ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “False” – GOREFEST
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Μπάσο/φωνή – Jan Chris De Koeije
Κιθάρες – Boudewijn Bonebakker
Κιθάρες – Frank Harthoorn
Drums – Ed Warby
Μετά το μνημείο καφρίλας που ακούει στο όνομα “Mindloss” τον Αύγουστο του 1991, οι Ολλανδοί μακελάρηδες GOREFEST, δεν έχασαν καθόλου χρόνο. Βγήκαν σε περιοδεία με τους φοβερούς Αμερικανούς REVENANT (με το μοναδικό δυστυχώς διαμαντάκι “Prophecies of a dying world”). Η μπάντα πέρασε περίοδο ανακατατάξεων βεβαίως βεβαίως, τόσο στο κομμάτι της δισκογραφικής (δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένοι με τη προώθηση της Foundation 2000 – η οποία είχε και τους THE GATHERING στα πρώιμα τους βήματα με το “Always” τότε), όσο και στη σύνθεση της μπάντας. Μετάβαση στη Nuclear Blast, η οποία τους ήθελε τόσο πολύ, που έκανε ευνοϊκότατους τους όρους του συμβολαίου για εκείνους. Πριν την περιοδεία με τους REVENANT, ο κιθαρίστας Alex van Schaik προειδοποιήθηκε με τον ευγενικό τρόπο από τον μπασίστα/τραγουδιστή Jan Chris De Koeije: “Θα χαρώ πάρα πολύ αν δεν χρειαστεί να ξαναμοιραστώ τη σκηνή μαζί σου”. Αντικαταστάτης ο Boudewijn Bonebakker, από πιο alternative background με τους LOOD. Παρόλα αυτά, η ενέργεια που βγήκε ήταν τόσο έντονη, που έβγαλαν τον Ιανουάριο του ’92 το “Live misery” 7″, με τη μπάντα να δείχνει πως έχει πάρει μπρος για τα καλά.
Μετά το πέρας της περιοδείας, ωστόσο, ο drummer Marc Hoogendoorn αποχωρεί εν μέσω προστριβών και κούρασης από τη ζωή στις περιοδείες (δεν είναι για όλους αυτά, κακά τα ψέματα παιδιά!). Στο πλευρό της μπάντας έτρεξε ο drummer των σπουδαίων συμπατριωτών τους power metallers ELEGY (κάπου το αφεντικό χειροκροτάει δυνατά!), Ed Warby. Δύο βδομάδες πριν την έναρξη των ηχογραφήσεων για τον επόμενο δίσκο. Ένας από τους ανώτερους παίκτες που θα μπορούσε ποτέ να έχει μια τέτοια μπάντα. Σε βαθμό που ο Bonebakker δήλωσε “Πριν τον ερχομό του, είχα την ψευδαίσθηση ότι ήμασταν μια πολύ δεμένη μπάντα. Στην αρχή μάλιστα, είχα την εντύπωση ότι θα έπρεπε να προσαρμοστεί σε μας. Από τις πρώτες πρόβες αποδείχτηκε το ακριβώς αντίθετο. Όταν αντιμετωπίσαμε το ακριβέστατο παίξιμο του, αποδείχθηκε ότι ήμασταν πολύ αδέξιοι κι έπρεπε να παίξουμε όσο καλύτερα γινόταν για να προσαρμοστούμε στο παίξιμο του”. Παραδοχή ολκής. Και να σημειωθεί πως το κονέ, έγινε από τον Stephan Gebedi των THANATOS, με τον Warby να έχει εκδηλώσει εξ αρχής ενδιαφέρον (“αν ποτέ χρειαστείτε drummer, απλά πείτε το μου” είπε χαρακτηριστικά).
Εν τω μεταξύ, όλοι περίμεναν το δεύτερο χτύπημα. Και αν όπως λέγανε οι TESTAMENT το πρώτο είναι θανάσιμο, το δεύτερο οφείλει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Χαρακτηριστικό των GOREFEST είναι εκτός των ασταμάτητων γρήγορων στιγμών (αυτοί και οι SINISTER, οι πιο γρήγορες Ολλανδικές μπάντες όταν μαρσάρουν), και αυτή η στακάτη/γκρουβάτη riff-ολογία που άμα πρωτοεμφανίστηκε δειλά στο “Mindloss”, στο “False” έμελλε να κάνει πλήρως αισθητή τη παρουσία του. Υπό το άγρυπνο μάτι του Colin Richardson, η μπάντα μπήκε στο στούντιο, δούλεψε, ίδρωσε και κυκλοφόρησε σε μια μέρα σαν τη σημερινή το 1992 το δεύτερο της άλμπουμ με τίτλο “False”. Τίτλος δίσκου που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το περιεχόμενο του. Τίποτα λάθος, άλλωστε, όταν γίνεται με πάθος. Και αυτό πηγαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής, με το death metal να μην αποτελεί εξαίρεση! Το “The glorious dead” ανοίγει την αυλαία του δίσκου…. “I am human being and I kill human beings…and I do it in my society”. Τα λόγια του serial killer Edmund Kemper αποτελούν ιδανική εισαγωγή για αυτό το κομμάτι, που από τις πρώτες νότες δείχνει ξεκάθαρα την αλλαγή επιπέδου, με τη μπάντα να ακούγεται σαν ένα μουσικό ισοδύναμο της Εθνικής Ολλανδίας. Φουλ επίθεση, φουλ θέαμα αλλά και φουλ ουσία.
Επιθετικότητα, με τη ανεβασμένη τεχνική όχι μόνο να μη της αφαιρεί γραμμάριο, μα να προσθέτει περισσότερους τρόπους να είσαι επιθετικός! Τα δε solos μεγαλειώδη! Η μπάντα άλλαξε πίστα, δεν ήταν πια ένα underground συγκρότημα ή ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Έγινε μια από τις σπουδαίες μπάντες του είδους της, και μια από τις πλέον σημαντικές ακόμα και για μπάντες που δεν παίζουν καθαρά death metal (ακόμα θυμάμαι να τους εξαίρει ο Mark Jansen των EPICA). Αργόσυρτα μεγαλειώδη κομμάτια όπως το “State of mind” ή το “From ignorance to oblivion” όπου ο Warby παραδίδει δωρεάν μαθήματα τυμπάνων, δείχνουν τη συνθετική κλάση αυτής της τετράδας, καθώς και τη μεταξύ τους χημεία. Προσθέτουν επιπλέον ατμόσφαιρα, βάθος και σοβαρότητα στις συνθέσεις συνολικά (ακούστε το χτίσιμο του “Infamous existence”). Το δε “Get-a-life” που αποτέλεσε εμπορική αιχμή του δόρατος με έντονη προβολή στο MTV, αποτελεί σήμα κατατεθέν (ή τουλάχιστον ένα από αυτά) της μπάντας. Οδοστρωτήρες όπως το “Reality – when you die” και το “Second face” αποτελούν καλό λόγο που ο σβέρκος μας έχει κάνει ένα ελαφρύ “κρακ” με τα χρόνια και εξακολουθεί να κάνει ως και σήμερα!
O δίσκος πούλησε σαν ζεστό ψωμί, με το budget της Nuclear Blast να είναι από τα μεγαλύτερα που έχουν πέσει σε δίσκο της ως τότε. Οι GOREFEST βγαίνουν στο δρόμο με τους DEICIDE για τη προώθηση του (με “Legion” εκείνοι….με χάνετε!), ενώ δεν έλειψαν και μια σειρά από ευτράπελα σε εμφανίσεις τους. Πρώτο, στη Στοκχόλμη, όπου βόμβα εξερράγη την ώρα που έπαιζαν, με εκείνους να σοκάρονται αλλά να ολοκληρώνουν τη συναυλία. Αυτά δεν επηρέασαν ωστόσο τους GOREFEST (ούτε τους DEICIDE βεβαίως!), οι οποίοι την επόμενη χρονιά, θα έπαιζαν ως καλεσμένοι του ίδιου του Chuck Schuldiner σε Αμερικάνικη περιοδεία με τους DEATH. Αποκορύφωμα της επιτυχίας του “False” είναι η εμφάνιση στο Dynamo Open Air στις 30 Μαΐου 1993, μπροστά σε 10.000 μανιακούς που αποτυπώθηκε στο “The Eindhoven insanity” live άλμπουμ.
30 χρόνια περάσανε σαν νεράκι. Και το ”False” των GOREFEST αποτελεί ένα από τα κορυφαία άλμπουμ Ευρωπαϊκού death metal και σίγουρα η ανώτερη των στιγμών των Ολλανδών, στη σπουδαία καριέρα τους. Μια καριέρα που είχε μεγάλες στιγμές, είχε λάθη, είχε διάλυση, είχε επανασύνδεση και οριστική επαναδιάλυση (όλα αντικείμενο ξεχωριστού κειμένου το καθένα). Πλέον οι GOREFEST προς θλίψη των οπαδών τους, δεν υφίστανται πια. Ωστόσο η παρακαταθήκη που αφήνουν πίσω τους, είναι σπουδαία και άξια μελέτης από κάθε οπαδό του είδους εκεί έξω.
Did you know that?
– Το κλασσικό εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Rob Middleton των DEVIATED INSTINCT, με την ιδέα να προέρχεται από ένα τύπο επ’ ονόματι Repro Desaster, που έδωσε ιδέες μεταξύ άλλων για εξώφυλλα στα “Pieces” EP (DISMEMBER), “Imperial doom” (MONSTROSITY), “Prophecies of a dying world” (REVENANT).
– Έχει επανακυκλοφορήσει μαζί με το “Erase” σε μια φανταστική έκδοση διπλού CD, με το “Live misery” EP μέσα, με το promo του ‘92, με το “Fear” EP….τα πάντα όλα!
– Ο Ed Warby έχει βασανίσει τα δέρματα σε πλείστες όσες σπουδαίες μπάντες, τους συμπατριώτες των GOREFEST, HAIL OF BULLETS (Ολλανδικός ορυμαγδός), AYREON (ελίτ του είδους τους, αν μη τι άλλο), VUUR (ελίτ και εδώ – με την Anneke Van Giersbergen στο μικρόφωνο) και φυσικά τους STAR ONE (πάλι του Lucassen). Κάτσε καλά!
Γιάννης Σαββίδης
