ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Burnt offerings” – ICED EARTH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tom Morris / Jon Schaffer
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Matthew Barlow – φωνητικά
Jon Schaffer – κιθάρες
Dave Abell – μπάσο
Randall Shawver – κιθάρες
Rodney Beasley – τύμπανα
Howard Helm – πλήκτρα
– I, who served the cross, I who commanded nations, hundreds of years before you born!
– Your armies were defeated… You tortured and impaled thousands of people…
– I was betrayed…
Look what your God has done to me…”
Ας αρχίσει αυτός ο παροξυσμός κάπως έτσι.
ΤΡΙΑΝΤΑ, ΧΡΟΝΙΑ, BURNT, OFFERINGS!
Ο καλύτερος δίσκος των ICED EARTH. Ο αγαπημένος μου δίσκος των ICED EARTH. Η κασέτα που έκανε κατάληψη στο walkman μου σχεδόν 2 χρόνια και με υποχρέωσε να μάθω με τον δύσκολο τρόπο ότι από την πολλή χρήση, κάποια στιγμή, όλα χαλάνε. Ο δίσκος που προσκύνησαν και παραδέχτηκαν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως, άσχετα από το τι υποείδος metal άκουγαν. Ο δίσκος με ένα από τα καλύτερα intro σε ολόκληρο το μέταλλο. Ο δίσκος με ένα από τα καλύτερα outro σε ολόκληρο το μέταλλο. Ο δίσκος που κάτσε να τα πάρουμε από την αρχή γιατί έχω υπερενθουσιαστεί και αν συνεχίσουμε έτσι προβλέπεται μέγα μπάχαλο.
18 Απριλίου του 1995 κυκλοφόρησε ο τρίτος δίσκος των αγαπημένων μας Αμερικανών ICED EARTH. Ο ηγέτης της μπάντας Jon Schaffer παίρνει τον χρόνο του μένοντας ήσυχος για 3 χρονάκια από τον προηγούμενο δίσκο “Night Of The Stormrider”, κάνει μια μεταγραφή (αεροδρομίου όπως αποδείχθηκε) δίνοντας το μικρόφωνο σε έναν άσημο περίεργο κοκκινοτρίχη μακρυμάλλη, που έμελλε να γίνει ένας από τους κορυφαίους frontmen, κάνει και μια βουτιά στα βαθιά όσον αφορά σκοτάδι και βάρος στη μουσική του, παίρνει κι ένα έργο τέχνης για εξώφυλλο, και εκεί όπου πολλά μαγικά πράγματα ζωντάνεψαν, στα Morrisound studios της Φλόριδας, γράφει το μέγα έπος του.
Ο Jon και οι ICED EARTH με το “Burnt Offerings” περνάνε εύκολα στο επόμενο επίπεδο στο οποίο θα παραμείνουν για αρκετά χρόνια, κάνοντας τους ιδιαίτερα αγαπητούς τόσο στη χώρα μας όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Αρκετοί από τους φίλους μου το ζήσαμε ζωντανά όλο αυτό που συνέβη όταν ακούσαμε πρώτη φορά τον δίσκο, ήταν κάτι το ανεξήγητο, κάτι που μας ισοπέδωσε από την πρώτη ακρόαση, κάτι που όλοι ξέραμε θα κουβαλάμε πάντα μέσα μας. Και ακριβώς επειδή έτυχε καθολικής αποδοχής, ήταν το καταφύγιο μας. Όλοι από κάπου ξεκινούσαμε, περνούσαμε στάδια και φάσεις, αλλά καταλήγαμε σε αυτό. Δεν ξέρω πως κατάφερε ο Jon να συσπειρώσει τόσα διαφορετικά είδη μεταλλάδων σε ένα κοινό παρονομαστή, όχι μόνο με το “Burnt Offerings”, αλλά και με τους επόμενους δίσκους των ICED EARTH. Και όσο μπούφος αποδείχτηκε στην πορεία, αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε και να τον ευχαριστήσουμε.
Από τις πρώτες νότες καταλαβαίνεις ότι εδώ υπάρχει μια μυστήρια σκοτεινή ατμόσφαιρα, κι από το πρώτο ριφφ της κιθάρας ότι ο ήχος θα είναι ασήκωτος. Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου ξεκινάει με ένα αυτούσιο απόσπασμα από τον Δράκουλα του F.F.Coppola, το οποίο καταφέρνει μέχρι και σήμερα να μου χαρίζει απλόχερα την ίδια ανατριχίλα όπως την πρώτη φορά που το άκουσα τότε. Από εκεί και έπειτα, και μέχρι το τέλος του δίσκου, επικρατεί ένας χαμός με αλλαγές στις ταχύτητες, ιδέες, ξεδιπλώματα και δομές, ένα σκασμό ριφφ, τυμπανάρες (κάποιοι καλοπροαίρετοι θα πούνε ότι ορισμένα σημεία είναι ίσως και Ιάπωνας βοηθός ντράμερ…) και εκείνος ο κοκκινοτρίχης που λέγαμε νωρίτερα, ονόματι Matt Barlow να μας συστήνεται με τον πιο ένδοξο τρόπο.
Σκέφτομαι καμιά φορά ότι αυτά τα άρθρα που κάνουμε εδώ στο Rock Hard Greece, είτε είναι a day to remember είτε είναι worst to best υποτίθεται ότι γίνονται για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε σημαντικούς δίσκους που κυκλοφόρησαν πριν 20-30 χρόνια, αλλά όταν έρχεται η σειρά μου να γράψω κάτι, συνήθως θα είναι για κάτι που αγαπώ πολύ, που βίωσα έντονα και προφανώς δεν θα το ξεχάσω μέχρι να παραδώσω το πνεύμα μου, και όλα αυτά συνοψίζονται πλήρως στο πως αισθάνομαι το “Burnt Offerings”.
Το “Burnt offerings” το ευχαριστιόμουν πάντα λίγο παραπάνω στις συναυλίες των ICED EARTH και όλοι τότε τραγουδούσαμε (γκαρίζαμε) όλους τους στίχους, όχι μόνο αυτά που μας καθοδηγούσε ο Matt να φωνάζουμε, και ειδικά στο σημείο εκεί στη μέση, που γκρεμίζαμε το μαγαζί ουρλιάζοντας “CAST THEIR BODIES TO THE FLAMES!” είχα αφησει στην Υδρόγειο μία από τις δύο αμυγδαλές μου και ένα μικρό κομμάτι πνεύμονα.
Αν καταφέρεις να επιβιώσεις του πρώτου σοκ με το ξεκίνημα του δίσκου και τα πολλαπλά εγκεφαλικά από τις συνεχόμενες αλλαγές, έρχεται το πιο μικρό σε διάρκεια και πιο απλό σε δομή αλλά εξίσου πωρωτικό “Last December”. Μεγαλειώδης συνέχεια με ένα από τα κορυφαία κομμάτια των ICED EARTH, είναι φυσικά το “Diary”, το οποίο θυμάμαι όταν ήταν ο Barlow να το προλογίσει, έλεγε ότι ήταν ένα τραγούδι για την αγάπη. Αγνή βαμπιρική αγάπη και περιττό να αναφέρω τι γινόταν στα live όταν ξεκινούσε το γύρισμα στα τύμπανα και η τσιρίδα του Matt έσκιζε τον χώρο στα δύο. “I will have her, she’s mine!” και αλλόφρονες έφηβοι σε αμόκ! Αυτό το περίεργο συναίσθημα με κάποιο μαγικό τρόπο το νιώθω ακόμα και σήμερα που ακούω το δίσκο μόνος μου στα γεράματα.
Συνέχεια με κομματάρες “Brainwashed”, “Burning oasis” και φυσικά το αγαπημένο μου “Creator failure” για να περάσουμε σιγά σιγά στο κλείσιμο του δίσκου…
“The pierced spirit”, 1μιση λεπτάκι ακουστικής μουσικής για να περάσεις ορθόδοξα στο επόμενο επίπεδο. Αυτό των αιώνων βασανιστηρίων.
Χωρίς να το έχεις καταλάβει, εισέρχεσαι στην κόλαση του Δάντη. Βασισμένο στο ποίημα του Dante Alighieri, “The Divine Comedy”, εκεί όπου περιγράφονται όλα τα στάδια της κολάσεως και υποφέρεις κι εσύ μαζί με τους αιώνιους καταραμένους. Εκεί είναι βασισμένο και το εξώφυλλο του δίσκου, ένα έργο τέχνης του Gustavo Dore με τον Εωσφόρο σε πρώτο πλάνο και την επιγραφή
“Abandon all hope ye who enter here”. Και αυτό ακριβώς παθαίνεις. Με το ξεκίνημα του “Dante’s inferno” έχεις χάσει κάθε ίχνος ελπίδας. Το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι των ICED EARTH, 16 λεπτά και 26 δεύτερα, είναι ένα μεγαλειώδες έπος της μουσικής. Όχι απλώς του heavy metal. Όλης της μουσικής.
“ABANDON ALL HOPE YE WHO ENTER HERE, for this is where all things are left behind!”. Στην αρχική έκδοση το κομμάτι αποτελούνταν από τρία μέρη, “I. Denial, lust, greed”, “II. The prodigal, the wrathful, Medusa” και “III. The false witness, Angel of light”.
Φαντάσου ένα μέρος όπου κάθε τρόμος ζωντανεύει, κάθε βασανιστήριο είναι αληθινό, και ο χρόνος είναι σταματημένος. Και όλα αυτά τα βιώνεις έντονα για όσο διαρκεί το τραγούδι. Το οποίο τελειώνει όπως ξεκινάει ο δίσκος, με την ίδια μελωδία, καθιστώντας τον έναν φαύλο κύκλο χωρίς αρχή και τέλος, καταραμένο έτσι να παίζει για πάντα…
Μεγάλη Παρασκευή 18 Απριλίου 2025 σήμερα, με αυτό το a day to remember τιμούμε τα 30 χρόνια του “Burnt Offerings” των ICED EARTH.
Μια φορά στη ζωή μου αισθάνθηκα την ανάγκη να πιάσω στο χέρι μου σπρέι και να διακοσμήσω τοίχο, αυτόν του σχολείου μου, ήμουν Β’ ή Γ’ γυμνασίου και έγραψα στη μόστρα:
“and there they wept…
crucified…
damned for all time…”.
Μίμης Καναβιτσάδος
