ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Feel the fire” – OVERKILL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Megaforce Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Carl Canedy, Jon Zazula, Alex Perialas, George Marino
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Bobby “Blitz” Ellsworth – Φωνητικά
Bobby Gustafson – Κιθάρες
D.D. Verni – Μπάσο
Rat Skates – Τύμπανα
Έναν μήνα μετά τη θριαμβευτική εμφάνιση των OVERKILL στο festival του Rock Hard στην Τεχνόπολη, να σου τα γενέθλια του θρυλικού τους ντεμπούτου “Feel the fire”. Ήσουν μέσα; Επέζησες; Έπιασες και συ τον εαυτό σου να στρέφεται προς τη δισκοθήκη του την επομένη κιόλας μέρα, για να ακούσει ξανά τούτα τα «μπαρμπάδια» που έβαλαν κάτω 100 συγκροτήματα πιτσιρικάδων και έκαναν την σκηνή της Τεχνοπόλεως (η Τεχνόπολη της Τεχνοπόλεως) σαν «δρόμο που του περνάνε καλώδια»;
Μεγάλος δίσκος, φίλε. Πολύ μεγάλος. Μεγαλύτερος από όσο ίσως φαντάζεσαι, μεγαλύτερος από όσο ίσως παραδέχονται και οι ίδιοι οι OVERKILL. Ναι, δεν είχε εμπορική απήχηση στο ευρύ κοινό, όταν κυκλοφόρησε. Δεν κατάφερε να φτάσει στα charts του Billboard 200, ούτε να θεωρηθεί εξαρχής «επιτυχημένο», βάσει οικονομικών μεγεθών. Μάλιστα η Megaforce άφησε να της φύγει η αποκλειστικότητα μέσα από τα χέρια, όταν οι OVERKILL υπέγραψαν συμβόλαιο ΚΑΙ με την Atlantic, όπου και θα παρέμεναν μέχρι το “Horrorscope” (1991). Πιθανότατα ήθελαν να τους ξεφορτωθούν σιγά-σιγά, τόσο πολύ τους πίστευαν… Να χαρώ εγώ διορατικότητα!
Χαμηλές λοιπόν οι «πτήσεις» του “Feel the fire”… Ε και; Οι σκληροπυρηνικοί thrashers το λάτρεψαν με τη μία και από τις τάξεις τους θα δημιουργείτο μια στέρεη βάση οπαδών, ο αριθμός των οποίων θα αυξανόταν σταθερά καθώς η μπάντα μεγάλωνε, χτίζοντας τον μύθο της, ως τα early 90s! Από την άλλη, για «μπάστα» ρε μεγάλε… δεν ήξερα πως η σημασία ενός μουσικού έργου, εκτιμάται μόνο με τα λεφτά… Δεν ήξερα πως την αξία του, την προσδιορίζουν αριθμοί!
Μάγκα μου, τα κουκιά είναι μετρημένα. Με τούτο εδώ το ΕΠΟΣ, συν κάποια ακόμη, ξεκινά το δεύτερο κύμα του thrash metal, που το εξέλιξε και έδωσε εξίσου μεγάλους δίσκους με το πρώτο κύμα. Εδώ συναντάται η κλασική αρχική σύνθεση της μπάντας, στα καλύτερά της: Ο τιτάνας Bobby “Blitz” Ellsworth στα φωνητικά, σε ερμηνείες που στάζουν βιτριόλι. Ο Bobby Gustafson στις κιθάρες, να έχει πάρει επ’ώμου ολόκληρο τον δίσκο και ο ευφάνταστος Rat Skates στα τύμπανα, να φτιάχνει ένα θεϊκό rhythm section με τον μπασίστα D.D. Verni…
Και όλοι τους να ακούγονται πεντακάθαρα, λόγω της παραγωγής η οποία μπορεί με όρους 2025 να θεωρείται «πρωτόλεια», αλλά χίλιες φορές αυτή η «πρωτόλεια» καθαρότητα, παρά ο τριγκαρισμένος και συμπιεσμένος ήχος που σήμερα μας τρώει τα σωθικά! Και το ντεμπούτο των LED ZEPPELIN, με τέσσερα πυκνωτικά μικρόφωνα ηχογραφήθηκε, ένα σε κάθε γωνία του δωματίου, αλλά άντε βγάλε ΤΕΤΟΙΟΝ ήχο τώρα. Άντε, ντε!
Πέραν της ιστορικής του σημασίας, υπάρχουν εννέα συγκεκριμένοι λόγοι/επιχειρήματα για κάποιον που δηλώνει οπαδός του thrash metal, ειδικά, μα και του heavy, γενικά και αόριστα, για να έχει το “Feel the fire” στην κατοχή του. Ένας είναι το “Raise the dead”, που είχε μπερδέψει («τι διάτανο, χαλασμένη κασσέτα αγόρασα;») με την κινηματογραφική του εισαγωγή τον μικρό Δημήτρη, όταν είχε αποκτήσει την κασσέτα της Megaforce, καθώς οι πρώτοι ήχοι ακούγονται μετά το δέκατο – ενδέκατο δευτερόλεπτο. Άλλος είναι το “Rotten to the core”, που από το 1985 μέχρι και σήμερα, είναι σταθερό και ακλόνητο στις live εμφανίσεις του group. Άλλος είναι το “Hammerhead” κ.ο.κ.
Ένας όμως από αυτούς τους εννέα λόγους (τα τραγούδια του δίσκου, αν δεν κατάλαβες), είναι αυτός που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης: Ο ομώνυμος ύμνος. Η καλύτερη ερμηνεία στην καριέρα του Blitz. O DD με τον Rats που παίζουν σαν γάτες με τόπια από κλωστές. Ο Bobby που εμπλέκεται σε κιθαριστική μονομαχία με… τον εαυτό του (άκου με ακουστικά τα σολίδια και θα καταλάβεις). Η πρώτη απάντηση από πλευράς μπάντας (άλλες δυο θα ήταν το “Fear his name” και το “In union we stand” από το “Taking over”) σε όσους πιστεύουν πως το thrash metal δε μπορεί να γίνει επικό.
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ OVERKILL ΤΡΑΓΟΥΔΙ.
Ορίστε, το είπα.
Σε μετέπειτα εκδόσεις του δίσκου, υπάρχει και ένα ακόμη κομμάτι, το “Sonic reducer”, διασκευή στο ομότιτλο κομμάτι του punk rock συγκροτήματος DEAD BOYS. Δεν συμπεριλήφθηκε στις εκδόσεις βινυλίου ή κασέτας, θα το βρεις μόνο σε ορισμένες επανεκδόσεις CD, είτε μεταξύ του “Second son” και του “Hammerhead” ή στο τέλος. Εντάξει, σιγά, δεν έσταξε και νερό στη ζάχαρη αν δεν το έχεις. Για την ιστορία τα γράφουμε αυτά. Όπως για την ιστορία πρέπει να αναφέρουμε ότι ο πρωτότυπος τίτλος του δίσκου ήταν “First blood” και πως το υπόλοιπο 1985 και το 1986 οι OVERKILL τα πέρασαν εν πολλοίς στον δρόμο, περιοδεύοντας με ANTHRAX, SLAYER, S.O.D, NUCLEAR ASSAULT, LIEGE LORD, CARNIVORE και BLESSED DEATH.
Βέβαια, πέραν από τη μουσική, το “Feel the fire” θα μπορούσε να έχει μείνει στην σφαίρα του μύθου, απλά και μόνο για το βιβλιαράκι του. Φίλε, κάποτε τα διαβάζαμε τα βιβλιαράκια. Ρουφούσαμε κάθε πληροφορία. Έτσι λοιπόν, εκτός από τη λίστα των ευχαριστιών σε συγγενείς, φίλους, συνεργάτες και συγκροτήματα που πάντοτε υπήρχε, ψάχναμε και για άλλα, ακόμη πιο «πικάντικα» και ενδιαφέροντα. Και το “Feel the fire”, έχει τις ίσως πιο θεϊκές «ευχαριστίες» (όχι ευχαριστίες), που γράφτηκαν ποτέ σε δίσκο. Παραθέτω λοιπόν αυτούσιο το κείμενο:
“To those we hate for causing us problems, may you eat shit: U-Haul, the scumbag at Dyna-Mix, Pop-Corn Video, chickens who cluck too much, Hertz rent-a-week, cops, Guidos, poser fags, pathetica posers, bouncers who don’t let divers and slammers enjoy themselves, other bands who tried to use our name, Queensryche and the worst enemy of all – Time, for making us wait. And to Dave Richards of Azra for blatantly lying to us, not using our cover artwork and insert, running up our lawyer bill and jerking us around for seven months with our E.P, may you get butt-fucked by a rhino with AIDS!”
Είχε όμως και τις ανάλογες οδηγίες προς ναυτιλομένους:
“Have some consideration for your neighbors when playing this record: Turn it up so they can here it too! (Thrash you room while listening)”
Ή με μια φράση… 80s thrash metal!
Αυτά που λες για το “Feel the fire”. Άντε τώρα να το ακούσεις. Ευκαιρία έψαχνες, σου την έδωσα και σε χαιρετώ!
Δημήτρης Τσέλλος
