A day to remember …18/1 [HELLOWEEN]

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: ”Straight out of hell” – HELLOWEEN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2013
ΕΤΑΙΡΙΑ: Sony Music – The End Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Charlie Bauerfeind
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Andi Deris
Κιθάρες, Δεύτερα φωνητικά – Michael Weikath
Κιθάρες, Δεύτερα φωνητικά – Sascha Gerstner
Μπάσο, Δεύτερα φωνητικά – Markus Grosskopf
Τύμπανα – Daniel Löble
Additional musicians:
Πλήκτρα, Πιάνο – Matthias Ulmer

Ήρθε η ώρα να γράψω το πρώτο μου κείμενο για το 2023, οπότε, μιας και τις ευχές για το νέο έτος τις είπαμε στον αέρα στο ραδιόφωνο του rockhard.gr προ ημερών, ας τις πούμε και γραπτώς εδώ. Καλή χρόνια λοιπόν, υγεία πάνω από όλα, τύχη και ό,τι άλλο επιθυμεί ο καθένας να του το φέρει ο καινούργιος χρόνος. Και μετά από ένα μικρό πρόλογο, όπως το συνηθίζω, περνάμε στο κυρίως μενού του κειμένου.

Το πρώτο κείμενο της φετινής χρονιάς λοιπόν θα έχει να κάνει με μια πολύ αγαπημένη μπάντα, από τα χρόνια της παιδικής αθωότητας που λένε, ούσα μια από τις πρώτες metal μπάντες που άκουσα ποτέ. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν, κάπου 30 και πλέον που έχουν περάσει, οι HELLOWEEN εξακολουθούν να με απασχολούν και να με ενδιαφέρουν χωρίς καμία μα καμία διακοπή ως τώρα. Φυσικά είχαν και αυτοί τα πάνω και τα κάτω τους όπως όλα τα πράγματα στην ζωή μας, όμως έχω την εντύπωση πως το πρόσημο είναι υπέρ του δέοντος θετικό από την μέχρι τώρα πορεία τους. Η δε διεύρυνσή τους τα τελευταία χρόνια με την προσθήκη στην σύνθεση του γκρουπ τις παλιάς φρουράς, δηλαδή του λατρεμένου Kai Hansen και του αγαπημένου δεύτερου και κλασικού τραγουδιστή της μπάντας Michael Kiske, φαίνεται πως έχουν οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερο status τους Γερμανούς power metal ηγέτες. Σε αυτό, πέραν των εξαιρετικών συναυλιακών εμφανίσεων που έχουν κάνει  (άντε επιτέλους με το καλό να τους δούμε το καλοκαίρι και στην χώρα μας στα πλαίσια του Release festival) σημαντικό ρόλο έπαιξε και το εξαιρετικό άλμπουμ που φέρει το όνομα του γκρουπ και κυκλοφόρησε πριν 2 χρόνια.

Πάμε όμως να δούμε τον λόγο που θα μας απασχολήσουν, οι HELLOWEEN, στην επετειακή μας στήλη Somewhere back in time. Αυτός λοιπόν είναι η 14η στούντιο δουλεία των Γερμανών power metalers υπό το τίτλο ”Straight out of hell”. Ένα άλμπουμ που το θεωρώ μέχρι και σήμερα εξαιρετικό δίσκο με ελάχιστες αδύναμες στιγμές. Άλλωστε με τον Άγιο Σώστη ή αλλιώς λέγε με Andi Deris στη σύνθεση τους δεν έχουν παρά ελάχιστες αστοχίες στο υλικό τους. Το άλμπουμ έχει μια φανταστική, δυναμική, και σύγχρονη παραγωγή, με τον γνωστό και μη εξαιρετέο, Charlie Bauerfeind, να κάθεται στην καρέκλα του παραγωγού για μια ακόμη φορά σε δουλειά της μπάντας. Το αποτέλεσμα είναι άψογο, με όλα τα όργανα να έχουν τον χώρο τους και το rhythm section του μπάσου και των τυμπάνων να δημιουργούν ένα φανταστικό wall of sound στα περισσότερα τραγούδια.

Στις 13 συνθέσεις που αποτελούν τον δίσκο βρίσκουμε όλα τα μέλη πλην του ντράμερ Dani Löble, να έχουν προσφέρει το κάτι τους. Έτσι, μπορεί την μερίδα του λέοντος να την έχει και πάλι ο Andi Deris με 5 εξ αυτών να είναι δικές του (είπαμε μεγάλη σωτηρία γενικά αυτός ο άνθρωπος για το σχήμα), αλλά από την άλλη έχουμε και τον Sascha Gerstner που δίνει και αυτός άλλες τόσες με μια εξ αυτών σε συνεργασία με τον Deris, ενώ από 2 πιστώνονται έκαστος οι παλιοσειρές Michael Weikath και Markus Grosskopf. Ο συμπαθέστατος, τέως χασάπης, Markus Grosskopf είχε 2 ακόμα συνθέσεις στο ενεργητικό του, οι οποίες και χρησιμοποιήθηκαν ως bonus track σε κάποιες εκδόσεις του άλμπουμ, μαζί με την Hammond εκδοχή του ”Burning sun”. Σύνθεση του Weikath και ένα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ σε όποια εκδοχή και αν το ακούσει κανείς, η εκδοχή με το Hammond που παίζει ο πληκτράς που βρίσκεται στο background του γκρουπ εδώ και χρόνια Matthias Ulmer, ξεχωρίζει όχι μόνο για την χρήση του οργάνου αλλά και για το γεγονός πως είναι αφιερωμένο στην μνήμη του τεράστιου Jon Lord. Αφιερωμένο είναι και το ”Wanna be God” που υπογράφει ο Deris, αυτή την φορά στην τεράστια φωνή που ακούει στο όνομα Freddie Mercury και στον υπερ – κλασικό ύμνο, των QUEEN, ”We will rock you” που έγραψε ο μεγάλος Brian May.

Στα τραγούδια επίσης που ξεχωρίζουν και είναι στα καλύτερα του συγκαταλέγεται το εισαγωγικό ”Nabatea” που είναι και ένα από τα καλύτερα και πιο επιτυχημένα single της μπάντας, σύνθεση του Andi Deris, που συνοδεύτηκε και από ένα όμορφο video clip, ενώ το άλλο single ήταν το ”Burning sun” που προαναφέραμε. Το ομώνυμο ”Straight out of hell” είναι επίσης στα κορυφαία και μάλιστα με την κλασική δομή HELLOWEEN power metal δομή που μάθαμε να αγαπάμε. Στα ίδια μέτρα κινείται με πιο τσαμπουκαλεμένη γκρούβα και πιο φρέσκια ματιά το ”World of war” του Gerstner, όπως και το ”Far from the stars” του μπασίστα Markus Grosskopf. Στα ψηλά πατώματα του δίσκου είναι και το ‘”Church breaks down”, σύνθεση του Gerstner που έχει και κάποια prog στοιχεία να εμφανίζονται ανά φάσεις, εκτός από τον δίκασο πόλεμο που ανοίγει το τραγούδι, καθώς στην πορεία μετατρέπεται και αλλάζει πολλές μορφές στα 6 και κάτι λεπτά που διαρκεί, πολύ ωραίο κλείσιμο για τον δίσκο. Το ”Years” η δεύτερη σύνθεση του Weiki στο άλμπουμ επίσης βρίσκεται στα πολύ καλά τραγούδια, έχοντας πιο εμβατηριακή και επική χροιά σαν αυτές που πολλές φορές ξέρει να γράφει υπέροχα ο Weiki.

Το ”Waiting for the thunder”, σύνθεση του Deris, που ξεκινάει με το πιάνο σε ύφος ”If I could fly” και καταλήγει σε ένα υπέροχο mid tempo διαμαντάκι που άνετα θα μπορούσε να γίνει και hit. Σε αυτά προσθέτω και την μπαλάντα του δίσκου ”Hold me in your arms” δια χειρός Gerstner, με το υπέροχο πιάνο να έχει κομβικό ρόλο στο τραγούδι. Κοντά σε αυτά νομίζω πως βρίσκεται και το τραγούδι που έμοιαζε ως το πιο hit του δίσκου, ”Live now!”, λογικό μιας και το συνθετικό δίδυμο, Deris/Gerstner, το έχουν δοκιμάσει αυτό με επιτυχία αρκετές φορές, έτσι μια χαρά τα καταφέρνουν και με αυτό το 3λεπτο πολύ ωραίο και συναυλιακό τραγούδι. Το ”Make fire catch the fly” που είναι η δεύτερη σύνθεση του Grosskopf, είναι επίσης ένα καλό τραγούδι, με το μπάσο οδηγό και μια δυναμική γκρούβα στην λογική του απλά λίγο πιο κάτω από τα top κατά την εκτίμησή μου. Όμως νομίζω πως θα μπορούσε να μπει στην κανονική ροή του δίσκου, αντ’ αυτού, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ο συμπαθής μπασίστας και δυστυχώς εδώ προτιμήθηκε να χρησιμοποιηθεί ως bonus track, το ”Another shot of life”, αν τυχόν δεν το έχετε ακούσει, πράγμα δύσκολο νομίζω, σπεύσατε.

Η πιο αδύναμη ίσως στιγμή του δίσκου όμως νομίζω πως είναι το δυσκολοχώνευτο ”Asshole”. Κυρίως για τους στίχους που θέλουν να είναι κάπως funny, κάτι που δεν είναι κακό, τουναντίον στους HELLOWEEN συμβαίνει συχνά αυτή η πλευρά και βγάζει πολύ ωραία αποτελέσματα, εδώ όμως δεν τα καταφέρνει. Η pop αισθητική του τραγουδιού δεν με χαλάει καθόλου απλά νομίζω ότι το στοιχείο αυτό το έχουν ταιριάξει πολύ καλύτερα σε άλλα τους τραγούδια. Οπότε και εδώ νομίζω πως ο δίσκος θα γινόταν ακόμα καλύτερος αν στην θέση του είχε μπει το ”No eternity” του Grosskopf που και αυτό έγινε bonus track, κλασικότροπο και πολύ ωραίο power τραγούδι με hit αισθητική. Όπως και να έχει όμως, το άλμπουμ είναι εξαιρετικό σε όποια του εκδοχή και αν το έχει ακούσει κανείς, αδυναμίες λίγες και ένας δίσκος σφιχτοδεμένος και με πολύ ωραία ροή. Απόδοση για το σχήμα νομίζω πως δεν χρειάζεται να πεις κάτι παραπάνω από την λέξη «άψογη». Έκαστος, όπως πάντα, βάζει το δικό του εξαιρετικό λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα. Έτσι και αλλιώς μπορεί σε πολλούς να ξεχωρίζει το κιθαριστικό δίδυμο των Weikath/Gerstner που κεντάνε για μια ακόμη φορά σε riff και solos ή η γρεζάτη, δυναμική και θεατρική σε φάσεις φωνή του Andi Deris. Αλλά ποιος μπορεί να πει πως υστερεί κάποιος από το δίδυμο του rhythm section, Markus Grosskpf και Dani Löble; Νομίζω κανείς. Άλλωστε έχουν δέσει τόσο καλά μεταξύ τους από την πρώτη κιόλας στιγμή που βρέθηκαν παρέα στο ”Keeper of the Seven Keys: The Legacy”.

Κλείνοντας να πω πως, αν κάτι επικρίθηκε από κάποιους στον εν λόγω δίσκο, ήταν οι στίχοι, που φάνηκαν πιο ανάλαφροι στο μεγαλύτερο μέρος τους και απλοϊκοί. Νομίζω πάντως πως είναι κάπως άδικο αυτό, καθώς μπορεί να υπάρχουν τραγούδια με πιο ελαφρά στιχουργική προσέγγιση, όμως δεν είναι τα μόνα. Υπάρχουν σίγουρα και σοβαρές στιγμές σε αρκετά από τα τραγούδια του άλμπουμ, όπως ο πόλεμος, η ειρήνη, η λογική και οι πράξεις της εκκλησίας και της θρησκείας ανά τους αιώνες αλλά και ζητήματα πίστεως και εσωτερικής αναζήτησης. Τώρα ως προς το ανάλαφρο, ε, δεν διακρίνονταν και ποτέ για την φιλοσοφική και ποιητική τους λογική στιχουργικά οι Γερμανοί. Εγώ πάντως χάρηκα που το ξανά άκουσα για μια ακόμη φορά στην ολότητα του και το κατά ευχαριστήθηκα  δεόντως. Άντε καλή χρονιά με υγεία και πάλι να έχουμε.

Did you know that:

• Το ”Straight out of hell” τα πήγε πολύ καλά και στα διάφορα charts παγκοσμίως. Ενδεικτικά να πούμε πως μπήκε στην δεκάδα σε Γερμανία, Σουηδία, Φινλανδία και Ουγγαρία, ενώ στην εικοσάδα κατάφερε να μπει σε Ιαπωνία και Ελβετία. Στην άλλη πλευρά του ατλαντικού δηλαδή στο Billboard 200 της Αμερικής έφτασε μέχρι και την θέση 97.
• Στην περιοδεία που ακολούθησε τον δίσκο, οι HELLOWEEN, βρέθηκαν να περιοδεύουν ξανά παρέα με τους GAMMA RAY, μετά το 2007-2008. Με τον Kai Hansen, να ανεβαίνει και πάλι στο τέλος του show των HELLOWEEN και να παίζει μαζί με τους πρώην ακόμα τότε band mates του. Στο Rock in Rio του 2013 δε, ο Hansen ήταν καλεσμένος ως special guest του γκρουπ.
• Το ”Burning sun” στην Hammond εκδοχή του συμπεριλήφθηκε ως bonus track, τόσο την Limited έκδοση του άλμπουμ όσο και στην Ιαπωνική. Τα δε ”Another shot of life” και ”No eternity” που χρησιμοποιήθηκαν και αυτά ως bonus track, βρέθηκαν το μεν πρώτο στην Limited edition και το δε δεύτερο στην Γιαπωνέζικη.

Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας