ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Reflections” – APOCALYPTICA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 2003
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Mika Jussila
ΕΤΑΙΡΙΑ – Universal
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Eicca Toppinen – τσέλο
Perttu Kivilaakso – τσέλο
Paavo Lotjonen – τσέλο
Dave Lombardo, Sami Kuoppamaki – τύμπανα
Πιστεύω πως οι μέρες που μιλούσαμε για τους APOCALYPTICA αποκλειστικά ως μια μπάντα διασκευών έχουν περάσει μιας και, όχι μόνο έχουν μεσολαβήσει σχεδόν τριάντα χρόνια από το θρυλικό “Plays Metallica by four cellos”, αλλά και γιατί το συγκρότημα, ή μάλλον το τρίο τσελιστών, έχει δουλέψει με πολύ πείσμα για να αποτινάξει την εικόνα μιας cover μπάντας. Το μεγάλο μπαμ έγινε φυσικά το 1996 με κείνο το, κατά τα άλλα θρυλικό, άλμπουμ με οχτώ διασκευές σε METALLICA και το 1998 με το “Inquisition symphony” που περιείχε διασκευές επίσης σε SEPULTURA, FAITH NO MORE, PANTERA αλλά και τις πρώτες αυθεντικές συνθέσεις της αρχικής τετράδας των Toppinen, Lotjonen, Manninen και Lilja.
Μίλησα για το πείσμα του κουαρτέτου. Όντως, έφαγαν πολύ κράξιμο από δασκάλους και μαιτρ του Sibelius ωδείου της Φινλανδίας, όπου όλοι τους σπούδασαν, όταν ανακοίνωσαν τα σχέδια τους για ένα heavy metal συγκρότημα με βάση το τσέλο. Έλα όμως που τους βγήκε σε καλό αφού με το ντεμπούτο τους το 1996 έκαναν αμέσως ένα σημαντικό breakthrough, πορεία που συνεχίστηκε με τον διάδοχο το 1998. Η δισκογραφική τους εταιρία ωστόσο επέμενε η μπάντα να συνεχίσει με διασκευές και μάλιστα σε AC/DC και MOTORHEAD αλλά, ευτυχώς, το συμβόλαιο έληγε και έτσι οι APOCALYPTICA συνέχισαν στο επόμενο επίπεδο που προϋπέθετε να γίνουν μια ολοκληρωμένη και αυθεντική metal μπάντα με guest εμφανίσεις από ντράμερ και τραγουδιστές. Το ρίσκο ήταν υπαρκτό αφού οι οπαδοί των APOCALYPTICA θα ανακάλυπταν μια άλλη πτυχή τους. Θα έλειπαν οι διασκευές, πόσο μάλλον σε μεγάλες μπάντες όπως οι METALLICA και η περιέργεια για το πώς μπορούν να ακουστούν άλλα κομμάτια σε τσέλο διασκευή δεν θα ικανοποιούνταν. Εν τω μεταξύ το line-up θα άλλαζε με την αποχώρηση και αντικατάσταση του Antero Manninen από τον, επίσης φοιτητή της Ακαδημίας Sibelius, Perttu Kivilaakso. Και εγένετο εν έτει 2000 “Cult”, το πρώτο άλμπουμ των APOCALYPTICA με guest φωνητικά και κάποια percussion. Τα ηλεκτρικά τσέλο αυτή τη φορά είχαν πιο έντονη παραμόρφωση και το όλο αποτέλεσμα ηχούσε πιο metal και στιβαρό ώστε ο κόσμος να μιλάει για ενδεχομένως και ένα νέο υπό είδος της heavy metal μουσικής.
Το όλο πείραμα στέφθηκε με επιτυχία και το 2003 κυκλοφόρησε το “Reflections”. Το όνομα των APOCALYPTICA είχε αρχίσει να γιγαντώνεται και να μεταδίδεται ανά τον κόσμο αλλά, πιο σημαντικό ίσως, οι τσελίστες είχαν γίνει φίρμα στη γενέτειρα τους Φινλανδία, μια χώρα με μεγάλη μουσική και δη heavy metal κουλτούρα την οποία προωθεί σαν εξαγώγιμο προϊόν. Έτσι λοιπόν, έκαναν μερικές πολύ σημαντικές γνωριμίες με σταρ φυσιογνωμίες της τοπικής σκηνής όπως τον Ville Valo (HIM) και τον Lauri Ylonen (THE RASMUS) οι οποίοι τραγούδησαν στο single “Bittersweet” το οποίο ανέβηκε στο νούμερο ένα στα τοπικά charts. Υπήρξε επίσης και συνεργασία με την γερμανίδα pop star Nina Hagen που τραγούδησε σε μια διασκευή του “Seeman” των RAMMSTEIN που συμπεριλήφθηκε στην extended εκδοχή του “Reflections”. Όλα αυτά έδωσαν μια ώθηση στους APOCALYPTICA για να επεκτείνουν το ρεπερτόριό τους. Στο δια ταύτα λοιπόν.
Στο τέταρτο τους άλμπουμ, οι APOCALYPTICA θα άλλαζαν άλλη μια φορά το line-up με την αποχώρηση του Max Lilja που θα ξεκινούσε να χτίζει μια καριέρα πλησίον της Tarja Turunen. And then there were three. Στο “Reflections” ακούμε 13 αυθεντικές συνθέσεις των APOCALYPTICA, όλες instrumental, που κινούνται σε έναν σαφώς συμφωνικό thrash χώρο, με εμφανέστατη την αγάπη τους για τους METALLICA, αλλά και επιπλέον αφού έχουμε την guest συμμετοχή του Dave Lombardo καθώς και του Φιλανδού session drummer Sami Kuoppamaki. Συναντάμε επίσης περισσότερους καλεσμένους σε βιολί, τρομπέτα και κοντραμπάσο. Το άλμπουμ πραγματικά κινείται σ’ ένα πεδίο έτη φωτός μακριά από το σύμπαν των διασκευών. Ποιος θα το φανταζόταν πως ένα συγκρότημα που έχει ως βάση κλασσικά έγχορδα μπορεί να γράψει τόσο δυνατή και heavy μουσική. Από το εναρκτήριο “Prologue (apprehension)” και στη συνέχεια με το “No education” ακούμε γκάζια και στακάτο βαρύ lead…τσέλο. Φανερό είναι επίσης πως δούλεψαν ακόμη περισσότερο το κομμάτι της metal ενορχήστρωσης με την παραμόρφωση στο τσέλο να ηχεί πιο έντονα σαν μια παραμορφωμένη κιθάρα. Οι μελωδίες επίσης εμπνευσμένες, με το ένα σκέλος του τρίο να λειτουργεί σαν τη φωνή με αντίστοιχη μελωδία. Το rhythm section όμως είναι όλα τα λεφτά, ειδικά στα πιο γρήγορα και βαριά κομμάτια που thrashιζουν πολύ όμορφα με τα τύμπανα του Lombardo να ηχούν σαν ένα φυσικό σκέλος της μπάντας. Παράλληλα ακούμε και αρκετά κομμάτια με έναν soundtrack χαρακτήρα με μελαγχολικές, επικές μελωδίες και μια μοναδική ατμόσφαιρα. Μια κοιλιά βέβαια γίνεται προς τη μέση, ίσως και αναπόφευκτα αφού υπάρχουν 13 συνθέσεις.
Το “Reflections” έλαβε πολύ θετικές κριτικές, επέκτεινε περισσότερο τη φήμη των APOCALYPTICA και πήγε επίσης πολύ καλά στα ευρωπαϊκά charts με 100.000 πωλήσεις στη Γερμανία (χρυσό άλμπουμ δηλαδή). Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε και σε μια ειδική revised εκδοχή με πέντε ακόμα συνθέσεις, ανάμεσα τους και την διασκευή στο “Seeman”, και ένα DVD με βίντεο και live εκτελέσεις. Το 2005 το άλμπουμ θα επανακυκλοφορούσε στις ΗΠΑ με δύο demo εκτελέσεις των “Kellot” και “Deep down ascend”.
Did you know that:
- Ο δίσκος κυκλοφόρησε ουσιαστικά με δύο εξώφυλλα. Στο κουτί της digipack έκδοσης βλέπουμε ένα φλεγόμενο τσέλο σ’ ένα λιβάδι, ενώ στο εξώφυλλο του booklet βλέπουμε την εικόνα ενός γυναικείου σώματος σε σχήμα τσέλου. Αυτή η εικόνα είναι μάλλον εμπνευσμένη από τον παρόμοιο πίνακα του ντανταϊστή καλλιτέχνη με τον τίτλο “Le violon d’Ingres”.
Φίλιππος Φίλης
