ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “For the journey” – THRESHOLD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2014
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Karl Groom, Richard West
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Damian Wilson: φωνητικά
Karl Groom: κιθάρα
Richard West: πλήκτρα
Johanne James: ντραμς
Steve Anderson: μπάσο
Pete Morgan: κιθάρα
Μάλιστα, τώρα πρέπει να γράψω για ένα πάρα πολύ αγαπημένο σχήμα, ένα σχήμα που το ακολουθώ από το δεύτερο άλμπουμ του, το “Psychedelicatessen” και θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο συνεπή συγκροτήματα στον ευρύτερο χώρο, αφού όλες μα όλες οι κυκλοφορίες τους, είναι τουλάχιστον καλές, δίχως μία μέτρια στιγμή. Και όταν έχεις βγάλει 12 δίσκους, αυτό δυσκολεύει ακόμα περισσότερο…
Δέκα χρόνια πέρασαν από το “For the journey” των Βρετανών progsters κι εννοείται ότι είναι ένας από τους δίσκους που επισκέπτομαι συχνά-πυκνά ακόμα και σήμερα. Ποιο είναι ένα από τα βασικά τους χαρακτηριστικά; Πρώτα απ’ όλα, κάθε μα κάθε δίσκος τους ξεκινά μ’ ένα τραγούδι που περιμένεις πώς και πώς να το δεις live και να το τραγουδήσεις με σηκωμένη τη γροθιά σου. Στην περίπτωσή μας, είναι το “Watchtower on the moon”, που συνεχίζει την παράδοση υπέρτατων τραγουδιών που άνοιγαν τα άλμπουμ τους, όπως το “Phenomenon”, το “Mission profile”, το “Ashes” (ακούγεται σαν δίδυμο αδερφάκι του), το “Slipstream”. Τι έμπνευση είχαν κι έχουν αυτά τα παιδιά, πια;
Μνημειώδης είναι επίσης, η ικανότητά τους, να γράφουν ρεφραίν που σου κολλάνε στο μυαλό σαν αυτές στις παλιές διαφημίσεις που με μία σταγόνα κόλλας, σηκωνόταν ένα ολόκληρο αυτοκίνητο!!! Είναι και πολύπλοκοι, αλλά και in your face κάτι που θέλει ιδιαίτερη μαεστρία να το καταφέρεις. Να έχεις δηλαδή μελωδίες στα όρια του AOR και ταυτόχρονα να είσαι και αρκετά σκληρός και τεχνικός.
Το “For the journey”, είναι το τελευταίο άλμπουμ με τον Damian Wilson στα φωνητικά, ο οποίος δυσκολευόταν να βρει χρόνο να περιοδεύσει με τους THRESHOLD εξαιτίας των υποχρεώσεων με άλλα σχήματα και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τον Glynn Morgan, ο οποίος είχε τραγουδήσει στο “Psychedelicatessen”. Αυτό, με τους τραγουδιστές των THRESHOLD, πια, είναι ξεκάθαρα φάση revolving door, αφού με εξαίρεση τον μακαρίτη Andrew “Mac” McDermott, που το πήγε σερί για αρκετά χρόνια, μέχρι να φύγει από τη ζωή, ο Wilson με τον Morgan ήταν «φύγε εσύ, έλα εσύ».
Τέλος πάντων, αυτό δεν μας απασχολεί ουσιαστικά καθόλου, αφού ο Wilson, για παράδειγμα, είναι τόσο καλός τραγουδιστής, που έφτασε σε σημείο να είναι υποψήφιος αντικαταστάτης του Bruce Dickinson στους IRON MAIDEN, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία για μία άλλη στιγμή.
Στα του δίσκου, το “For the journey”, είναι ένας πιο «μαλακός» δίσκος από τον προκάτοχό του, “March of progress”, με περισσότερα μπαλαντοειδή σημεία, που πάντως είναι από τα δυνατά σημεία του σχήματος, χωρίς όμως να παραλείπονται οι διάφορες εξάρσεις. Πέρα του “Watchtower on the moon”, υπάρχει, για παράδειγμα το “The box”, ένα τρομερό δωδεκάλεπτο έπος που ακούει στο όνομα “The box”, η μπαλάντα “Lost in your memory”, το πιασάρικο και ρυθμικό “Turned to dust” και φυσικά το υπεραγαπημένο μου “The mystery show”, που περικλείει όλη την ουσία των THRESHOLD.
Όσοι τους ακούτε συστηματικά (αν κρίνω από την προσέλευση στις συναυλίες τους, δεν πρέπει όμως να είστε και πάνω από 250 άτομα), είναι βέβαιο ότι γουστάρετε και αυτόν το δίσκο. Αν ανήκετε σ’ αυτούς που δεν έχουν δώσει τη δέουσα σημασία στο δίσκο και στο γκρουπ, ελπίζω με αυτό το κείμενο, αν μη τι άλλο, να σας παρακινήσω.
Σάκης Φράγκος
