληκτικό ταξίδι ξεκινά για όσους επέλεξαν να το αποκτήσουν.
Πρόκειται για το τέταρτο άλμπουμ αυτού του συγκλονιστικού συγκροτήματος και παράλληλα το δεύτερο concept τους, μετά το (εξίσου συναρπαστικό) “One hour by the concrete lake” που αφηγείται από την αρχή ως το τέλος του μία ιστορία. Μία ιστορία εσωτερικής αναζήτησης, μια ιστορία, στην οποία ακολουθούμε τα βήματα του πρωταγωνιστή, τα οποία μας πάνε μέσα από διάφορα μονοπάτια, περάσματα και διαδρομές, στην ανακάλυψη μαζί με τον πρωταγωνιστή ενός εσώτερου κόσμου, ενός κόσμου κατανόησης του ίδιου μας του εαυτού, ψάχνοντας αιτίες και αιτιατά για τις αποφάσεις, τις εμπειρίες και τις επιλογές μας.
Στο ταξίδι αυτό, τα μονοπάτια που ακολουθούμε είναι πολλά. Περνάμε μέσα από την απώλεια, την αγάπη, τον πόθο, το σεξ, τον έρωτα. Στοιχεία που συνδεόμενα μεταξύ τους το ένα με το άλλο, επεξηγούν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του πρωταγωνιστή αλλά και του καθενός. Άλλωστε, τον χαρακτήρα μας τον καθορίζουν οι επιλογές μας και τα σημάδια που αυτά αφήνουν στον ψυχικό μας, άλλοτε προστατεύοντας μας από μελλοντικές λανθασμένες επιλογές και κακοτοπιές και άλλοτε δημιουργώντας έναν εθισμό προς μια διεστραμμένη μορφή αντίληψης, καθαρά προσωπική και οπωσδήποτε βλαβερή και νοσηρή και για εμάς αλλά και για τον περιβάλλοντα εμάς κόσμο.
Μέσα από τις επιλογές, τις αναζητήσεις και τα αποτελέσματα, ο πρωταγωνιστής μας φτάνει στην λύτρωση; Δεν ξέρουμε. Φτάνει όμως στην συνειδητότητα. Τουλάχιστον όπως αυτός έφτασε να την αναλαμβάνεται. Και εν τέλει, ίσως και αυτό να είναι το πιο σημαντικό. Η αυτοαποδοχή μέσα από τις εμπειρίες.
Το “Remedy lane”, από τους πρώτους του στίχους, νοηματικά, σε παρασύρει σε ένα μοναδικό ταξίδι. Μια αφήγηση και μια ιστορία κυριολεκτικά βγαλμένη από ένα ημερολόγιο, ένα καλό βιβλίο, με εικόνες και σκηνικά να μην σταματάνε να περνάνε μπροστά από τα μάτια του ακροατή.
Παράλληλα, μουσικά, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να μην συμβαδίζει με τους μοναδικούς του στίχους. Γνωστοί βιρτουόζοι οι PAIN OF SALVATION, όπως και σε κάθε προηγούμενη και επόμενη δουλειά τους, δεν σταματούν να μεγαλουργούν. Εκπλήσσουν, προκαλούν, πειραματίζονται. Δοκιμάζουν κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο να εκφράσουν μουσικά αυτό που θέλουν να περάσουν στον ακροατή, αυτό που νιώθουν την ώρα που ηχογραφούν αυτό το υπέροχο πράγμα που κυκλοφόρησαν. Η εξέλιξη τους ασταμάτητη. Οι δοκιμές ατέρμονες. Το σύνολο σχεδόν υπεράνθρωπο. Το αποτέλεσμα αψεγάδιαστο και μοναδικό.
Οι στίχοι και η μουσική αυτού του δίσκου, είναι δημιουργίες του τραγουδιστή και κιθαρίστα του συγκροτήματος Daniel Gildenlöw, με μοναδική άλλη συμμετοχή στο δημιουργικό κομμάτι, αυτή του Fredrik Hermansson στο ορχηστρικό μέρος του “Rope ends”. Με μάλλον έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο, μέσα από την αναζήτηση του πρωταγωνιστή μας, ουσιαστικά βλέπουμε τις εσωτερικές συγκρούσεις και αναζητήσεις του ίδιου του δημιουργού αυτού του αριστουργήματος, που μέσα από την μουσική του, ίσως έφτασε στην δική του λύτρωση και αυτός.
Συντελεστές στην «έκδοση» αυτής της αυτοβιογραφίας, οι συνοδοιπόροι του Gildenlöw, Kristoffer Gildenlöw στο μπάσο, Johan Hallgren στην κιθάρα, Fredrik Hermansson στα πλήκτρα και Johan Langell στα ντραμς, οι οποίοι εκπληρώνουν τον ρόλο τους με τρόπο μοναδικό, όχι ότι θα χωρούσε καμία αμφιβολία φυσικά σε αυτό.
Αμφιβάλλω αν υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που δεν έχουν ακολουθήσει τον πρωταγωνιστή σε αυτήν την διαδρομή του. Αν όμως υπάρχουν, ας ξεκινήσουν αυτό το ταξίδι άμεσα. Είναι πραγματικά λυτρωτικό όσο και βασανιστικό μέχρι την ολοκλήρωση και την αποδοχή.
Φανούρης Εξηνταβελόνης
