ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Breeding the spawn” – SUFFOCATION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Paul Bagin
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Frank Mullen
Κιθάρες – Terence Hobbs
Κιθάρες – Doug Cerrito
Μπάσο – Chris Richards
Drums – Mike Smith
“Breeding the spawn” από SUFFOCATION και “Stillborn” από MALEVOLENT CREATION.
Τι συνδέει τις δύο μπάντες και αυτές τις δύο κυκλοφορίες κατ’ επέκτασιν; Εκτός της επιδραστικότητας στο death metal, της χρονιάς κυκλοφορίας, της χώρας καταγωγής, τις συνδέει κάτι δυσάρεστο, μια και ήταν στο ίδιο ακριβώς έργο θεατές. Η Roadrunner, αρνήθηκε σε αμφότερες μπάντες, να γίνει η παραγωγή στα Morrisound. Αποτέλεσμα, δύο παραγωγές που “πάγωσαν” τους οπαδούς. Οι MALEVOLENT CREATION θα έχαναν το δισκογραφικό τους συμβόλαιο λόγω της χλιαρής αποδοχής, ενώ οι SUFFOCATION απλά προσωρινά έλαβαν αυτή τη νίλα (θα ξαναηχογραφούσαν για το “Pierced from within” εκεί). Οπότε, τότε, σε μια κίνηση απελπισίας, ηχογράφησαν σε ένα άσημο στούντιο στη Νέα Υόρκη επ’ ονόματι Noise Lab. Έτσι, καταλήξαμε σε έναν από πολλούς μισητό ήχο (συντάκτες και οπαδούς), με την ίδια τη μπάντα να μην είναι ικανοποιημένη ούτε εκείνη από τον ήχο.
Που είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό μου. Ναι, δεν είναι αυτό το ογκώδες πράγμα που είναι το “Effigy of the forgotten” ή το “Pierced from within”. Ναι, έχει μια μπασαδούρα παραπάνω και ένα πιο θολό ήχο. ΚΑΙ; Ο δίσκος ΣΠΕΡΝΕΙ και δε σηκώνω κουβέντα! Οπότε τι λέτε, πάμε να δούμε την ουσία του πράγματος; Και κρύβεται πολλή, σε μόλις 36 λεπτά μουσικής. Μια μουσική που κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή μια μέρα σαν τη σημερινή το 1993 και ντύθηκε οπτικά από τον μέτρ του είδους Dan Seagrave. Παγωμένο, ιδιότροπο και δυστοπικό εξώφυλλο. Σαν τον δίσκο που έπρεπε να αντιπροσωπεύσει οπτικά και να συνδεθεί μαζί του. Το “Beginning of sorrow” και το ομώνυμο κομμάτι εντυπωσιάζουν με τη ποικιλομορφία τους, ενώ το σφυροκόπημα χωρίς έλεος του “Epitaph of the credulous” κολακεύεται από τη σάπια μπασαδούρα της παραγωγής. Ένα μπάσο, που υπάρχει παντού για να το ακούς, αλλά και να το χαίρεσαι.
Πάνω από όλα, όμως, υπάρχει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του είδους, ο Frank Mullen στην πιο τσαντισμένη του ίσως ερμηνεία! Ο άνθρωπος είναι σε έξαλλη κατάσταση με όλους και με όλα, δεν αφήνει τον ακροατή σε ησυχία μέχρι το τέλος. Ε, και δεδομένων των όσων διαβάσατε πιο πάνω, μη μου πείτε πως έχει και άδικο! Επιπλέον στο “Marital decimation”, έχουμε την επιστροφή της πολυαγαπημένης γκρούβας της μπάντας, μαζί με τα ξεσπάσματα που πρέπει και προβλέπεται να υπάρχουν. Το δε “Prelude to repulsion” με riff-μπάσιμο που το λες και το αδερφάκι του “Reincremation” από το “Effigy of the forgotten”, θρασάρει ό,τι έχει κάνει το λάθος να αναπνεύσει μπροστά του! Το άλμπουμ κλείνει εμφατικά με το υπέροχο riff του “Ignorant deprivation” σε fade out, έτσι, για να σου κολλήσει και ΕΣΕΝΑ που το (ξανα)κούς όσο διαβάζεις αυτές τις γραμμές!
30 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του το “Breeding the spawn” έχει αποκτήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την θέση που του αξίζει στην ιστορία του death metal: Ένα εξαιρετικό άλμπουμ, κατάφωρα αδικημένο από τη παραγωγή, τη χρονική στιγμή και τις συνθήκες, που προϊόντος του χρόνου, αποκαταστάθηκε η θέση του στην ιστορία. Κρίνεται ως υποδεέστερο με αντικειμενικά κριτήρια παραγωγικά τόσο του προκατόχου του αλλά και του διαδόχου. Ωστόσο, τα κοιτάζει στα μάτια όσον αφορά το περιεχόμενο. Οι ίδιοι οι SUFFOCATION, το επισκέπτονται συχνά – πυκνά στα set τους ως και σήμερα, ενώ το ομώνυμο κομμάτι φέρει (σύμφωνα με τα πρόχειρα στατιστικά) τη μερίδα του λέοντος συγκριτικά με τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Και αυτό, λέει πολλά για την αξία του!
Did you know that?
– Tα 6 από τα 8 κομμάτια του δίσκου, επανηχογραφήθηκαν στα επόμενα άλμπουμ των SUFFOCATION. Ένα σε κάθε δίσκο. Το γεγονός ότι δεν ανοίγει ρουθούνι για την ποιότητα τους ΤΩΡΑ που τα ακούμε με άλλες παραγωγές, πιο “μπαμπάτσικες”, επιβεβαιώνει 100% τον ισχυρισμό μου ότι αδικήθηκε.
– Το άσχημο κλίμα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, αποτέλεσε έναν σοβαρό λόγο για τον οποίο ο θρυλικός Mike Smith θα αποχωρούσε από το συγκρότημα μέχρι το reunion του 2002.
– Πήρε 10 χρόνια για να επανακυκλοφορήσει το άλμπουμ από την Metal Mind σε CD, κάτι που έκανε τις πρώτες κοπές (CD και βινυλίου), εξαιρετικά ακριβές και δυσεύρετες. Κάτι που άλλαξε με τις επανεκδόσεις της Listenable και της Music On Vinyl τα τελευταία 5 τουλάχιστον χρόνια.
Γιάννης Σαββίδης
