ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Parallel minds” – CONCEPTION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Noise Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tommy Newton
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Tore Ostby – κιθάρα
Roy Khan – φωνή
Ingar Amlien – μπάσο
Arve Hemdal – τύμπανα
Συνήθως το ντεμπούτο ενός συγκροτήματος είναι και ο τρόπος με τον οποίο μας συστήνεται. Στην περίπτωση των CONCEPTION, αυτό έγινε με το δεύτερο άλμπουμ τους. Βλέπετε, οι Νορβηγοί, ήταν από τα τρανά παραδείγματα, όπου ο Karl Walterbach της Noise Records, έδειξε εμπιστοσύνη και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. To “The last sunset” είχε φτάσει στα χέρια του και όταν άκουσε τις συνθέσεις που κατέληξαν στο δεύτερο άλμπουμ, ήταν ενθουσιασμένος. Με σαφή πρόοδο, περισσότερα τεχνικά στοιχεία, αλλά και μια πιο προσωπική ταυτότητα, οι CONCEPTION επιβλήθηκαν στο διψασμένο κοινό του Ευρωπαϊκού progressive metal.
Η συνθετική δεινότητα του Tore Ostby είναι έκδηλη στα 10 τραγούδια του άλμπουμ, με το συγκρότημα να συνδυάζει τις επιρροές του από QUEENSRYCHE και FATES WARNING, με πολλά ψήγματα jazz, ενώ σε σημεία πατούν και στο Ευρωπαϊκό power metal. Οι συγκρίσεις δεν αρκούν όμως για να χαρακτηρίσουν την ομορφιά της μουσικής των CONCEPTION. Η έμπνευση και η φαντασία που διέπει το δίσκο, είναι που τον κάνουν τόσο ξεχωριστό. Όταν βγήκε το 1993, δεν υπήρχε άλλο συγκρότημα που έπαιζε έτσι. Μπορεί στην Αμερική ιδιαίτερα, να υπήρχε αναβρασμός στον χώρο του underground, με πολλούς επίδοξους συνεχιστές της prog παράδοσης, αλλά κανένας δεν είχε καταφέρει στην Ευρώπη να προσφέρει κάτι τόσο μελωδικό, τεχνικό, ποικίλο και μοντέρνο. Ας μην ξεχνάμε, πως την δεκαετία αυτή, το progressive metal είχε μεγάλη άνθηση.
Ο «μονόλογος» του “Soliloquoy” είναι η απόλυτη απόδειξη των παραπάνω. Ένα εννιάλεπτο έπος, με την μελαγχολική φωνή του Roy Khan να μπερδεύει συναισθήματα, όπως ο Arve Heimdal ανακατεύει samples με τα κρουστά του. Ο λυρισμός και η χαμένη αθωότητα του “Silent crying”, είναι η πιο ζεστή στιγμή του δίσκου. Μια μπαλάντα σεμιναριακού επιπέδου, ενώ το εναρκτήριο “Water confines” είναι ο αντίποδας, με την επιθετικότητά του και την πιο ευθεία προσέγγιση. Υπάρχει και το αντιδραστικό “My decision” με τους στίχους να συνοδεύονται από μια πιο σκοτεινή διάθεση, κοφτά και βαριά ριφ. Για άλλη μια φορά ο Roy Khan δείχνει το μεγάλο εύρος της φωνής του και την ικανότητά του να ανεβοκατεβαίνει οκτάβες, τόσο αβίαστα. Από την άλλη έχουμε το σκοτεινό “Silver shine”, που αν και του λείπει η συνέπεια των άλλων, είναι ζηλευτό και βέβαια το πιο ευθύ metal του “Wolf’s lair” και το καταπληκτικό ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, ίσως το πιο progressive μέρος, με σαφείς αναφορές στους DREAM THEATER και τους ELEGY (που πρόσφατα επανασυνδέθηκαν).
Στο τέλος άφησα ένα σχόλιο για το “Roll the fire”, το μεγάλο χιτ του δίσκου. Το τραγούδι που τους έβαλε στο χάρτη. Μπορεί η προσπάθεια προώθησης της δισκογραφικής τους, να ήταν σημαντική, αλλά όταν έχεις στα χέρια σου έναν τέτοιο πιασάρικο ύμνο, θα ήταν μεγάλο ατόπημα αν δεν το έκανες. Έτσι, έφτασε να γίνει βίντεο και να παιχτεί αρκετές φορές στο Ευρωπαϊκό MTV. Το τραγούδι αυτό, είναι από αυτά που για μένα χρωμάτισαν καθοριστικά ολόκληρη την δεκαετία του ’90. Είναι η ομορφιά του που σε σαγηνεύει και σε μαγνητίζει. Είναι ο Έρωτας.
“Harassed with remorse, now that all is said and done,
I know that I can’t face, the old routine, Longing back to your whelming dark”.
Did you know that:
- Ο Tommy Newton ήταν ο παραγωγός που ανέλαβε να προσδώσει στους Νορβηγούς, τον ήχο που τους αναλογούσε. Ο Γερμανός πεπειραμένος παραγωγός (HELLOWEEN, SCANNER, STEELER, GAMMA RAY) έπαιξε καθοριστικό ρόλο, αφού έδωσε την σύγχρονη, κρυστάλλινη παραγωγή που άξιζαν οι συνθέσεις των CONCEPTION, ώστε να ακούγονται ευχάριστα ακόμα και σήμερα
- Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του “Parallel minds” βγήκαν στην πρώτη τους, μικρή περιοδεία μαζί με τους THRESHOLD, εκεί, στις αρχές του 1994. Στις συναυλίες τους, έπαιζαν όλο (ή σχεδόν όλο) το άλμπουμ.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
