ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Blue oyster cult” – BLUE OYSTER CULT
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1972
ETΑΙΡΙΑ: Columbia
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Murray Krugman / Sandy Pearlman
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Eric Bloom / Donald “ Buck Dharma” Roeser
Κιθάρες – Donald“ Buck Dharma” Roeser / Eric Bloom
Πλήκτρα /ρυθμικές κιθάρες – Allen Lanier
Μπάσο/ φωνητικά – Joe Bouchard
Τύμπανα/φωνητικά – Albert Bouchard
Oι τεράστιοι BLUE OYSTER CULT είναι για εμένα το καλύτερο Αμερικάνικο hard rock σχήμα όλων των εποχών ιδιαίτερα για όλα αυτά τα φανταστικά που έκαναν στην δεκαετία του ‘70. Η ιστορία τους ξεκίνησε όταν συναντήθηκαν οι Donald Roeser και Αlbert Bouchard στο γυμνάσιο. Λίγο αργότερα θα συναντήσουν τον δημοσιογράφο Sandy Pearlman, ο οποίος θα τους βοηθήσει να ηχογραφήσουν δύο δίσκους με την Electra records και θα αναλάβει και τα χρέη manager. Oι δίσκοι αυτοί με τα ονόματα SOFT WHITE UNDERBELLY και ΤΗΕ STALK FOREST GROUP δεν θα κυκλοφορήσουν ποτέ στην εποχή τους από την Electra records και έτσι τo σχήμα θα αλλάξει το όνομα του και θα υπογράψουν στην Columbia Records.
To πρώτο album τους που σήμερα αισίως κλείνει 50 ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του, θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 1972, αφού προηγουμένως υπήρχε στην μπάντα το πρόβλημα ποιος θα αναλάβει τα φωνητικά. Τελικά προκρίθηκε ο Eric Bloom για τον κυρίως ρόλο αυτόν, όμως στον δίσκο όπως θα δούμε παρακάτω στα τραγούδια ο ρόλος του τραγουδιστή άλλαζε σε πολλά από αυτά, μιας τόσο ο κιθαρίστας Donald“ Buck Dharma” Roeser όσο και τα αδέλφια Bouchard, ανέλαβαν να ερμηνεύσουν κάποια από αυτά.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε τον Οκτώβριο του 1971 στην Νέα Υόρκη στα Warehouse studios με την παραγωγή να αναλαμβάνουν ο manager και γενικά μέντορας του σχήματος Sandy Pearlman και o Μurray Krugman. O δίσκος όταν κυκλοφόρησε πήρε πολύ θετικές κριτικές από τον μουσικό τύπο αλλά κατάφερε πολύ λίγα στο εμπορικό κομμάτι μιας και θα καταφέρει να μπει στο top 200 λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, στο #172 πιο συγκεκριμένα.
Το ντεμπούτο τους αυτό, χωρίς να αποτελεί τον κορυφαίο δίσκο τους, αυτό θα το κατάφερναν τα αμέσως επόμενα χρόνια, είναι ο δίσκος που παρουσιάζει με πολύ εμφατικό και ξεκάθαρο τρόπο τις δυνατότητες του σχήματος και το πλούσιο μουσικό και εκτελεστικό τους ταλέντο. Ουσιαστικά, παρόλο που δεν τα κατάφερε εμπορικά έθεσε τις βάσεις του ήχου τους και παρουσίαζε τον μοναδικό τους ταλέντο που στα επόμενα χρόνια θα εξελισσόταν και θα καθιερωνόταν ολοκληρωτικά.
Από τον δίσκο ξεχώρισαν τρία τραγούδια, και μάλιστα ξεχώρισαν τόσο που θα ήταν μόνιμα στα setlits τους τα επόμενα χρόνια. Το “Then came the last days of May”, μια εξαιρετική αισθαντική μπαλάντα σύνθεσης του Donald Roeser, που εδώ λάμπει εκτός από τις κιθάρες και στα lead φωνητικά του τραγουδιού. Φοβερό κομμάτι που όποια στιγμή και να το ακούσεις σε παρασέρνει μαζί του, γράφθηκε από τον κιθαρίστα όταν δυο φίλοι του σκοτώθηκαν σε μια συμπλοκή που είχε να κάνει με εμπόριο ναρκωτικών. Μοναδικό.
Το επόμενο κομμάτι που ξεχώρισε και έμεινε από αυτόν τον δίσκο ήταν το “Stairway to the stars”. Mια σύνθεση των Donald Roeser/Albert Bouchard σε στίχους του Richard Meltzer (εξωτερικός συνεργάτης της μπάντας όσον αφορά τους στίχους σε αρκετά τους κομμάτια, δες παρακάτω) και αφορά έναν διάσημο μουσικό που δεν έχει καθόλου χρόνο για τους οπαδούς του. Τα φωνητικά αποδίδονται από τον Eric Bloom και μουσικά μιλάμε για ένα περιπετειώδες κομμάτι που χαρακτηρίζεται από τον πρώιμο αλλά τόσο ξεχωριστό ήχο της μπάντας. “Τυπικό” BOC κομμάτι θα το λέγαμε σήμερα, με τις κιθάρες αλλά και το βασικό riff να έχει καρφωθεί στο μυαλό μας και τόσα χρόνια μετά να ακούγεται τόσο μα τόσο φρέσκο. Εκπληκτικό πραγματικά!
Το τρίτο από τα κομμάτια που ξεχώρισε ήταν το “Cities on flame with rock and roll”, μια σύνθεση και αυτή των Donald Roeser/ Albert Bouchard σε στίχους Sandy Pearlman. Στo πιο ροκάδικο κομμάτι τους ξεκάθαρα από το ντεμπούτο τους τα φωνητικά θα αναλάβει ο drummer Αlbert Bouchard, με το riff να μπαίνει και να κάνει αίσθηση με την μια. Το riff του κομματιού είναι επηρεασμένο από το “The Wizard” των ΒLACK SABBATH και πρόκειται για μια εξαιρετική σύνθεση που αποδίδεται με απόλυτη μαεστρία από το σχήμα. Το στιχουργικό περιεχόμενο έχει να κάνει με την δύναμη του rock και την επανάσταση του απέναντι σε αυτούς που πάνε να το καταπνίξουν. Το “Cities on flames” ήταν και το κομμάτι που επιλέχθηκε σαν single από τον δίσκο και αυτό που καθιερώθηκε σε κάθε συναυλία τους.
Επίσης εξαιρετικά κομμάτια υπάρχουν και άλλα μέσα σε αυτόν τον δίσκο, το εξαιρετικό και ιδιαίτερο τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά “Workshop of the telescopes”, το επηρεασμένο από το festival του Altamont και τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν εκεί “Τransmaniacon MC”, τα ψυχεδελικά “Screams” και “She’s as beautiful as a foot” και το garage rock-αδικο “Before the kiss, a redcap”.
H μπάντα για να προωθήσει τον δίσκο θα βγει σε περιοδεία με τον Αlice Cooper, τους ΒΥRDS και τους ΜΑΗAVISHNU ORHESTRA και με την περιοδεία σε εξέλιξη, ο ήχος τους όλο και θα γίνεται πιο σκληρός, γεγονός που αποτυπώνεται στην επόμενη κυκλοφορία τους “Tyranny and mutation” ένα χρόνο μετά.
Did you know that:
– Ο manager τους Sandy Pearlman ήθελε οι ΒΟC να είναι η Αμερικάνικη απάντηση στους ΒLACK SABBATH.
– Η μπάντα για να καταφέρει να υπογράψει στην Columbia Records έπαιξε μπροστά στο αφεντικό της εταιρίας Clive Davies, o οποίος σαφώς (και ευτυχώς) και πείστηκε και υπέγραψε το σχήμα στο δυναμικό της εταιρίας του.
– Ο Richard Meltzer ήταν φίλος με τον manager Sandy Pearlman και τον βρίσκουμε να συμμετέχει στα “She’s as Beautiful as a Foot” και “Stairway to the Stars” σε αυτόν εδώ τον δίσκο τους. Έχει γράψει επίσης στίχους και στα επόμενα album τους, στα “Teen Archer”, “Cagey Cretins”, “Harvester of Eyes”, “Death Valley Nights”, “Dr. Music”, “Lips in the Hills”, “Veins”, “Spy in the House of Night”, “Stone of Love”και “The Return of St. Cecilia. Υπήρξε επίσης συγγραφέας και αρθρογράφος σε μεγάλα περιοδικά όπως τα Rolling Stone, Creem και Village Voice.
– Το κομμάτι “I’m on the lamb, but I ain’t no sheep” θα το ξανασυναντήσουμε με πιο γρήγορο tempo και πολύ πιο heavy στο επόμενο δίσκο τους “Tyranny and mutation” υπό τον τίτλο “The red and the black”. Λέγεται ότι το βασικό riff του κομματιού είναι επηρεασμένο από το κομμάτι Frying pan” του Captain Beefheart.
– Για όσους είναι πιο προσεκτικοί στην ακρόαση του κομματιού “Stairway to the stars” θα ακούσουν τους στίχους το εξής : “You can drive my motorcar, It’s insured to thirty thou,
Kill them all if you wish”. Κάτι σας θυμίζει έτσι δεν είναι;
Γιάννης Παπαευθυμίου
