A day to remember… 17/4 [SIX FEET UNDER]

0
239












ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Commandment” – SIX FEET UNDER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2007
ΕΤΑΙΡΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Barnes & Erik Rutan
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Chris Barnes
Κιθάρες – Steve Swanson
Μπάσο – Terry Butler
Ντραμς – Greg Gall

Δέκα χρόνια κλείνουν από την κυκλοφορία του έβδομου στούντιο άλμπουμ των Αμερικάνων deathsters, SIX FEET UNDER, με τίτλο “Commandment” και βρήκαμε την ευκαιρία να ανασύρουμε από το αρχείο του εντύπου μας, την παρουσίαση που είχε γίνει στο δίσκο καθώς και μία συνέντευξη με τον τραγουδιστής Chris Barnes, από το χέρι της Μαριλένας Σμυρνιώτη!


SIX FEET UNDER – “Commandment” (Metal Blade)
Μινιμαλιστικό death metal μέχρι το κόκαλο, σε μέτριες ως επί το πλείστον ταχύτητες. Και για να ορίσουμε και τι εννοούμε λέγοντας “μινιμαλιστικό”: σύντομα κομμάτια, με ένα μικρό κι ευκολομνημόνευτο riff, το οποίο αλλάζει μόνο στο ρεφρέν. Η αποθέωση της μονοφωνίας και του old school κι εύπεπτου brutal death. Ντραμς εκνευριστικά ίδια και ανεπιτήδευτα επί 10 τραγούδια (μόνο η ταχύτητα αλλάζει όπου είναι απαραίτητο) σε σημείο πονοκεφάλου. Έως και ο Barnes ακούγεται ψιλοεπίπεδος. Και τέλος πάντων, ωραίο αυτό το pop corn επιτηδευμένα κουλό death, το χαρήκαμε όλοι πάρα πολύ για κάποια περίοδο, έχουμε όμως και κάποια ηλικία, περνάνε τα χρόνια, μεγαλώνει και ο ανταγωνισμός. Θα μπορούσε να πει κανείς πως οι SIX FEET UNDER πέφτουν θύμα της σκληρής καπιταλιστικής αγοράς. Πάντως εμένα μου δίνουν την εντύπωση εδώ και πολλά άλμπουμ πως μας δουλεύουν.

6 / 10

Μαριλένα Σμυρνιώτη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SIX FEET UNDER interview
“Ghosts of the past”

Λοιπόν, ο Barnes έχει μία πολύ ήπια και μάλλον γλυκιά φωνή. Ποιος θα το περίμενε; Είχα γράψει στην κριτική μου για το “Commandment”, πως τα τελευταία χρόνια δείχνουν να μας δουλεύουν, αλλά αναθεωρώ. Ο Barnes φαίνεται να πιστεύει απόλυτα και με πάθος αυτά που λέει. Και καλά, αυτός τραγουδιστής είναι, επίγνωση δεν έχει. Κι εγώ ερωτώ, η δικαιολογία του Terry Butler ποια είναι; Η συνέντευξη έγινε σε μία τεταμένη ατμόσφαιρα. Δεν γνωρίζω κατά πόσον το παραλήρημα μεγαλείου του Barnes προέκυψε ως άμυνα στις ερωτήσεις μου ή κατά πόσον έτσι είναι πάντα. Ένα είναι το συμπέρασμα: τα πάντα είναι θέμα οπτικής γωνίας.

Μπορείς να μου πεις λίγα λόγια για το άλμπουμ; Πώς θα το περιέγραφες αυτό και τη μουσική σας σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει ποτέ SIX FEET UNDER;
Δύσκολο αυτό! Είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος τη μουσική αυτή σε κάποιον που δεν την έχει ξανακούσει…Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως είναι death metal, πολύ ρυθμικό και πολύ βαρύ.

Μετά από τόσα άλμπουμ, σας είναι εξίσου εύκολο να δημιουργείτε νέα μουσική η οποία να εκπλήσσει τον κόσμο;
Είναι τόσο εύκολο όσο ήταν και στην αρχή, όταν πρωτοξεκίνησα να το κάνω αυτό. Πραγματικά απολαμβάνω να γράφω στίχους και να βοηθάω στη μουσική. Είναι τόσο εύκολο όσο ήταν πάντα και πιστεύω πως ο κυριότερος λόγος είναι πως, σαν συγκρότημα, μας αρέσει να γράφουμε καινούρια κομμάτια.

Έχοντας τόσο χρόνια ιστορίας με SIX FEET UNDER και CANNIBAL CORPSE, έχεις αισθανθεί ποτέ κουρασμένος;
Όχι, αυτό είναι που μου αρέσει να κάνω. Απολαμβάνω να να γράφω στίχους και να τραγουδάω σε ένα death metal συγκρότημα. Πάντα πίεζα τον εαυτό μου να δώσει περισσότερα ώστε να συνεχίσω να βελτιώνομαι και να δημιουργώ πρωτοποριακά πράγματα. Απολαμβάνω αυτό που κάνω και δεν έχω σκεφτεί να τα παρατήσω ποτέ γιατί ακόμη αισθάνομαι ωραία κάνοντάς το. Όταν σταματήσω να το χαίρομαι, όταν δω πως έχει αρχίσει να γίνεται κανονική δουλειά για μένα, θα σταματήσω. Δεν έχω φτάσει όμως σε αυτό το σημείο ακόμη.

Μίλησες για πρωτοπορία, ωστόσο οι SIX FEET UNDER είναι ένα παραδοσιακά «ξεροκέφαλο» συγκρότημα. Έχετε έναν ήχο και τον ακολουθείτε πιστά. Έχεις σκεφτεί ποτέ να αποκλίνεις από αυτό, να προσθέσεις καινούρια στοιχεία, να αλλάξεις τις ταχύτητες κλπ;
Πιστεύω πως έχουμε πειραματιστεί και πως είμαστε πρωτοπόροι σε αυτό το είδος της μουσικής. Νομίζω πως είμαστε μπροστά από την εποχή μας. Κάνεις στη σκηνή δεν παίζει όπως εμείς. Έχουμε μπει σε απάτητες περιοχές όσον αφορά στο death metal. Έχω εντάξει διαφορετικά θέματα στους στίχους μου και χρησιμοποιώ φωνητικά και τόνους που οι άλλοι ούτε έχουν διανοηθεί να δοκιμάσουν. Επίσης, με τη μουσική μας έχουμε κάνει πράγματα τα οποία τα άλλα συγκροτήματα δεν «πιάνουν». Γι’ αυτό πιστεύω πως είμαστε πρωτοπόροι. Ξέρουμε το είναι καλό για εμάς και εργαζόμαστε μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Όπως είπα, υπάρχουν χιλιάδες γρήγορα death metal συγκροτήματα, λίγα όμως είναι αυτά που παίζουν με λιτούς ρυθμούς και σταθερές ταχύτητες, όπως εμείς. Πιστεύω πως ως συγκρότημα έχουμε απεγκλωβιστεί από αρκετά στεγανά μέσα στα χρόνια.

Πρέπει όμως να έχετε δεχτεί και αρκετή κριτική για την εμμονή σας σε αυτόν τον ήχο. Πώς απαντάς σε αυτό;
Δεν το βλέπω σαν κριτική, για εμένα αυτό είναι κομπλιμέντο. Όταν κάποιοι λένε τέτοια πράγματα για τη μουσική μας, απλά δεν πιάνουν το νόημα. Δεν είναι ο ρόλος μου, ως καλλιτέχνης, να εξηγήσω την τέχνη μου σε ανθρώπους που δεν την καταλαβαίνουν. Δεν θα ρωτήσεις τον Πικάσσο τι σημαίνουν οι πίνακές του, αυτό είναι προσβολή. Όσον αφορά στους κριτικούς, είναι ένα μάτσο μίζεροι άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μόνοι τους γι’ αυτό κι αισθάνονται την ανάγκη να βγάζουν το θυμό και τη ζήλια τους στα συγκροτήματα. Δεν δίνω σημασία στους κριτικούς, τους θεωρώ βαμπίρ που ρουφούν αίμα.

Πολλοί συμφωνούν μαζί σου σε αυτό!
Η προπαγάνδα είναι πάντα προπαγάνδα. Ποτέ δεν ξέρεις τι πραγματικά κρύβεται πίσω από την κριτική κάποιου. Υπάρχουν τόσο άλλα πράγματα που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο σε κρίνουν οι άνθρωποι των μέσων γι’ αυτό και δε μασάω. Κάνω ό,τι κάνω, το απολαμβάνω και πιστεύω πως έχουμε εκσυγχρονίσει το death metal. Πιστεύω πως πολλοί δεν κατανοούν την τέχνη μας, αυτό είναι όλο.

Ωστόσο, είστε ένα από τα συγκροτήματα με τις περισσότερες πωλήσεις, ειδικά στις Η.Π.Α. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Μία χαρά! Είναι θετικό το να ακούει πολύς κόσμος τη μουσική μας. Δεν γνωρίζω κατά πόσον είμαστε ένα από τα συγκροτήματα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, δεν γνωρίζω τα νούμερα. Ανέκαθεν ήξερα πως τα πηγαίναμε αρκετά καλά και πως είχαμε οπαδούς αφοσιωμένους. Και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

Το νούμερο που είδα εγώ ήταν 1.000.000 άλμπουμ για το σύνολο της δισκογραφίας σας. Σκεφτόμουν πως αυτό είναι αξιοθαύμαστο, δεδομένου ότι το death metal ξεκίνησε βασικά ως underground ρεύμα…
Έχω πουλήσει ένα εκατομμύριο άλμπουμ με τους SIX FEET UNDER και άλλα τόσα με τις δουλειές που είχα κάνει μα τους CANNIBAL CORPSE. Έχω πουλήσει πάνω από δύο εκατομμύρια άλμπουμ.

Όταν πρωτοαναμίχθηκες με τη μουσική είχες φανταστεί πως θα έφτανες εδώ;
Βασικά, ναι. Από τις πρώτες κιόλας μέρες είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση και πίστευα πολύ σε αυτό, στο βαθμό που παράτησα το κολέγιο για να βάλω όλες μου τις δυνάμεις στη μουσική. Ήταν μεγάλο στοίχημα, πιστεύω όμως πως όταν έχεις ένα όνειρο πρέπει να το ακολουθείς. Για εμένα αυτό απέδωσε. Αισθανόμουν πως όλο αυτό θα κατέληγε κάπου ακόμη και την εποχή που έπαιζα μόνο διασκευές. Απολάμβανα αυτό που έκανα, ήταν όνειρο για μένα και απέδωσε καρπούς.

Εσύ γράφεις κατά κύριο λόγο τους στίχους για τους SIX FEET UNDER. Αναμειγνύεσαι στη μουσική; Γράφετε όλοι μαζί κομμάτια; 
Βασικά ναι, γράφουμε όλοι μαζί. Εγώ επιβλέπω, λέω τη γνώμη μου για τους ρυθμούς, τις αλλαγές κλπ και μερικές φορές γράφω και κανένα riff. Συνήθως ξεκινάμε να γράφουμε στο στούντιο. Συνήθως κλείνουμε περίπου 3 εβδομάδες πριν την έναρξη των ηχογραφήσεων. Προβάρουμε και γράφουμε κομμάτια, εξοικειωνόμαστε με το χώρο του στούντιο. Ο Steve ή ο Terry θα γράψουν κάποιο riff, και μετά θα το δουλέψουμε ρίχνοντας ιδέες ο ένας στον άλλο, θα το επεξεργασούμε και θα έχουμε έτσι αποτελέσματα.

Θα σε πάω πίσω στο “True carnage”. Εκεί είχατε δύο μάλλον απρόβλεπτες guest εμφανίσεις, καθώς συμμετείχαν σε δύο κομμάτια ο Ice T και η Karen Crisis. Πώς είχατε αποφασίσει να το κάνετε αυτό τότε και γιατί δεν το επαναλάβατε;
Δεν μου αρέσει να κάνω το ίδιο πράγμα δύο φορές. Πιστεύω πως κάθε άλμπουμ που βγάζουμε είναι διαφορετικό, με ξεχωριστό παλμό και προσωπικότητα σε όλα τα επίπεδα, μέχρι και τον ήχο της παραγωγής. Ήταν τρομερή η εμπειρία του να συνεργάζομαι με ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά μου είδωλα, τον Ice T. Το χάρηκα πάρα πολύ αυτό, ήταν μία από τις αγαπημένες μου εμπειρίες. Το ίδιο και με την Karen Crisis. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια, καταπληκτικός άνθρωπος και πάντα ήθελα να δουλέψω μαζί της. Ανέκαθεν πίστευα πως οι φωνές μας θα ταίριαζαν και το γεγονός πως κάναμε αυτή τη συνεργασία ήταν μεγάλη επιτυχία.

Ας πάμε λίγο στα “Graveyard classics”. Τι σημαίνουν αυτά τα δύο άλμπουμ για τους SIX FEET UNDER;
Αυτός είναι, επίσης, ένας χώρος στον οποίο είμαστε πρωτοπόροι. Κάναμε κάτι το οποίο δεν είχε ξαναγίνει και πιστεύω πως ήταν πολύ επιτυχημένο. Οι οπαδοί μας ευχαριστήθηκαν από τις διασκευές. Ήδη από τη δεύτερη κυκλοφορία μας το ’96 είχαμε κάνει κάτι τέτοιο. Είχαμε κάνει κάποιες διασκευές τις οποίες κυκλοφορήσαμε ως EP, “Alive and dead”, και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ καλή. Θελήσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να το διασκεδάσουμε. Παίξαμε λοιπόν κομμάτια που μας άρεσαν πριν ακόμη αρχίσουμε να γράφουμε μουσική.

Και πώς αποφασίσατε να επανηχογραφήσετε ένα ολόκληρο άλμπουμ; Αυτό ήταν ασυνήθιστο…
Πάλι, πιστεύω πως αυτό δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία της μουσικής. Είμαστε το πρώτο συγκρότημα που έκανε κάτι τέτοιο και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Ήταν δική μου ιδέα. Βασικά, ήταν η αρχική ιδέα μου για το πρώτο “Graveyard classics” η οποία τότε δεν ευδοκίμησε. Υπήρχε λοιπόν στο βάθος του μυαλού μου η πρόθεση αυτή και όταν αποφασίσαμε να ξανακάνουμε διασκευές το πρότεινα στους άλλους και ενθουσιάστηκαν! Όπως προείπα, είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει και αυτό μας αρέσει να κάνουμε: να πράττουμε με τρόπο διαφορετικό από τα άλλα συγκροτήματα.

Ποια είναι τα σχέδιά σας από εδώ και πέρα;
Θα αρχίσουμε να δουλεύουμε πάνω σε κομμάτια έτσι ώστε να βγούμε σε περιοδεία στο τέλος του χρόνου, κάποιες συναυλίες εδώ και κάποιες στην Ευρώπη. Θα απέχουμε φέτος από τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, θα κάνουμε ένα διάλειμμα από αυτό, και θα βάλουμε όλη την ενεργητικότητά μας στην προώθηση του άλμπουμ. Αυτό θα μας κρατήσει απασχολημένους για τον επόμενο 1-1,5 χρόνο.

Υπάρχει στη δισκογραφία σας κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει, κάτι που θα ήθελες να κάνεις διαφορετικά κλπ;
Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα. Δεν θα άλλαζα τίποτα. Τα πάντα έχουν βρει τη θέση τους όπως ακριβώς το ήθελα. Δεν έχω προτιμήσεις, ό,τι έχω κάνει μου αρέσει εξίσου. Εάν κάτι δεν μου άρεσε, δεν θα το είχα κυκλοφορήσει καθόλου. Πιστεύω πως ό,τι έχουμε κάνει σηματοδοτεί μία εποχή για το συγκρότημα. Κάθε άλμπουμ είναι επιτυχημένο, το κάθε ένα με το δικό του τρόπο.

Ευχαριστώ πολύ! Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι;
Ευχαριστώ όλους τους οπαδούς που μας ακούν! Ελπίζω πως θα απολαύσετε τη μουσική μας!

Μαριλένα Σμυρνιώτη