ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hellfire Club” – EDGUY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Sascha Paeth
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Tobias Sammet: φωνητικά
Jens Ludwig: κιθάρα
Dirk Sauer: κιθάρα
Tobias “Eggi” Exxel: μπάσο
Felix Bohnke: τύμπανα
Το “Hellfire Club” των EDGUY αποτέλεσε ίσως την πιο κομβική στιγμή στην ιστορία του συγκροτήματος καθώς την περίοδο που κυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 η σκηνή του ευρωπαϊκού power metal είχε ήδη δείξει τα πρώτα σημάδια κόπωσης ενώ προσωπικά ο Tobias Sammet έχοντας ήδη κυκλοφορήσει εξαιρετικούς δίσκους τόσο με το προσωπικό του mega project των AVANTASIA όσο και με τους EDGUY είχε ήδη καταθέσει τα διαπιστευτήριά του ως η μεγάλη ανερχόμενη δύναμη της σκηνής (μαζί με τον Tony Kakko των SONATA ARCTICA τότε).
Ο Tobias με την νέα συνθετική κατεύθυνση που έδωσε στο “Hellfire Club” έδειξε την πρώτη του ξεκάθαρη απομάκρυνση του από τις κλασικές συνταγές του power metal και την μεταφορά του μουσικού του «παραδοτέου» σε ένα σαφώς πιο εμπορικό μονοπάτι ενσωματώνοντας στη μουσική του σχήματος διαφορά νέα στοιχεία, μια πιο rock κατεύθυνση και μια διάθεση εκσυγχρονισμού του ήχου η οποία κατά τη προσωπική μου γνώμη δεν του βγήκε σε καλό.
Όταν έχεις βγάλει αριστουργήματα όπως το “Theatre of Salvation” ή το “Mandrake”, όσο καλή η μεγαλεπίβολη παραγωγή και αν κανείς στο “Hellfire Club” παρουσιάζοντας και με έξυπνο τρόπο επιρροές από τα 70s, στο τέλος αυτό που μένουν είναι οι καλές συνθέσεις. Και δυστυχώς το “Hellfire Club” αποτελεί το τελευταίο πραγματικά αξιόλογο άλμπουμ του συγκροτήματος υπό την έννοια ότι, αν και είναι το πρώτο στην δισκογραφία τους που έχει αρκετά fillers μέσα, περιλαμβάνει τουλάχιστον 6-7 εξαιρετικά τραγούδια, αλλά ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για τα χαβαλεδιάρικα ή μέτρια άλμπουμ που ακολούθησαν, αρχής γενομένης από το “Rocket Ride” με επιρροές από… STEEL PANTHER.
Με κορυφαίες στιγμές τa “Mysteria”, “The Piper Never Dies”, “King of Fools”, “Lavatory Love Machine” το “Hellfire Club” στα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του εξακολουθεί να ακούγεται φρέσκο και μοντέρνο. Η μετέπειτα πορεία του συγκροτήματος ακολούθησε πτωτική τάση, ο ίδιος ο Tobias βέβαια σήμερα θα πει ότι αποτελεί το σημείο ωρίμανσης του συγκροτήματος και τις γνωστές και τυπικές δηλώσεις που κάνουν όσοι δεν μπορούν πλέον να ξαναβρούν την συνθετική έμπνευση της νιότης τους. Η ιστορία όμως συνήθως αποκαθιστά την πραγματική εικόνα: οι EDGUY αντί να αναλάβουν από τους HELLOWEEN ή τους STRATOVARIUS τα πρωτεία της σκηνής του europower κατέληξαν μια ακόμη μπάντα πομπώδους μελωδικού metal, συνεισφέροντας και αυτοί με τη σειρά τους στην παρακμή του είδους.
Ήταν τόσο έντονη μάλιστα η (αρνητική) επιρροή αυτής της κίνησης του Tobias που έβλεπες στο επόμενο διάστημα μικρότερα μεν αλλά ποιοτικά σχήματα να γυρίζουν και αυτά προς αυτήν την κατεύθυνση με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους NOCTURNAL RITES (βλέπε “Grand Illusion”). Κάπως έτσι το europower κατέληξε eurovision metal. Κλείνοντας να πούμε ότι έκτοτε παρά τις safe και μεγαλεπίβολες δουλειές που κυκλοφόρησε ο Sammet είτε ως EDGUY είτε ως AVANTASIA δεν ακούσαμε από αυτόν κάτι που να μην είχε ήδη παίξει μέχρι και το “Hellfire Club”.
Δημήτρης Μελίδης
